รักสามเส้า

เศษเสี้ยวหัวใจของท่านเคยมีข้าอยู่ในนั้นบ้างหรือไม่ ภายใต้แคว้นต่งฉีที่ปกครองโดยเสนาบดีแซ่หลินเป็นที่รู้จักกันดีว่าตระกูลแซ่หลินนั้นจงรักภักดีต่อองค์จักรพรรดิรุ่นก่อนๆจวบจนมาถึงฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ฮ่องเต้ได้พระราชทานงานแต่งให้แก่ตระกูลแซ่หลินและตระกูลแซ่เสี่ยว เพื่อความแน่นแฟ้นหนุนนำอำนาจของเสนาบดีฝ่ายขวา เมื่อรู้ว่าเสนาบดีฝ่ายซ้ายจะก่อกบฏ หลินเฟิ่งบุตรชายคนเดียวของตระกูลแซ่หลินที่รักและชอบพออยู่กับแม่นางบุตรสาวคนโตของตระกูลแซ่เสี่ยว นามว่าเสี่ยวหลินทำให้งานแต่งนี้ไม่มีฝ่ายใดขัดข้องใจ ส่วนตระกูลแซ่เสี่ยวนั้นมีบุตรสาวอยู่สองคน อีกคนนามว่าเสี่ยวเอ๋อพี่น้องทั้งสองคนเป็นพี่น้องฝาแฝดแต่ทว่าเสี่ยวหลินคนเป็นพี่มีโรคติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดทำให้เจ็บป่วยอยู่เรื่อยมา เมื่อใกล้ถึงกำหนดการทุกอย่างไม่ได้เป็นไปตามที่ตระกูลเสี่ยวคิดไว้เพราะเสี่ยวหลินจู่ๆร่างกายของนางก็อ่อนแอลงและไม่มีหนทางรักษาจึงทำให้นางไปลาจากโลกนี้ไป ตระกูลแซ่เสี่ยวจึงแก้ไขปัญหาโดยการส่งตัวบุตรสาวคนเล็กไปแทนพี่สาวของนางและเก็บเรื่องทั้งหมดไว้เป็นความลับ

ที่ข้าร้ายกาจนั่นย่อมต้องมีเหตุและที่ข้าลุ่มหลงโง่งมก็เพราะหลงเชื่อคำลวงบุรุษความหวังลมๆ แล้งๆที่ปล่อยให้เขาย่ำยีความสาวคราแล้วคราเล่า บัดนี้ข้านั้นตาสว่างรู้แจ้งในเมื่อองค์ชายรองไร้ใจ ข้าก็ขอลาขาด!

"ทีฉันละสดีดสะดิ้ง ทีกับมันนี่แทบประเคนให้!" "บี!!" "มันเด็ดกว่าฉันหรือไง ห๊ะ!"

จ๊วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ “อ๊ะ… อ๊ายยย… ” แก้วร้องคราง ดิ้นไม่หลุด สู้แรงไม่ไหว สุดท้ายจึงได้แต่นิ่งทน ปล่อยให้ชะตาเป็นไป ลุงแสงได้ใจทั้งบีบทั้งดูดอย่างเมามัน “อูยยย… ” แก้วร้องคราง หลุบตาลงมองวงป้านลานหัวนมชูชันขึ้นมาเป็นช่อ แอ่นเต้ารับปลายลิ้นและริมฝีปากลุงแสง ดูดเลียด้วยความหิวกระหายเสียงดังอั่กๆ จนแทบจะสำลักน้ำนม “อ๊า… ซี้ดดดด… ” แก้วครางกระเส่า อดทนให้ลุงแสงดูดนมจนหนำใจ ความเสียวซ่านทำเอาหล่อนหนีบหน้าขาแน่น บิดตัวไปมา ลุงแสงชอบใจ รีบโอบสะโพกของแก้วพามาที่เตียงนอนตั้งอยู่กลางห้อง “ขอลุงกระแทกสักทีเถอะนะ… แอบมองมานานแล้ว… เดี๋ยวลุงจะพาขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด” ลุงแสงกดแก้วให้คว่ำหน้าพาดลำตัวลงกับขอบเตียง ถลกผ้าถุงขึ้นมากองอยู่เหนือบั้นท้าย ตาวาวมองกลีบก้นอวบขาว เอามือดันก้นให้แอ่นเชิด

พี่ชายถูกสังหาร มารดาถูกวางยาพิษ ตัวนางเองถูกบังคับให้แต่งงานกับคนเสเพล และเพื่อช่วยให้มารดาฟื้นจึงจำยอมแต่งกับคนเสเพลคนนั้น หลังจากคืนนั้นที่นางเมาแล้ว....เขาทั้งคืน สามีเสเพลก็เปลี่ยนไป เรื่องนี้มาในแนวดราม่าโรแมนติก นางเอกมีปัญหาชีวิตครอบครัว ได้แต่งงานกับพระเอก ต่างคนต่างไม่เต็มใจแต่ง แต่มีเหตุการณ์ให้มาโบ๊ะบ๊ะกัน ปมไม่เยอะมาก จบสุขนิยมค่ะ

เขา ชายหนุ่มที่ถูกรับมาเลี้ยงหลังจากที่พ่อแม่เสียชีวิตกระทันหัน ทำให้เขาได้มาอยู่กับครอบครัวของผู้มีพระคุณของพ่อแม่เขา และที่นั่นทำให้เขาได้เจอกับเธอ สาวน้อยน่ารัก เอาแต่ใจนิดๆ แอบชอบพี่ชาย

เขาเป็นเหมือนก้อนหินที่ไร้ความรู้สึก แต่เมื่อได้มาพบกับนางที่เป็นดุจแสงตะวันที่สดใส กลับเริ่มมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจ “ซินเยว่ ตราบใดที่มีข้าอยู่ตรงนี้ ไม่มีทางให้ผู้ใดมารังแกเจ้าได้อีก” จากที่ไม่เคยใส่ใจชีวิตของผู้ใด แต่กลับอยากรู้เรื่องราวของนาง จากที่ไม่เคยสนใจความรู้สึกของผู้อื่น นางกลับมาอยู่ใกล้ ๆ และตามติดเขา แล้วยังมาถามเขาว่า "ท่านไม่เคยชอบสตรีคนใดมาก่อนเลยจริง ๆ หรือ" เพียงเท่านั้นหัวใจของท่านอ๋องก็เริ่มสั่นไหว.... นิยายเรื่องนี้เป็น 1 ใน 4 ของเซตนิยาย "ดวงใจพยัคฆ์แห่งเฉินซาน" พระเอกหน้านิ่ง ดูเย็นชาไร้อารมณ์ราวก้อนหิน นางเอกสาวที่สดใส ร่าเริงและเป็นมิตรกับทุกคนราวกับแสงตะวันในยามเช้า นางจะสามารถละลายหัวใจเจ้าก้อนหินผู้นี้ได้หรือไม่ อาจจะไม่หวือหวาและเข้มข้นเหมือนคู่แรก แต่เต็มไปด้วยความละมุนใจ ฝากติดตามกันต่อด้วยนะคะ

....ความสัมพันธ์ที่ควรจบลงเพียงชั่วข้ามคืน กลับถูกสานต่อด้วยแรงราคะร้อนแรง ต่อให้คิดว่าตัวเองแน่สักเพียงไหน สุดท้ายการเอาใจลงไปเล่นกับความสัมพันธ์แบบนี้ล้วนต้องเจ็บทุกฝ่าย.... "เป็นเชี้ยไรของมึงวะ!" อาโปกุมไหล่ข้างที่ถูกผลักกระแทกประตูด้วยความเจ็บก่อนจะตะโกนใส่คนทำอย่างหงุดหงิด "มึงตั้งใจจะหนีกู?" ฮิลล์ชี้นิ้วไปที่อีกฝ่ายขบกรามถามอีกฝ่ายเสียงเข้ม "กูจะหนีมึงทำไม เราเป็นอะไรกันกูถึงต้องหนี" อาโปเห็นอีกฝ่ายโมโหก็อดยั่วอารมณ์ไม่ได้ ชอบทำให้กูเจ็บตัวดีนักไอ้ห่านี่ "ก็เป็นคนที่เอากันเวลาเงี่ยนไง!" คำตอบที่พ่นออกมาจากใบหน้าหล่อเหลานั่นทำให้เขาจุกเหมือนโดนหมัดน็อก "ถ้างั้นมึงขาดที่ระบายอย่างกูไปมันจะเป็นไร ทำไมต้องโมโห" สีหน้าที่ชะงักไปยิ้มเยาะเล็กน้อยก่อนตอกกลับอีกฝ่าย "อ้อ...ไม่ได้โมโหหรอก แต่คนของกูมีอะไรปิดบังกู กู! ไม่! ชอบ!" ฮิลล์ไม่พูดเปล่า เขาเดินเข้าประชิดตัวอาโปพร้อมทั้งยื่นมือไปบีบกรามของอีกฝ่ายแล้วพูดใส่หน้านั้นอย่างชัดถ้อยชัดคำ ราวกับต้องการใช้คำพูดตนเองเป็นใบมีดกรีดทรมานเหยื่อย่างช้าๆ

บุษบันเป็นแค่...เหยื่อ หล่อนถูก ผู้ชายสองคนรุมยื้อแย่ง... แต่ละคนเข้ามาในชีวิตเธอ เพราะต้องการแค่...ความสาว เธอถูกด่าจากคนรอบตัวของเขา กลายเป็นอาหารปาก แบบไม่สามารถโต้แย้งได้ ‘เมียเก็บ’ ผู้ชายคนหนึ่งคุยโอ่ ว่าเธอเป็นแค่นั้นสำหรับเขา ‘ผู้หญิงกากี’ คือคำด่าของใครหลายคน รวมทั้งผู้ชายอีกคนหนึ่งด้วย ถึงบุษบันจะจน เธอเป็นแค่หลานสาวคนใช้ในบ้านของคนร่ำรวย แต่เธอก็ไม่ได้อับจน ถึงขนาดต้องยอมลดศักดิ์ศรีทิ้งนี่ หญิงสาวเชิดหน้าสู้ แม้จะถูกรุมประณาม จนวันหนึ่ง ความดีของเธอก็พิสูจน์ให้หลายคนรู้ บางครั้งลมปากของผู้ชายคนหนึ่ง ก็บิดเบือนความจริงได้เหมือนกัน เพราะเขาแค่พูดปดให้ตัวเองดูดี...แต่มันคือหายนะของผู้หญิงคนหนึ่ง...

ดาหวัน นักศึกษาสาวปี 2 คณะแพทยศาสตร์เป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ หลายคน ด้วยความสวยสะดุดตาของเธอ ทั้งผมยาวดำสลวย จมูกโด่ง ตาโตคม ผิวขาวออร่าและบุคลิกที่โดดเด่น ทำให้เธอเป็นดาวเด่นของคณะ แม้จะมีคนเข้ามาชอบและจีบเธอไม่ขาดสาย แต่ดาหวันกลับยังไม่เจอใครที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรงจริงๆ