การให้อภัย

เขา...ผู้เป็นเหมือนหลักให้ยึดเหนี่ยวเพียงหลักเดียวที่มีอยู่ในชีวิต เธอจึงไม่ปฏิเสธจะที่ไขว่คว้า แม้รู้ดีว่า ‘เขา’ ไม่ใช่คนของเธอ ความรัก...มักจะเข้ามาทักทายโดยที่เรายังไม่ทันตั้งตัวเสมอ ทว่าความรักครั้งนี้ไม่ได้เป็นของเธอตั้งแต่ต้น แล้วเธอจะยึดเขาเอาไว้ให้ทุกอย่างเป็นสิทธิ์ของเธอโดยสมบูรณ์ หรือปล่อยให้เขาจากไป...

💙 อิษวัติ เคยเชื่อว่าความรักเป็นเพียงภาพลวงตา... เขาเติบโตมาในครอบครัวที่แตกสลาย แม่จากไปด้วยน้ำมือของโชคชะตาอันโหดร้าย ส่วนพ่อ...คือชายที่สอนให้เขาเกลียดคำว่า “ครอบครัว” เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะรักใครจริง ๆ ได้เลยด้วยซ้ำ จนกระทั่ง พิมพิศา ก้าวเข้ามาในชีวิตของเขา 💖 พิมพิศา ความรักคือสิ่งที่ทำให้เธอสูญเสียทุกอย่าง... เธอเคยมีชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์ แต่ทุกอย่างกลับพังทลายเพราะพ่อผู้ให้กำเนิดและชายคนรักที่หักหลังเธออย่างเลือดเย็น เธอสูญเสียศรัทธาในความรัก สูญเสียศักดิ์ศรี และเกือบสูญเสียแม้กระทั่งชีวิต จนกระทั่งได้พบกับ อิษวัติ พวกเขาต่างเป็น “คนที่พังพินาศ” เพราะความรัก แต่โชคชะตากลับเล่นตลก นำพาคนหัวใจพังให้มาพบกัน เขาไม่เชื่อในความรัก ส่วนเธอไม่กล้าวางใจกับมันอีกครั้ง

ทำไม?เวลาที่เขาเห็นหน้าสวยนั่น เขาชอบหงุดหงิด ตลอดเวลา ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทั่งๆที่เขากับผู้หญิงคนนั้น ก็ไ่ม่เคยรู้จักกันมาก่อน นี่ถ้าเป็นผู้ชาย เขาจะท้าต่อยซะเลย อย่าเผลอล่ะกัน ระวังตัวให้ดีเถอะ

“ผมรู้ว่าผมผิด ที่ไม่คิดจะตามหา เพราะผมคิดว่าตัวเองคือสาเหตุที่ทำให้คุณได้รับบาดเจ็บจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด” คราวนี้ลูกผู้ชายอกสามศอก นายแพทย์ที่มากด้วยบารมีและอิทธิพล เริ่มหลั่งน้ำตาให้กับความรู้สึกผิด เมื่อเขาไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตได้ “เมื่อจิตใจของคนเรามืดบอด ก็มักจะมองข้ามทุกสิ่งอย่าง แม้แต่ความเป็นมนุษย์ในตัวเอง ฉันไม่อยากกลับไปสัมผัสกับความรู้สึกแบบนั้นอีก เรื่องราวระหว่างเรา มันไม่ได้เริ่มต้นตั้งแต่แรก แต่กลับมีตอนจบ คุณกลับไปเถอะค่ะ คุณหมอลูคัส ฉันหวังว่าเราคงไม่ได้พบกันอีกนะคะ”

“คุณปล่อยฉันไปเถอะ…ฉันจะหาเงินมาใช้หนี้ก้อนนั้นให้เอง" “ฉันมีวิธีที่ดีกว่านั้นอีก” นัยน์ตาหวานวูบไหวระริก ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ “มันเอาน้องฉันจนท้อง ฉันก็เอาน้องมันคืนบ้าง เธอว่าเป็นไง”

ใครจะคิดว่าแค่มะเขือเทศที่ปลูกเอาไว้เก็บกิน จะกลายมาเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต จากภารโรงประจำโรงเรียนเล็ก ๆ ในหมู่บ้านที่แทบจะไม่มีคนรู้จัก กลับถูกมะเขือเทศนำพาให้กลายมาเป็นเจ้าของบริษัทส่งออกมะเขือเทศรายใหญ่ ระดับพันล้าน ที่มีผู้คนรู้จักมากมาย!

ณ อาราเลีย นครแห่งสวนรัตติกาล ที่ซึ่ง "หัวใจแห่งอาราเลีย" พลังอำนาจที่ควบคุมทุกสรรพสิ่งถูกซุกซ่อน "ริน" เจ้าชายผู้สืบทอดพลังแห่งรัตติกาล กลับสูญเสียความทรงจำในวัยเยาว์ และถูกเลี้ยงดูโดย "ซินดิเคท" องค์กรอำมหิต ที่ซึ่งเขาได้พบกับ "มาร์คัส" ศัตรูคู่อาฆาต ผู้หมายจะทำลายล้างรินและยึดครองสวนรัตติกาล ในขณะเดียวกัน "เคล" หัวหน้าอัศวินผู้สืบทอดเจตนารมณ์แห่งบิดา มุ่งมั่นตามหาเจ้าชายผู้สาบสูญ และปกป้องสวนรัตติกาลจากภัยอันตราย โชคชะตาถักทอให้พวกเขามาพบกัน... แสงสว่างจะสามารถเอาชนะความมืดมิดได้หรือไม่? หรือความมืดจะกลืนกินทุกสิ่งจนสิ้น?

"พ่อ..." น้ำเสียงที่เอ่ยออกมา ไม่พ้นริมฝีปาก เมื่อภาพที่ปรากฏ คือพ่อเลี้ยงธงชัยกำลังโอบกอด แม่ของ ธาวินทร์เอาไว้ในอ้อมแขน มือที่สั่นระริก แกะซองจดหมายออกอ่าน ข้อความในจดหมาย ทำให้นวลแพรกรีดร้องออกมา "กรี๊ดดด!!! ไม่จริง!!! ไม่จริง!!!" ประคองสติที่เหลือเพียงน้อยนิด ฝืนอ่านข้อความบรรทัดต่อไป ถึงพี่ธงที่รัก ดาวคลอดลูกของเราแล้วนะพี่ ลูกเราเป็นผู้ชาย ร่างกายแข็งแรง สมบูรณ์ดี ดาวยังไม่ได้ตั้งชื่อให้ลูก ดาวรอให้พี่มาตั้งชื่อให้ลูกของเรา ทำไมพี่ไม่มาหาดาวเลย ดาวคิดถึงพี่มากนะ ดาวกับลูกรอพี่ทุกวันเลยนะ แค่นี้ก่อนนะพี่ ลูกร้องนะ รักและคิดถึงเสมอ อิงดาว

ได้โปรดอย่าทำให้ความรักของเรา เป็นดั่งโศกนาฏกรรมของจูเลียตเลย Please don't make our love like the tragedy of Juliet "ได้โปรดพระผู้เป็นเจ้า ช่วยบอกข้าที ข้าจะต้องทำอย่างไรให้ความปรารถนานั้นเป็นจริง? มันช่างเป็บปวด ทรมานและทำได้เพียงร่ำไห้กับท้องฟ้ายามค่ำคืน หากแม้ว่าคำสาบานแห่งรักนั้นยังไม่แน่นอน ข้าก็ไม่มีอะไรจะเสียอีกต่อไปแล้ว" ครั้งสุดท้ายที่เห็นหน้ากันคือเราเพียงแค่จูบลา ครั้งสุดท้ายที่ยิ้มให้กันคือเราเพียงแค่กำลังโกหกผู้คนมากมาย ครั้งสุดท้ายที่เราจับมือกันคือตอนที่เขานั้นกำลังทุกข์ใจ แต่ไม่ว่าจะครั้งไหนก็ตาม เราก็ไม่เคยแม้แต่จะบอกว่ารักกัน ...จนกระทั่งวินาทีสุดท้ายก็ตาม...

หากเกวลี ไม่ใช่คนที่พรากชีวิตแพรไหมผู้หญิงที่เขาไปและหากเขาไม่จำต้องเข้าไปพัวพันกับชีวิตของเธออีกครั้ง ทัชชาน้องสาวแพรไหมคงไม่ต้องตกเป็นเหยื่อของกฤติน พี่ชายของเกวลีที่เข้าใจในตัวทัชชาผิดคิดว่าสาวฝีปากร้ายน้องสาวแพรไหมผู้หญิงที่สังเวยชีวิตในอุบัติเหตุที่เกิดจากความประมาทของเกวลีในวัยเยาว์ ตอกย้ำความแค้นที่ไม่เคยเลือนหายให้กับปยุตและทัชชา เกวลี หญิงสาวที่เป็นต้นเหตุของเรื่องเลวร้ายทั้งหมดในชีวิตของเขากับทัชชา เธอจึงสมควรได้รับการเอาคืนอย่างสาสม ในขณะที่เพลิงร้ายแห่งความแค้นกำลังลุกโชน เพลิงรักก็บรรเลงโหมอย่างเร่าร้อนไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน กำแพงความเกลียดที่เคยแกร่งทนค่อยๆ กร่อนพังโดยไม่รู้ตัว กว่าจะยอมรับความจริงว่าหลงรักผู้หญิงที่ตัวเองเกลียดจับใจ เขาก็ทำร้ายทั้งร่างกายและหัวใจของเธอจนบอบช้ำไปหมดแล้ว