รักคนเดียว

“อย่านะ!” ดาริการีบห้ามปราม ชาลิสาเป็นพี่สาวที่เธอรักมากที่สุด เธอไม่อยากให้พี่สาวต้องเสียใจกับสิ่งผิดพลาด สิ่งเลวทรามที่เขาทำเอาไว้ สิ่งที่เธอจำยอมทำเรื่องแบบนี้กับเขาเรื่อยมา แม้สิ่งนั้นจะไม่ได้เต็มใจ แต่ถ้าพี่สาวของเธอรู้ มันก็การันตีไม่ได้ว่าพี่สาวของเธอจะไม่เสียใจ “ก็ยอมฉันสิ ยอมทำเรื่องนี้กับฉันในห้องนี้” “แต่พี่สาอยู่ข้างนอก พี่จะให้ดาทำกับพี่ได้ยังไง ถ้าพี่สาเข้ามาเห็น…” ดาริกาพูดอย่างหวาดหวั่น เธอไม่มีทางเลือกอะไร นอกจากยอมให้พี่เขยกระทำเรื่องอย่างว่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอกลัวว่าพี่สาวจะล่วงรู้ และเสียใจในสิ่งที่เธอกับเขากระทำ แต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์เลือกอะไร “ถ้าไม่อยากให้พี่สาวของเธอเข้ามาเห็น…” เขากดเธอให้นั่งคุกเข่า ก่อนจะรูดซิปแล้วงัดแก่นกายออกมาอวดความแข็งแกร่ง “ใช้ปากกับมันสิ ฉันอยากน้ำแตกกับปากเล็ก ๆ ของเธอ”

นางที่ใบหน้ามีรอยแผลเป็นฝังลึกไม่มีวันหาย เขาผู้ที่ลักพาตัวนางไปเพราะต้องการดาบหลอมพิษ ส่วนอีกคนก็คือบุรุษหนุ่มสวมหน้ากากสีเงินลึกลับ ที่ไถ่นางในราคาห้าพันตำลึงทอง!!

หนึ่งบุรุษทั้งเหี้ยมโหดแลเย็นชาไร้ปรานี หนึ่งสตรีแม้ไร้ค่าแต่ทว่าน่าปกป้อง **** เขาไม่รู้ว่าตนเองเป็นใครยิ่งใหญ่มาจากไหนแต่กับนางแม้รู้อยู่แก่ใจไยไม่เปิดเผย

เธอสุขจนไม่รู้จะสุขยังไง เสียวจนไม่รู้จะเสียวยังไง สุขแล้วสุขเล่า เสียวแล้วเสียวเล่า สุขเสียวจนแทบจะไร้แรงยืนหยัด ต้องโอบแขนกับรอบลำคอแกร่งเพื่อเป็นหลักยึด “คืนนี้จะตามใจฉันทั้งคืนใช่ไหมยอดรัก” “ค่ะ” คำตอบของเธอทำให้เขาพึงพอใจที่สุด จึงจูบปากที่บวมเจ่อนิดๆ นั้นซ้ำอีกหนักๆ ลวนลามร่างนุ่มนิ่มนั้นอย่างย่ามใจ... กว่าจะได้ถูหลังขัดขี้ไคลให้เขา เธอก็ถูกเขาจับขัดดอกไปก่อนจนแทบจะหมดแรง นับเป็นการอาบน้ำที่นานและเสียวสะท้านที่สุดเท่าที่เคยอาบมา…

ชีวิตการเป็นเด็กฝึกงานของ “นับแต้ม” เหมือนจะไม่ง่ายซะแล้ว ในเมื่อคนประเมินการฝึกงานคือแฟนเก่าที่ตัวเองดันไปบอกเลิกนี่ซิ งานนี้แขวนพระองค์ไหนก็เหมือนจะไม่รอดเพราะเจ้ากรรม “ไนล์” เวรเขาแรงจริงๆ ค่า

“นมอุ่นๆ มาแล้วค่ะ...” หญิงสาววางแก้วนมลงบนโต๊ะทำงานของบิดาซึ่งบัดนี้มันเป็นของธีโอและเธอก็ไม่ขัดข้องหากเขาจะครอบครองห้องนี้ “พี่ไม่ได้สั่งนมสดเสียหน่อย..” ชายหนุ่มขมวดคิ้วยุ่ง “มันสามทุ่มแล้วนะคะ ถ้าดื่มกาแฟตอนนี้พี่ธีโอจะนอนตอนไหนล่ะคะ ดื่มนมสดอุ่นๆ สักนิดดีกว่าค่ะ ชีวาได้นมสดมาจากชาวบ้านที่เขาเลี้ยงวัวนมใกล้ๆ ไร่เราตอนออกไปดูคนงานทำงานค่ะ” “พี่โตแล้วไม่ดื่มนมสด แต่ถ้าเป็นนมอย่างอื่น ก็พอจะลองดูดดื่มดูได้..” หญิงสาวหน้าแดงกับคำพูดสองแง่สองง่ามของเขา ขัดเขินจนทำตัวไม่ถูก “เอ่อ..” ฝากติดตาม พี่ธีโอสามีแห่งชาติด้วยนะคะ

“พะ…พี่จันทร์” “น้องช้างต้องการไหม?” “ต้องการครับ ผมอยากให้พี่จับตรงนั้นของผม มุดเข้าตัวพี่” จันทร์ฉายเปิดลิ้นชัก หยิบถุงยางไซส์ใหญ่สุดมาฉีก แล้วสวมเกราะป้องกันให้กับเจ้าส่วนนั้น “พี่จะขย่มน้องช้างให้หนักเลย” เธอจ่อแก่นกายใหญ่ที่ช่องทางรัก จากนั้นก็นั่งลงให้แก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามา “จัดมาเลยครับ” “อ๊า มันใหญ่จังเลยน้องช้าง” จันทร์ฉายกัดปากตัวเอง พยายามนั่งลง แต่แก่นกายขนาดใหญ่ของคนที่นอนบนเตียง มันช่างใหญ่ยาวหลือเกิน มันเข้าไปได้นิดเดียวจันทร์ฉายก็ต้องหยุดเพราะร่างเล็กสั่นเกร็งอึดอัดปนเสียดเสียว “พี่จันทร์ครับ ตรงนั้นพี่จันทร์รัดผมแน่นมากเลย ผมเสียว…อา”

“คุณเสือคะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะคะ เนตรกับคุณเมธเราไม่ได้มีอะไรกัน มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้นค่ะ” เนตรแพรปรับโทนเสียงข่มความโกรธที่เขาดูถูกเธอ พยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ “เธอคิดว่าฉันจะเชื่อผู้หญิงร่านร้อนอย่างเธอเหรอเนตรแพร” เขาเดินมาหาหญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขา พูดแล้วชี้นิ้วจิ้มเข้าที่หน้าผากมนออกแรงผลักเพียงนิดเดียวศีรษะทุยก็เอียงเอนจนทรงตัวไม่อยู่ “พี่เสือคะ ฟางมารับไปทานข้าวกลางวันค่ะ” อยู่ ๆ เฟยเฟิ่งก็เปิดประตูเข้ามา ทำให้ทั้งศรุตและเนตรแพรหันไปทางต้นเสียงอย่างรวดเร็ว ส่วนคนที่เข้ามาไม่ดูเวลาตกใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าสองคนในห้องกำลังมีปากเสียงกันอย่างไรอย่างนั้น “น้องฟางมาแล้วเหรอครับ รอพี่แป๊บหนึ่งนะ” ศรุตบอกผู้มาใหม่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แล้วหันมาตวาดใส่คนตัวเล็กเสียงแข็ง “ส่วนข้าวเที่ยงที่เธอเอามา ฉันไม่กินเอากลับไป พร้อมกับร่างกายเน่า ๆ ของเธอซะ” “คุณเสือคะ เนตรมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกคุณเสือค่ะ” เนตรแพรตัดสินใจที่จะบอกเรื่องสำคัญให้ศรุตได้รับรู้ มันคือเรื่องที่น่ายินดีสำหรับเธอ แต่ไม่รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะยินดีกับสิ่งที่เธอจะพูดหรือไม่

“ผมจะฟังทุกเรื่องที่แพงอยากบอก ผมจะฟังเวลาแพงบ่น จะไม่เบื่อในสิ่งที่แพงพูด แพงก็เหมือนกันนะครับ อย่าเบื่อ ถ้าผมจะจีบแพงทุกวัน อย่าเขินอาย ถ้าผมจะแสดงความรักกับแพง เพราะผมมีแค่แพงคนเดียว ที่ผมอยากทำทุกอย่างด้วย “ แสงไฟระยิบระยับข้างล่างงดงามอย่างที่เจ้าถิ่นบอก แต่อ้อมกอดนี้ อบอุ่นและสวยงามยิ่งกว่าที่ไหนๆที่เคยไปมา ริมฝีปากหนาจูบปากบางอีกครั้ง “เป็นแฟนกับพี่นะแพง “

เมื่อโชคชะตาลิขิตให้พญามารเช่นเขา มาพานพบกับแม่กวางสาวไร้เดียงสา มีหรือว่าคนอย่างมาร์โคจะปล่อยให้เนื้อชิ้นงามๆ นี้รอดกรงสวาทของเขาไปได้ เพียงแรกสบตา มาร์โคก็สัญญากับตัวเองว่าจะต้องได้หล่อน แต่เมื่อความสนิทเสน่หาที่หยิบยื่นให้ ถูกแทนที่ด้วยการหลอกลวง อสูรร้ายที่หลับใหลมายาวนอนจึงตื่นขึ้น เพียงเพื่อจะมอบ อาญาสวาท ให้กับสาวน้อย เฉกเช่น ตยาคีย์ “รู้ไหมว่าตอนนี้ผมเห็นคุณเป็นอะไร” เขาแสยะยิ้ม ในขณะที่หล่อนได้แต่น้ำตาคลอ “นางกากียังไงล่ะ...!!!” ชายหนุ่มฉีกกระชากเสื้อผ้าออกจากร่างบางอย่างอำมหิต มือหนาสีอำพันบีบเคล้นทรวงอกอิ่มอย่างป่าเถื่อน ไร้ความปรานี เนิ่นนานกว่าเขาจะปล่อยให้หล่อนเป็นอิสระ “นี่แค่น้ำจิ้ม... อาหารจานหลักน่ากินกว่านี้เยอะ สาวน้อย...” นิยายชุดนี้มี 3 เรื่อง 1. เสน่หาอาญารัก 2. เจ้าบ่าวอสูร 3. มายาทมิฬ