ตั้งครรภ์

ภาคต่อ (จบ) จาก ลองเสี่ยงรัก Long Distance รักแท้จากชายสองคนที่มาจากคนละช่วงเวลา เธอ..ที่มีรักแท้รักเดียวกับเขา แต่ความสุขมักอยู่ไม่นาน เฉกเช่นกับความเศร้า จนนำมาสู่รักแรกในอดีตของเธอ…ชายอีกคนที่ขออาสามาเติมเต็มหัวใจที่บาดเจ็บ…จะผิดก็แต่ว่า..เขาคือคนที่ทำให้เธอชีวิตเกือบพังมาแล้ว

“ไปเก็บของ ฉันจะไปส่ง” แล้วก็เป็นไปตามที่คาด ลูเซียสสั่งด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง “ไม่มีอะไรที่ฉันต้องเอาไป ฉันมาแต่ตัวก็ควรจะไปแต่ตัว” จอมใจพยายามค้นหาความรักในดวงตาคู่นั้น กลับเจอแต่ความว่างเปล่า หรือมันอาจจะไม่มีตั้งแต่แรกแล้วก็ได้ เพียงคิดแค่นั้นหัวใจก็บีบเค้นจนแทบกระอักเลือด “คุณจะปล่อยฉันไปจริงเหรอ” ถามเพราะไม่เชื่อในสิ่งที่หูได้ยิน ทำไมถึงรู้สึกใจหายก็ไม่รู้ เวลาที่ต้องจากกันมันช่างเดินทางมาถึงเร็วนัก ต่อแต่นี้ไปทุกอย่างคงจะไม่เป็นเหมือนเดิม ไม่สิมันต้องไม่มีวันเป็นเหมือนเดิม ไม่มีอีกแล้วช่วงเวลาดีๆ กับคนที่ตัวเองรัก มันจบลงไปตั้งแต่วันที่เขาไม่เชื่อใจเธอ “ทำไม ทำหน้างงทำไม หรือว่าติดใจในรสสวาทของฉัน แต่เสียใจนะ ฉันสะอิดสะเอียนเธอเต็มทน” ยักไหล่ด้วยท่าทางไม่ยี่หระ มองเธอเหมือนของไร้ค่าไร้ราคา ที่ไม่มีชีวิตจิตใจ พออยากได้ก็บังคับอย่างเลือดเย็น พอเบื่อก็ถีบหัวส่งอย่างเฉยเมย “คุณไม่จำเป็นต้องเอาเครื่องไปส่งฉันหรอก แค่ให้เรือไปส่งฉันที่ฝั่งก็พอ”

ถึงหัวใจไม่ค่อยรักดี แต่ขอรักเธอหมดหัวใจ... *************************************** คำโปรย: กว่า 5 ปีที่เตชิตายอมทนให้คนตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่รักดี ใจแตก และท้องไม่มีพ่อ เพียงเพราะ 'รัก' เพียงคำเดียว... จนกระทั่งเธอได้พบกับ 'เขา' อีกครั้งในตำแหน่งเจ้านายคนใหม่ และที่น่าช้ำใจยิ่งกว่าคือ...เขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่อยู่ในหัวใจเขามาตลอด ซึ่งไม่ใช่เธอ เธอบอกตัวเองว่าควรตัดใจเสีย ไม่สิ! จริงๆ ควรบอกว่าเธอน่าจะตัดใจเสียตั้งแต่วันที่เขาทิ้งเธอไปเรียนต่อเมืองนอกนั่นแล้วต่างหาก เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้นไม่มีความหมายใดให้จดจำสำหรับเขา แต่กับเธอมัน...มี! หากจะโทษคงต้องโทษหัวใจไม่รักดีดวงนี้ที่มันควรหยุดหวังลมๆ แล้งๆ เสียทีได้แล้ว แต่มันไม่ง่ายเลย...

'อัญญา' เข้ามาในฐานะเมียในสมรส แต่สำหรับ 'ศิลา' เธอเป็นเพียงผู้หญิงไร้ยางอายที่อยากได้เขาจนตัวสั่น เขาทั้งเกลียดและไม่อยากเห็นหน้าเธอมากกว่าใครในโลกนี้

เมื่อบุญคุณข้าวแดงแกงร้อนท่วมหัว เมื่อ ‘รัก’ อยู่สูงเกินสุดเอื้อมสอย มันตา จึงตกลงอุ้มท้องลูกให้กับ ตุลย์ ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมทั้งชาติตระกูลและรูปสมบัติ เขาเป็นทั้งเจ้านาย อาจารย์ และผู้มีพระคุณของเธอ เป็นพ่อของลูกเธอ...แต่ ไม่ใช่ผู้ชายของเธอ เก้าเดือนที่เธอ ‘พลีกาย’ อุ้มท้อง มอบทายาทให้กับเขา สำหรับเธอนั้น มันเกินคำว่า ‘คุ้มค่า’ เพราะการเสียสละในครั้งนี้ ไม่ใช่แค่หลอมรวมเลือดเนื้อเชื้อไขของเขากับเธอ แต่ยังทำให้เธอรู้สึกถึงการ ‘มีเขา’ อยู่ทุกลมหายใจ แม้ในชีวิตนี้ เธอจะไม่ได้ยืนเคียงข้าง ครองคู่กับเขาเลยก็ตาม

เซย์—อีนิกม่าผู้มีพลังเปลี่ยนโชคชะตา ไคลน์—เจ้าชายผู้เคยยิ่งใหญ่...จนวันที่เขาพ่ายต่อสัมผัสจากคนที่ควรต่ำต้อยกว่า รักครั้งนี้จะไม่หยุดแค่ “การล่า” แต่มันจะเขียนกฎใหม่ให้ทั้งโลกต้องคุกเข่า

อยากได้ผู้หญิงตัวเล็กเป็นเมียเว้ย ไม่ใช่ได้ผู้ชายตัวเท่าควายมาเป็นผัวแบบนี้

เรื่องราวของหนุ่มเจ้าของไร่ ที่เผลอมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับสาวมัธยมปลาย แล้วกลับมาเจอกันอีกครั้งในวันที่หญิงสาวกำลังจะคลอดพอดี เขาจึงกลายเป็นคุณพ่อแบบไม่ทันได้ตั้งตัว...

จากค่ำคืนที่แสนทรมาน ถูกทำร้ายและทุบตีจากเจ้าหนี้ที่พ่อของตนไปติดพนันบ่อนไว้ ชิงตายไปก่อนตัว แถมไอขุนเขาจะถูกฆ่าในคืนนั้นไปอีกคน ทว่าชีวิตของขุนเขาที่มืดแปดด้านก็มีแสงสว่างเข้ามาชุบชีวิตอย่างไม่คาดคิด ขุนเขาคนนี้ขอรับใช้และเป็นลูกน้องของนายหัวเขื่อนตลอดชีวิต เพราะเขาคือคนที่ช่วยชีวิตขุนเขาไว้ “ฉันรับเธอเข้ามาในเกาะไม่ได้ให้เป็นคนใช้ ฉันรับเข้ามาให้เป็นเมียของฉัน และหน้าที่ของเธอก็คือทำตัวน่ารักในตอนที่ฉันเหนื่อยก็พอ”

เพราะความเข้าใจผิด ทำให้ธาดากักขังชลาลัยเอาไว้ เมื่อความจริงเปิดเผย ชลาลัยพาดวงใจของเขาหนีไป เวลาผ่านไป 5 ปี เธอกลับมาพร้อมเด็กผู้หญิงตัวน้อย เขาจะทำทุกวิถีทาง เพื่อเอาดวงใจของเขากลับคืนมา “ผมจะทำให้คุณท้อง เหมือนกับที่ไอ้ทินกรมันทำกับน้องสาวผม!” “คุณพูดอะไร ฉันท้องแล้วยังไง เด็กที่เกิดมาก็ลูกของคุณ!” “เด็กที่เกิดมาไม่ใช่ลูกผม มันก็แค่เครื่องมือแก้แค้น คุณกำลังจะแต่งงานกับไอ้ทินกร” “หมายความว่าไง!” ถามด้วยความสงสัย เพราะไม่รู้ว่าธาดาจะเล่นเกมอะไร “ผมจะส่งของขวัญให้มัน จะเป็นยังไงนะถ้ามันต้องเลี้ยงลูกชู้!” “คิดว่าทำแบบนี้แล้วสบายใจคุณก็ทำไปเถอะ อย่าคิดนะว่าฉันจะให้มันเกิด ฉันจะทำแท้ง” “คุณไม่กล้าหรอกชลาลัย คุณเองก็จะต้องเจ็บปวด ไปพร้อม ๆ กับไอ้ทินกร เด็กคุณนี้จะเป็นหอกข้างแคร่ ที่คอยทิ่มแทงคุณ!” “คุณเลวมากนะคุณธาดา! เด็กที่คุณพูดถึงเป็นลูกคุณนะ” ถึงแม้เขาจะยังไม่เกิด แต่เมื่อนึกตามคำพูดของธาดาชลาลัยก็ขนลุก เด็กที่ธาดาต้องการให้เกิด คงเป็นแค่น้ำเชื้อตัวหนึ่งเท่านั้น “ผมเลวได้มากกว่านี้อีก ชลาลัย”