สวย

ท่านหญิงอย่าง จ้าวกุ้ยอิน นอกจากสถานะสูงส่งกับรูปโฉมงดงามปานเทพธิดาแล้ว ยังมีสิ่งใดให้ยินดีบ้าง... เริ่มจากวัยเยาว์ นางเปิดโปงธิดาท่านโหวที่มีกลิ่นกายล่อลวงบุรุษดุจนางปีศาจ จึงถูก ฉินอ๋อง ผู้เป็นคู่หมายรังเกียจว่าเป็นสตรีใจคับแคบ แม้ต่อมานางจะใช้ร่างกายต่างโล่กันธนูปกป้องเขา ก็ยังถูกกล่าวหาว่าเป็นแผนทุกข์กาย เพื่อจะได้แต่งเข้าจวนอ๋อง นอกจากเขาจะไม่สนใจไยดีสตรีที่บาดเจ็บสาหัส ยังแต่ง เยี่ยนเยว่ฉี บุตรีแม่ทัพใหญ่เป็นหวางเฟยหน้าตาเฉย อาจเป็นเพราะฉินอ๋องไม่ต้องการรับผิดชอบหญิงผู้มีแผลเป็นจากคมธนู จึงเป็นตัวตั้งตัวตีให้ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้ เยี่ยนหยางจง พี่ชายของสตรีที่แย่งชิงทุกสิ่งจากนางไป โดยตนเองมีค่าเป็นเพียงรางวัลในงานล่าสัตว์เท่านั้น เมื่อต้องแต่งงานกับบุรุษที่ไม่ได้รัก จึงตั้งใจว่าต่อให้ต้องตายก็จะไม่มีวันร่วมหอกับเขาเป็นอันขาด ทว่าคืนแต่งงานนางกลับถูกวางยาปลุกกำหนัด ครั้นนางตั้งใจจะใช้ชีวิตอย่างสงบ แต่เรื่องยังคงประดังประเด เมื่อนางกำนัลคนสนิทต้องถูกโบยจนตาย ซ้ำร้ายน้องสามี หรือจิ้งจอกสีเงินแห่งแคว้นอย่าง เยี่ยนจิ้นหลิง กล่าวกับแม่สามีว่านางไม่อาจตั้งครรภ์ นอกจากจะทำให้ไม่เป็นที่โปรดปรานแล้ว ยังบังคับกลายๆ ให้นางรับอนุ สวรรค์! ข้ายังต้องเจอเรื่องยุ่งยากอะไรอีก...

"น้ำค้าง" พยาบาลสาวที่ต้องมาใช้หนี้ที่ตัวเธอเองไม่ได้ก่อ และได้รับข้อเสนอจากพยาบาลรุ่นพี่ให้เข้าไปทำงานในวอร์ด Super VIP จะเป็นอย่างไร ค่าตอบแทนสูงลิ่วนี้จะทำให้เธอต้องแลกกับอะไรไปบ้างกันนะ?

ระหว่างโลกแห่งความจริงกับดินแดนแห่งความหวัง ระหว่างใจที่เริ่มผูกพัน กับเวลาอันจำกัด เมื่อเธอจำต้องเลือกลับไป เขากลับเลือกเสียสละความเป็นนิรันดร์ รักแท้จะยังงดงามอยู่หรือไม่ "ทาโร่ต์ ทำนายรัก" คำทำนาย และความหมายของคำว่า พรหมลิขิต ที่อาจไม่ได้เขียนไว้บนฟ้า แต่เขียนไว้ในหัวใจทั้งสองดวง

เพราะต้องการเป็นอิสระจากสถานะสามีภรรยาจัดฉาก ชนิตาจึงหยิบยื่นภรรยาที่คู่ควรให้แก่อธิศ และนั่นทำให้พรฟ้าขยับสถานะขึ้นมาเป็นภรรยา พรหมจรรย์ของเธอมีค่าแค่ไหน เป็นเพียงแค่เยื่อบางๆ ไร้ค่าแค่คั่นเวลาเท่านั้นหรือเป็นตัวจริงกันแน่นะ?

สิบปีมาแล้ว... เขายังคงถูกหลอกหลอนด้วยดวงตาอันสิ้นหวังของนาง จดหมายไร้นามเพียงฉบับเดียว จุดไฟแค้นให้เจ้าเมืองลู่หยางลุกขึ้นอีกครั้ง! เพื่อพิสูจน์ว่านางมิใช่กบฏ แต่คือรักเดียวที่เขาสาบาว่าจะปกป้อง!

คำโปรย.. ไม่รู้ว่ามันเพราะความดวงซวยของฉัน หรือเป็นดวงสมพงษ์กันแน่ทำให้พวกเราได้มาพบเจอกัน! เนื้อเรื่องย่อ.. ทราย ต้องอยู่ใช้หนี้แทนอดีตสามีแค่ในนามอย่าง อิฐ ส่วน ไคโร ผู้เป็นเจ้าหนี้จึงยื่นข้อเสนอให้มาเป็นเลขาส่วนตัว สร้างความปั่นป่วนหัวใจให้แก่กันจนความสัมพันธ์พัฒนาอย่างลึกซึ้ง มาวันหนึ่งความรักเกิดมีรอยร้าวขึ้นเพราะการปรากฏตัวของ ริบอาย ทั้งคู่เป็นคู่อริกันจนแทบอยู่ร่วมโลกไม่ได้ ไคโรคนที่ชอบทำอะไรมากกว่าพูด เพราะเวลาเขาพูดแต่ละครั้งไม่เคยเข้าหูคนอื่นเลย สร้างความเข้าใจผิดครั้งใหญ่ให้ทรายเกือบจะมองหน้ากันไม่ติดอยู่แล้ว สุดท้ายกว่าจะลงเอยด้วยกันได้เสียเวลาไปนานหลายปีเช่นกัน..

เขาคือ Creative Director จอมเผด็จการผู้ใช้ปากกาแดงเป็นอาวุธ ส่วนเธอก็คือ Copywriter สาวไฟแรงผู้ไม่เคยยอมจำนนต่อคำว่าแก้

'แม่เอามาให้หนูดูทำไม บนห้องหนูก็มีสำเนา' 'เตือนแกไว้ไง' 'หนูต่างหากต้องเตือนแม่ หนูยอมแต่งงานกับไอ้เด็กผาตะวันของแม่นั่นแล้ว เมื่อไหร่แม่จะโอนเงินห้าสิบล้านมาให้หนูซะทีเนี่ย หนูจะได้เอาเงินไปซื้อรถคันใหม่ซะที ขืนชักช้า เดี๋ยวเพื่อนจะเอาไปเมาส์กันได้ ว่าหนูดีแต่พูด' 'นี่แนะ! ' ว่าพลางกำมือเคาะศีรษะลูกสาวด้วยความโมโห 'โอ๊ย! เจ็บนะแม่ เขกหัวหนูทำไม? ' พูดพลางลูบศีรษะตัวเองไปมา 'เขกกะโหลกจะได้จำได้' 'จำเจิมอะไรเล่าแม่! ' 'แกจำไม่ได้เหรอ? ….นี่ฉันถามแกจริงๆ เหอะ ก่อนเซ็นสัญญา แกอ่านรายละเอียดก่อนรึเปล่า ถึงได้ทำหน้าเหมือนไม่รู้อะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย!'

“จะทำโทษหนูเหรอคะ” น้ำเสียงแอบยั่วเย้าเล็กๆ หยอกล้อหน่อย ๆ เพราะรู้ดีว่าครูปกครองไม่สามารถลงโทษเธอได้แน่นอน เว้นแต่เขาจะไปบอกเมียให้ช่วยจัดการให้เท่านั้น “จะตีหนูเหรอ?” “นึกว่าเด็กนักเรียน แอบมาสูบบุหรี่ในห้องน้ำ ก็ได้ยินอยู่ว่ามีศิษย์เก่ามาฝึกสอน ไม่คิดว่าจะเป็นเธอ” “ไม้เรียวอันนี้คุ้น ๆ นะคะ” เธอแสร้งถามทั้งที่แน่ใจว่าใช่อันเดิมแน่นอน อันที่เคยฟาดก้นเธอแบบเต็มแรงด้วยความโมโห เพราะคิดว่าเธอท้าทาย... ‘ฟาดแรง ๆสิคะ แรงมีเท่านี้เหรอ!’ ใช่ ก็เธอท้าทายจริงๆนั่นแหละ แต่เป็นการท้าทายศีลธรรมในตัวครูหรอกนะ เพราะทุกครั้งที่ครูฟาดก้นเธอ เสียงร้องของเธอทำให้แววตาเขาลิงโลด อย่าคิดว่าเธอไม่เห็นนะ เธอแอบสังเกตตลอดแหละ

สรรพคุณของเมียเก็บมันต้องแซ่บถึงใจ ฉันจะต้องรีบหัด จะได้เก่งๆ เผื่อจะได้ทำเป็นอาชีพเวลาที่คุณเบื่อฉันแล้ว ได้...ผมจะสอนคุณเอง สอนให้ทุกท่า ท่าไหนยากจะสอนบ่อย ๆ เธอเป็นอาหารเช้าราคาถูกที่เขาโหยหาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน เขาอยากกลืนเธอทั้งตัวตั้งแต่ที่เห็นหน้าตรงประตูนั่นแล้ว ใบหน้ารั้นนิดๆของหญิงสาวที่ไม่รู้ตัวว่าควรจะดีใจที่คนอย่างเขาเรียกเธอมา...เพราะอันที่จริง ผู้หญิงชนิดเธอนี้ ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะถูกเนื้อต้องตัวเขา ผู้หญิงธรรมดาสามัญที่เป็นแค่เด็กเสิร์ฟในร้านอาหารไทย เขาจูบเธอจนพอใจก็ละจาก ริมฝีปากของทั้งคู่ชุ่มฉ่ำและสั่นระริก “ผมไม่มีเวลามาก มีอะไรต้องทำอีกเยอะเลย” “งั้นก็ไปสิคะ” ไปก่อนที่ความอดทนของเธอจะขาดสะบั้น และอารมณ์จะควบคุมจิตใจ จนเธอไม่สามารถบังคับร่างกายอ่อนปวกเปียกนี้ได้ เพียงแค่เขาคลึงเคล้าเย้าหยอก มันก็ตื่นตระหนกแทบบ้าแล้ว หากคืนนั้นเธอตกเป็นของเขาจริงๆ เธอสุดแสนจะเสียดาย ที่ต้องสูญเสียความสดสาวไป โดยไม่ได้ยลยินความรู้สึกหวามหวิวและน่าตื่นเต้นนี้