มาเฟีย

วันนั้นเป็นวันที่ฉันได้เจอกับเขา ‘คุณองศา โยคินวาณิชย์สกุล’ ผู้ชายที่เพียบพร้อมไปซะทุกอย่างทั้งที่เขาอันตราย ฉันก็พร้อมจะเดินไปกับเขา ทั้งที่เขาเป็นคนลึกลับ ฉันก็พร้อมที่จะเชื่อใจเขา...

สงครามที่ถูกก่อขึ้นด้วยความมิชอบ และไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ มันช่างเป็นอะไรที่น่าอึดอัด " เขา " คือมาเฟียผู้น่าเกรงขาม มีแต่คนยำเกรง กลับต้องเอาตัวเข้าแรก เพียงเพราะผู้หญิงคนนึง หากมีแค่เพียงความเอ็นดู ในสถานะ " น้องสาวกำมะลอ " ที่ผู้เป็นแม่ ได้ฝากฝังไว้ก่อนตายเท่านั้น ไม่มีความรักเข้ามาเกี่ยวข้อง ทำให้สิ่งที่เขากำลังพบพาน หรือเหตุการณ์นี้ เขาต้องเป็นผู้แก้ไขเล่าก็ สิ่งนี้... "คงไม่มีวันเกิดขึ้น!"

เขายื่นคำขาดให้ส่งหญิงสาวคนหนึ่งในตระกูลคอทลินไปแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ ใครบ้างจะไม่รู้ว่านี่เป็นกับดัก ไม่มีทางที่ตระกูลคอทลินจะส่งลูกสาวสุดที่รักไปเด็ดขาด ดังนั้นใครจะเหมาะสมไปมากกว่าลูกนอกกฏหมายกัน

อ่านนิยายอยู่ดี ๆ ดันกลายมาเป็นนางเอกที่น่าสงสาร แถมยังเป็นภรรยาของพระเอกอย่างเขาที่นิสัยเหมือนตัวร้ายไม่มีผิด เธอจะไม่ยอมเป็นนางเอกผู้อ่อนแอไม่ว่ายังไงจะต้องหนีออกจากบ้านหลังนี้! หนีจากเขาให้ได้..

จากคนใจร้ายกลายเป็นดี เมื่อมีเธอเข้ามาในชีวิตเติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย ทว่าสำหรับเธอแล้ว... เขาเปรียบเสมือนคนรักที่พร้อมทำลายชีวิตเธอตลอดเวลา ในขณะเดียวกันเธอกลับเป็นสิ่งที่เติมเต็มให้เขา

"อย่ารู้สึกกับฉันเกินกว่าสถานะที่เธอมี" "ใครกันแน่ที่กำลังรู้สึกแบบนั้น"

"ชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต เธอจะตายไม่ได้ถ้าฉันไม่อนุญาต" "นรกขุมนี้ที่นายสร้างมันเอาไว้ฉันนี่แหละที่จะเป็นคนลากนายลงมาเอง”

เพราะไม่รู้ว่า การหนีจากคนร้ายในวันนั้น เธอจะได้มาพบกับตัวพ่อที่ร้ายกว่าคนที่หนีมา ในตอนแรก เด็กสาวจากที่ห่างไกล กับความจำเป็นของครอบครัว ทางเลือกของเธอ มีแค่สู้ เผชิญหน้า และต้องรอด เพียงอย่างเดียว หนีจรเข้ มาเจอเสือร้าย ที่จ้องมองเธอ และพร้อมจะตะครุบกิน

"ถ้าพรุ่งนี้เธอไม่คลานลงจากเตียง อย่าหวังว่าฉันจะหยุดเลย!!"

มึงกล้ายุ่งกับนางอัญชันหรือไงว่ะ ไอ้พันธ์ พ่ออินทรีย์ดุยิ่งกว่าเสือเสียอีกนะมึง" กูอยากได้แม่อัญชันทำเมีย ยกโคตรพ่ออินทรีย์มากูก็ไม่กลัว"ไอ้พันธ์ที่ชอบนางอัญชัน ผู้หญิงในเรือนพ่อคุ้มอินทรีย์ แต่มันไม่รู้ว่ากำลังยุ่งกับดวงใจของเสือดุ เสือที่เฝ้าเลี้ยงดูทนุถนอมอัญชัญมาตั้งแต่เด็ก