สวย

เด็กหญิงตัวอ้วนกลมในชุดกระโปรงสีชมพูฟูฟ่องคนนั้น หน้าตาเหมือนเขาอย่างกับถอดแบบกันมา ใช่แน่ๆ... ใช่อย่างที่เขาคิดแน่ๆ

“จะหย่าก็หย่าไม่ต้องอ้างว่าทำทุกอย่างเพราะรักบัวหน่อยเลย ความรักของพี่มันไม่มีจริง มันมีแต่ความเห็นแก่ตัว!” คนฟังรวดร้าวจนไม่อาจทนได้อีก วิธียุติคำพูดรุนแรงจากผู้เป็นภรรยาคือการจูบ รสจูบรุนแรงขมปร่าจุดไฟปรารถนาให้ลุกโชน เรี่ยวแรงถาโถมคล้ายลงทัณฑ์ในทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำมันลงไป ทำอย่างเลือดเย็น หลอกลวงจิตใจให้เขาหลงใหลรักใคร่หัวปักหัวปำ ใช้เสน่หามารยาหญิงมัดใจให้เขายอมสยบทุกที เขารู้ซึ้งแล้วว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันปราศจากความรักโดยสิ้นเชิง ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้รักเขา ระหว่างเรามันไม่มีความหมายอะไรเลย นอกจากเพื่อทวงคืนบริษัทและทำให้เขากลายเป็นคนที่ไม่เหลือใคร

หลิวลี่เซียงเริ่มฝันร้ายอยู่บ่อยครั้งจนเธอตกใจสะดุ้งตื่นกลางดึก บางครั้งถึงกับนอนน้ำตาไหลจนเพื่อนต้องรีบปลุก หลังจากตื่นขึ้นมาแล้วเธอยังคงจำความรู้สึกต่าง ๆ ได้ดี หากเรื่องราวเหล่านั้นเป็นแค่ความฝันที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงจะดี แต่ทว่าเธอกลับต้องเข้าไปมีชีวิตอยู่ในฝันเหล่านั้นอีกครั้ง ไม่เป็นคนอาภัพรัก ก็เป็นคนที่ถูกใส่ความ ร้ายแรงที่สุดก็ต้องตายอย่างทรมาน หากรู้ชะตาของตนย่อมจะต้องพยายามหลีกเลี่ยง เธอจึงทำทุกวิถีทางให้ตัวเองรอดจากความตาย ปล. โลกความฝันในเรื่องนี้เป็นจีนโบราณและเทพเซียนแล้วแต่ตอน ส่วนโลกความจริงเป็นยุคปัจจุบันนะคะ ปล.2 ความฝันมีทั้งหมด 5 เรื่อง แบ่งเป็น 7 บท

จะเป็นยังไงเมื่อนางร้ายที่เกลียดดอกไม้เข้าไส้ดันมาตกหลุมรักเจ้าของร้านดอกไม้ที่สามารถช่วยสืบเรื่องการเสียชีวิตของแม่เธอในอดีตได้ เจน เจนน่า วินเซอร์ นักแสดงสาวชื่อดังในบทนางร้ายที่คนต่างลือกันว่าร้ายทั้งในจอและนอกจอ หญิงสาวสุดเซ็กซี่ขี้เอาแต่ใจที่หวงความเป็นส่วนตัวและมีปมเกี่ยวกับการเสียชีวิตของแม่เธอในอดีตที่ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง ยกเว้นเจ้าของร้านดอกไม้สุดหน่อมแน้มที่ดูจะมีประโยชน์กับเรื่องนี้ ข้าวหอม คนึงนิตย์ ใจงาม เจ้าของร้านดอกไม้สุดเรียบร้อย เธอมีพลังวิเศษบางอย่างเกี่ยวกับดอกไม้ที่เหนือมนุษย์ทั่วไป แต่เพราะต้องสานต่อกิจการร้านดอกไม้ของแม่ ทำให้เธอต้องใส่ถุงมือขณะจับดอกไม้ตลอดเวลา และที่สำคัญพลังของเธอยังสามารถช่วยนางร้ายไขปมในอดีตได้อีกด้วย เมื่อหญิงสาวนิสัยต่างขั้วบังเอิญโคจรมาเจอกัน เรื่องราวความรักจะเกิดขึ้นได้ยังไง เจ้าของร้านดอกไม้คนสวยจะช่วยไขปมปริศนาได้จริงหรือไม่ เงื่อนงำการเสียชีวิตของแม่ดาราสาวจะถูกแก้ไขได้อย่างไร โปรดติดตาม..

เมือองค์หญิงสาม โจวฟางเซียน ที่ถูกใส่ร้ายป้ายสีจนต้องออกจากวังหลวงไปแต่งงานกับแม่ทัพใหญ่ เกาเฟยฉี ผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนโหดเหี้ยม ทั้งสองต้องเผชิญกับอุปสรรคและความเข้าใจผิดต่างๆ แต่ด้วยความรักและความจริงใจที่มีต่อกัน พวกเขาจะสามารถเอาชนะทุกอุปสรรคได้หรือไม่?

เห็นครั้งแรกก็สะดุด ’ใจ’ จนต้องอุ้มไป ‘ปล้ำ’ ให้มันรู้แล้วรู้รอด “กองทัพ” ไม่เชื่อว่าตัวเองจะมีความรักให้กับสาวน้อย “บูรณิการ์” เพราะสำหรับเขาแล้วความ ‘รัก’ คือเรื่องไกลตัว แต่กว่าจะรู้ตัวเธอกับ ‘ลูก’ ในท้องก็ไปซะแล้ว +++++++ “ไม่ต้องมานั่งใกล้ฉัน” “จะเขินอายและหวงเนื้อหวงตัวไปทำไม เมื่อคืนเราเบียดกันกว่านี้ บีบียังแอ่นเด้งรับเอารับเอา” “ทะลึ่ง!” “ก็ ‘เมีย’ สวยนี่” เขาตอบกลับเย้าหยอกแกล้งให้บูรณิการ์เขินอายตนหนักกว่าเดิม

“เส้นทางหัวใจ…ระหว่างรักและอำนาจ” เมื่อโชคชะตานำพาให้หญิงสาวกำพร้าผู้มั่งคั่ง ต้องอยู่ภายใต้การดูแลของครอบครัวหุ้นส่วนพ่อ เธอเติบโตขึ้นพร้อมกับสายตาของชายหนุ่มผู้หลงรักเธอมาตั้งแต่วัยเยาว์ แต่ความรักนั้นกลับถูกเก็บซ่อนไว้เพราะเขามีพันธะใจอยู่แล้ว จนเมื่อกาลเวลาผ่านไป เธอได้พบกับพ่อม่ายลูกครึ่งผู้เปี่ยมเสน่ห์และความจริงใจ ความรักครั้งใหม่ผลิบานขึ้น ทว่าความรักเก่าที่ไม่สมหวังกลับย้อนคืนมา พร้อมแรงปรารถนาที่กลายเป็นการคุกคามและอำนาจที่อาจทำลายทุกสิ่ง เมื่อหัวใจถูกทดสอบด้วยรักแท้และอดีตอันเจ็บปวด เธอจะเลือกเดินบนเส้นทางใด…ระหว่างรักมั่นคงกับพ่อม่ายหนุ่ม หรือโอกาสครั้งสุดท้ายจากชายผู้เคยเฝ้ามองเธอมาแสนนาน

**//ความสูญเสียจากรักครั้งเก่า ทำให้รักครั้งใหม่เป็นรักที่เขาตั้งใจจะดูแลให้ดีที่สุดแม้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ยอม**// “นี่ฉันจะกลายเป็นเมียมาเฟียจริง ๆ หรือ อีกหน่อยฉันคงต้องขว้างระเบิดเป็นแน่ ๆ เฮ้อ!...มาถึงขั้นนี้แล้ว เอาก็เอา สู้กันสักตั้ง ทำอย่างไรได้หลงรักเด็กน้อยทั้งสองคนไปแล้วถ้าลูก ๆ ของฉันต้องอยู่ในอันตรายอย่างน้อยฉันก็จะได้ปกป้องพวกเขาได้บ้าง”

สาวหุ่นแซ่บอย่างเธอต้องมาตายและย้อนกลับไปในยุคอยุธยา ซวยซ้ำตื่นขึ้นมาในร่างหญิงอ้วนที่กำลังช่วยตัวเองเพราะฤทธิ์ยา แถมดันไปรู้ว่าคู่หมั้นคู่หมายก็เป็นเกย์ยุคอยุธยาและเขาก็เป็นคนเห็นเธอช่วยตัวเอง!!!

"เฮียคะ....อย่านะอื้อ....เนียอายค่ะ" ดาเนียยกมือปิดหน้าเพราะขาของเธอกำลังถูกแยกกว้าง "เนียเองก็ทั้งสวยและเซ็กซี่" เสียงทุ้มนุ่มกล่าว ตวัดส่งนัยน์ตาพราวระยับมาให้ ร่างแกร่งนอนคว่ำหน้าลงให้แผงอกชิดวางแนบกับพื้นเตียงเพื่อทำให้คนตรงหน้าสุขสมจนถึงสวรรค์ให้มากที่สุด ใบหน้าคมบิดเบี้ยวเล็กน้อยเพราะเจ็บแปลบที่บาดแผล แต่เพราะความต้องการหลอมรวมกับดาเนียนั้นมีมากกว่า ความเจ็บที่ทวีคูณเข้ามาก็เป็นเพียงฝุ่นละอองที่พัดผ่านไป