การหักหลัง

ในวันครบรอบ5ปีของการแต่งงาน จันทร์จ้าวได้รับรู้ความจริงว่าสามีที่นอนกอดกันทุกคืน"กำลังคบชู้"กับคนใกล้ตัวที่เธอไว้ใจ

“คิดจะเป็นเมียเฮีย ไม่ให้เป็นแค่ในนามนะ ต้องเป็นจริง แล้วก็ให้เป็นได้แค่เมียเก็บด้วย" ไม่ใช่เขานี่นะที่เป็นคนยื่นข้อเสนอก่อน ถึงแม้แท้จริงอยากได้จนน้ำลายหกก็เถอะ เรื่องแบบนั้นใครมันจะไปยอมรับกัน

เมื่อทุกคนในครอบครัวถูกขู่เอาชีวิต หญิงสาวจำต้องฝืนความเจ็บสักลวดลายบนเรือนร่างและสวมชุดกี่เพ้าผ้าไหมจีนแสนสวย พาตัวเองไปยืนอยู่หน้าพญามังกรดำ หยางโจวหมิง มาเฟียใหญ่แห่งเกาะฮ่องกง ผู้ชายรูปงามที่มีดวงตาสีสนิมเหล็กวาววับและเย็นชา มีเรียวปากโค้งบางเฉียบสีเข้มที่คล้ายจะคอยเหยียดหยามทุกคนตลอดเวลา ผู้ชายที่มีอำนาจล้นฟ้าและบงการชีวิตของใครก็ตามที่เขาต้องการ โดยเฉพาะ...ชีวิตของเธอ สรัญรัตน์ อัคราบริรักษ์ “คุณมันไม่ใช่คน ร้ายกาจที่สุด” สรัญรัตน์กัดฟันบริภาษเขาออกไป อย่างน้อยก็ขอพูดว่าสักนิดเถอะ ไม่ใช่แต่ยอมให้เขาข่มเหงอยู่ข้างเดียว “ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีคนแบบคุณอยู่บนโลกใบนี้” “ใครที่อยู่ข้างนอก ไปตามนายอรรถวัฒน์กลับมา!” “อย่า!!! ฉัน...จะทำ” พญามังกรดำหย่อนกายนั่งลงบนเก้าอี้บุหนังสีน้ำตาลเข้ม เขามองมือสั่นๆ ที่ค่อยๆ เลื่อนไปตามขอบเสื้อ มองผิวกายขาวผ่องเปิดเปลือยออกทีละนิด จนกระทั่งชุดกี่เพ้าเลื่อนลงมาอยู่ใต้อก บราเซียสีขาวสะอาดไร้สายดูเหมือนจะเล็กกว่าสิ่งที่ต้องปิดบังไปมาก เนินอกอิ่มล้นทะลักออกมาเบียดชิดกันอยู่ด้านบน เห็นร่องเนื้อขาวผุดผาดให้ไพล่คิดไปถึงสิ่งที่อยากเข้าไปอยู่ในร่องอก

ฉันถูกบังคับให้ต้องมาแต่งงานกับเขา เขาคนนั้นที่เคยนอกใจฉันไปเมื่อหลายปีก่อน

“อุ๊ย!” ฉันอุทานตกใจเพราะอยู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีแมลงสาบไต่แก้มก้นเข้ามาในกระโปรงของฉัน “กรี๊ดดด อร๊ายย..อร๊ายย อย่านะ เอ๊ย..” “มีอะไรหนูจ๋า” พ่อเมฆตะโกนถามผ่านบานประตูห้องน้ำพร้อมกับเขย่าลูกบิด “กรี๊ดดด ตัวอะไรก็ไม่รู้ค่ะ มันเข้ามาในกระโปรงหนูแล้ว อร๊ายยย” ฉันลุกขึ้นเต้น พยายามปัดตามตัวด้วยความกลัว “อื้ออ ช่วยด้วยค่ะพ่อ ช่วยด้วย อร๊ายย..” ขาดคำ พ่อเมฆเปิดประตูเข้ามาอย่างร้อนใจ แต่พอเห็นท่อนล่างของฉันเปลือยเปล่าก็ชะงัก ทั้งกลีบอูมก้นขาวโชว์หรา เตะตา เตะใจ เตะอารมณ์ให้ซวนเซ

Love me harder 7 ปีที่เขาหายไปโดยไม่บอกกล่าวเธอสักคำ และวันนั้นยังเป็นวันที่เธอสูญเสียมากที่สุดในชีวิตอีกด้วย ‘บอกแอลเถอะนะ ว่าครอบครัวพี่ไม่ได้ทำ บอกมา…’ ข้อความสุดท้ายที่เด็กสาวอายุ 18 ส่งหาเพื่อนพี่ชายคนนั้น ก่อนที่เธอกับเขาจะจากกันไปโดยไร้ซึ่งคำพูดหรือคำอธิบายใดๆ แต่ในวันนี้เขากลับมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าและยังทำตัววุ่นวายเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอ ราวกับเรื่องเธอกับเขาไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น “คุณหายไปจากชีวิตแอลนานแล้วค่ะ ตั้งแต่วันนั้น…” “งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็เงยหน้าขึ้นมามองพี่ เดี๋ยวนี้!” สองสายตาสบประสานและฟาดฟันกันอย่างไม่ยอม แต่หารู้ไม่ว่าข้างในใจของทั้งสองคนนั้นกลับสั่นไหวอย่างบ้าคลั่ง…

ตุล นิยาม : จมปักกับอดีต นิสัย: รักสนุก บ้าเลือด ดุดัน ลลิล นิยาม: คลั่งรักเด็ก นิสัย: ยั่วเก่ง อารมณ์ดี ภายนอกเป็นคนแรงๆ แต่ภายในอ่อนแอ (โดยเฉพาะความรู้สึก) โปรย… ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกันฉันก็ปฏิญาณกับตัวเองเลยว่าจะเอาเด็กคนนี้มาเป็นแฟนให้ได้ แต่มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะเขาไม่ชายตามองผู้หญิงเอ็กซ์อึ้มแบบฉันเลย “ตุลดูรถให้พี่หน่อยสิรถเป็นอะไรไม่รู้ติดๆ ดับๆ” “วันก่อนแอร์เสีย เมื่อวานยางรั่ว วันนี้ติดๆ ดับๆ ถ้าจะเป็นบ่อยขนาดนี้แนะนำให้ซื้อใหม่!!” เขาบอกแบบไม่สบอารมณ์ คงจะดูออกมาฉันจงใจมาเจอ “จะซื้อใหม่ให้เปลืองเงินทำไม พี่ชอบรถคันนี้นะมีปัญหาบ่อยดี ^_^” “ไม่ชอบคนแก่…มากประสบการณ์” คำพูดของตุลทำให้ฉันหน้าเหวอกันเลยทีเดียว ครั้งแรกที่มีคนพูดว่าฉันแก่ แถมยังบอกว่ามากประสบการณ์อีก ฉันยังบริสุทธิ์อยู่นะไอ้เด็กบ้า!!

ภวินทร์ หรือ วิน อายุ 30 ปี ปัจจุบันเปิดบริษัทหลายแห่ง มีทั้งอสังหาริมทรัพย์ ได้ขึ้นแท่นว่าเป็นเศรษฐีที่อายุน้อยที่สุดเลยก็ว่าได้ เขาสร้างทุกอย่างขึ้นมาเองโดยที่ไม่ใช่สมบัติของพ่อแม่ รมิตา หรือ ลูกตาล อายุ 20 ปี ปัจจุบันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง เธอเป็นคนนิสัยซื่อๆ ตรงๆ และมักจะถูกคนรอบข้างหลอกใช้ได้อย่างง่ายดายเพราะความใส่ซื่อของเธอเอง

“เดี๋ยวค่ะ” เธอจับแขนล่ำเขาไว้ “ทำไมลุงดูเหมือนรู้จักกับดาด้าดีล่ะคะ หรือว่า...” “อืม ลุงเป็นพ่อของดาด้า” “พ่อหรือคะ?” “ใช่ และคนที่ทำร้ายหนูก็น่าจะเป็นคนงานของลุงนี่แหละ เดี๋ยวลุงจัดการเอง” เธอตกใจไม่น้อย ที่ลางสังหรณ์เป็นจริง เพราะเธอรู้สึกมาตลอดว่าเรื่องที่เกิดขึ้น อาจเป็นฝีมือของสรัญดาและแก๊งแองเจิ้ลแบล็กพิงค์ ที่ตั้งใจหลอกเธอมาที่น้ำตกเพื่อจะวางยาสลบ แล้วลากเธอมาที่นี่ สรัญดาต้องการจะทำลายเธอให้ย่อยยับ เพราะไม่พอใจที่เธอได้รับความสนใจจากผู้ชายทั้งโรงเรียน ความสวยและน่ารักของเธอกลายเป็นเสี้ยนหนามตำใจที่ต้องกำจัดทิ้งสินะ

“ย...อย่าทำน้องชายฉัน ถ้าจะฆ่าก็ฆ่าฉัน อย่าฆ่าน้องชายฉัน” “เธอจะเอาชีวิตของเธอแลกกับน้องชายว่างั้น” “ช…ใช่” มนัสนันท์เสียงเครือร่างแน่งน้อยสั่นสะท้าน เหมือนลูกนกที่พรัดพรากจากรัง ไร้ซึ่งที่พักพิง เธอกลัว…กลัวน้องชายจะตายด้วยน้ำมือของผู้ชายคนนี้ “ยอมตายเพื่อมันใช่ไหม?” “ใช่ ฉันยอมตาย ขอแค่น้องชายฉันรอดก็พอ” “งั้นก็ตายซะ!” คลาวด์รั้งท้ายทอย แล้วใช้ปืนจ่อที่ขมับของหญิงสาว “…” “ว้า! เสียดายจังเลยที่เธอไม่กลัวตาย” ชายหนุ่มแค่นหัวเราะ ก่อนจะใช้ปืนเกลี่ยที่พวงแก้มสวยเบาๆ "สิ่งที่เธอพยายามทำ มันกลับทำให้ความคิดฉันเปลี่ยนไป" “มะ...หมายความว่ายังไง?" “ไอ้มังกร" คลาวด์ผลักร่างเล็กเบา ๆ "เอาผู้หญิงคนนี้ไปกับเราด้วย” “ครับนาย” “แกจะเอาฉันไปไหน เอาฉันไปทำไม? ในเมื่อจะฆ่าก็ฆ่าฉันเลย ไม่ต้องประวิงเวลา” “ในเมื่อฉันเอาชีวิตน้องชายเธอไม่ได้ ชีวิตเธอเป็นของฉัน ฉันเป็นเจ้าชีวิตเธอ”