รักสามเส้า

" ถ้าอัทธ์คิดว่า เฟื่อง วุ่นวายกับอัทธ์ มากเกินไป เฟื่องขอโทษแล้วกัน " "อัทธ์รักวาดคนเดียว เฟื่องเป็นแค่เพื่อน เท่านั้น " "จำไว้นะ เฟื่องลดา อัทธ์ เค้ารักแต่ฉัน ไม่ว่าฉันจะเห็นเค้าเป็นแค่ตัวเลือก เค้าก็ไม่แคร์ " เพราะรู้ดีว่า เค้ารักคนอื่น และเค้ารอแต่คนอื่น แต่หัวใจของเธอ มันไม่ยอมฟัง เธอชอบเค้า ก็เหมือนที่เค้า ชอบคนอื่นนั่นแหละ ความรัก ระหว่าง เฟื่องลดา และ อัทธ์ จะจบลงยังไง ในเมื่อ คนที่ไม่ใช่ ทำอะไรก็ผิดตลอด

‘ถ้าเป็นคนเลวแล้วได้จูบเธอทุกวัน แล้วเขาจะเป็นสุภาพบุรุษไปหาพระแสงอะไร’

[**ดาวเหนือ**] ครอบครัวของเธอกำลังเผชิญหน้ากับวิกฤติการเงินที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ หลังจากที่พ่อของเธอไปค้ำประกันเงินกู้สำหรับการลงทุน แต่กลับถูกหลอกให้ขาดทุนหนัก จนยืมเงินหนึ่งพันล้านกับคุณแม่ของ เจ้าของธุรกิจใหญ่ แต่แล้วครอบครัวเธอก็ไม่สามารถชำระได้ ทางเดียวที่พ่อแม่ของดาวเหนือคิดได้ คือการบังคับให้เธอแต่งงานกับ [**เจเคน**] เพื่อหวังให้เขายอมผ่อนปรนหนี้สินที่กำลังจะทำลายชีวิตครอบครัวของเธอ แต่การตัดสินใจแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้เป็นการตัดสินใจของเธอ

เมื่อพี่น้องสองสาวต่างมารดา มีปัญหาที่ต้องปะทะปะทังกันตลอด ความที่ต่างคนต่างไม่ยอมกัน การเอาชนะคะคานระหว่างเธอทั้งสอง จึงเริ่มขึ้น โดยมี “เขา” เป็นหมากบนกระดาน ให้เธอทั้งสองใช้ต่อสู้ชิงไหวชิงพริบ ทว่าปัญหามิได้อยู่ที่เธอทั้งสอง ว่าใครจะฉลาดกว่า ใครจะเหนือกว่า ใครจะแพ้ และใครจะชนะ แต่ปัญหามันอยู่ที่ “หมาก” บนกระดานนั่นต่างหาก! ยิ่งเมื่อเธอทั้งสองนั้นอ่อนต่อโลก อ่อนต่อประสบการณ์ชีวิต และที่สำคัญ อ่อนต่อความรัก เธอจึงไม่รู้ว่า พลานุภาพแห่งความรักนั้น มันรุนแรงและอำมหิตกว่าพลานุภาพแห่งความแค้นยิ่งนัก!

“ขอโทษนะป้า ฉันได้ยินป้าพูดถึงเถาวัลย์...เถาวัลย์อะไรเหรอ??” “อ๋อ เถาวัลย์รัญจวนน่ะค่ะ” ป้าพะยอมหันมองรอบกายเหมือนกลัวจะมีใครได้ยินเข้า เหมือนเรื่องที่แกกำลังจะพูด เป็นสิ่งต้องห้าม “มันเป็นของหายากค่ะคุณม่าน มีแค่ในหุบเขารัญจวนกลางป่าลึก ผลของมันมีฤทธิ์เดชช่วยให้เครื่องเพศสตรีเปล่งปลั่งเหมือนสาวบริสุทธิ์ ถ้าสตรีคนใดได้ใช้เถาวัลย์รัญจวนสักครั้ง เครื่องเพศจะฟิตเปรี๊ยะไปเป็นสิบปี หากชายใดได้เสพสังวาสด้วยก็จะติดอกติดใจ ไม่มีทางลืมรสลืมกลิ่นได้เลย”

ฟ้าอำไพรู้สึกอึดอัดใจมากที่ต้องมารับไพรัลย์ออกจากคุกตามคำสั่งของบิดา ในวันที่เขาอายุครบ 30 ปี เขายังหล่อเหลาและโคตรเท่ ไม่ต่างจากสมัยวัยรุ่น แต่เขาจะจำเธอได้มั้ยนะว่าเธอเคยสารภาพรักเขาเมื่อตอนมัธยม เธอแอบภาวนาให้เขาจำไม่ได้ !

“มิว่าภพใด..ข้าจักเฝ้าติดตามถามหา จนกว่าอรุณรุ่งของข้า..จักมาถึง” เมื่อวาระแห่งกรรมเวียนมาบรรจบ เมื่อนั้นกงล้อกฎแห่งกรรมจะได้รับการสะสาง ภายใต้ซากเรือสำเภาใต้ท้องทะเลอ่าวไทย เสียงครวญจากทะเลถูกเล่าขานยาวนานจากรุ่นปู่ย่าจนถึงรุ่นหลาน อาถรรพ์เล่าลือเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้ที่หลงไปกับเสียงชักพา ทว่าทรัพย์สมบัติอันไม่สามารถประเมินค่าได้จาก.. ซากสำเภาทองที่แสดงถึงความรุ่งเรืองจนถึงขีดสุดแห่งเมืองสุโขทัย กลับกลายเป็นสิ่งที่ทำให้นักล่าสมบัติใต้ทะเลยอมที่จะเสี่ยง แม้ว่าจะต้องเดิมพันด้วยลมหายใจเฮือกสุดท้ายก็ตาม วิญญาณหนึ่งถูกจองจำด้วยความแค้นในรักที่ถูกหลอกลวงและการถูกฆ่าให้ตายอย่างเลือดเย็น ไม่ว่ากี่ภพกี่ชาติเธอก็จะรอคอยจนกว่าวาระแห่งกรรมนั้นจะหมุนมาเยือน บุรุษหนึ่งยึดมั่นในรักเพียงนางเดียว เมื่อไม่อาจครองคู่ในชาตินี้ คำสัตย์ปรารถนาจึงขอมีเพียงนางเดียวทุกภพทุกชาติไป เมื่อกงล้อแห่งกรรมเวียนมาบรรจบ ผู้ก่อกรรมจะต้องได้รับผลแห่งกรรมเป็นสัจธรรม

เมื่อพี่สาวฝาแฝดต้องจบชีวิตอย่างเป็นปริศนา​ นั้นเลยเป็นที่มาของการล่าและก็ล้างแค้นของเล่ย์นักฆ่ารับจ้าง​ ที่ต้องกลับมาสืบหาความจริงของการตายของพี่สาว

แค่คืนเดียว ฉันคิดว่ามันจะจบ...แต่คุณหมอสุดหล่อกลับร้อนแรงจนฉันถอนตัวไม่ขึ้น คืนเดียวไม่พอ เขาจะเอาทั้งตัวและหัวใจฉัน

‘หอมดอกซ่อนชู้’ หญิงสาวที่มีเพียงความสวยเป็นเสบียงติดตัว เมื่อความเหงาเปล่าเปลี่ยวเพราะสามีไม่อยู่ บวกกับความเร่าร้อนของหญิงชายที่บังเอิญเห็น เธอจึงถลำเข้าไปในดงดอกซ่อนชู้ จนไม่อาจถอนความต้องการอย่างมากล้นออกมาได้ ดอกไม้กลีบบอบบางจึงกลายเป็นดอกไม้ประจำบ้าน ให้ชายทุกคนเชยชม ‘ชู้! ใครล่ะอยากมี หรือคุณอยาก? แต่เชื่อเหอะถ้าคุณได้กลิ่นแล้วจะติดใจ ‘ดอกซ่อนชู้’ น่ะ มันหอมแรง!!’ ‘โลดแล่นไปในห้วงแห่งกลิ่นหอมรัญจวน’