แอบรัก(ไม่)ให้เธอรู้

“งานมันไม่ยุ่งหรอกคุณ ผมว่ามันติดผู้หญิงมากกว่าวัน ๆ เอาแต่คลุกอยู่กับผู้หญิง “ทอลสันโพล่งเสียงแข็ง เขารู้ความเคลื่อนไหวของลูกชายมาตลอด “ถึงผมจะเป็นอย่างที่พ่อว่าแต่ผมก็ทำงาน!” “หึ! อย่าให้พลาดท่าเหมือนสามปีก่อนก็แล้วกัน ติดผู้หญิงจนเกือบเสียงาน ถ้าฉันไม่ตามสืบเรื่องผู้หญิงคนนั้นป่านนี้แกพ่ายให้ศัตรูไปนานแล้ว!!” พรึบ ! “พ่อหยุดพูดเรื่องนี้ได้ไหม!!! “แพททริคพรวดพราดลุกขึ้นตวาดลั่นด้วยความโมโห เจอหน้าผู้เป็นพ่อทีไรมักจะพูดเรื่องที่เขาไม่อยากจำ และ ต้องการลืมมันให้สนิทใจอย่างนี้ทุกที “ใจเย็น ๆ ก่อนลูก” “ผมขอโทษครับแม่..ผมขอตัว! “แพททริคทิ้งท้ายแค่นั้น ก่อนจะหันหลังเดินออกไปทันที ใบหน้าคมคายฉายสีแดงซ่านเต็มไปด้วยอารมณ์เดือดดาล ยามที่นึกถึงเรื่องราวเก่า ๆ ทีไรความต่ำต้อย และ ความน่าสมเพชที่ฝังใจมานาน เป็นสิ่งที่ไม่อาจขจัดออกไปได้ง่าย ๆ ผุดขึ้นมาในโซนความคิดทันที คล้ายกับถูกตอกย้ำให้จมดินจนหาทางออกไม่เจอ

เธอเปรียบเสมือนของเล่นที่ไร้ค่า ที่เขาให้ความสำคัญเฉพาะเวลาอยู่บนเตียง!!!!!

“คุณจำคำพูดของตัวเองไม่ได้เหรอคะ ตอนที่พูดกับเพื่อนคุณบอกว่ายังไง ถ้าม่านท้องขึ้นมาคุณจะหย่ากับม่าน และสัญญาของม่านกับคุณมันก็สิ้นสุดลงแล้วด้วย” “ม่าน…” เพียงเขาอ้าปากเรียกชื่อเธอ ม่านทิวาก็พูดแทรกขึ้นมาอย่างไม่ยอมให้โอกาสคนใจร้ายอย่างเขาได้พูดอธิบายสักคำ “ที่คุณทำไปทั้งหมดก็เพราะต้องการแก้แค้นให้ยัยวิเจ็บใจแล้วก็เอาชนะเดิมพันเพื่อนของคุณ” เธอยอกย้อนเสียงราบเรียบ แต่มันกลับบาดลึกเข้าไปในหัวใจของชายหนุ่มจนเจ็บปวด “ฉัน...” รณพีร์กำลังจะเอ่ยค้าน แต่ก็ถูกม่านทิวาพูดดักคอเอาไว้เสียก่อน “อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีกนะคะ เพราะการหลอกลวงให้ ผู้หญิงคนหนึ่งรักคุณจนหมดใจ แต่คุณกลับตอบแทนเขาด้วยความเจ็บช้ำ มันจะทำให้ ผู้หญิงคนนั้นหมดความหวัง ความศรัทธา ความเชื่อใจในความรักจนหมดสิ้น” เสียงสั่นเครือของหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มอยากจะกอดปลอบ แต่เธอคงไม่ต้องการ “ม่าน...ฉันขอโทษ”

เธอกลับมาหลังหอบความบอบช้ำในหัวใจหนีไปเรียนต่อสามปี แต่โชคไม่ดี ดันมาเจอผู้ชายที่เคยวันไนท์สแตนด์ด้วยปั่นป่วนอารมณ์... “ห้าหมื่น หนึ่งคืนแล้วจบกัน ไม่มีพันธะผูกพัน บังเอิญเจอกันก็ไม่ต้องทักทาย”

นนนทีแต่งงานกับน้ำผึ้งแค่เพียงในนาม เพื่อตอบแทนบุญคุณของบิดาของน้ำผึ้งที่เสียสละชีวิตช่วยเหลือเขาให้รอดพ้นจากความตาย แต่น้ำผึ้งที่ในตอนนั้นวัยเพียงแค่สิบห้าปีกลับคิดฝันว่าที่เจ้านายของบิดาแต่งงานด้วยก็เพราะว่ารักและเอ็นดูในตัวของตนเอง การปกป้องดูแลของนนนทีที่มอบให้มานั้นทำให้เด็กสาวยิ่งถลำใจรักเขายิ่งขึ้น เฝ้ารอวันที่เขาจะมอบความสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรยาแท้จริง แต่แล้วเมื่อวันที่เขาเดินทางกลับมาจากอิตาลี หลังทอดทิ้งเจ้าสาวสิบห้าเช่นหล่อนไปนานถึง 5 ปีเต็ม น้ำผึ้งดีใจที่ได้พบกับนนนทีอีกครั้ง แต่ความดีใจก็ค่อยๆ สูญสลายไป เมื่อได้ยินความต้องการของนนนที

เพราะคำทำนายของหญิงแก่ที่บอกว่าถ้าไม่บวชจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น แรก ๆ จอมทัพก็ไม่เชื่อ จนในที่สุดก็เกิดเรื่องขึ้นจริง ๆ แฟนสาวคนแรกในชีวิตนอกกาย เคราะห์ซ้ำกรรมซัดลื่นล้มปากแตกในวันต่อมา ทำให้จอมทัพออกบวชอย่างช่วยไม่ได้ แต่ว่าจอมทัพบวชเพราะเรื่องแค่นี้จริงหรอ หรือว่าเพราะเรื่องคืนนั้นกันที่ทำให้ความสัมพันธ์ของจอมทัพและคินเปลี่ยนแปลงไป จนทำให้เกิดเรื่องราววุ่นวายตามมา ความสัมพันธ์เพื่อนรัก 5 ปี จะพังทลายลงมั้ยไปติดตามกัน จอมทัพ รัตนไพศาล (จอมทัพ) หนุ่มวิศวะหน้าโหด เชื้อสายไทยแท้ นิสัยซื่อตรง จริงใจ ใจดี รักความยุติธรรม รักเพื่อน งานอดิเรก : ทำอาหาร “มึงจะเลิกเป็นเพื่อนกับกูมั้ย?” “คิน…อย่ายั่วโมโหกู” “ชอบมั้ย หมาวัดมันเชื่องนะ” “เออ กูติดใจมึงว่ะคิน” นากาโมโตะ คิระ (คิน) หนุ่มวิศวะลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ฉลาด ใจเย็น พูดน้อย รักเพื่อน งานอดิเรก : โชงิ (หมากรุกญี่ปุ่น) “…มึงยังอยากเป็นเพื่อนกับกูอยู่มั้ยล่ะ?” “ตื่นไวแบบนี้ ตอนบวชไม่ค่อยได้ปลดปล่อยสินะ” “ถ้าไม่ชอบคงไม่ให้หมาเลียปากแบบนี้หรอก” “ทำไม?…ติดใจกูหรอ”

พีและกานต์ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่จำความได้ คนหนึ่งเก็บงำความรู้สึกไว้ลึกสุดใจ คนหนึ่งก็ช่างไม่รู้เรื่องอะไรเลย เหตุการณ์คืนนั้น เปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาไปตลอดกาล คืนนั้น...ที่ทำให้เกิดผลผลิตตัวน้อยออกมา ในโลกของโอเมก้าเวิร์ส อัลฟ่ารักกับอัลฟ่าไม่ใช่เรื่องประหลาด แต่เขาไม่คิดว่าจะสามารถรับได้ที่ตัวเอง กลายเป็นโอเมก้าเพียงชั่วข้ามคืนได้

“อยากนักหรือไงถึงได้ตื้อไม่เลิก...” ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะพาร่างกายเปลือยเปล่าที่ใหญ่โตไปซะทุกสัดส่วนก้าวออกมาจากอ่างน้ำ วราลีลำคอแห้งผาก จ้องมองผู้ชายที่เป็นเจ้าของร่างกายสมบูรณ์แบบตรงหน้าด้วยความตื่นตะลึง ใช่ว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกที่หล่อนได้เห็นกล้ามเนื้อมัดสวยและร่างกายแสนงดงามของรติวรรธน์ หล่อนเห็นมาแล้วหลายครั้ง และทุกครั้งมันก็มีผลทำให้เลือดสาวในกายเดือดพล่าน ร้อนฉ่าได้ทุกครั้งเช่นกัน หญิงสาวพยายามกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอเพื่อลดความแห้งเป็นผุยผง ขณะสำรวจร่างกายทรงพลังอย่างหลงใหล ตั้งแต่แผงอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อทรงพลัง ต่ำลงไปยังหน้าท้องที่หล่อนสัมผัสมาแล้วว่ามันแข็งไม่ต่างจากไม้กระดานเลยทีเดียว “พี่วรรธน์ขา... ลี... ลีรักพี่วรรธน์”

สะใจเธอแล้วใช่ไหมที่แม่ของเธอแต่งงานกับพ่อฉันได้ ไหนๆพ่อแม่เราก็ไปฮันนีมูนกันแล้ว ฉันว่างั้นเราก็ลองมาทดลองเข้าหอด้วยกันดูหน่อยเป็นไง

“ฉันเสียสละร่างกายให้เธอศึกษา ไม่คิดเงินนะ ฟรี! แต่ถ้าเกรงใจเธอจะจ่ายเงินให้ฉันก็ได้นะ” “นายร้อนเงินเหรอ?” “ป่าว ร้อนหัวล่าง”