แฟนตาซี

“หนี้รักราชันสีเลือด” นิยายจีนโบราณโรแมนติก ดรามา เนื้อหาเข้มข้น เมื่อชิงอี้หรานได้มอบความรักและหัวใจอันบริสุทธิ์ให้กับหนิงซีโย่ว แต่เขากลับใช้เธอเป็นเพียงหมากในกระดานแห่งการแก้แค้น หัวใจที่เธอมีถูกเหยียบย่ำจนไม่เหลือชิ้นดี ความรักที่เริ่มต้นด้วยความหวานชื่นกลับต้องพบกับความเจ็บปวดทรมาน เธอจึงต้องลุกขึ้นสู้เพื่อครอบครัวของเธออีกครั้ง "ท่านคิดว่าเรื่องราวเหล่านี้จะลืมได้ง่ายเช่นนั้นหรือ ท่านคิดว่าข้าจะสามารถลืมความทุกข์ที่ท่านได้ก่อให้ข้าได้อย่างนั้นหรือ ข้าทนข้าทุกข์ข้าทรมาน แต่ท่านกลับบอกข้าให้ลืมอย่างง่ายดาย ท่านไม่ใจร้ายกับข้ามากเกินไปหรือ" "หากท่านรักข้าจริงอย่างที่ท่านพูด ได้โปรดปล่อยข้าและครอบครัวข้าได้หรือไม่ หนี้ระหว่างท่านและข้า ชาตินี้ไม่อาจลบเลือน ขอเพียงเราทั้งสองไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก หนี้ที่มีก็ปล่อยมันพัวพันเช่นนั้นไปเถิด" “ข้าหวังเพียงท่านจะทำเพื่อข้าสักครั้งหนึ่ง โปรดมอบอิสระให้แก่ข้าเถิด” แล้วชะตาชีวิตของชิงอี้หรานจะเป็นเช่นใดต่อไป โปรดติดตามใน “หนี้รักราชันสีเลือด”

การกลับบ้านหลังเลิกเรียนในวันธรรมดากลายเป็นไม่ธรรมดาอีกต่อไป เมื่อเขาทะลุมิติข้ามมาอีกโลกหนึ่ง กลับพบว่าคุณตาของตนเองที่เคยหายตัวไปเมื่อสิบปีก่อนเคยอาศัยอยู่ที่นี่มาก่อน การเผชิญหน้าที่ไม่คาดคิด นำมาสู่การผจญภัยโลกใบใหม่

ไหนหน้าแนะนำตัวบอกว่า 60-65 แล้วทำไมเปิดออกมามันถึงเป็น49ล่ะคะช่องทางการร้องเรียนเกมไม่ตรงปกนี่อยู่ที่ไหน! ฉันไม่ยอม!!

ไม่ว่าเธอจะปฏิเสธอย่างไรเขาก็ไม่มีทางเชื่อว่าเธอไม่ได้จงใจทำลายชีวิตแม่ของเขาโทษทัณฑ์สวาทหลังจากนี้ที่เธอจะได้รับจากเขามันจะทำให้เธอเหมือนตกนรกไปตลอดชีวิต

สามีใหม่จะมาชาติไหนก็ได้ทั้งนั้น แค่อย่าชาติหมาเหมือนสามีเก่าก็พอ..นะคะ

"ท่านบาทหลวงเอสวา วันนี้ท่านจะพาข้าลงนรกหรือว่าจะพาข้าขึ้นสวรรค์กันล่ะคะ?"

"หากอยากมีชีวิตใหม่ข้าจะให้เจ้า พร้อมของวิเศษหนึ่งอย่าง" นั้นคือพรที่ได้รับจากชายชราก่อนจะถูกส่งดวงวิญญาณมาอยู่ในร่างเกอน้อยนามว่า ซีเจียง ในยุคจีนโบราณ

เลย์อาถูกประเพณีแห่งการข่มเหงเล่นงานจนตกเป็นคู่ของทาแรนอย่างไม่ยินยอม ทุกคืนวันนางถูกทาบทามครั้งแล้วครั้งเล่าไม่หยุด กระทั่งทั้งกายและใจยากจะตีตัวออกหากได้เพราะโซ่ตรวน ‘รัก’ ที่กักขังนางเอาไว้

จากผู้ที่เคยปกป้องแปรเปลี่ยนเป็นศัตรู จากพี่ชายแสนใจดีกลายเป็นสวามีผู้ชิงชัง แม้เคียงข้างกลับห่างเหิน หมางเมินกล่าวหา...ดั่งจันทราแสนงามไร้หัวใจ “ท่านไร้หัวใจ ปราศจากความรู้สึก แต่ข้าหาใช่ไม่ นางต้องตายเพราะท่าน แม้แต่งกับท่าน ข้าก็จะไม่มีวันลืมนาง”

อธิคมและภาณินี วิริยนันท์ นักมานุษยวิยาได้ให้กำเนิดบุตรสาวชื่อแก้วเก้า ขณะที่ทั้งสองไปทำงานวิจัยและค้นพบโบราณสถานบริเวณลุ่มน้ำกาหลงในอดีต เมื่องานวิจัยเสร็จสิ้นทั้งสองได้ย้ายไปทำงานที่สุราษฎร์ธานี แก้วเก้าเรียนจนจบ ม.ปลาย พ่อและแม่ได้ย้ายมาทำงานที่กรุงเทพฯ คืนแรกที่ “บ้านวิริยนันท์” ริมคลองมอญ แก้วเก้าได้พบกับชายคนหนึ่งแต่งกายโบราณเขาเรียกแก้วเก้าว่า เจ้านางแก้วเก้าเนาวรัตน์ขัติยนารีศรีเวียงเชียงรุ้งหรือเจ้านางน้อย แก้วเก้าเรียกเขาว่า “คุณน้า” แก้วเก้ารับแสดงละครเวทีแทนนักแสดงที่ป่วยกระทันหัน ทำให้ได้รู้จักกับเจ้าองค์อินทร์ ณ แมนรัตน์ แก้วเก้าไม่ชอบที่เขาพูดดูถูกเธอตอนซ้อมละคร แต่พอเจ้าองค์อินทร์เสนอจะติวสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ แก้วเก้ายอมตกลง “คุณน้า” เริ่มแสดงพลังในทางร้ายมากขึ้น เลอสรวง ณ แมนรัตน์ สมิธ ลูกผู้น้องของเจ้าองค์อินทร์เดินทางมาจากอังกฤษเพื่อรักษาตัวที่ไทยในสภาพเจ้าชายนิทราจากอุบัติเหตุรถยนต์ แก้วเก้ากับครอบครัวถูกเชิญไปร่วมงานเลี้ยงของคุ้ม ณ แมนรัตน์ ที่เชียงราย ได้พบกับเลอสรวงที่นั่งรถเข็นและยังไม่สามารถพูดจาสื่อสารได้ เธอทำให้เลอสรวงฟื้นความทรงจำแต่เป็นความทรงจำของเจ้าขวัญฟ้าในอดีตชาติ...