รวย

หลังจากที่ พี่สาวของนางเอก (ธีรดา) เสียชีวิตจากภาวะแทรกซ้อนหลังคลอดลูกชาย นางเอก (ดา/รมิดา) สาวปี 1 คณะศิลปศาสตร์ ต้องรับหน้าที่เป็นแม่บุญธรรมของหลานชาย (น้องอชิ) แม้จะเป็นภาระที่ใหญ่เกินตัว แต่ธีรดาทิ้งเงินประกันชีวิตไว้ให้ ซึ่งมากพอจะเลี้ยงดูเด็กหนึ่งคนจนโตในขณะเดียวกัน พี่ชายของพระเอก (ธีรเทพ) ซึ่งเคยเป็นแฟนเก่าของธีรดา กำลังเสียใจกับการถูกปฏิเสธจากคนรักที่ทิ้งเขาไปเพื่อเลือกเส้นทางชีวิตใหม่ เขาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตอย่างกะทันหัน แต่ก่อนจากไป ได้ฝากฝังกับน้องชาย (ปรเมศ/เมศ) รุ่นพี่ปี 3 คณะวิศวกรรมศาสตร์ ให้ช่วยดูแลลูกที่เขาไม่เคยรู้จัก พร้อมกับสั่งเสียให้ตามหาความจริงเกี่ยวกับเด็กคนนี้เรื่องราววุ่น ๆ ของสองครอบครัวนี้จะลงเอยอย่างไร ใครกันแน่ที่จะได้เป็นผู้ปกครองของน้องอชิ ติดตามได้ในเรื่องป่าป๊ากับหม่าม้าใหม่ของน้องอชิ

ขณะที่พนักงานนำไวน์มาเสริฟให้เราทั้งคู่อยู่เรื่อยๆ ฉันจำใจต้องดื่มบ้าง เพราะเขากำลังจะจ้างให้ฉันเป็นพรีเซ็นเตอร์สินค้าของเขา แม้ใจของฉันไม่ได้อยากทำ เพราะตอนนี้สิ่งที่ฉันได้รับ มันเพียงพออยู่แล้ว แต่ฉันก็ขัดอะไรผู้ใหญ่ไม่ได้ เพราะฉันยังมีสัญญาอยู่กับทางค่าย ฉันจึงต้องเข้าพบเขาในวันนี้ ตอนนี้ฉันดื่มไวน์ไปเรื่อยๆ จนเริ่มรู้สึกมึนหัว เมื่อสายตาของฉันมองตรงไปที่เขาก็พบว่าสายตาของเขาคอยจับจ้องมองดูฉันอยู่ตลอด "พลอยขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" ฉันลุกขึ้นยืนและพยายามพาร่างตัวเองเดินไปยังห้องน้ำ "คุณไหวไหม เดี๋ยวผมพาไป" เขาประคองฉันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงหน้าห้องน้ำ "คุณรอตรงนี้แหละ" เมื่อฉันทำทุกอย่างจนเสร็จเรียบร้อยก็เดินออกมา ฉันเดินตรงไปยังอ่างล้างมือ ทันใดนั้นฉันก็อาเจียนออกมาทันที “โอ้ก...แหวะ” "คุณ!!! ไหวไหม" เขารีบพุ่งตัวเข้ามาในห้องน้ำและลูบหลังฉัน "ไม่ไหวค่ะ พลอย...อยาก...จะ....นอน" ฉันตอบเสียงยืดยาวออกไป และเริ่มเข้าสู่สภาวะทิ้งตัว ราวกับว่าพื้นห้องน้ำคือเตียงที่แสนนุ่ม "เฮ้ย!!! พลอย"

เมื่อความรักสร้างความเจ็บปวดให้กับออสติน เขาไม่อยากมีความรักอีก เขาอยากเป็นโสดตลอดชีวิต เขาไม่อยากแต่งงาน เขาไม่อยากมีแฟนแต่โมเดลกลับเป็นคนทำลายความตั้งใจของเขา

เธอก็แค่ลูกเลี้ยงที่เขาไม่ต้องการ... “คุณป๊าอยากจะตีก็ตีเลย เดมี่ไม่ผิด คุณป๊านั่นแหละไม่ยอมฟังเหตุผลเดมี่” เดมี่ยืนกอดอกหันหลังให้เขา แววตาท้าทายคู่นั้นทำให้ลูคัสฟิวส์ขาดฟาดเข็มขัดลงไปบนก้นนุ่มนิ่ม เพี๊ยะ “ฮึก!” เดมี่สะดุ้งแทบยืนไม่ติดความเจ็บแสบแล่นเข้ามาจนเธอต้องรีบกลั้นน้ำตา

เมื่อความสนุกคึกคนองจนทำให้ก้าวพลาดทำลายชีวิตผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงอย่างไม่รู้ตัว เมื่อผลของการกระทำเผยออกมาในรูปแบบของเด็กน้อยตาดำๆที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เมื่อพ่อไม่ได้รักแม่ และแม่ไม่รู้จักพ่อ เรื่องราวความดราม่าในความรักจึงเกิดขึ้น

เมื่อความผิดหวังมาเยือนหญิงสาวสองคนพร้อม ๆกันทั้งเจ้าของคาเฟ่และพนักงานพาร์ทไทม์อกหัก ต่างคนต่างปลอบใจจนคิดได้ว่าไม่ควรเสียเวลาร้องไห้เราสองคนควรมาลองรักกันดูมั้ยหัวใจอาจบอกว่าใช่ก็ได้

ที่ฉันรับเธอมาอยู่ด้วยนั่นเพราะแม่เธอขอร้อง ทำงานเป็นคนใช้ในบ้านหลังนี้ได้ถือว่าบุญแล้ว...“เพราะเป็นลูกสาวเมียน้อยใช่ไหมหนูถึงได้ถูกรังเกียจขนาดนี้ แต่ก็ดี หนูจะได้ไม่รู้สึกผิดเอาทีหลัง :) ”

เมธาพัฒน์อยากจะกลั้นใจตายวันละหลาย ๆ รอบ เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับเด็กสาวตัวแสบ ที่คอยแต่จะหาเรื่องกวนใจเขาตลอดเวลา ความใกล้ชิดที่เขาพยายามวิ่งหนีให้ไกล แต่เจ้าหล่อนกลับเอาแต่วิ่งเข้าใส่เขาทุกครั้งที่มีโอกาส แล้วไหนจะสายตาที่เปิดเผยของหล่อนอีก เด็กอมมือยังรู้เลย ว่าหล่อนต้องการอะไรจากเขา!!! พวงชมพูอดรู้สึกแค้นใจไม่ได้ เมื่อผู้ปกครองหนุ่มสุดหล่อของหล่อน เอาแต่วิ่งหนีหล่อนหัวซุกหัวซุน ไม่รู้ว่าเขากลัวอะไรหล่อนนักหนา แต่พอหล่อนจะหันไปมองชายคนอื่น เขากลับขัดขวางชนิดหัวชนฝา โดยให้เหตุผลว่าหล่อนยังเด็กเกินไป สงสัย... หล่อนต้องกระตุ้นให้เขารู้ซะแล้วว่า หล่อนน่ะ โตเป็นสาวแล้ว!!!

เพราะเข้าใจผิด เหมันต์จึงได้ทิ้งคนรักอย่างปารวตีไปโดยปราศจากคำอธิบาย ทั้งสองเดินคนละเส้นทางและไม่คาดคิดว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีก จนกระทั่งวันที่เธอจูงลูกแฝดเข้ามาสมัครงานในฟาร์มไข่มุกของเขา

ด้วยความอ่อนหัด เธอจึงตกเป็นทาสรักของเขา ทาสที่เขามอบความเจ็บให้เป็นรางวัลของการเป็นเด็กดี