ฉลาด

♡คำโปรย♡ ในวันที่เธอเดือดร้อน เขากลับเป็นคนเดียวที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเธอทุกอย่าง และเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในชีวิต หากไม่มีเขาในวันนั้น เธอคงเป็นคนเร่ร่อนที่ไหนสักที่ แต่เธอกลับลืมไปว่า ของฟรีไม่มีในโลก...หากเธอต้องการที่จะเรียนต่อและรักษาบ้านหลังสุดท้ายที่เหลืออยู่ของเอาไว้เธอต้องอยู่ใต้อานัติของเขา จนกว่า...คนรักของเขานั้นจะกลับมา.. " เสือเป็นคนบอกเราเอง ว่าถ้าคนรักของเสือกลับมา... เสือจะปล่อยเราไป" " กูไม่ปล่อยใครทั้งนั้น" อือออออ!!!! ˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺˖◛⁺ เสือ : บริหารปี 4 หล่อ นิ่ง เงียบ ดุดัน เอวา : บริหารปี 4 น่ารัก พูดน้อย นิ่ง เงียบ และยอมคน...

เมื่อเธอต้องฟื้นตื่นขึ้นมาในร่างคุณหนูสามซึ่งกำลังจะแขวนป้ายออกรับแขกอย่างเช่นหญิงคณิกา เธอจะยอมให้เป็นเช่นนั้นได้หรือ ไหนไหนจะขายก็ต้องขายให้ได้ราคาและต้องได้คนที่คู่ควร หากจำเป็นจะต้องยั่ว นางก็จะยั่วยวนจนได้ดี สาวสวยนักศึกษาเพิ่งจวิ่งหนีจนโดนรถชนโดยไม่รู้ตัว เธอฟื้นตื่นแล้วพบว่ามาอยู่ในร่างของไป่เหลียนฮวา คุณหนูสามสกุลไป่ ซึ่งบิดาต้องโทษจนหญิงสาวในสกุลโดนจับมาอยู่ในหอเริงรมย์ด้วยกันทั้งหมด พี่สาวและน้องสาวของไป่เหลียนฮวาออกแขวนป้ายเช่นหญิงคณิกาแล้ว คนต่อไปก็คือนาง แต่นางจะยอมให้เป็นเช่นนั้นได้หรือ หญิงสาวอันมีเสน่ห์อย่างนางจะขายแบบปกติได้อย่างไร นั่นมันธรรมดาเกินไป นางจึงเสนอให้ผู้ดูแลจัดงานประมูลดอกบัวขาว เพื่อเรียกราคาให้สูงที่สุด และเลือกชายที่มีไหวพริบ อย่างน้อยก็ขอให้นางได้มีโอกาสเลือกบ้าง โดยนางต้องคิดหาการแสดงสุดเร้าใจและยั่วยวนสุดชีวิตถึงห้ารอบ ผู้ใดจะคาดคิดว่า ผู้ที่ให้ราคามากที่สุดคือ องค์ชายรัชทายาท นางจึงต้องทั้งบดทั้งยั่ว เพื่อให้เขาหลงใหลในตัวนาง ขอเพียงให้ชีวิตนี้ของนางอยู่ในห้วงฝันกับเขาให้นานที่สุด นั่นน่าจะเป็นความสุขที่สุดหลังจากฟื้นตื่นมา

จิงซิงอี้ แพทย์จีนจบใหม่ กลับมาเปิดคลินิกรักษาโรคที่หมู่บ้านกับคุณตาที่เลี้ยงดูเขามา เขารักษาคนไข้ที่อยู่ห่างไกล ทำธุรกิจสมุนไพร ทำแหล่งท่องเที่ยว และค้นหาความลับจากชาติกำเนิดที่เป็นปริศนาของตัวเอง

ตื่นมาไม่เจอเสื้อผ้าบนตัวสักชิ้น ยังไม่ตกใจเท่ากับการหันไปเจอหน้าคนที่นอนอยู่ข้างกัน เพราะดันเป็นคนที่ไม่ชอบขี้หน้า ทว่ารสรักแสนวาบหวามเมื่อคืนนี้ที่ยังคงติดตรึงใจ "จะลองสานต่อ หรือจะเหยียบให้มิดแล้วทำเป็นไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นดีนะ" -- "จะให้ฉันรับผิดชอบเธอ เพราะได้เสียกันแล้วเหรอ?" ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามเสียงราบเรียบ ใบหน้าหล่อร้ายดูยียวนและยั่วเย้าจนดารินหมั่นไส้อยากพุ่งเข้าไปตะกุยหน้าให้ยับชะมัด ารินแทบปรี๊ดแตก เพราะเธอยังไม่คิดเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ "ไม่!" เธอแผดเสียงใส่ ใบหน้าสวยบิดเบ้คิ้วไปทางปากไปทางย่นคอหนีผู้ชายตรงหน้า เธอไม่ถือสาหรอกกับอีแค่เซ็กส์ครั้งเดียว ถือว่าวินๆ ต่างคนต่างได้เธอไม่ได้เสียอะไร "เอาเป็นว่าต่างคนต่างแยกย้าย ทำเป็นลืม ๆ มันไปก็แล้วกัน" ดารินไหวไหล่ไม่ยี่หระ อย่าคิดว่าเธอจะแคร์กับอีแค่ไซซ์เกินมาตรฐานกับลีลาถึงใจจนทำเธอขาสั่นพวกนั้นเชียวนะ หาใหม่เอาก็ได้ "ก็ดี" เตชินลากเสียงยาวแล้วลุกขึ้นเดินนำออกจากห้องไปอย่างสบายใจเฉิบ ก่อนจะหันกลับมาพูดกับหญิงสาวอีกครั้งว่า "หวังว่าเธอจะไม่ปากโป้งไปโพทนากับใครหรอกนะ ว่าเคยได้ฉันแล้ว"

“พอเถอะครับ จันทร์เหนื่อยแล้ว จันทร์ว่าเราหยุดแค่นี้ดีกว่าครับ” “เหนื่อยยังไง พี่คิดว่าเราคิดเหมือนกันซะอีก” “ถ้าวันนี้ สิ่งที่พี่คลื่นทำเพื่อเล่นกับความรู้สึกของจันทร์ เพื่อให้จันทร์รู้สึกเจ็บ ให้จันทร์รู้สึกผิด บอกเลยว่าไม่!! จันทร์ไม่เคยรู้สึกผิดสักนิด จันทร์คิดดีแล้ว จันทร์ถึงทำมันลงไป ดังนั้นพี่คลื่นเลิกหาคำตอบจากคำถามเดิมๆ คำถามที่มันมีคำตอบอยู่แล้วสักที” “ดี!! ในเมื่อคุณบอกว่าทุกอย่างที่คุณทำ คุณตั้งใจทำมัน งั้นคุณก็รอรับผลของมันได้เลย” - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - “จันทร์รักพี่ที่สุดเลยรู้ไหม” เจ้าจันทร์พูดกับแฟนหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ “วันนี้จันทร์มีความสุขที่สุด พี่คลื่นจะเป็นรักแรก และรักเดียวของจันทร์” เจ้าจันทร์พูดพร้อมกับเอาหัวเอนซบอกแกร่งของแฟนหนุ่ม พร้อมทั้งเอามือเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้างาม

'เบนจามิน' The nose หนุ่มไฟแรงจากอังกฤษ จับพลัดจับผลูต้องมาเป็นเขยฝรั่งของผู้ใหญ่ชาลี หากครอบครัวเก่าแก่ในสังคมชนบทต้องรับหนุ่ม ‘Beautiful Friend’ เป็นลูกเขยอย่างจำยอม ระเบิดคงลงท้องนาเป็นแน่ แล้ว 'ปาลิดา' จะช่วยว่าที่สามีของเธอยังไงกันล่ะ

“ข้าวหอม” หญิงสาวบ้านรวย ชีวิตไม่เคยลำบาก พ่อแม่เลี้ยงดูดุจไข่ในหิน ชีวิตแสนสบาย จนกระทั่ง... ผู้เป็นแม่ได้ไปขอพรกับเทวดา เทวดาจึงบันดาลตามคำขอของคุณแม่ จากคุณหนูแสนสบายจึงได้ไปอยู่ชนบทแสนลำบาก ข้าวหอมจะกลับมาร่ำรวยได้หรือไม่ ต้องเอาใจช่วยกัน

"หนูก็นอนดึกทุกคืนอะ จะมานอนด้วยกันก็ได้นะ^^" กฎของการเป็นเด็กเอนคือห้ามหลงรักลูกค้า ถ้างั้นต้องขอโทษด้วยค่ะพอดีลูกค้าคนนี้เขาหลงรักหนู เมื่อความจนกดดันให้เธอต้องเข้ามาทำงานในเมืองหลวงงานแรกที่เธอได้คือเด็กเอนเตอร์เทน เธอรับทานข้าว ฟีลแฟน เพื่อนดื่ม กอดได้ หอมได้แต่❎ไม่สอดใส่❎ จนวันหนึ่งเธอได้เจอเขาคนนั้นผู้ชายที่ภายนอกแสนอบอุ่นจนเธอเผลอใจให้เขาแต่กฎของเธอคือ ห้ามหลงรักลูกค้า เธอจึงเลือกที่จะทำให้ลูกค้าเป็นฝ่าย หลงรักเธอเอง

เหมันต์...เมื่อผิดหวังจากความรักจากแฟนสาวที่เขารักและเตรียมที่จะขอเธอแต่งงาน ทำให้เหมันต์เจ็บปวดกับความรัก เขาปิดตายหัวใจกลายเป็นคนเย็นชาและสาปส่งผู้หญิงว่าแพศยา และหลอกลวง เขาไม่รักไม่เปิดใจให้หญิงใดมาเนิ่นนานจนเมื่อมาพบกับ อรุณนารี หญิงสาวร่างเล็กที่มีใบหน้ารูปหัวใจน่ารักที่มาพร้อมรอยยิ้มสดใสที่ทำให้ใจของเขาไหวหวั่น แต่ด้วยความสนิทสนมที่เธอมีกับเพื่อนรักที่มักจะหยอกเย้ากอดหอมกันตามประสาคนที่โตมาด้วยกันทำให้เขาเข้ใจผิดว่าเธอเป็นพวกหญิงรักหญิงทำให้เขามักจะหมางเมินและคอยหาเรื่องค่อนแคะเธอเสมอ

"แฟนน้องเหรอ ไหนบอกไม่มีแฟน" ถึงสกิลภาษาไทยของเขาจะไม่เข้าขั้นเทพ แต่เขาก็ฟังออก ...อ้าวมันไม่ได้เป็นแฟนผู้หญิงคนนี้เหรอ ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าอะไรที่มันใส่ลงไปในแก้วน้ำนั่น "ไม่ใช่แฟนนะคะ คุณเป็นใคร" หญิงสาวหันมาทางคนที่หน้าตาเหมือนพระเอกเกาหลีแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ ว่าเขาจะเข้ามาหาพวกเขาทำไม