หย่าร้าง

เมื่อชีวิตคู่ถึงจุดอิ่มตัว ย่อมมีใครบางคนที่อยากเดินออกไปจากความสัมพันธ์...

เมื่อ พราวพิชชา สาวสวยจากเมืองเพิร์ท กลับมายังเชียงราช โดยใช้สิทธิ์ลาพักร้อนสิบห้าวันมาทำภารกิจบางอย่าง...ทั้งหมดก็เพื่อน้องสาว อะไรๆ ก็เป็นไปตามแผน มันดูสำเร็จไม่ยาก แต่แล้วก็มีมนุษย์ป่าเถื่อนอย่าง รัชภาคย์ โผล่มาทำให้แผนของเธอล่มไม่เป็นท่า พราวพิชชาคิดว่าตัวเองแกร่งพอ รับมือเขาได้แน่นอน คราวนี้จะตอกกลับเขาให้หน้าหงาย สมกับที่เคยกวนอารมณ์เธอมาแล้วครั้งหนึ่ง แค่สบโอกาสเถอะ เธอจะจัดการให้อยู่หมัด แล้วจะเป็นไปได้แค่ไหน... เมื่อพราวพิชชาไม่รู้เลยว่าคู่ปรับเก่าอย่างรัชภาคย์มีแผนอะไรอยู่ในใจ เกมนี้เธอจะได้เอาคืนเขา... หรือจะเป็นเขาที่ทำให้ชีวิตเธอพลิกคว่ำคะมำหงายตลอดการลาพักร้อนกันแน่ ----------- "คนท้องคนไส้...หมายถึงลดางั้นหรือคะ ลดาท้องหรือ" "อ้าว! ไม่รู้เหรอว่าน้องสาวคุณท้องจนจะคลอดแล้ว คุณป้า" พราวพิชชา ถึงกับกำหมัดแน่นเมื่อได้ยินคำพูดสวนของ รัชภาคย์

งานเลี้ยงของบริษัทก่อให้เกิดก้อนเลือดที่มีชีวิตขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อประธานหนุ่มโดนยาปลุกเซ็กส์ ส่วนอีกคนที่เป็นเลขาของเขาก็อยากลองดื่มแอลกอฮอล์ เพียงดื่มไปแก้วเดียวก็ทำให้เธอเมา ทั้งที่เขารู้ว่าเป็นเธอในคืนนั้น แต่เขาก็ขอเห็นแก่ตัวทำเป็นไม่รู้เพราะอีกไม่นานเขาจะต้องแต่งงานกับคนที่เขารัก ทว่าเหตุการณ์ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาวางแผนเอาไว้ เมื่อเธอดันมาท้อง และเขาเองก็ออกปากว่าจะรับผิดชอบ ให้เธอมาเป็นภรรยานอกสมรสของเขา แต่เธอไม่ยอมเพราะไม่อยากเป็นเมียน้อยเมียเก็บของใคร ถึงวันที่เขาต้องแต่งงานกับหยาดฟ้าแฟนของเขา หยาดฟ้าไม่มาในงานแต่งงาน ส่งแต่คลิปวิดีโอที่เขาได้คุยกับแพรววนิตเรื่องที่เธอท้อง เขาเลยโทษว่าเรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ บังคับให้เธอแต่งงานมาเป็น...ภรรยานอกสมรสของเขา

“ขอโทษนะป้า ฉันได้ยินป้าพูดถึงเถาวัลย์...เถาวัลย์อะไรเหรอ??” “อ๋อ เถาวัลย์รัญจวนน่ะค่ะ” ป้าพะยอมหันมองรอบกายเหมือนกลัวจะมีใครได้ยินเข้า เหมือนเรื่องที่แกกำลังจะพูด เป็นสิ่งต้องห้าม “มันเป็นของหายากค่ะคุณม่าน มีแค่ในหุบเขารัญจวนกลางป่าลึก ผลของมันมีฤทธิ์เดชช่วยให้เครื่องเพศสตรีเปล่งปลั่งเหมือนสาวบริสุทธิ์ ถ้าสตรีคนใดได้ใช้เถาวัลย์รัญจวนสักครั้ง เครื่องเพศจะฟิตเปรี๊ยะไปเป็นสิบปี หากชายใดได้เสพสังวาสด้วยก็จะติดอกติดใจ ไม่มีทางลืมรสลืมกลิ่นได้เลย”

ท่านเป็นคนไล่ข้ามาอยู่ที่นี่ บัดนี้กลับมาตามหา ไม่พอยังยัดเยียดความเป็นสามีให้ข้าทุกคืน

“คุณจำคำพูดของตัวเองไม่ได้เหรอคะ ตอนที่พูดกับเพื่อนคุณบอกว่ายังไง ถ้าม่านท้องขึ้นมาคุณจะหย่ากับม่าน และสัญญาของม่านกับคุณมันก็สิ้นสุดลงแล้วด้วย” “ม่าน…” เพียงเขาอ้าปากเรียกชื่อเธอ ม่านทิวาก็พูดแทรกขึ้นมาอย่างไม่ยอมให้โอกาสคนใจร้ายอย่างเขาได้พูดอธิบายสักคำ “ที่คุณทำไปทั้งหมดก็เพราะต้องการแก้แค้นให้ยัยวิเจ็บใจแล้วก็เอาชนะเดิมพันเพื่อนของคุณ” เธอยอกย้อนเสียงราบเรียบ แต่มันกลับบาดลึกเข้าไปในหัวใจของชายหนุ่มจนเจ็บปวด “ฉัน...” รณพีร์กำลังจะเอ่ยค้าน แต่ก็ถูกม่านทิวาพูดดักคอเอาไว้เสียก่อน “อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีกนะคะ เพราะการหลอกลวงให้ ผู้หญิงคนหนึ่งรักคุณจนหมดใจ แต่คุณกลับตอบแทนเขาด้วยความเจ็บช้ำ มันจะทำให้ ผู้หญิงคนนั้นหมดความหวัง ความศรัทธา ความเชื่อใจในความรักจนหมดสิ้น” เสียงสั่นเครือของหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มอยากจะกอดปลอบ แต่เธอคงไม่ต้องการ “ม่าน...ฉันขอโทษ”

แค่คืนเดียว ฉันคิดว่ามันจะจบ...แต่คุณหมอสุดหล่อกลับร้อนแรงจนฉันถอนตัวไม่ขึ้น คืนเดียวไม่พอ เขาจะเอาทั้งตัวและหัวใจฉัน

กายร้าวใจระบม ระทมสุดแสน กับอ้อมแขนรัดแน่น แผงอกอุ่นร้อน ทุกกลิ่นกรุ่นกระตุ้นเร้า ที่เขาเฝ้าหยอกเย้า หาใช่เพียงนาง

วีร์หมอศัลยกรรมแพทย์อันดับหนึ่งของเมืองไทยถูกแม่บังคับให้แต่งงานกับมัดหมี่ลูกสาวของเพื่อน เขายอมแต่งงานกับมัดหมี่ตามคำสั่งของแม่ทว่ามัดหมี่ก็เป็นได้แค่ตัวแทนของพิพิมแฟนเก่าของหมอวีร์เท่านั้น โดยที่ไม่มีทางได้มาเป็นตัวจริง มัดหมี่ก็ยอมเข้าไปเป็นตัวแทนของแฟนเก่าเขา ยอมแม้กระทั่งเสียตัวตนของตัวเอง ยอมแม้กระทั่งเก็บเรื่องที่ตัวเองแพ้กุ้งแม่น้ำเพราะแฟนเก่าของเขาชอบกิน เธอก็เลือกที่จะกินยาแก้แพ้แทน แต่ทว่าสุดท้ายความอดทนของเธอก็หมดลง เมื่อแฟนเก่าของเขากลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง มัดหมี่จึงตัดสินใจไม่ขอทนเป็นตัวแทนของเขาอีกแล้ว ต่อแต่นี้ไปเธอขอเป็นตัวเองและขอเดินออกมาจากชีวิตของเขาเองพร้อมกับลูกในท้องที่เขาจะไม่มีวันได้รู้

ใครจะไปหลงรักผู้หญิงอย่างเธอได้ลง…รีบๆ แต่งให้จบๆ ไปแล้วค่อยหาเรื่องหย่าทีหลังก็แล้วกันอย่าคิดว่าฉันจะรักเธอเพราะไม่มีวัน!!