การให้อภัย

"คำพูด..ไม่เคลิ้ม แต่การกระทำของฉัน ทำเธอเคลิ้มตลอดนะ..เยิ้มด้วย" ********************** ตัวอย่าง คนตัวโตที่นุ่งผ้าเช็ดตัวอย่างหมิ่นเหม่ มีหยดน้ำเกาะพราว ออกจากห้องน้ำอย่างเงียบเชียบ แล้วมายืนอยู่ด้านหลังของเธอที่กำลังเปิดลิ้นชักกางเกงชั้นใน เขาขยับเข้าใกล้กักเธอเอาไว้ด้วยสองแขนที่ยื่นเข้าไปแย่งกางเกงในตัวเดียวกันกับที่เธอจับอยู่ ความใกล้ชิดทำให้เธอได้กลิ่นหอมของแชมพูและครีมอาบน้ำที่เขาใช้ประจำ ไหนจะลมร้อนๆ ที่ยังคงหลงเหลือกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ ชวนให้หัวใจดวงน้อยสั่นสะท้าน "ไอ้พัชร์ แกทำอะไร" "ก็จะใส่กางเกงในไง" "มีเต็มลิ้นชัก แกจะมาแย่งตัวที่ฉันถืออยู่ทำไม ปล่อย จะพับใส่กระเป๋าให้ จะได้รีบเดินทางกันซะที เมาเหมือนหมา ทำคนอื่นตกเครื่องแล้วยังจะมาเรื่องมากอีกนะ" คนตัวบางไม่ยอมแพ้ ยื้อยุดสิ่งที่อยู่ในมือ ไม่ยอมให้คนกวนประสาทแย่งไปได้

ผู้หญิงสาวสวยสมวัย มีชีวิตเรียบง่าย อยู่กับยาย แม่เสียชีวิต พ่อมีภรรยาใหม่ ชีวิตมีความสุขอยู่ดีๆ ชีวิตต้องได้ไปอยู่่กับผู้ชายใจร้อน ใจร้าย ทำให้ชีวิตของเธอสะดุด เขาร้ายกับเธอยังไง เธอจะทนได้ไหม?

คืนหนึ่งที่เต็มไปด้วยความผิดพลาด ความเกลียดชังที่เขาสร้างไว้กลับพังทลาย เมื่อเขากลับ ‘ติดใจ’ ในตัวเธอจนยากจะถอนตัว

เพราะที่บ้านล้มละลายจันทร์เจ้าไร้หนทางจึงยอมทิ้งศักดิ์ศรีมาขอความช่วยเหลือจากเขา อดีตลูกคนใช้ที่เคยอาศัยอยู่ที่บ้านของเธอที่ตอนนี้ทำธุรกิจจนกลายเป็นเศรษฐีร่ำรวยมหาศาล เตชินไม่เคยคาดฝันมาก่อนว่า คุณหนูที่เคยกดขี่เขามาตลอดชีวิตจะยอมคุกเข่าให้เขาในวันนี้ วันนี้จันทร์เจ้าไม่ใช่ลูกสาวเจ้าป่าแต่กำลังกลายเป็นเหยื่อให้เขาขย้ำ "เธอจะตอบแทนฉันยังไงในการช่วยเหลือเธอครั้งนี้ล่ะ" เตชินมองจันทร์เจ้าอย่างเหยียด ๆ จันทร์เจ้าก็แค่คุณหนูตกอับที่หิวเงินคนหนึ่ง เขารู้ว่าตอนนี้จันทร์เจ้าพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อเงินเท่านั้น หญิงสาวเชิดใบหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง แม้จะเกลียดเขาแค่ไหนแต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว "ฉันเคยช่วยคุณพ่อ ฉันมีความสามารถเป็นเลขาได้" เตชินหัวเราะทั้งมองเธอด้วยสายตาหื่นกระหาย "เลขาเหรอแค่เลขาคงไม่พอ นอกจากว่าเธอจะทำหน้าที่เป็นนางบำเรอบนเตียงของฉันด้วย"

หากการแต่งงานคือกรงขังอิสรภาพ เธอก็ถูกขังอยู่ในกรงเถื่อนของผู้ชายที่ไร้หัวใจ ยามสิ้นหวัง ท้อแท้ และหวาดกลัว กำลังใจที่ดีที่สุดก็คือตัวเอง ความเจ็บปวดที่ใจไม่ทำให้ใครตาย ‘นิชาดา’ เฝ้าบอกตัวเองให้กัดฟันสู้ ฝืนทนเข้าไว้ แม้ยังมองไม่เห็นหนทางหลุดพ้น แต่อย่างน้อยก็ไม่มีใครต้องมาเจ็บไปกับเธอ

เพราะพ่อเสีย และแม่แต่งงานใหม่ นภิศาจึงถูกแม่นำมาฝากกับเจ้านายเก่าในตอนที่เธอเริ่มเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เพราะกลัวปัญหาพ่อเลี้ยงลูกเลี้ยง แต่เธอกลับต้องมาเป็นเด็กเลี้ยงของลูกชายเจ้าของบ้านตั้งแต่ที่ยังเรียนไม่จบ จนกระทั้งทำงาน ความสัมพันธ์ไม่ต่างจากเมียบำเรอ เมื่อเธอท้องเขาก็ให้ไปทำแท้ง แม้จะรักเขาแค่ไหน เธอก็ทนทำร้ายลูกอีกเป็นครั้งที่สองไม่ได้แล้ว หนทางเดียวที่เธอจะหลุดพ้นจากพันธะที่ไร้ใจ และเพื่อการรักษาชีวิตลูกไว้ คือการหนีไปให้ไกลจากคนใจร้ายที่เธอรัก

“เป็นอย่างที่เคยเป็นมันดีแล้ว” ประโยคปฎิเสธสั้นๆ ดังก้องในหัวฉันตลอดเวลาจนถึงนาทีสุดท้ายที่บินกลับมาตามคำสั่งที่เจ้าตัวน่าจะลืมมันไป แต่ใครจะไปรู้ว่าวันนึง คนที่เคยปฏิเสธ..จะเป็นฝ่ายมาขอคบกับฉันซะเอง!

"ชื่อเล่นว่าเดียร์เหรอ...เดียร์ที่แปลว่าที่รักใช่มั้ย" แรก ๆ ก็ต้องปากหวานไว้ก่อน แต่หลังจากนั้นน่ะเหรอ "มีผัวฝรั่งต้องทำใจนะหมวย!" ว้ายยยยย ทำใจอะไรดีล่ะ "ไม่อยากได้บนเตียง ขอระเบียงแทนได้มั้ย?" งั้นก็อย่าหนักไปนะพี่เรย์สงสารเด็ก .......................................... เมธากร หนุ่มลูกครึ่งไทย - ฝรั่งเศสหรือท่านประธานหมื่นล้านแห่งประทานชัย กรุ๊ปกับไดอาน่า สาวหมวยลูกครึ่งไทย - ฮ่องกงหญิงสาวผู้มีชีวิตเรียบง่ายไม่เคยทะเยอทะยานเกินตัวต่างจากแดเนียลพี่ชายฝาแฝดของเธอ แดเนียลเป็นเจ้ามือโต๊ะบอลรายย่อยของแก๊งมาเฟีย วันหนึ่งแดเนียลก่อเรื่องไว้แล้วหนีเอาตัวรอดคนเดียวจนทำให้ไดอาน่าตกอยู่ในอันตราย ไดอาน่าได้รับความช่วยเหลือจากเมธากร แต่เธอตระหนักได้ว่าเมธากรคือนักธุรกิจและของฟรีไม่มีในโลกธุรกิจ เธอไม่มีอะไรตอบแทนเขาสักอย่างจะมีก็แต่เรือนร่างที่ยังบริิสุทธิ์อยู่และหัวใจ...

ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร ถ้ามันต้องแลกกับการทำไปเพื่อรักษาไว้ซึ่งความเคารพ ศรัทธา และความถูกต้องที่เขามี สำหรับคนที่รักเขาอย่างฉัน...มันยอมแลกได้ทั้งนั้น

หากเกวลี ไม่ใช่คนที่พรากชีวิตแพรไหมผู้หญิงที่เขาไปและหากเขาไม่จำต้องเข้าไปพัวพันกับชีวิตของเธออีกครั้ง ทัชชาน้องสาวแพรไหมคงไม่ต้องตกเป็นเหยื่อของกฤติน พี่ชายของเกวลีที่เข้าใจในตัวทัชชาผิดคิดว่าสาวฝีปากร้ายน้องสาวแพรไหมผู้หญิงที่สังเวยชีวิตในอุบัติเหตุที่เกิดจากความประมาทของเกวลีในวัยเยาว์ ตอกย้ำความแค้นที่ไม่เคยเลือนหายให้กับปยุตและทัชชา เกวลี หญิงสาวที่เป็นต้นเหตุของเรื่องเลวร้ายทั้งหมดในชีวิตของเขากับทัชชา เธอจึงสมควรได้รับการเอาคืนอย่างสาสม ในขณะที่เพลิงร้ายแห่งความแค้นกำลังลุกโชน เพลิงรักก็บรรเลงโหมอย่างเร่าร้อนไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน กำแพงความเกลียดที่เคยแกร่งทนค่อยๆ กร่อนพังโดยไม่รู้ตัว กว่าจะยอมรับความจริงว่าหลงรักผู้หญิงที่ตัวเองเกลียดจับใจ เขาก็ทำร้ายทั้งร่างกายและหัวใจของเธอจนบอบช้ำไปหมดแล้ว