จะไม่ขอทนอีกต่อไป

รุ่งอรุณแสนสดใส แสงสีทองทอประกายสาดส่องทะลุผ่านผ้าม่านสีขาวบางเข้ามาด้านในห้อง ทว่าแสงแห่งยามเช้าไม่สามารถรบกวนคู่รักสามีภรรยาที่ตระกองกอดแนบชิดสนิทกันบนเตียงนอนหลังใหญ่ได้บรรยากาศภายในห้องดูแตกต่างกับด้านนอกลิบลับ หลังแสงดวงอาทิตย์เจิดจ้าหมู่มวลชนต่างก็พากันตื่นจากนิทรา จัดการตัวเองเร่งรีบทำเวลาเพื่อที่จะออกไปทำงาน ตามการใช้ชีวิตของแต่ละคนเช่นเดียวกับสองร่างที่ยังคงนอนอยู่ภายในห้อง“อื้อ ปล่อยค่ะ” เสียงหวานครางประท้วง ก่อนจะขยับตัวเล็กน้อยผลักดันร่างบางของตัวเองออกจากอ้อมกอดแกร่ง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งมองคนที่ยังไม่ปล่อยมือออกจากเอวบางของเธอ“จะรีบตื่นไปไหนครับ นอนพักอีกหน่อยเถอะ” เสียงทุ้มของชายหนุ่มดังขึ้นขณะที่ตายังคงหลับแน่นไม่มีทีท่าว่าจะลืมขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย เท่านั้นยังไม่พอเขายังพยายามบอกให้หญิงสาวนอนเคียงข้างเขาอีกด้วยหญิงสาวยิ้มหวานกับการกระทำของเขา ทั้งรู้สึกรักใคร่และเอ็นดูที่เขาทำตัวน่ารักไม่เสื่อมคลายไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี เขาก็ยังคงเป็นสามีที่น่ารักและแสนดีของเธอเสมอ“ไม่ได้หรอกค่ะ เดี๋ยวพี่ก้องไปทำงานสายนะคะ”“ฮื้อ! ใครจะกล้ามาว่าเจ้าของบริษัทกัน ลองมีดูสิจะให้ใบเตือนให้หม

ณ ร้านอาหาร“ที่รัก.... รอนานไหมคะ ขอโทษนะคะที่ช้า อ้าว! พี่ปราชญ์สวัสดีค่ะ” กิ่งกมลเอ่ยขอโทษแฟนหนุ่ม ก่อนจะหันไปทักทายกับชายอีกคนที่เป็นเพื่อนสนิทของแฟนเธอ เมื่อเข้ามาภายในร้านอาหารก็เจอเข้ากับสองหนุ่มนั่งรออยู่แล้ว“ไม่นานครับที่รักที่รัก สวัสดีนะครับน้องม่าน” คีรินทร์ตอบ ก่อนจะหันมาทักทายม่านไหม“สวัสดีค่ะพี่คีย์ สวัสดีค่ะพี่ปราชญ์” ม่านไหมส่งยิ้มหวานไปให้ชายหนุ่มทั้งสองคน ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับคนที่เธอเรียกว่าพี่ปราชญ์“สวัสดีครับน้องกิ่ง สวัสดีครับน้องม่าน” ปราชญ์ หรือ ปราชญา เอ่ยทักทายสาวสวยทั้งสอง ก่อนจะนั่งมองหน้าม่านไหมยิ้ม ๆ ทั้งแววตายังมีแต่ความอ่อนโยนความจริงแล้วปราชญารู้สึกดีกับม่านไหมมาก จะบอกว่าแอบชอบก็คงจะใช่ แต่เมื่อรู้ว่าม่านไหมมีคนรักและแต่งงานแล้วเขาจึงได้แต่ถอยตัวเองออกมาและมองดูเธออยู่ห่าง ๆเรื่องนี้ทั้งกิ่งกมลและคีรินทร์ต่างก็รับรู้ถึงความรู้สึกของชายหนุ่มเป็นอย่างดีทั้งยังรู้สึกเห็นใจปราชญาอยู่ไม่น้อยที่แอบหลงรักคนมีเจ้าของ แต่ถึงจะเห็นใจทั้งสองก็ไม่เคยสนับสนุนให้ปราชญาเข้าไปแทรกกลางระหว่างม่านไหมและก้องเกียรติเลยสักครั้งด้วยความที่แอบชอบม่านไหมเป็นทุนเดิมพอ

เช้าวันนี้ก็ยังคงเหมือนกับทุก ๆ วันที่ผ่านมา ม่านไหมยังปรนนิบัติทำหน้าที่เป็นภรรยาและแม่บ้านที่ดีให้สามีอย่างก้องเกียรติอยู่เสมอหนึ่งชายหนึ่งหญิงต่างนั่งทานข้าวไปหยอกล้อกันไป โดยเฉพาะก้องเกียรติที่ดูจะหยอกล้อภรรยาอย่างม่านไหมเป็นพิเศษเพียงได้เห็นอาการเขินอายแก้มแดงปลั่งของภรรยา ชายหนุ่มก็รู้สึกดีอย่างมาก ทั้งยังหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเมื่อได้เห็นรอยยิ้มหวานสุกสกาวนั่น“พี่ไปทำงานก่อนนะครับ”“ค่ะ”“จะไม่ให้พี่ไปส่งจริงเหรอ”“ไม่ต้องหรอกค่ะ ม่านขับรถไปเองได้” หญิงสาวตอบยิ้ม ๆ เพราะเธอไม่อยากให้สามีเสียเวลา เนื่องจากที่ทำงานของเธอกับบริษัทของเขาไม่ได้อยู่ทางเดียวกัน ดังนั้นเธอขับรถไปเองจึงจะสะดวกมากกว่า“ครับ งั้นม่านขับรถดี ๆ นะครับ ถ้าถึงแล้วส่งข้อความมาบอกพี่ด้วย” ก้องเกียรติบอกอย่างจำยอม“ค่ะ”ฟอด!เมื่อหอมแก้มภรรยาแล้วเขาจึงขับรถออกจากบ้านไป แม้ใจจะอยากขับรถไปส่งเธอมากแค่ไหนก็ตาม แต่เขาก็ต้องหักใจ และด้วยความที่เคารพภรรยาของตัวเอง เขาจึงเลิกวอแวเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ต้องบอกก่อนว่า เมื่อก่อนก้องเกียรติก็ไปส่งภรรยาบ้างตามโอกาส แต่พอรู้ว่าปราชญาทำงานที่เดียวกับภรรยาของเขา ทั้งยังเป็นร

กริ๊ง... กริ๊ง...“คิดถึงม่านเหรอคะถึงได้โทรมา”‘ก็ต้องคิดถึงอยู่แล้วสิครับ นี่พี่ตั้งใจจะโทรตั้งแต่พี่ถึงแล้วนะ แต่พี่ไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของม่าน ถึงได้โทรมาช้าแบบนี้’“น่ารักจังเลยค่ะ ไปดูงานต่างจังหวัดโดยที่ม่านไม่ได้ไปด้วยแบบนี้อย่าไปหว่านเสน่ห์ใครนะคะ ม่านรู้ม่านไม่ยอมจริง ๆ ด้วย”‘หึหึ พี่ไม่ไปทำกับใครหรอกครับ ถ้าจะหว่านเสน่ห์ใครสักคนแค่ม่านคนเดียวก็พอ จะทำให้รักให้หลงพี่จนโงหัวไม่ขึ้นเลยดีไหมครับ’“คิกคิก พี่ก้องล่ะก็ ม่านล้อเล่นค่ะ ม่านไว้ใจพี่ก้องจะตาย แล้วนี่เข้าพักในโรงแรมที่จองไว้เรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ”‘เรียบร้อยแล้วครับ ดีที่คุณปรายจัดการให้ ไม่งั้นพี่คงลืมว่าวันนี้ต้องมาดูงานที่จังหวัดนี้’“อย่าลืมขึ้นเงินเดือนให้พี่ปรายนะคะ แล้วก็ห้ามใช้งานพี่ปรายหนักด้วย”‘ครับครับครับ รู้แล้วน่า งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ ถ้าเลิกงานกลับบ้านแล้วโทรหาพี่ด้วยน้า’“ค่ะ รักนะคะ”‘รักเช่นกันครับ’หลังวางสายจากก้องเกียรติ ม่านไหมก็ได้สายตาล้อเลียนจากกิ่งกมล แต่เธอก็ไม่สนใจแสร้งตักข้าวเข้าปากไป แล้วหันหน้าหนีทันที“พี่ทานข้าวด้วยคนนะครับ” กิ่งกมลละสายตาจากม่านไหม ก่อนจะหันไปสนใจคนพูด“เชิญค่ะพี่ปร

“วันนี้สามีแกกลับมาแล้วใช่ไหม”“ใช่”“อื้อ กลับมาแล้วก็ดีเห็นแกมีสีหน้าเหมือนปลาขาดน้ำแล้วฉันบอกตรง ๆ ว่าลำไยมาก” กิ่งกมลพูด ม่านไหมมองหน้าเธออย่างงอน ๆ ก่อนที่ทั้งสองจะเปลี่ยนเรื่องคุยตลอดทั้งวันม่านไหมค่อนข้างที่จะมีความสุขมาก เธอทำงานด้วยรอยยิ้มประดับเต็มใบหน้า ในหัวก็ขบคิดว่าวันนี้จะทำอะไรให้สามีของเธอทานดีม่านไหมขบคิดขนาดที่ว่า เขาจะมาถึงบ้านกี่โมง จะเหนื่อยมากไหม มีปัญหาอะไรหรือเปล่า แล้วเธอควรทำอะไรเพื่อที่จะให้เขาหายเหนื่อยดีเมื่อถึงเวลาเลิกงานเธอจึงรีบตรงไปที่ซูเปอร์มาเก็ตเพื่อซื้อวัตถุดิบในการประกอบอาหารที่ถูกเธอคิดไว้ว่าจะทำ เมื่อได้ของทุกอย่างครบแล้วเธอจึงขับรถกลับบ้านใช้เวลาร่วมชั่วโมงเกือบสองชั่วโมง กว่าม่านไหมจะฝ่าจราจรรถติดกลับมาถึงบ้านได้ แต่เมื่อเธอกลับมาถึงแล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นรองเท้าของสามีเธอถอดและวางไว้บนชั้นวางหน้าประตูอยู่แล้ว ทั้งยังมีรองเท้าผู้หญิงถูกถอดวางเคียงข้างกันด้วยหญิงสาวขมวดคิ้ว เมื่อรู้สึกว่ามันผิดปกติ!คิดไปก็เท่านั้นเข้าไปให้เห็นเลยดีกว่าว่าสามีของเธอพาใครมาบ้าน ความร้อนรุ่มจะได้จางหาย หญิงสาวรีบถอดรองเท้าแล้วพาตัวเองเข้าไปในบ้านพร้อมกับร