สวย

เด็กสาววัยยี่สิบปีใกล้จะจบมหาลัยครั้งแรกของเธอกับเจ้านายตัวเองด้วยความจำเป็น เขาเป็นผู้ชายที่เธอไม่ชอบขี้หน้าเอาซะเลย แต่ร่างกายกลับตอบสนองสวนทางกับความคิด

แค่คืนเดียว ฉันคิดว่ามันจะจบ...แต่คุณหมอสุดหล่อกลับร้อนแรงจนฉันถอนตัวไม่ขึ้น คืนเดียวไม่พอ เขาจะเอาทั้งตัวและหัวใจฉัน

‘ถ้าเป็นคนเลวแล้วได้จูบเธอทุกวัน แล้วเขาจะเป็นสุภาพบุรุษไปหาพระแสงอะไร’

'รัก' คือความรู้สึกที่ยากจะหาคำตอบได้ด้วยเหตุและผลหรือการคำนวณ เพชร อัศวศิน หนุ่มฮอตไฮโซมีหน้าตาเป็นอาวุธ แววตาดุดันและท่าทางนิ่งเฉยเย็นชาทำให้สาวๆ ที่อยากเข้าหาต้องคิดแล้วคิดอีก แต่ฐานะบวกกับความหล่อสะดุดตาก็ดึงดูดจนยอมเสี่ยง ศศิ ภูวดล สาวสวยหุ่นเริด ดีกรีรองนางสาวไทย แต่กลับเกิดเรื่องผิดพลาดเสียชื่อเสียง ต้องตกอับหลบหน้าตาผู้คนไปทำงานในที่ที่ไม่อยากให้ใครจำได้ ทว่าคนที่โดดเด่นยังไงก็กลบความเด่นไม่ได้อยู่ดี เพราะอคติที่เกิดขึ้นตั้งแต่แรกเห็นทำให้ 'เพชร' ไม่เชื่อใจ และทำร้าย 'ศศิ' อย่างไม่น่าให้อภัย จากคนที่เคยช่วยเหลือกลับกลายเป็นคนที่หญิงสาวอยากหนีมากที่สุด แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่ยอมปล่อยมือจากเธอ

รวมเรื่องสั้นโรมานซ์-อีโรติก ที่จะมาพร้อมกับเรื่องราวที่นำไปสู่ความสัมพันธ์ที่แสนวาบหวาม *** นิยายผู้ใหญ่และผู้ที่มีความชอบเฉพาะกลุ่ม ไม่เหมาะสำหรับเด็กและเยาวชน***

นางแอบรักเขามาตั้งแต่เด็ก ทว่าเขากลับมีใจรักพี่สาวของนาง หลันชิงเหอไม่คิดแย่งชิง กระทั่งตื่นขึ้นมาด้วยสภาพเปลือยเปล่า ทั้งยังถูกเขาตราหน้าอย่างเกลียดชัง

เธอท้องกับเขา...ผู้ชายไร้หัวใจที่เห็นเธอเป็นแค่...ลูกสาวของศัตรู! “นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้พบกันนะ!” ในที่สุด...เขาก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นเสียเอง ด้วยน้ำเสียงเย็นชา ไร้ความรู้สึก เหมือนไม่ใช่คนเดิม เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือโดยใช้เวลาเพียงแค่ข้ามคืนเท่านั้นหรือ? “ทำไมคุณถึงทำกับฉันอย่างนี้?” เธอเสียงสั่นเครือ น้ำตาจะไหลอยู่รอมร่อ แม้พยายามจะกดกลั้นความอ่อนแอเอาไว้อย่างถึงที่สุด แต่เธอก็ไม่อาจทัดทานได้ “ก็เพราะ...คนอย่างคุณสมควรจะได้รับ” เขาพิพากษาเธออย่างเลือดเย็น แล้วหัวเราะหึ ๆ ในลำคออย่างสะใจ ก่อนจะหยิบหมากฝรั่งขึ้นมาแล้วโยนเข้าปาก เคี้ยวหยับ ๆ ดูกวนประสาทสุด ๆ “ความจริงผมไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้คุณฟัง...คุณแค่ไปซะ!” เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาดูถูก ก่อนจะส่ายหน้าช้า ๆราวกับเวทนาใจอย่างเหลือล้น “ฉะ...ฉัน...ฉันไม่เข้าใจ....” เธอร้องไห้โฮออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ปล่อยน้ำตาให้มันไหลออกมาให้มันสาสมกับความเสียใจที่กำลังระเบิดขึ้นในอกเร่า ๆ

ดารินทร์ดิ้นรนขัดขืน เมื่อถูกนดลกระทำไม่ต่างจากปลุกปล้ำ ปากร้อนที่บดขยี้ลงมาสร้างความขยะแขยงให้เธอที่สุด เธอเกลียดเขา เกลียดสัมผัสของเขา นดลกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน ยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งสนุก ชอบใจเวลาที่หน้าอกใหญ่เกินขนาด เสียดสีไปกับผิวเนื้อเปล่าเปลือยของเขา "ปล่อย!"ทันทีที่หลุดมาจากแขนแกร่งดารินทร์ก็ถอยร่นเข้าไปด้านใน นดลหรี่ตามองคนที่ลนลานหนีเขา ตากลมโตกวาดมองไปรอบห้อง เพื่อหาอะไรที่ใช้เป็นอาวุธได้ โมโหตัวเองที่สุด รู้ทั้งรู้ว่าเขาอยู่ในบ้านแต่ก็ยังเข้ามา ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้เธอจะขับรถออกไปทันทีที่เห็นรถเขา "นายจะทำอะไร! "ดารินร์ถามคนที่ย่างสามขุมเข้ามาด้วยความหวาดกลัว เท้าบางถอยหนีไปจนชิดขอบเตียง "เอาคุณไง"นดลตอบพร้อมกับยักไหล่ มุมปากหยักยกยิ้ม เมื่อเห็นคนปากดีกลัวจนตัวสั่น "ถ้านายยังไม่ออกไป ฉันจะร้องให้คนช่วย ดูสิถ้าคุณแม่มาเห็น นายจะยังลอยหน้าอยู่ในบ้านฉันอีกได้ไหม"ดารินทร์ไม่ได้ขู่ ถ้าเขาก้าวเข้ามาอีกก้าวเธอจะร้องจริงๆ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าแม่จะเชื่อคำพูดเธอหรือไม่ แต่อย่างน้อยก็ได้ลอง เขาเป็นคนโปรดของแม่

"คุณ! ข่มขืนฉัน!" "ฉันไปทำเธอตอนไหน?" "ตอนไหนเหรอ ก็เมื่อคืนไงไอ้คนทุเรศ!" "เมื่อคืนฉันเมาเละ อย่ามาใช้มุกตื้น ๆ จับฉันมันไม่สำเร็จ" "จับบ้าอะไรฮะ ฉันโดนข่มขืนฉันเสียหายนะไอ้ชั่ว" "ก็บอกว่าไม่ได้ทำไงวะ" "เมาเหมือนหมาแล้วจำไม่ได้ว่าข่มขืนผู้หญิงเหรอ!" "ก็บอกว่าไม่ได้ทำไงวะ!" "ก็บอกว่าทำไงวะ!!"

เธอท้อง...โดยที่เขาไม่รับรู้ เขาคือครอบครัวเดียวในชีวิตฉัน ผิดไหมถ้าฉันจะทำเกินเลยจากข้อตกลง ผิดไหมที่ฉันจะใช้ลูกมาเป็นเครื่องมือในวันที่ข้อตกลงของเราทั้งสองจะจบลง แต่พระเจ้าคงไม่เข้าข้างคนขี้โกงอย่างฉันสินะ ในวันที่ฉันรู้ว่าตัวเองท้อง เขาก็จากไปแล้ว เพราะสถานะเป็นแค่เด็กเลี้ยงในความลับ เมื่อช่องทางการติดต่อประจำติดต่อไม่ได้ เขาทำตามสัญญาทุกอย่าง "ฉันจะดูแลเธอเองจนกว่าเธอจะเรียนจบ" วันที่ฉันเรียนจบเขาก็จากไป โดยไม่เคยได้รับรู้ลูกในท้องที่เขาไม่ตั้งใจ ห้าปีจากที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เจอกันอีก สุดท้ายฉันกับเขาก็ได้เจอกันกับคำถามสุดปวดใจ "พ่อของเหนือไปไหนแล้วล่ะ" "คงตายแล้วมั้งคะ ไม่ได้ติดต่อเลย" "แย่จัง" "ค่ะ แย่จัง" "เธออย่าไปสนใจคนแบบนั้นเลยน้ำ" "ค่ะ ไม่คิดจะสนใจนานแล้วค่ะ" "อืม ดีแล้ว ผู้ชายเลว ๆ พรรค์นั้น" "ค่ะ หมอ" ในเมื่อเขาคิดว่าลูกไม่ใช่ลูกเขา ฉันก็จะไม่บอก อยู่กันสองคนมาได้ตั้งหลายปี ทำไมจะอยู่กันตามลำพังสองคนต่อไปไม่ได้