ฝาแฝด

เธอขอให้ตนเองได้มีชีวิตครอบครัวที่แสนอบอุ่นสักครั้ง หากในชาติภพนี้ไม่สมหวัง ในชาติภพหน้าจะมีหวังไหมนะ คำขอพรสุดท้ายพร้อมกับลมหายใจที่หมดลง ' ซันนี่ 'สาวน้อยเสียโลกปัจจุบันชีวิตเพราะลูกชิ้นติดคอ แต่ว่านะขอบ่นหน่อยเถอะจะตายทั้งที จะตายดีๆ สวยๆ หน่อยก็ไม่ได้ ดันมาตายเพราะลูกชิ้นติดคอ แถมที่น่าหดหู่ที่สุดก็คือการยังไม่มีแฟนนี้ล่ะ บัดซบซะจริง แต่เดี๋ยวนะ ที่นี้ที่ไหน ตื่นมาทำไมมีผัวเลยล่ะ ข้ามขั้นไปนะพี่สาวเมิ่ง

ซูเหยาหญิงสาวโสดอายุ 30 ปี บ้างาน มีห้างสรรพสินค้าเป็นของตัวเอง ไม่มีคนรัก มุ่งทำงาน เพราะเธอต้องการหาเงินมาเปย์นิยายที่ชอบอ่าน จนวันหนึ่งเธออ่านนิยายถึงขั้นไม่หลับไม่นอน แล้วสติของตนก็ดับลง ทั้งที่ยังอ่านนิยายเรื่องนั้นค้างอยู่ เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าได้อยู่ในสถานที่แปลกประหลาด ที่มีความทรงจำของใครอีกคนผุดขึ้นมาในหัวของตน ทำให้ตัวเองได้รู้ว่าตอนนี้เธอได้อยู่ในร่างของแม่เลี้ยงใจร้ายในนิยายที่เธออ่านค้างไว้ไปเสียแล้ว

ก็ปากร้าย ๆ นี่ไม่ใช่เหรอ ที่มันทำให้เธอ...ขึ้นสวรรค์

เนี่ยหลิง ตายแบบ งงๆ และได้ไปเกิดใหม่แบบ งงๆ ในโลกลมปราณของผู้ฝึกตนและพร อีก สอง ข้อ พร้อมธนู และลูกธนูหนึ่งชุด แหวนมิติเก็บของหนึ่งวง อย่าถามหา เหตุผล ว่าทำไม เนี่ยหลิงก็ไม่รู้เช่นกัน หวังว่า มันจะดี

"ถ้าคิดจะหนี ก็ควรหนีให้พ้น! ไม่ใช่ซมซานแบกหน้ากลับมาขอความช่วยเหลือจากผัวเก่าอย่างฉัน" "เหนือมีเหตุผล" "จะเอาเท่าไหร่ก็ว่ามา ฉันไม่ได้มีเวลาว่างมานั่งจ้องหน้าเธอทั้งวัน" "เหนือขอยืมสักห้าล้านได้มั้ย ตอนนี้ลำบากจริงๆ" "อุตส่าห์แบกหน้ามาหาผัวเก่าทั้งที เอาแค่ห้าล้าน?" "เหนือรับปากว่าจะรีบหาเงินมาคืนให้" "ฉันจะให้ตามที่เธอต้องการ แต่ต้องคิดดอกเบี้ยสักหน่อย ไม่ได้ให้ยืมฟรีๆ" "..." "หรือถ้าเธอไม่อยากเสียดอกก็ถอดเสื้อผ้าแล้วไปขึ้นเตียง" "..." "คนมันเคยๆ ฉันคงไม่ต้องบอกอะไรมาก"

เธอคือ หลินเหยาซื่อ ที่มีชีวิตอยู่ในปีค.ศ.2023 แต่เพราะอุบัติเหตุรถบัสตกเขาลงไปในแม่น้ำ ทำให้เธอลืมตาอีกครั้งและพบว่าตัวเองอยู่ในร่าง หลินเหยาซื่อ อายุยี่สิบสอง และยังเป็นคุณแม่ลูกแฝดที่ใช้ชีวิตอยู่ในปี ค.ศ.1980 เหตุการณ์บางอย่างทำให้ 'กั๋วคังเหริน' หายสาบสูญ เมื่อกลับมาอีกครั้งก็พบว่าตัวเองมีลูกฝาแฝดวัยสามขวบ และผู้หญิงที่เขาแต่งงานด้วยจำสามีตัวเองไม่ได้!

สองพี่น้องฝาแฝด ที่ได้รับสมญานามแฝดอัจฉริยะ ได้มาเกิดใหม่ในยุคต่างมิติ และยังคงเป็นแฝดกันเหมือนเดิม อีกทั้งความทรงจำจากชีวิตเดิมยังคงอยู่ แต่ในโลกใหม่ที่คำว่า'เหนือฟ้า ยังมีฟ้า' ทำให้สองพี่น้องจำต้องเลือกหนทางเดิน เพื่อพาพวกเขาและครอบครัวใหม่ ให้มีชีวิตรอดจากสิ่งเลวร้าย ที่ถาโถมเข้ามาเหมือนพายุโหมกระหน่ำ

จ้าวเหลียนเฟยที่กำลังขับรถกลับไปฉลองปีใหม่กับครอบครัว ใครจะรู้ว่าเธอจะไปไม่ถึงเพราะเธอถูกรถบรรทุกเฉี่ยวจนรถของเธอพลิกคว่ำคว่ำ กระทั่งวิญญาณเธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของจ้าวเฟยเฟยสตรีร้ายกาจที่ต้องเลี้ยงดูลูกติดสามีฝาแฝดสองคน และร่างใหม่ก็เป็นที่รังเกียจของคนทั้งหมู่บ้าน เฮ้อ...แล้วให้มาอยู่ในร่างของคนที่ทั้งหมู่บ้านรังเกียจเนี่ยนะ พระเจ้าให้ตายไปเลยได้ไหมวะ แม่งเอ๊ย จ้าวเหลียนเฟยเอ่ยกับเด็กทั้งสองตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง "เอ่อ...แม่หนูขอน้ำกินหน่อยสิได้ไหม" "ท่านแม่ปีศาจหิวหรือ..รอเดี๋ยวนะเจ้าคะ" เฉินหยุนผิงเอ่ยกับแม่เลี้ยงก่อนจะเดินเตาะแตะๆไปเอาชามใส่น้ำ ส่วนเฉินโม่หวายจับแขนน้องสาวเอาไว้ไม่ให้ไป จ้าวเหลียนเฟยจึงกำลังจะลุกไปหยิบเอง อยู่ๆก็ถูกเหวี่ยงกระเด็นไปกลางลานบ้าน เมื่อเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นผู้ชายหน้าตาอัปลักษณ์หนวดเครารุงรัง เขาคือเฉินมู่หยางบิดาของเด็กทั้งสองและสามีของร่างนี้ จ้าวเหลียนเฟยกลอกตามมองบนทันที หึ ใครอยากอยู่กับเข้ากันไม่ดูสภาพตัวเอง บ้านก็สกปรกเหลือเกิน "มีสิทธิ์อะไรมาใช้ลูกข้านังสตรีแพศยา หิวก็คลานไปหากินเอง"

ฮันเตอร์ : เจ้าชู้ เอาแต่ใจ ไม่เคยรักใครจริง คบใครไม่นานก็เบื่อก็ทิ้งไม่แคร์ความรู้สึกของผู้หญิงคนไหน "แค่เบื่อก็ทิ้งทำไมต้องรู้สึกผิด" ข้าวฟ่าง : จากที่เคยเป็นคนอ่อนแอ แต่เหตุการณ์บางอย่างทำให้เธอต้องเข้มแข็งขึ้นเพื่อปกป้องคนที่เธอรัก "อย่ามาอยากเป็นคนดีเอาเวลานี้เพราะฉันไม่ต้องการ"

"แล้วหนูจะได้อยู่กับเฮียอีกตอนไหนเหรอคะ" "เอาไว้ถ้าฉันต้องการเธอเมื่อไหร่แล้วจะเรียก" ขยับใบหน้าเข้าใกล้จูบลงบนศีรษะของเธอเบาๆ ดวงตาคมฉายแววเจ้าเล่ห์ ก่อนจะยกยิ้มมุมปากร้ายกาจ "ปิดปากของเธอให้สนิท อย่าให้ใครรู้เรื่องของเราเด็ดขาด" ".." "ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูคนอื่นเมื่อไหร่ เธอได้จบเห่แน่" รีบก้าวขาลงจากเตียง วิ่งเข้าไปสวมกอดเขาไว้แน่นจากทางด้านหลัง "เฮียมีแค่ชาคนเดียวได้ไหม" "แล้วทำไมฉันต้องทำแบบที่เธอบอก คิดว่าตัวเองสำคัญขนาดนั้น?" "เปล่าค่ะ หนูไม่ได้สำคัญตัว" "งั้นก็ลองบอกเหตุผลมา เผื่อฉันจะเก็บไปพิจารณา" "ถ้าเฮียอยากให้หนูทำอะไร หนูจะทำให้เฮียทุกอย่าง" "คิดว่าตัวเองมีดีขนาดไหน?" "ที่ชายอมเพราะชารักเฮียนะ สนใจหนูบ้างได้มั้ย" "หวังสูงเกินไปหรือเปล่า ฉันมีอะไรกับเธอมันก็เป็นแค่เรื่องสนุก" ".."