รักวัยเด็ก

เพราะมีอะไรคล้าย ๆ กันถึงเข้าใจกัน ต่างคนต่างเติมเต็มสิ่งที่ตัวเองขาด จนความรักแบบพี่น้อง กลายเป็นความสัมพันธ์แบบ... ที่รัก

"อาวิณไม่ต้องเสียใจหรอก เดี๋ยวเอิงโตขึ้น เอิงจะเป็นเจ้าสาวให้อาวิณเอง" "โอ๊ย ไอ้เด็กบ๊องส์ พูดแต่ละอย่าง แม่พายัยเอิงกลับเรือนเล็กไปเลย สอนให้นั่งสมาธิเยอะๆ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน!" ............... ความรักของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มีต่อผู้ชายที่อยู่ในสถานะคนดูแล แปรเปลี่ยนไปเป็นความรักอีกรูปแบบหนึ่งเมื่อเติบโต โดยที่เธอจะต้องฟันฝ่าอุปสรรคที่ใหญ่หลวง นั่นก็คือความรู้สึกของผู้ชายคนนั้น ที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เขาก็ยังมองเธอเป็นเพียงเด็กในปกครอง แต่เธอไม่ยอมแพ้ เพราะเชื่อว่าตนเองเกิดมาเพื่อจะเป็นเจ้าสาวของเขาเท่านั้น ::::::::::::::::

‘พยัคฆ์’พี่ชายที่แสนดีของ ‘เจ้าขา’ ทั้งคู่โตมาด้วยกัน แต่กลับมีเรื่องให้ต้องเหินห่าง พี่ชายคนดีของเธอเปลี่ยนไป เขาไม่เหมือนเดิม แล้วจู่ ๆ เขากลับมา แถมกลับมาคราวนี้ เขาจะจับฉันทำเมียอีก !!!

พีและกานต์ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่จำความได้ คนหนึ่งเก็บงำความรู้สึกไว้ลึกสุดใจ คนหนึ่งก็ช่างไม่รู้เรื่องอะไรเลย เหตุการณ์คืนนั้น เปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาไปตลอดกาล คืนนั้น...ที่ทำให้เกิดผลผลิตตัวน้อยออกมา ในโลกของโอเมก้าเวิร์ส อัลฟ่ารักกับอัลฟ่าไม่ใช่เรื่องประหลาด แต่เขาไม่คิดว่าจะสามารถรับได้ที่ตัวเอง กลายเป็นโอเมก้าเพียงชั่วข้ามคืนได้

ซัน หรือ นายอาทิตย์ ทอแสง ชายหนุ่มหัวไฟสีส้มอิฐ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อน คิ้วเข้มพาดเฉียง ใบหน้าเรียวได้รูป พกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยม ขี้เล่น ช่างแกล้ง หากแต่ใครจะรู้ ความคิดที่มีอยู่ภายในจิตใจ.... เบส หรือ คุณหนูเบส นายรพีพัฒน์ ราชบดินทร์ หนุ่มหล่อมาดนิ่ง เส้นผมสีดำสนิท นัยน์ตาเย็นชา แววตาที่เย็นชานั้นมีความลับที่ซุกซ่อนอยู่ ที่เก็บความรู้สึกไว้ภายในใจเนินนานถึง 12 ปี แต่ก็ไม่คิดจะบอกออกไปเพราะหวั่นเกรงว่าจะทำลายความสัมพันธ์!!

คงด้วยเพราะเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ซึ่งมันดันมาเกิดขึ้นกับคนที่เธอเคยสนิท แต่ก็ไม่เจอกันมานานหลายปี ทำให้ธารดาราเกิดความสงสัยในเรื่องความชอบของอดีตน้องชายข้างบ้าน เธอจึงตัดสินใจก้าวขากลับเข้าไปในชีวิตของเตชินท์อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอขอกลับไปเจอด้วยสถานะใหม่...นั่นก็คือสถานะของการเป็นติวเตอร์

บางคนตามหาสิ่งที่หายไปเพื่อให้ได้กลับมาครอบครอง บางคนได้ครอบครองสิ่งที่ล้ำค่าแต่กลับทำมันหายไป...

เขาแอบชอบเพื่อนสนิทของตัวเองมานานถึง 2 ปี แต่วันนี้เขาจะไม่ยอมเป็นแค่เพื่อนกับมันอีกแล้วยังไงเขาก็ต้องเอามันมาเป็น“เมีย”เขาให้ได้

“เลิกเรียกพี่ว่าวายวอดสักที…โรสรินทร์!!” เขาตะคอกใส่หน้าเธอ เพราะเขารู้สึกหงุดหงิดเต็มทนแล้วกับชื่อนี้ “ทำไมจะเรียกไม่ได้ พี่วายวอด พี่วายวอด ๆ ๆ” “ถ้ายังไม่หยุดเรียกพี่ว่าวายวอดแล้วล่ะก็…พี่จะให้เธอเรียกว่า ‘ผัว’ แทนนะ!!” เขาพูดกดเสียงต่ำ สายตาคมจ้องตาเธอไม่กะพริบ

สำหรับปรัชญาแล้ว ผู้หญิงที่จะมาเป็นแม่ของลูกเขานั้นไม่ต้องสวยมากก็ได้ แต่จะต้องเป็นคนเรียบร้อย น่ารัก ไม่เอาแต่ใจ ไม่ขี้โวยวาย ไม่ดื่มเหล้า เป็นแม่บ้านแม่เรือนและรู้จักประหยัดอดออม แต่เหตุไฉนเขาจึงต้องมาเจอกับนภาธรที่มีคุณสมบัติทุกอย่างขัดกับสเปกของเขาอย่างที่สุด เธอสวยมากแต่นิสัยไม่น่ารัก ไม่เรียบร้อย เอาแต่ใจ ขี้โวยวาย ทำอาหารไม่เป็น บ้าแบรนด์เนม แถมยังเมาและอ้วกใส่เขาอีก ถ้าใครได้ไปเป็นแฟนคงซวยชะมัด ปากก็บอกว่าเขาจะไม่มีวันยอมรับผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนอย่างเด็ดขาด แต่เมื่อต้องอยู่ใกล้ชิดกัน ทำไมเขาถึงได้ใจอ่อนให้กับเธออยู่ร่ำไป