ดราม่า

เขามีคนที่คู่ควรอยู่ข้างกาย แล้วเธอจะไปแทรกกลางได้อย่างไร จำยอมถอยห่างออกมาพร้อมเลือดเนื้อเชื้อไขของคนใจร้าย...โดยที่เขาไม่รู้สักนิด

ความสุขจากสิ่งที่ยื้อแย่งเขามา จะต่างอะไรกับการอยู่บน ‘วิมานเพลิง’ “เพราโพยม” จิตกรสาวมากความสามารถ เส้นทางชีวิตเต็มไปด้วยเกียรติยศและชื่อเสียง มีทุกสิ่งที่ปรารถนา ยกเว้น... ความรัก และเมื่อความรักโบยบินมาพบพาน รักของเธอก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ทว่ากลับถูกโรยด้วยความงดงามของกลีบดอกงิ้วที่ฉาบไว้ด้วยหนามแหลมคม และร้อนแรงราวอยู่ในกองไฟ “ปราณรต์” ช่างภาพหนุ่มรูปหล่อ ความรักของเขา... เหมือนสายลม ที่พร้อมจะพัดพาให้ความเย็นชื่นใจ และโหมกระหน่ำทำลายไม่หลงเหลือ ++ “ผัวก็เหมือนแปรงสีฟัน ของส่วนตัว ต้องใช้คนเดียวเท่านั้น ไม่ใช่ของที่ใครจะยืมไปใช้ชั่วครั้งชั่วคราว แปรงสะอาดหายคันแล้วก็เอามาคืน” “ฉันไม่ได้ต้องการเงินของคุณ! จำเอาไว้! ไม่ต้องมาซื้อผัวฉัน!”

สัตวแพทย์หนุ่มหน้าตาดีเป็นที่รักของสาวๆทั้งคลินิก ไม่มีวันจะได้เป็นพระเอกในสายตาของพ่อตาที่ทำทุกทางเพื่อจะปูทางให้พระนางได้เคียงคู่กัน ตัวประกอบอย่างคุณหมอหมาก็ต้องดิ้นรนงัดทุกกลวิธีเป็นพระเอกให้ได้ -ซีรีส์ตัวร้ายตัวประกอบ- คุณหมอตัวประกอบขอเป็นพระเอก เล่ห์ทศกัณฐ์

ใครๆ ต่างก็คิดว่าผู้หญิงที่ถูกเจ้าบ่าวปฏิเสธในวันแต่งงานช่างเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารสุดๆ แต่ไม่ใช่สำหรับปราณต์แน่ๆ เขารู้ดีว่านัสรินไม่ได้ตกกะไดพลอยโจนมาแต่งงานกับเขา แต่เธอกับน้องชายของเขาร่วมมือกันจงใจมัดมือเขาชกต่างหาก เพราะฉะนั้นก็อย่าหวังว่าจะมีความสุขกับการแต่งงานจอมปลอมนี่เลย ในเมื่อหน้าซื่อแต่มากเล่ห์นัก ผู้ชายที่แสนดีอย่างเขาก็พร้อมจะกลายร่างเป็นซาตานเช่นกัน ร่างเล็กก้าวได้ไม่ถึงก้าว มือแข็งแรงของปราณต์ของยื่นไปตะปบที่ต้นแขน กระชากร่างให้เธอหมุนตัวกลับมาหา “คุณปราณต์!” นัสรินอุทานออกมาอย่างตกใจต่อการกระทำของเขา “เรายังคุยกันไม่จบ ผมไม่ชอบให้ใครเดินหนี” “คุณปราณต์ยังต้องการอะไรจากนัสอีกคะ เราสองคนยังต้องมีเรื่องอะไรต้องคุยกันอีกนอกจากเรื่องหย่า” “มีสิ ก็เรื่องตำแหน่งแม่หม้ายป้ายแดงของคุณไง” “คุณปราณต์จะต้องเดือดร้อนอะไรคะ นัสรับได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก” “ผมไม่ได้ห่วง ผมแค่อยากทำให้คุณเป็นแม่หม้ายอย่างสมบูรณ์แบบ” “หมายความว่ายังไงคะ” “ง่ายๆ ผมก็จะทำให้คุณเป็นแม่หม้ายอย่างสมบูรณ์แบบน่ะสินัสริน หย่ากับผัวทั้งที่ยังซิงอยู่ แล้วมันจะเป็นแม่หม้ายตัวจริงได้ยังไง”

"ลืมตาอีกทีฉันดันทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงจอมโหดซะงั้น" บทนำ "จิวฉิง" หญิงสาวที่ต้องดิ้นรนหาเงินเพื่อการดำรงชีวิตให้ผ่านไปได้แต่ละวันก็ต้องมาพบเจอเรื่องที่ไม่คาดคิด เมื่อนางได้ทะลุมิติไปอยู่ในร่างของฮูหยินผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่เลี้ยงโหดร้าย เพราะนางได้เลี้ยงดูแลบุตรแฝดของบุรุษที่นางรัก แถมเด็กๆนั้นก็เป็นบุตรของเพื่อนรักของนางเช่นกัน แต่เมื่อนางทำเช่นไรก็ไม่เคยได้หัวใจของเขานางจึงได้ทำร้ายรังแกเด็กเพราะเวลาเห็นใบหน้าของเด็กๆนั้นก็พลอยให้นางได้เห็นเพื่อนรักของนางเช่นกัน แต่เมื่อจิวฉิงเข้ามาอยู่ในร่างของหานเสี่ยว์ นางจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างนางจะเป็นมารดาที่ดีรักและดูแลเด็กๆอย่างดี จุดประสงค์ที่นางทำเช่นนั้นเพราะต้องรอคอยเวลากลับโลกของตนเอง เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลินางจะได้หวนกลับอีกครั้ง จากนี้ไปนางจึงอยากใช้ชีวิตอย่างสงบสุข แต่ทว่าก็ไม่ได้เป็นเช่นดั่งที่นางคาดหวังเพราะ สตรีอีกนางที่แอบรักเหิงเยว์ได้เข้ามาก่อกวนเพื่อกำจัดนาง

ทานตะวันต้องออกตามหาน้องสาวที่หายตัวไปที่อังกฤษทำให้เธอได้เจอกับชายหนุ่มที่เป็นนักสืบอยู่ที่นั่นหญิงสาวต้องจดทะเบียนสมรสกับเขาเพื่อให้การตามหาน้องสาวของเธอง่ายขึ้นแต่ การจดทะเบียนสมรสของหญิงสาวเพื่อการตามหาน้องของเธอครั้งนี้มันกลายเป็นข้อผูกมัดเธอและเขาไปตลอด..นั่นสิและเมื่อเธอได้รู้ว่าเขานั้นไม่ได้เป็นนักสืบตามที่เขาบอกกับเธอเพราะเขานั้นเป็นถึงนายใหญ่ของตระกูลดังที่กอบกุมกิจการใหญ่โตของที่นี่แทบทั้งหมดเขามาหลอกลวงเธอแบบนี้เธอจะไว้ใจเขาได้อย่างไรเมื่อหญิงสาวนั้นพยายามจะออกห่างจากเขาเท่าไรโลกมันก็กลับเหวี่ยงเธอให้ต้องมาเจอกับเขาอยู่ร่ำไปเธอจะหนีเขาได้หรือไม่เพราะชายหนุ่มดูท่าว่าจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆเพราะถูกใจเธอนั้นตั้งแต่แรกเห็นนั่นเองเรื่องวุ่นๆของเขาและเธอจะเป็นอย่างไรติดตามได้ในเรื่องลวงใจร้ายนายซานตานเลยค่า

ขวัญรดาไม่รู้ว่าเช้าวันแรกของชีวิตแต่งงานสำหรับผู้หญิงคนอื่นนั้นเป็นอย่างไร แต่สำหรับเธอ มันมีแต่ความหวาดหวั่นและไม่มั่นใจเอาเสียเลย... --------- ‘เอามาปั๊มลูกเฉยๆ ไม่ได้แต่งมาเป็นเมียเชิดหน้าชูตา เรื่องนี้คนวงในเขารู้ เขาอยากให้มีทายาทรุ่นสามหลายคน เธอสังเกตหรือเปล่าว่าที่ผ่านมาพวกเขามีลูกชายแค่คนเดียว ส่วนลูกสาวก็ไม่มีสักคน เหมือนพวกเขามีกรรม เธอลองไปค้นข่าวเก่าๆ ดู ท่านประธานแต่งงานกับแม่ของคุณติณณ์ไม่กี่ปีก็หย่า มีลูกคือคุณติณณ์คนเดียว พอแต่งงานใหม่ก็กลายเป็นว่าภรรยาใหม่มีลูกไม่ได้ เพราะมดลูกไม่แข็งแรง’ คนที่ถูกยัดเยียดให้กลายเป็นผู้ลอบฟังเกือบหลุดเสียงอุทาน... คนอะไรรู้ถึงมดลูกของคนอื่น บ้ากันหรือเปล่า

"พอแล้วนิตาอย่าทำแบบนี้" สายตาของเพื่อนทั้ง 3 คน ไม่พอใจอันนาที่ห้ามนิตาไม่ให้ทำเพราะทั้ง 3 คนพยายามยุแยงให้นิตาจัดการเพลงพิณ "อย่ามาห้ามนะอันนา อีแรดคนนี้มันจะงาบวินไป" นิตาตะคอกใส่อันนาสายตาของเธอกวาดมองเพลงพิณ "ถ้าผู้ชายมันไม่เล่นด้วย ผู้หญิงก็ไม่มีวันที่จะเข้าหาได้ แล้วพวกเธอทำกันแบบนี้ ถ้าเพลงพิณเป็นอะไรขึ้นมาจะรับผิดชอบชีวิตของเขาไหวเหรอ เพื่อนทั้ง 3 คน เบะปากใส่อันนาในขณะที่เธอกำลังเตือนสตินิตา ทว่าไม่นานเรือนร่างบางของ อันนาถูกผลักนิตาไม่ฟังในสิ่งที่อันนาพูด "เฮือก!!~เฮือก!!" "มีคนมา" นิตาออกมาจากเพลงพิณและเธอดันตัวของอันนาเข้าไปอยู่แทนที่ในขณะที่รถยนต์ขับเข้ามาและแน่ชัดเป็นรถตำรวจ เพลงพิณหญิงสาวที่ถูกกระทำหายใจเฮือกราวกับคนจะขาดอากาศหายใจร่างกายที่ดิ้นทุรนทุรายพลาดๆ "เพลงพิณใจเย็นๆ ไว้นะ" อันนาไม่ได้สนใจใครที่เข้ามาแต่เธอรีบคว้าเพลงพิณเอาไว้เหมือนว่าเพลงพิณนั้นจะหยุดหายใจจะหยุดหายใจ

เสียงน้ำหยุดแล้ว พิมพกานต์หยิบผ้าเช็ดตัว เตรียมตัวที่จะเข้าห้องน้ำ ทั้งชุดแต่งงานที่ยาวรุ่มร่าม แถมซิปอยู่ข้างหลัง เธอพยายามรูดหลายทีแต่มันก็รูดไม่ถึง เธอตั้งใจจะไปลองอีกทีในห้องน้ำ “จะไปอาบทั้งชุดนี้เลยเหรอ” ว่านถามด้วยความแปลกใจ “ค่ะ เดี๋ยวไปถอดข้างใน” “มานี่ จะถอดได้อย่างไร ซิบมันอยู่ข้างหลังแบบนั้น” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะหันมาตอบอะไร มือหนาคว้าแขนเธอให้หยุดเดินอีกมือก็ดึงซิบไล่ตั้งแต่ท้ายคอค่อยๆเลื่อนลงมาจนถึงสะโพก คนอยู่ข้างหลังมองความขาวของหญิงที่อยู่ตรงหน้า ภายนอกที่ว่าขาวแล้ว ข้างในยิ่งขาวกว่า เขาค่อยๆดึงชุดออกจากทางไหล่ของเธอทั้งสองข้างอย่างช้าๆ เจ้าของเลื่อนร่างได้แต่ทำตามไม่กล้าขัดขืน ชุดขาวยาวที่ถูกออกแบบมาอย่างสวยงามราคาเป็นแสน หล่นลงมากองอยู่ที่พื้น มีเพียงเสื้อซับในและกางเกงวับในแบบขาสั้น ที่ห่อหุ้มปกปิดเรือนร่างขาวบางอยู่ พอได้สติหยิงสาวที่หยิบชุดขึ้นมาวางพาดกับโซฟา ก่อนรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป ไม่กล้าที่จะหันมาสบตาคนที่ถอดชุดให้เธอ

คำโปรย "2 ขีดหมายความว่าไงวะ" "ก็หมายความว่าเมียมึงท้องไงควาย" "นี่กูกำลังจะเป็นพ่อคน" "มึงจะดีใจเxี้ยอะไรก่อน ตอนนี้เมียมึงไปแล้ว" "ยินดีด้วยครับเพื่อนมึงได้เสียเมียไป 100% แล้ว" "ตอนมีไม่รักษามาเห็นค่าอะไรตอนนี้" พอ.และนอ.ถูกคลุมฝูงชนใหแต่งงานกัน โดยที่พอ.ไม่เต็มใจและหลังจากแต่งงานเขามีข้อตกลงกับนอ.ก็คือ 3 เดือนหย่า เพราะเขาได้ตกลงกับพ่อไว้ว่าจะแต่งงานกับเธอเพื่อตำแหน่งที่พ่อจะยกให้ โดยที่พ่อไม่รู้เลยว่าเขาได้ยื่นข้อเสนอให้กับเจ้าสาวของเขาแล้วและตลอดระยะเวลา 3 เดือนเขาก็จับนอ.กดทุกวันจนท้อง สุดท้ายนอ.เป็นฝ่ายจากไปเพราะแฟนเก่าของพอ.กลับมา " งั้นฉันขอถามอะไรคุณอย่าง ที่ผ่านมาคุณเคยรักฉันบ้างไหมคะ " "ไม่ฉันไม่เคยรักเธอ" " " งั้นเราก็หย่ากันเถอะค่ะ ฉันคืนอิสระให้ คุณจะได้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมเหมือนที่คุณต้องการ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณกับฉันเราไม่เคยรู้จักกัน บังเอิญเจอก็ไม่ต้องทักเอาแหวนของคุณคืนไป ไม่ต้องฟ้องหย่าเดี๋ยวฉันเซ็นให้เอง ลาก่อนตลอดกาล"