การแต่งงานตามสัญญา

ด้วยหน้าที่ทำให้จางม่านอวี้ต้องมายืนอยู่ในตำแหน่งพระสนม ทั้งที่รู้ว่าไม่คู่ควรกับตำแหน่งนี้ และเชื่อว่านางจะไม่เป็นที่พอพระทัยของฮ่องเต้ แต่คงไม่มีใครคาดคิดว่า พระสนมนอกสายตาที่ไม่มีความงามเฉิดฉาย จะเป็นนางสนมล่มเมือง ที่ฮ่องเต้ องค์ชายและแม่ทัพหนุ่ม หวังชิงดวงใจนาง

'ข้าวหอม'ซึ่งโคตรขี้เหร่ ใส่แว่นโคตรหนา ถักผมเปียสองข้าง เชยๆ ไม่สวยอะไรเลย ( ถ้าถอดแว่นหนาๆออกจะเป็นคนที่โคตรน่ารักมากเลย) แต่โชคโคตรดีที่เธอได้สามีที่เป็นถึงหนุ่มฮอตของมหาลัย ซึ่งก็คือ 'ซันเดย์'

เธอถูกเก็บมาเลี้ยงในตระกูลใหญ่ แต่ดันได้รับมรดกก้อนโต และในพินัยกรรมของคุณปู่ดันบอกให้เธอแต่งงานกับทายาทของตระกูล ส่วนเขายอมแต่งเพราะผลประโยชน์ แต่ไร้ความซึ่งความรัก “เธอคิดว่าฉันอยากได้เธอจนตัวสั่นอยู่ละสิ จะบอกอะไรให้ แม้แต่ตัวเธอฉันยังต้องฝืนจับ นับประสาอะไรกับเรื่องนั้น ฉันขยะแขยงเธอ”

ในอดีตเมื่อยังเด็กพ่อและแม่แยกทาง กลกันต์เลือกที่จะอยู่กับแม่และกลับมาหาพ่อที่ไร่เกียรติอรุณในช่วงวันหยุดแทน แต่นับตั้งแต่บิดาและคุณน้ารับสาวน้อยน้ำหวานที่อายุห่างจากเขาถึง 18 ปีเข้ามา ใครๆต่างรับรู้ว่ากลกันต์หวงและรักน้องสาวคนนี้ขนาดไหน แต่อยู่ดีๆพฤติกรรมของเขากลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ความห่วงใยที่เคยมีให้น้องสาวอย่างเธอ หมดสิ้นแล้ว

ณ ตึกสูงสง่า ฝั่งตรงข้ามคือบิลบอร์ดแสดงความอาลัยให้กับศิลปินชื่อดังที่จากไปเมื่อต้นปี ข่าวใหญ่ครึกโครมแม้จะเสียชีวิตจากอุบัติเหตุพลัดตกตึก แต่ผู้คนส่วนใหญ่กลับเชื่อว่าเขาฆ่าตัวตาย ทำให้เรื่องนี้ถูกพูดถึงกันในวงกว้าง แม้แต่หญิงสาวที่ยืนอยู่ขอบตึกตอนนี้ก็รู้ดี.. ช่างแสดงขึ้นมาได้ประจวบเหมาะเสียจริง.. ฉันมาที่นี่เพื่อจบทุกอย่าง.. แต่งงานเพื่อผลประโยชน์อย่างนั้นเหรอ.. ทำไมพ่อกับแม่ถึงมองฉันเป็นเพียงสิ่งของกำนันแบบนี้นะ..

10 ปีก่อน เขาคือผู้ชายที่เธอตกหลุมรักจนเหมือนคนบ้า พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เป็นคนในสายตา แต่กลับถูก ภาคินทร์ คัลเลน ปฏิเสธอย่างไม่ไยดี มะเหมียว จึงหนีไปเรียนต่อญี่ปุ่นหลบเลียแผลใจเงียบๆ แต่ไม่คิดว่าทันทีที่เรียนจบ กลับมาจะพบว่าเขาคือคนที่แม่ตอบตกลงรับการแต่งงานแบบคลุมถุงชนให้โดยไม่ถามความสมัครใจสักคำ +++++++++++++++++++++++++++ "ก็...เฮียไม่ได้รักหนู ที่เข้ามาทำดีกับหนูก็แค่เพราะคุณย่าสั่งใช่ไหมล่ะ" "เรื่องที่ทำดีกับหนู เฮียไม่เคยทำเพราะคุณย่าสั่ง" "ไม่ได้ทำเพราะคุณย่าสั่ง แต่ก็ไม่ได้ทำเพราะชอบใช่ไหมล่ะคะ หนูเข้าใจแหละว่าหนูมันไม่มีอะไรดีสักอย่าง ขนาดผู้ชายจะแต่งงานด้วยสักคนยังไม่ชอบหนูเลย" "ใครบอกว่าเฮียไม่ชอบหนู" "ไม่มีใครบอก หนูคิดเอง เมื่อก่อนเอียไม่ชอบหนูนี่" เขาเงียบไปเล็กน้อย ก่อนที่รอยยิ้มจะจุดขึ้นที่มุมปาก "เมื่อก่อนไม่ชอบ แล้วตอนนี้ชอบไม่ได้เหรอครับ?"

"ลิล ลิลจำพี่ได้มั้ย" "พี่ พี่เหรอ" "ครับพี่เอง พี่คิมไงสามีของลิล" "สามี สามี" แววตาว่างเปล่าจ้องผมไม่วางตาก่อนจะแปลเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัว "ไม่ ไม่ กรี๊ดดดด ไม่ออกไป ฮืออออ ออกไป ฮืออออ" คำเตือน....นิยายเรื่องนี้จะออกแนวน้ำเน่าดราม่าหน่วงตับไตโปรดเตรียมทิชชู่ซับน้ำตา ใครไม่ชอบแนวนี้ผ่านไปก่อนได้เลยค่ะ

“ฉะ… ฉันเสียว… ” ก้นของเพชรกันยากระดกขึ้นโดยอัตโนมัติ ราอูลบีบขยำพูทุเรียนของหล่อนอย่างแรงจนตูดกระดก อกอวบใหญ่เบียดกับที่นอน มีกลีบกุหลาบสีชมพูโปรยเอาไว้เพราะเป็นคืนเข้าหอ “เมียจ๋า… น่าเลียสุดๆ ผัวเบิร์นให้นะจ๊ะ” ราอูลตวัดลิ้นเลียริมฝีปาก เพชรกันยาหันมามองแบบอายๆ หากสุดท้ายก็มีอันต้องหลับตาพริ้ม เมื่อสองมือของราอูลผลักรวบก้นอวบขาวดันให้โย้ไปข้างหน้าแล้วเงยหน้าปาดลิ้นลากเลียขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ เสยขึ้นตามรูปทรงของกลีบสวาท ทะลักอ้าเป็นร่องออกมาระหว่างกลีบก้นทางด้านหลัง

“งืออออ… ท่านคะหยุดเถอะ… ” เสียงร้องวิงวอนน่าเวทนา… ทว่าท่าทางหวามไหว มิอาจหักห้ามความรู้สึกไม่ให้เสียวซ่านที่แสดงออกมา ทำให้ท่านประธานจอมหื่นยิ่งได้ใจ ฝ่ามือที่กำลังหงายรองพูสวาทจึงกดนิ้วกลางชำแรกแหวกร่องกลีบ “อู้ววว… กลีบแน่นมาก” ไทเลอร์ชอบใจ ลำนิ้วที่ตวัดรัวรุกรานกลีบสวาททำเอาเลขาสาวร้องครวญคราง ก้นกระดกขึ้นโดยอัตโนมัติเพราะความเสียวซ่านที่โดนลำนิ้วสอดใส่เข้ามาในกลีบสาว ไทเลอร์ชอบใจ… แทงนิ้วรัวเข้าใส่อยู่อึดใจใหญ่ๆ จนน้ำคาวสวาทของไข่มุกหลั่งไหลออกมาอาบชุ่มโคนนิ้ว สไลด์เข้าออกในซอกกลีบไม่หยุด

"คุณบ้าเหรอไง แต่งงานอะไร ฉันไม่แต่ง " "จะแต่งงานหรือจะตาย...เลือก" "ไอ้สารเลว" "อย่าปากดี ถ้าไม่อยากตาย" "ใครกลัว ก็แค่ขำขู่กระจอกๆ" "หึ แล้วคุณจะรู้ว่าคนอย่างผมทำอะไรได้บ้าง" ปัง !!!!