น้ำแข็งยังไม่ทันละลายหมดแก้ว ร่างแบบบางในชุดเสื้อยืดธรรมดากับกางเกงยีนขาสั้นขาดรุ่ยก็เดินตรงมาที่โต๊ะพวกเขา เรียวขาขาวเนียนทำให้พวกหมาป่าหิวโหยจับจ้องไม่วางตา วินเนอร์ขมวดคิ้วยุ่ง เงยหน้ามองใบหน้าน่ารักใต้กรอบแว่นเชยๆ ผมเผ้าฟูฟ่อง ภาพลักษณ์ก็ไม่น่ามองสักนิด แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงหงุดหงิดใจขนาดนี้“ใส่ชุดบ้าอะไรมา กางเกงขายาวไม่มีแล้วหรือไง?”“ก็มันไม่มีชุดไหนแล้ว”เธอไม่ได้โกหก ชุดนี้ธรรมดาที่สุดในตู้เสื้อผ้าเธอแล้วแหละ แต่มันดูแย่ขนาดนั้นเลยหรือไง ดูวินเนอร์ทำหน้าสิ อย่างกับเธอมีความผิดฐานไปฆ่าใครตาย“มาจริงด้วยว่ะ แม่ง ต้องเปิดเหล้าเลยกู หมดแล้วเงินเติมเกมกู”“ใครจะไปนึกว่าจะมาจริง ๆ”“เอ้า ยืนอยู่ทำไม มานั่งนี่”เจ้าของดวงตากลมหันไปมองวินเนอร์ราวกับจะขอความช่วยเหลือ แต่ไม่รู้ทำไมพอสบตากันกลับอ้าปากไม่ออก จำใจเดินไปอีกทางเพื่อขยับไปนั่งให้มันจบๆ ไป แต่ยังไม่ทันไรก็โดนมือแกร่งดึงจนล้มลงนั่งข้างคนตัวสูงที่สุดในกลุ่ม“โอ๊ยย เจ็บนะวิน ปล่อยแขนเราก่อน”ลูกพีชบิดข้อมือตัวเองออกให้เป็นอิสระ วินเนอร์ไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ไม่ยอมให้เธอลุกขยับออก แก้วเหล้าถูกวางลงตรงหน้าคนตัวเล็ก เธอลังเลเล็กน้อย
Terakhir Diperbarui : 2025-12-02
Masuk
