การหักหลัง

ไม่ได้หมดรัก แต่ฉันหมดแรงที่จะยื้อคุณเอาไว้อีกต่อไปแล้ว… (วนิดา&จิรายุ) ไม่ได้หมดรัก...แต่หมดแรงที่จะฝืนทนอยู่ สู้ออกไปจากชีวิตเขา ปล่อยความรักของเธอทิ้งไว้ให้เป็นแค่เพียงความหลัง แล้วไปเริ่มต้นใหม่ใช้ชีวิตกับลูกน้อยในครรภ์กันเพียงแค่สองคน... เรื่องนี้ก็จะเป็นพล็อตนิยายแนวตลาดระหว่างความรักของชายหญิงและเป็นแนว ดราม่า นอกใจ นอกกาย พระเอกโบ้อีกเช่นเคย เรื่องราวความรักของวนิดาหญิงสาวที่ต้องอาภัพรักจากชายหนุ่มที่เธอรักและแต่งงานด้วยอย่างจิรายุชีวิตหลังแต่งงานของวนิดานั้นดูเจ็บปวดใจ เมื่อผู้ชายที่เธอคิดว่าดีและรักมาตลอดกลับเปลี่ยนไปจากหน้ามือกลายเป็นหลังมือเมื่อรู้ว่าเธอนั้นได้ตั้งท้องลูกของเขา เรื่องราวความรักของคู่นี้จะเป็นอย่างไรต่อ...

“อย่าเสนอหน้าเข้ามาพื้นที่ส่วนตัวฉันอีกเป็นครั้งที่สอง” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมที่ดังรอดไรฟันนั้นยังไม่น่ากลัวเท่ากับแววตาที่เหมือนราชสีห์กำลังอยากฉีกกระชากร่างของเหยื่อที่ไม่มีค่าตรงหน้า “หงส์เป็นห่วงนี่คะ ว๊าย!” แค่เอ่ยคำว่าเป็นห่วงแค่นี้ คนใจร้ายถึงกับผลักฉันล้มลงพื้นอีกครั้ง “เก็บความเป็นห่วงของเธอไว้ตรงนั้นแหละ ฉันไม่เคยอยากได้ไอ้ความเป็นห่วงจากผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้น” ‘คนไม่มีสิทธิ์ ต่อให้ดิ้นให้ตายยังไงมันก็ไม่มีสิทธิ์อยู่วันยันค่ำ จำใส่หัวสมองน้อยๆ ของเธอเอาไว้ไฉ่หง’

เรื่องราวเกี่ยวกับเทพเซียนจากสวรรค์ที่ต้องลงเผชิญด่านเคราะห์รัก จากบุพกรรมที่เคยกระทำไว้ในอดีต

"ชอบเงินไม่ใช่เหรอ..แก้ผ้าแล้วคลานมาเอากับกู" ทอร์ช ลูกชายโดสกับเทียน (ในเรื่อง พันธะหน้าที่) มีน้องสาวชื่อ 'ดริฟ' และมีพี่ชายต่างมารดาชื่อ 'เหนือ' ได้รับความไว้ใจจากพ่อให้มาดูแลผับ 'KAI' เขามีความแค้นที่ฝังใจกับหญิงสาวอดีตคนรักที่ทิ้งเขาไป "ชอบเงินไม่ใช่เหรอ..แก้ผ้าแล้วคลานมาเอากับกู" เรอา อดีตแฟนสาวทอร์ช เธอมีความจำเป็นที่ต้องทิ้งแฟนหนุ่มไปโดยที่ไม่ได้ร่ำลา ทำให้เขาเข้าใจผิดคิดว่าเธอทิ้งเขาไปแต่งงานกับคนรวยที่เมืองนอก และเมื่อเธอมีโอกาสได้กลับมาเพื่อจะบอกความจริงกับแฟนหนุ่ม แต่เธอกลับโชคร้ายเกิดอุบัติเหตุระหว่างทางจึงทำให้สูญเสียความทรงจำ "ฉันต้องทนอยู่ในสภาพนี้อีกนานแค่ไหน"

แค่ชื่อเหมือนอย่าคิดเอาเองว่าฉันจะรักเธอ 'บัวบูชา' เพราะผู้หญิงคนเดียวที่ฉันรักคือ ใบบัว ไม่ใช่เธอ

‘เขาเพียงใช้เธอ เป็นเครื่องมือหาความจริงเท่านั้น… โจฮัน | อายุ 30 ปี หล่อ บ้านรวย สุขุมและเย็นชา ซึ่งนิสัยเขาขัดกับหน้าตาที่หล่อเหลาปานเทพบุตรมาก ใครจะคิดว่าคนอย่างเขาก็มีบาดแผลในใจไม่ต่างจากเธอ 'เพราะเธอคือกุญแจสำคัญ ฉันจึงปล่อยให้เธอตายไม่ได้' ╰☆╮ ขนมผิง | อายุ 25 ปี น่ารัก พูดน้อย ขี้อาย ทว่าชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เมื่อเธอตกเป็นเหยื่อความรุนแรงและคนใจร้ายที่อยากลบความทรงจำเธอในอดีตของเธอ 'ผิงรู้ดีค่ะ ว่าตัวเองควรอยู่ตรงไหน…' เขาเพียงแค่ใช้เธอเป็นเครื่องมือหาความจริง…. และความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว

**นำทัพ** แค่เด็กเลี้ยงที่เอาไว้สนองความต้องการของตัวเองเท่านั้น คนอย่างเธอไม่คู่ควรกับคำว่า'รัก'ของเขาเลยสักนิด **มิลิน** เธอมันก็แค่นาง'บำเรอ' ไม่ว่าจะที่ไหนหรือเมื่อไหร่..หากเขาต้องการหน้าที่ของเธอทำได้เพียงแค่นอนครางเท่านั้น! "มะ มิลินเจ็บ" "เริ่มพยศแล้วสินะ" "ลินไม่ไหวแล้ว ฮึก~" "อย่าลืมสิมิลิน หน้าที่ของเธอคือนอนคราง ไม่ใช่บีบน้ำตา" "...." "ครางให้ฟังหน่อยสิเด็กดี อย่าทำให้ฉันต้องหมดความอดทนเลยนะ"

องค์หญิงน้อยซึ่งจำต้องก้าวขึ้นเป็นฮองเฮา นางจะหลอกล่อชายหนุ่มให้เป็นเชลยรักและส่งเสริมนางได้อย่างไร นางอยากเป็นฮองเฮาแสนดีมิใช่ฮองเฮาตัวร้ายสักหน่อย ฟากฟ้า ผู้ช่วยผู้จัดการกองถ่ายตื่นขึ้นมาในร่างขององค์หญิงน้อยทายาทเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่และจำต้องก้าวขึ้นเป็นฮองเฮา แต่นางจะเป็นฮองเฮาเพียงเพื่อแต่งสวามีขึ้นเป็นฮ่องเต้และคอยปกครองวังหลังไล่ตบตีกับเหล่าสนม หรือจะขึ้นนั่งบัลลังค์ปกครองบ้านเมืองเสียเอง นางไม่ยอมเดินตามที่ผู้อื่นกดดันแน่ เธอจะควบตำแหน่งทั้งผู้เขียนบท ตัวแสดงในบทนางเอก และผู้กำกับ และจะเปลี่ยนบทของแต่ละตัวละครให้เป็นอย่างที่เธอต้องการ นับจากนี้ พวกตัวละครทั้งหลาย จงโลดแล่นไปตามที่ผู้กำกับฟากฟ้าได้สั่งการเถอะ นางจะหลอกล่อชายหนุ่มให้เป็นเชลยรักและส่งเสริมนาง สตรีงดงามเช่นนางควรจะเป็นฮองเฮาแสนดีมีคุณธรรม มิใช่ฮองเฮาตัวร้ายมีแต่เสียงผู้คนประนาม

กฎการเป็นเมียของเฮคเตอร์มีอยู่ข้อเดียวคือ'เชื่อฟังผัว'แต่เหมือนมันจะใช้ไม่ได้กับเธอ

เมื่อสามีไม่ทำหน้าที่ แต่หล่อนจำต้องเป็นเมียที่ดี ความสุขใดที่ไขว่คว้าได้ในครอบครัว หล่อนควรปล่อยผ่านหรือ... ไม่ใช่หรอก นั่นไม่ใช่ ‘มาลารัตน์’ ++++ ‘มาลารัตน์’ สะใภ้แสนดีของครอบครัว รับหน้าที่ดูแลแม่สามีที่ป่วยหนัก หล่อนควรได้รับสิ่งตอบแทนที่คุ้มค่า นั่นคือความสุขลึกล้ำทุกค่ำคืน