จากเกลียดกลายเป็นรัก

พยาบาลสาวที่เก่งรอบด้านตายและข้ามภพไปเป็นคุณหนูไม่เอาไหนของตระกูลพ่อค้า คู่หมั้นของคุณชายหมอที่ผู้หญิงหลายคนหมายปอง จากคนไม่เอาไหนสู่ผู้หญิงแกร่งจนทำให้หมอหน้านิ่งคลั่งรักเธอ "เรียกพี่เว่ยสิเหม่ยหลิน"

เธอแค่อยากลองใจโดยการให้ของขวัญสุดพิเศษกับคนรัก แต่...เขาดันไม่ดีใจ แล้วมาบอกให้เราอยู่ห่างกันสักพัก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้องลูกของเขา ผัวเฮงซวยเอ๊ย!!! อยากไปก็ไป ฉันจะหาพ่อใหม่ให้ลูก ไปแล้วอย่ามาหอนทีหลังนะ ชิ! ***************************** คำโปรย "นี่พี่จะโทษว่ามี่ตั้งใจปล่อยท้องงั้นเหรอ" "เปล่า พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ว่า...พี่ยังไม่พร้อมจะแต่งงานหรือมีลูกตอนนี้ มี่เข้าใจพี่หน่อยได้ไหม" มิรันดาสะอึกเมื่อได้ฟังเหตุผลห่วยแตกของเขา คำว่าไม่พร้อมนั่นคืออะไร "พี่ไม่พร้อมแต่งงาน ไม่พร้อมมีลูก แต่พร้อมจะไปจากมี่ นี่หรือเปล่าที่พี่อยากให้มี่เข้าใจ" หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาที่ไหลรินกลบภาพคนรักตรงหน้าจนมองไม่เห็นความรักในดวงตาคู่นั้นอีกแล้ว คนหนึ่งหมดรัก หมดใจ แต่อีกคนกลับยังรักหมดใจ ใครควรเจ็บกว่าถ้าไม่ใช่เธอ "พูดกันให้รู้เรื่องตอนนี้เลยดีกว่า ในเมื่อพี่รู้ว่ามี่กำลังจะมีลูก พี่ก็ยังอยากไปอยู่ใช่ไหม"

หนูเอามาคืนท่านป้าค่ะ ตอนนี้เจ้าของตัวจริงก็กลับมาแล้ว ดังนั้นหนูจึงไม่จำเป็นต้องเก็บเอาไว้แล้วค่ะ ขอบคุณที่ท่านป้าเมตตาหนูนะคะ.. "ไม่มีเพื่อนที่ไหนเขาทำกันแบบนี้" เพื่อนที่ไหนจะมายืนจูบกันโดยไม่แคร์สายตาคนอื่น ทินกรรู้ว่าเขาควรจะเบามือกับธันยกานต์มากๆ แต่ในเมื่อความอยากและความอดยากของเขามันถูกจุดขึ้นมาและเขาก็มาเจอของดีอย่างธันยกานต์เข้าให้.. เขาไม่สามารถเบาแรงได้เลย.. ถ้าเขารู้ว่าธันยกานต์ยังไม่เคยล่ะก็.. เขาจะเบามือกว่านี้.. แต่ขอเป็นรอบหน้านะ... เด็กที่มีอายุต่ำกว่า18ปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง เพราะเนื้อเรื่องบางช่วงบางตอนอาจจะมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และไม่ควรเอาไปลอกเรียนแบบ ทุกตัวละคร สถานที่ อาชีพ และอื่นๆเป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาดังนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเนื้อเรื่องของนิยายจึงไม่มีอยู่จริง

สำนักคุ้มภัยอันดับหนึ่งต้องสูญเสียหัวหน้าสำนักไป หลี่รุ่ยหลินในฐานะของทายาทเพียงคนเดียวต้องแบกรับภาระนี้ อนาคตของสำนักจะเป็นอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับฝีมือของนางแล้ว

อ๋องซีหยาง พยายามหลีกหนีการแต่งงานที่ฮองเฮาฉางเก้อกำลังเร่งรัดเขา หลังจากที่ทำให้เขาต้องยอมหมั้นหมายกับหลานสาวของนางคือเจียเหลียนฮวานางร้ายประจำเมืองที่ร้ายกาจ เจ้ามารยา และเป็นที่รังเกียจของเขาเหลือเกิน นางตามหึงหวงเขา และราวีหญิงทุกคนที่มาข้องเกี่ยวกับเขา ตามตบตีกับคุณหนูจวนอื่นๆที่นินทาว่าร้ายนางให้ได้ยิน ทำตัวร้ายกาจจนคนลือ เขามิชอบหญิงร้ายกาจเช่นนางแต่กลับพึงใจสหายของนางที่เป็นหญิงเรียบร้อยอ่อนหวาน เขาคิดว่าหากถอนหมั้นกับนางสำเร็จจะไปสู่ขอสหายของนางคือจงซูลี่ มาเป็นพระชายา แต่นางรู้เข้าจึงได้ปีนเตียงของเขาแต่คิดหรือบุรุษเช่นเขาจะยอมรับผิดชอบหญิงเช่นนางจึงได้หนีไปออกรบที่ชายแดนทันที และเมื่อกลับมานางกลับยอมถอนหมั้นอย่างง่ายดายและไม่ได้สนใจตอแยกับเขาอีก แต่กลับเป็นเขาที่ตามหึงหวงนางไปทุกที่แทน….

เพราะรัชนีกรทำให้รักแล้วทิ้งไป… อารัญจึงเหมือนตายทั้งเป็น และรอวันทวงคืนหนี้แค้นทุกลมหายใจเข้าออก จนรัชนีกรจากโลกนี้ไป แต่ความแค้นของอารัญไม่ได้สลายไปด้วย แม้แม่ตาย แต่ลูกยังอยู่ และคนที่ชดใช้ต้องเป็นเธอ… พรบุหลัน พรบุหลัน… หญิงสาวแสนซื่อบริสุทธิ์เหมือนน้ำค้างยามเช้า หลงรักอารัญตั้งแต่นาทีแรกที่ได้สบตาเขา อารัญก็ทอดไมตรีให้เธอเข้าถึงตัวเขาได้อย่างง่ายดาย โดยหญิงสาวไม่รู้เลยว่ากำลังเดินเข้าสู่กองไฟร้อนแรง

เมื่อคนที่เกลียดการผูกมัด และยังหวงแหนชีวิตโสดอย่างมาร์คัสถูกกดดัน เขาก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้หลุดพ้นจากบ่วงวิวาห์ที่มารดาพยายามยัดเยียดให้ แม้จะยังติดใจและหลงใหลเรือนร่างแสนงามที่ประดับด้วยลายสักรูปผีเสื้ออ่อนช้อยเหนือเนินอกเต่งตึงของบัวบุษราก็ตาม แล้วความรักที่เริ่มต้นจากการลวงล่อของเขาจะจบลงเช่นไร

เมื่อหญิงใบ้ไร้ศักดิ์ ต้องกลายมาเป็นสนมไร้ศักดิ์ ของฮ่องเต้ผู้ชึ่งรูปงามที่สุดในเจ็ดคาบสมุทร

แม่ทัพหลี่ยิ้มพรายพร้อมเอ่ยว่า “หากเป็นฝ่าบาท ณ ตอนนี้ คงต้องใช้คำว่า -อุบายบุรุษเลอโฉม- ” ฮ่องเต้ในร่างบุรุษเลอโฉมเพียงแค่ยิ้มน้อย ๆ หมากกระดานเขาต้องชนะ ! ในอดีต เขาเป็นฮ่องเต้ผู้ลุ่มหลงสตรีจนทำให้บัลลังก์ตกไปอยู่ในกำมือของจักรพรรดินี พระนางผู้มีจิตใจอำมหิต มัวเมาในชายบำเรอ เมื่อสวรรค์ให้เขาได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่ ความแค้น และความรักจึงหวนคืนขึ้นใหม่อีกครั้ง เขาจะทวงคืนบัลลังก์มังกร ได้หรือไม่ไปติดตามกันค่ะ

เขาหล่อเขาร้ายและร้อนแรงดังเปลวเพลิงที่พร้อมจะละลายน้ำแข็งอย่างเธอ ให้เดือดพล่านด้วยไฟเสน่หา.. ++++++++++ “คนบ้าปล่อยนะ พี่แสน อ๊ายย” หญิงสาวหวีดร้องเสียงหลงเมื่อภาสกรก้มลงหอมแก้มใสหนักๆ อย่างมันเขี้ยวและอยากแกล้ง “แก้มน้ำแข็งหอมจัง” “พี่แสนคนบ้า รังแกน้ำแข็ง คอยดูนะน้ำแข็งจะฟ้องพี่ธาร” หญิงสาวหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย “ฟ้องไอ้ธารคนเดียวเหรอ ฟ้องคุณอาด้วยสิ และฟ้องให้หมดด้วยนะว่าพี่ทำอะไรบ้าง” “พี่แสนจะทำอะไร ว้าย.. ปล่อยนะ คนบ้า พี่แสน กรี๊ดดด..” ทิพย์ธาราหวีดร้องเสียงหลงเมื่อตกอยู่ในวงแขนที่รัดแน่นของเขาแล้วทิพย์ธาราก็รู้ได้ทันทีว่าตนตกเป็นรองเขาหญิงสาวดิ้นเร่าอย่างโมโหฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด ความเยือกเย็นที่มีก่อนหน้าหายไปสิ้น เพราะเมื่อปะทะกับเขาทีไรเธอก็มักจะเป็นเช่นนี้และไม่สามารถควบคุมตัวเองให้สงบเยือกเย็นได้นานเลยสักครั้ง +++