รักโบราณ

“เจ้ากล้าท้าทายความอดทนของข้าก็ลองดู หากเจ้ายังมองเขาอยู่ ข้าจะสั่งให้คนไปจับเจ้าหน้าจืดนั่นแล้วแขวนมันห้อยหัวลงมาจากประตูเมือง” “ท่านอ๋อง บาดเจ็บได้เช่นไรกันพ่ะย่ะค่ะ ตอนออกไปยังดีๆ อยู่เลย นี่มัน รอยฟัน” “แมวกัดน่ะ” “แมว!! รอยเขี้ยวแมวเป็นแบบนี้หรือพ่ะย่ะค่ะ เหตุใดกัดจนแผลขนาดนี้” “แมวพยศน่ะ คิดว่าขู่ได้อย่างเดียว ที่ไหนได้กัดเจ็บด้วย เจ้ารีบทำแผล อย่าถามมาก พรุ่งนี้เตรียมการหรือยัง” “เรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ ว่าแต่ ท่านอ๋อง คุณหนูหงจะมาแน่หรือพ่ะย่ะค่ะ” “นางมาแน่นอน”

เขาดูถูกนางตั้งแต่แรกพบ ความน้อยใจในครั้งนั้นทำให้นางเลือกที่จะหันหลังให้เขา ท่านอ๋องถูกลอบสังหารจนได้นางช่วยเอาไว้ ความรักจึงเริ่มก่อตัวขึ้น ความหึงหวงของท่านอ๋องนั้นร้ายกาจจนเผาไหม้ทุกคนที่เข้านาง.. “อร่อยขนาดนั้นเลยหรือ ถึงกับไปแย่งต่อแถวกับเด็กๆ เชียวนะเจ้าน่ะ” “อร่อยมากเจ้าค่ะ กินแล้วทำให้นึกถึงความหลัง” “หืม ความหลังอะไรงั้นหรือ หรือว่า มีคนเคยซื้อน้ำตาลปั้นให้เจ้าแบบนี้” “ไม่ได้ซื้อ แต่เขามอบให้ข้าเจ้าค่ะ” “ลี่หยาง นี่ท่าน..” เขาก้มลงจูบนางอีกครั้ง ครั้งนี้มีรสน้ำตาลปั้นด้วย มือของนางเริ่มลดลงเมื่อเขาเริ่มกอดรัดตัวนางเข้ามาจนชิดตัวเขา บนถนนว่างเปล่าไร้ผู้คน หมิงลี่หยางเริ่มส่งลิ้นเข้าไปพร้อมกับชิมน้ำตาลปั้นในปากนาง ถิงถิงเองก็ต่อต้านเขาไม่ไหว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาจูบนาง “อื้ออ อย่าเจ้าค่ะ นี่มันกลางถนนข้างนอกนะปล่อยข้านะท่านอ๋อง” “ถ้าเช่นนั้น หากไม่ใช่ข้างนอกก็ได้ใช่หรือไม่”

ขอโอกาสให้ฉันรักคุณอีกครั้ง ชีวิตนี้ ฉันจะรักแค่คุณ คุณสามีที่รัก เจิ้งซิงอี ในอดีตนั้นเพราะโง่งมในรัก จึงกระทำเรื่องชั่วช้า ทำเรื่องผิดพลาดเอาไว้มากมาย ซึ่งเธอรู้ดีแก่ใจ ว่าคนเช่นเธอตายไปย่อมต้องตกนรก แต่เมื่อเธอต้องตายจริงๆ เธอกลับไม่ได้ตกนรกอย่างที่คิด และแน่นอน เธอย่อมไม่ได้ขึ้นสวรรค์เช่นกัน แต่เธอกลับกลายเป็นดวงวิญญาณดวงหนึ่ง ที่ไม่ได้ไปผุดไปเกิดต้องทนมองคนที่เธอรักและรักเธอใช้ชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก มองพวกเขามีชีวิตอย่างคนที่อยู่ไม่สู้ตาย เพราะการกระทำของเธอ แต่เธอกลับไม่อาจที่จะช่วยเหลือสิ่งใดได้ เธอที่เป็นเช่นนั้นย่อมรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานเสียยิ่งกว่าการต้องตกนรกหมกไหม้เสียอีก แต่ไม่รู้ว่าเพราะสวรรค์เมตตาหรือนรกไม่ต้อนรับคนชั่วเช่นเธอหรืออย่างไร จึงส่งให้เธอได้กลับมาแก้ไขอดีตของตัวเองอีกครั้ง

สตรีนั้นแสนประหลาดชมชอบบุรุษร้ายกาจมากกว่าบุรุษแสนดี...แต่แล้วเหตุใดยอดบุรุษเช่นข้าผู้นี้ ถึงได้ชมชอบสตรี...ขี้เมา เมื่อหญิงสาวคอสุราจากโลกอนาคต มาเกิดใหม่ในร่างของบุตรสาวเถ้าแก่หอสุราที่กำลังจะปิดตัวลง นางจะทำอย่างไรล่ะทีนี้ ทั้งยังต้องปะทะกับเจ้าหนี้ขาโหด ผู้เป็นอันธพาลตัวตึงซะด้วย ชีวิตก็ว้าวุ่นเลยทีนี้

ชีวิตก่อนถูกกดขี่ข่มแหง ถูกทำร้ายทารุณมากเพียงใด ข้าจดจำขึ้นใจ ชีวิตนี้ ในเมื่อมีโอกาสใหม่ ที่ผ่านมา ไม่ว่าผู้ใดก็ตามที่เคยทำร้ายข้า แค้นนี้ของข้า จะต้องทวงคืน...

บางคนการแต่งงานอาจเป็นบทสรุปที่หวานชื่น แต่กับเยี่ยนเยว่ฉีการแต่งงานกับมู่เลี่ยงหรงเป็นจุดเริ่มต้นเท่านั้น นางต้องออกจากอ้อมอกบิดามารดามาใช้ชีวิตของตนเอง ทว่าการได้รับตำแหน่งชายาเอกฉินอ๋องไม่ได้เรียบง่าย นางต้องพบเจอกับแรงกดดันในฐานะสะใภ้หลวงจากไทเฮา ซึ่งบางเรื่องพี่ชายแสนดีทั้งสองไม่อาจยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือได้ นางจึงต้องงัดทุกสิ่งที่มารดาอบอรมมาทั้งชีวิตมาใช้เพื่อที่จะยืนอยู่บนตำแหน่งสูงสุดนี้อย่างมั่นคง แต่ยิ่งสูงยิ่งหนาว ผู้ใดจะรู้เล่าว่าภายใต้รอยยิ้มของสตรีมากมายในเรือนหลังจะมีคมมีดซ่อนอยู่ แล้วมู่เลี่ยงหรงจะมีเพียงนางเป็นยอดดวงใจไปถึงเมื่อไร และสุดท้ายนางจะทนใช้บุรุษร่วมกับสตรีนับสิบได้จริงๆ หรือ “มะ...ไม่ ออกไป ข้าไม่ไหวแล้ว” “หือ?” มู่เลี่ยงหรงซึ่งกำลังแข็งขึงอย่างเต็มที่มีอันต้องหยุดชะงัก “ออกไป” นางร้องออกมาพลางเอามือผลักอกของเขา “อ้ายเฟยเจ้าเป็นอันใด” “อะ...ออก มะ...ไม่ไหวแล้ว” พอสิ้นคำ ทุกอย่างที่จุกอยู่ในลำคอพลันราดลงบนร่างของมู่เลี่ยงหรง ไฟราคะที่กำลังพวยพุ่งของเขาพลันมอดดับ “ให้ตายสิ! เยี่ยนเยว่ฉีครานี้เจ้าเป็นอันใดไปอีก”

เสิ่นอี้ สูญเสียภรรยารักไปอย่างไม่มีวันกลับ เหือเพียงบุตรชายตัวน้อยที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจของเขา เขาทนอยู่ในวังวนเดิมๆไม่ได้ จึงพาบุตชายออกจากเมืองหลวง มุ่งหน้าสุ่เมืองฉางเยว่ เมือที่ติดชายแดนเพื่อช่วยปัญหาปากท้องราษฏร แต่เมื่อเขาก้าวเข้ามาที่เมืองแห่งนี้กลับพบว่ามันช่างฟอนเฟะและไม่เป้นระเบียบ เขาจำต้องแก้ไขโดยด่วน จนกระทั่งเขาได้เจอกับ ไป๋จินเซียง สตรีบ้านป่าที่น่ารักและร่าเริง นางร่วมหัวจมท้ายกับเขาในหลายเรื่องๆ โดยไม่มีข้อแม้ เขาและนางจับมือกันก้าวข้ามเรื่องต่างๆ อีก แต่เหมือนว่าเสิ่นอี้และไป๋จินเซียงจะกระทำการได้ไม่ราบรื่นเท่าใดนักเพราะมีคนคอยขัดขวางพวกเขาหมายจะเอาชีวิตคนทั้งสองรวมถึงบุตรชายตัวน้อยอีกด้วย!

ชาติก่อนเขาและนางประดาบเข้าหากัน ล้วนเต็มไปด้วยคมดาบเงากระบี่ มีแต่คำว่าหลอกลวง เจ้าเล่ห์มากแผนการ ชั่วช้าและโลภมาก จนสุดท้ายต้องพบกับจุดจบเพราะความโลภ ชาตินี้ได้โอกาสย้อนเวลากลับมา คนเลวร้ายเช่นนางและเขาจะไม่ยอมเดินซ้ำรอยเดิมอีก! เย่หลี เป็นสตรีที่มีจิตใจมักใหญ่ใฝ่สูง นางรักอำนาจ เช่นเดียวกับ ฟ่านเฉิน องค์ชายรองที่หวังในตำแหน่งองค์รัชทายาทเช่นกัน เขากับนางร่วมมือกันเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ แต่ทว่าเบื้องหลังกลับหันดาบหมายสังหารกันและกัน สุดท้ายจุดจบไม่สวยหรูดั่งที่คิด ก่อนตายเขาและนางได้รู้ความลับที่ตนไม่เคยรู้ แต่ทว่าก็สายเกินแก้ไปเสียแล้ว แต่ทว่าสวรรค์ยังเมตตา ส่งเขาและนางกลับมาแก้ไขเรื่องราวทุกอย่างในอดีต หนึ่งสตรีที่ต้องการปกป้องครอบครัว แม้ไม่มีอำนาจและกำลังในมือก็ไม่ยอมแพ้ หนึ่งบุรุษที่กลับมาแก้แค้นคนที่เคยทำกับเขาเอาไว้และทวงคืนความเป็นธรรมให้คนบริสุทธิ์ที่เคยตกเป็นเหยื่อในชาติก่อน เมื่อได้พบกันอีกครา ทำให้เขาและนางต้องเลือกอีกครั้ง ว่าจะหันดาบเข้าหากันเช่นเดิม หรือจับมือกันอีกครั้งเพื่อสังหารคนชั่วที่อยู่เบื้องหลังโศกนาฏกรรมในครั้งนั้น!

สามีไม่รักนางไม่มีทางจะทน หย่าออกไปใช้เงินแก้ปัญหา ความรักของบุรุษนางก็จะซื้อ

“สามี!” หญิงสาวเบิกตากว้าง “ท่านเป็นสามีข้า” “ถูกต้อง” เขาหลุบตาลงเล็กน้อย “เจ้าคือภรรยาของข้า เจ้าจำไม่ได้หรือ?” หญิงสาวส่ายหน้าไปมา “ข้าจำอะไรไม่ได้เลย ...แม้แต่...ชื่อของตัวเอง” “เจ้าจำอะไรไม่ได้เลย?” นางพยักหน้าแทนคำตอบ สิ่งรอบข้างล้วนกลายเป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับนาง หญิงสาวอ้าปากเหมือนจะเอ่ยถามแต่อีกฝ่ายกลับชิงพูดขึ้นมาก่อน “เช่นนั้น เจ้าก็เพียงจำไว้ว่า ชื่อของเจ้าคือหรูซื่อและข้าซุนหลวนคุนเป็นสามีของเจ้า

ไป่เจินเจินที่กำลังถูกให้คัดกฎสำนักนั่งทำหน้างอง้ำ นางต้องรีบกลับบ้าน บิดาถึงเวลากินข้าวกินยาแล้ว  กว่านางจะรวบรวมเงินทองไปหาท่านหมอมาตรวจบิดาไม่ใช่เรื่องง่ายเลย  จ้าวหย่งเฉิงนั่งมองตำราในมือ แสงตะวันลับไปแล้ว ในห้องของสำนักศึกษาตะเกียงถูกจุดขึ้นมา ลูกศิษย์กลับบ้านหมดแล้วเหลือแต่หัวโจกที่พาเหล่าเพื่อนบัณฑิตไปแข่งกัดปลาเล่นพนันกันที่เชิงเขา "อาจารย์เจ้าคะ..ศิษย์ขอกลับบ้านเอาอาหารกับยาให้ท่านพ่อก่อนได้หรือไม่เจ้าคะ  คืนนี้จะคัดมาส่ง" "คัดไป ยิ่งมัวแต่พูดเจ้าจะยิ่งเสร็จช้านะ ไป๋เจินเจิน" "ตาเฒ่าเอ๊ย...แก่แล้วแก่เลยไม่หัดเห็นใจคนอื่นเสียบ้าง" ไป๋เจินเจินบ่นอุบอิบ แน่นอนจ้าวหย่งเฉิงได้ยิน เด็กคนนี้กิริยามารยาทไร้การอบรมจริงๆ "ตั้งแต่พรุ่งนี้มาเรียนส่วนตัวกับข้าทุกวัน  คนอื่นไปถึงไหนแล้วเจ้ายังย้ำอยู่กับที่เลย  จะได้ไม่พาคนอื่นเสียคน  วันนี้กลับไปได้แล้ว" จ้าวหย่งเฉิงเดินมาช้อนอุ้มนางขึ้นก่อนจะพาเดินไปที่รถม้า เขาจับนางนั่งตักก่อนจะให้คนขับพาไปส่งที่บ้านของนาง ใครๆบอกนางเป็นลูกศิษย์คนโปรดของเขา  "หึข้านะหรือ...คนโปรดเนี่ยนะ  ใช่โปรดมาก..หึ..โปรดปรานจนข้าจะตายคากองตำราแล้ว"

ข้ามิหมายหมั่นเป็นหนึ่งเหนือสตรีใดในตำหนักบูรพา หวังเพียงชั่วชีวิตที่มิอาจเลือกชะตาตนเองนี้ ตัวข้าที่มิอาจหลุดพ้นกรงทอง ใจแท้จริงจะหลุดพ้นเป็นอิสระชั่วกาล ***************************************************************** เพราะความฝันบอกเหตุร้ายที่กำลังกล้ำกลายถึงชีวิต นางจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาชีวิตตนไว้ ซ้ำร้ายนางยังถูกราชโองการโยนเข้าตำหนักบูรพาที่มีแต่การแย่งชิง ทำให้ต้องระแวดระวังยิ่งขึ้นทุกฝีก้าว สงครามการแย่งชิงความโปรดปรานจากองค์ไท่จื่อ ใครอยากจะเข้าร่วมก็ตามสบาย นางของนั่งจิบชาดูเฉย ๆ ดีกว่า จะไม่ขอแกว่งเท้าหาเสี้ยนเร่งเวลาตายให้ตนเองเป็นเด็ดขาด แต่ดูเหมือน องค์ไท่จื่อ ผู้ชื่นชมความครื้นเครงนั้นจะไม่อยากปล่อยให้นางได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขยืนยาวนี่สิ

โปรยปรายข้า ผู้ไม่เคยถูกจดจำ ไม่ว่าในฐานะบุตรีของเสนาบดีหรือแม้แต่อยู่ในฐานะองค์หญิง ในเมื่อผู้คนใต้หล้าเลือกที่จะลืมเลือนข้า คงไม่ผิดอันใดที่ข้าผู้นี้จะสังหารทุกคนให้หมดสิ้น

ไม่นึกไม่ฝันว่า 'หมี่เฉียนเฉียน' จะลื่นกล้วยหัวฟาดพื้นจนตาย มิหนำซ้ำความซวยยังไม่หายไป เพราะเธอดันกลายเป็น 'ตัวร้าย' ที่มีแต่คนเกลียดในนิยายตัวเอง!!!! นิยายฉบับใหม่ข้าจะกำหนดมันเอง!

อาหารคือชีวิต และสวรรค์ลิขิตให้เธอนับหนึ่งอีกครั้ง ในโลกยุค 80s เชฟสาวสวยและรวยมากระดับพันล้าน ฟื้นจากความตายมาอยู่ในร่างของ ‘ม่านอวี้อัน’ ที่สิ้นอายุขัยก่อนวัยอันควร และ ‘แจ็คสัน หยวน’ สามีคืนเดียวของอีกฝ่าย หายสาบสูญไปในการก่อการร้ายระดับชาติ เธอจึงต้องปากกัดตีนถีบ เลี้ยงลูกชายฝาแฝดตามลำพัง ขณะเดียวกันก็เริ่มหวั่นไหวต่อคนจรหน้าผี (กู๋กุ่ย) ซึ่งเข้ามาตอแยขอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว แต่ช้าก่อน! เรื่องหัวใจมันไม่สำคัญเท่าปากท้อง เพราะร้านอาหารกำลังจะเจ๊ง ซ้ำร้าย ถูกแก๊งมาเฟียสุดโหดไล่บี้ตามคิดบัญชีหนี้ และเตรียมยึดที่ซุกหัวนอน !!

นางแต่งงานกับชายขาพิการ ดูแลเขาอย่างดีช่วยรักษาเขาจนหาย แต่พอเขาเดินได้ก็รีบไปหาคนรักเก่าที่ทิ้งเขาไป พวกเขาใส่ร้ายว่านางคบชู้เพื่อแต่งหญิงคนนั้นเข้ามาแทนที่ นางล้างมลทินแล้วจากไปมีสามีใหม่ ที่ทั้งรักและเอาอกเอาใจนาง แต่บิดามารดาเขารังเกียจนาง ไหนจะองค์หญิงเอาแต่ใจผู้นั้นที่จ้องจะแย่งสามีนาง ต่อมานางถูกใส่ร้ายว่าวางยาองค์หญิง เขามองนางด้วยสายตาผิดหวัง แล้วอุ้มองค์หญิงจากไป ปล่อยให้นางถูกทางการจับไปทรมาน นางฟื้นขึ้นมาพร้อมทรงจำที่หายไป แต่ได้สามีใหม่ที่หล่อเหลาและคลั่งรักยิ่งนัก

ขาเป็นคนบีบให้นางหย่า ส่งนางไปให้ศัตรูเพื่อแก้แค้น ทว่าดันโผล่หัวไปที่ค่ายศัตรูเพื่อช่วยนาง น่าขันตรงที่ ส่งนางให้บุรุษอื่น แต่เจ็บปวดเกินทนไหว เมื่อได้ยินเสียงหวานครวญครางปานจะขาดใจ หลอกตัวเองว่าไม่เคยรักมานานสามปี จนกระทั่งยอมรับความจริงเพราะเสียงคราง ทว่าในวันที่ยอมรับใจตนเอง นางกลับลืมเขาจากความทรงจำไปสิ้น

คุณหนูรองตระกูลไป๋ เสียพรหมจรรย์ในคืนที่คุณหนูใหญ่แต่งงาน และยังเป็นบุรุษที่ชังน้ำหน้านางอย่างกับอะไรดี แล้วเช่นนี้ลูกในท้องของนางจะทำเช่นไรดี !?

เมื่อหยางซินเยว่ถูกหักหลังจากคนที่ไว้ใจจนตัวเองต้องตายพอได้เกิดใหม่ในดินแดนที่แปลกประหลาดยังถูกน้องสาวต่างมารดารังแกแถมบิดาผู้ให้กำเนิดยังรังเกียจที่ไร้พลังทั้งยังต้องค้นหาชาติกำเนิดที่เเท้จริงของตน

ชาติก่อนนางตายอย่างทรมานพร้อมกับลูกในท้องครอบครัวถูกประหาร นางมีโอกาสกลับมาอีกครั้งและจะแก้แค้นสามีกับสหายสารเลวไม่ให้ตายดีแต่ใครจะคิดว่านางไม่ต้องลงมือเองเพราะเขาผู้นั้นเอาแต่คลั่งรักนางจัดการเองหมด