บทที่ 34

สาวสวยในชุดสีดำเปิดไหล่เป็นฝ่ายเดินเข้ามาถามสามหนุ่ม

พีรพลซึ่งพอจะสมน้ำสมเนื้อกับสาวร้อนแรงเป็นฝ่ายยิ้มรับและเชื้อเชิญให้สามสาวเข้ามานั่งด้วยเพราะครั้งนี้ดูเหมือนกริชจะไม่ปฏิเสธ เห็นสายตาที่จ้องสาวหวานชุดขาวตาไม่กะพริบ ดูก็รู้ว่าถูกสเป็ก ตำรวจหนุ่มจึงลุกขึ้นจัดแจงที่นั่งเพื่ออำนวยความสะดวกให้แม่สาวเนื้อหวานขาวผ่องได้มานั่งอยู่ข้างกริช

“น้อง ๆ แอบเข้ามากันหรือเปล่าเนี่ย อายุถึงยี่สิบกันหรือยังครับ” เจตน์สั่งเครื่องดื่มเพิ่มให้บรรดาสาวสวย แอบถามอายุเพื่อกันเอาไว้ก่อน เข้าหาถึงโต๊ะแบบนี้คนเที่ยวและรักสนุกก็พอจะเข้าใจได้ว่าคืนนี้อาจมีต่อกันนอกรอบ แต่ถ้าสาวเจ้าอายุน้อยเกินกว่าจะเป็นเนื้อคู่ข้ามคืนจนพาเขาเข้าตะรางถึงแม้จะอยากแค่ไหนก็ต้องขอบาย

“พวกเราเพิ่งรับปริญญากันไปเมื่อสัปดาห์ก่อนค่ะ ไม่ใช่เด็กแล้วน้า” หญิงสาวผมสั้นที่นั่งข้าง ๆ ให้คำตอบน่ารักออดอ้อนสมวัยจนเจตน์อดรนทนรอไม่ไหวหยิบแก้วเหล้าเข้าชนกับหญิงสาวอย่างถูกอกถูกใจ

“จบแล้วก็อายุราว ๆ ยี่สิบสอง ยี่สิบสามสินะ ยังเด็กมาก” กริชรำพึงออกมาพร้อมกับมองใบหน้าอ่อนใสของสาวน้อยข้างตัว หญิงสาวที่รูปลักษณ์ภายนอกแสนอ่อนหวานหัวเราะคิกคัก ส่งสายตายั่วยวนร้อนแรงมาให้ชายหนุ่มที่เธอหมายตาไว้ในคืนนี้พร้อมทั้งขยับตัวเข้ามาใกล้จนต้นแขนขาวผ่องเบียดชิดเข้ากับช่วงแผ่นอกของเขา

กริชก้มลงมองร่างนุ่มนิ่มที่คล้ายกับหญิงสาวอีกคนในความทรงจำอันขมปร่า แขนกำยำของชายหนุ่มค่อย ๆ ขยับออกเพื่อยื่นหยิบแก้วเหล้าของตนเองบนโต๊ะ แต่หญิงสาวแสนสวยกลับคว้าแก้วของเขามาถือไว้แล้วยกมันขึ้นป้อนถึงปาก บดเบียดเนินอกนุ่มอวบอิ่มแนบชิดกับต้นแขนที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ

“บรรลุนิติภาวะ เป็นผู้ใหญ่แล้ว จีบได้เต็มที่เลยค่ะ” สาวสวยเบนศีรษะลงซบช่วงบ่า ช้อนตาแพรวพราวขึ้นมองชายหนุ่มหน้าคมคายที่สุดในกลุ่ม ยิ่งมองใกล้ ๆ เขาเป็นผู้ชายที่ยิ่งลึกลับท้าทาย แต่พอได้สัมผัสตัวและกล้ามเนื้อแน่นแกร่ง ชวนให้คิดถึงเรื่องวาบหวามร้อนแรงจนปรารถนาการแนบชิดเขามากกว่านี้

ในขณะที่กริชถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์และอารมณ์ภายในมอมเมาจนอ่อนไหว เขาค่อย ๆ ก้มหน้าลงมาใกล้ ใช้หลังมือไล้ไปตามรูปหน้าเรียวละมุนของหญิงสาววัยแรกแย้ม แก้มของเธอเป็นสีระเรื่อเข้ากันดีกับสีของเปลือกตา

“เมลอยู่ปีสองแล้วค่ะ”

“ยี่สิบแล้วสินะคะ”

“ค่ะ”

“เป็นผู้ใหญ่แล้วเนอะ”

“ค่ะ”

“งั้นก็พี่จีบได้ใช่ไหมคะ”

นัยน์ตากริชอ่อนแสงลง เขายังจำได้ดีถึงสีหน้าตื่น ๆ เหลอหลา แต่ก็ดูน่ารักเป็นธรรมชาติ แก้มของเธอขึ้นสีแดงซ่านยามเอียงอายไม่ใช่เพราะใช้เครื่องสำอางชั้นดีแบบนี้

ชายหนุ่มยกมือเรียกบริกรเพื่อขอแก้วใหม่อีกใบ ใส่น้ำแข็งลงก้อนหนึ่งและเทวิสกี้ลงไปหมุนแก้วเบา ๆ พอให้ความเย็นจากน้ำแข็งละลายเข้ากับแอลกอฮอล์แล้วกระดกเข้าปากโดยไม่ผสมมิกเซอร์ หวังว่าออนเดอะร็อกที่สาดลงคอจะทำให้ความโหยหาทุรนทุรายจางลง

กริชเหลือบตามองเจตน์และพีรพลดูเข้ากันดีกับหญิงสาวที่นั่งเคียงข้าง เขารู้ทันทีว่าค่ำคืนนี้เพื่อนทั้งสองคงไม่เหงา ชายหนุ่มยกยิ้มและจับเหล้าแก้วเดิมขึ้นดื่มอีกครั้ง รู้สึกถึงแรงเบียดชิดหนักหน่วงของร่างนุ่มนิ่มจนแทบจะมานั่งเกยอยู่บนตัก อารมณ์วูบหนึ่งทำให้กริชโอบแขนรอบไหล่บอบบางของสาวสวยให้แนบกระชับตัวยิ่งขึ้น ใช้มือเชยคางของเธอเข้ามาใกล้จนลมหายใจแผ่วเบาเป่ารดซึ่งกันและกัน

สายตาของกริชพร่าแล้วกลับคมชัดขึ้น จับจ้องหน้าผากกลมมนของหญิงสาวตรงหน้า หวนให้คิดถึงผู้หญิงคนนั้นที่มีไรผมหยักรูปหัวใจบริเวณเดียวกัน คิ้วของสาวสวยคนนี้ได้รูปสวยจากการสักของร้านชั้นดีที่ไหนสักแห่ง ในขณะที่ผู้หญิงคนนั้นมีคิ้วสีน้ำตาลอ่อนตามธรรมชาติ ที่สำคัญดวงตาคู่นี้ดำขลับและโตกว่าปกติเพราะคอนแท็กต์เลนส์ แต่ผู้หญิงคนนั้นดวงตาดำสนิท นัยน์ตาใสชวนใจอ่อนเหมือนดวงตาเด็กอย่างหนูพายไม่มีผิด

“คืนนี้หนูขอไปเที่ยวห้องพี่ได้ไหมคะ หนูอยากรู้จักพี่มากกว่านี้” หญิงสาวคนนี้กระซิบเสียงพร่าข้างหู กริชยิ้มขมขื่นอยู่ในใจ เขาวางแก้วเหล้าในมือลง ไม่มีประโยชน์ที่จะใช้มันเพื่อล้างความทรงจำอันเจ็บปวดให้เลือนราง

ก็เพียงแค่คล้าย แต่ไม่ว่าอย่างไรผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่ใครคนนั้น...

“ขอโทษนะครับ” กริชขยับตัวออกห่างเล็กน้อยอย่างนุ่มนวลไม่ให้เสียมารยาทจนเกินไป แต่ก็ทำให้หญิงสาวที่อยู่ในอารมณ์เคลิบเคลิ้มถึงกับงงงัน รวมถึงอีกสองคู่ชู้ชื่นหันมามองอาการผิดปกติของเขาเช่นกัน

“เจตน์ พี พรุ่งนี้กูมีงานแต่เช้า ขอตัวกลับก่อนนะ มึงสนุกกันต่อได้เลย ฝากดูแลน้อง ๆ เขาด้วย คืนกูเลี้ยง” พูดจบชายหนุ่มก็ลุกพรวดตรงไปจัดการค่าอาหารเครื่องดื่มและกลับมาบอกลาทั้งเพื่อนและสาวสวยที่โต๊ะ โดยเมินเฉยให้หญิงสาวชุดขาวที่ทำหน้าอ้อนวอน ตาละห้อย

ก่อนออกจากร้านกริชหันกลับไปมองที่โต๊ะอีกครั้ง หญิงสาวคนนั้นยังมองตามด้วยความหวัง ในขณะที่สายตาเขาเพียรสอดส่ายหาเพียงคนที่ตรึงหัวใจไว้กับวันเก่า ๆ

โลกนี้อาจมีความคล้ายคลึงอยู่เกลื่อนกลาด แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่คนที่ซุกซ่อนอยู่ในหัวใจเขาอยู่ดี