เข้าใจผิด

เรื่องของแม่ทัพหนุ่มสุดโหดที่ออกรบแทนบิดา ..และรอวันแก้แค้น กับลูกสาวคหบดีที่บังเอิญไปรับรู้เรื่องราวของต้นเหตุที่ฆ่าบิดาของเขา มีหรือที่เขาจะยอมปล่อยนางหลุดมือไป เขาต้องทำทุกทางเพื่อให้ได้ครอบครองนาง “ท่านแม่ทัพ ท่านต้องเงียบเอาไว้หน่อย ก่อนที่จะมีคนแห่ตามเสียงท่านมา ข้าเอายาแก้พิษมาให้ท่าน ข้าจะเข้าไปนะเจ้าคะ” “ได้สิ” นางเดินเข้ามา เขาลืมตามองหน้านาง ก่อนที่นางจะยื่นยาให้เขา “มือข้า เปียกหมดแล้ว รบกวนเจ้า..” นางค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้ ๆ เขา เขาลอบกลืนน้ำลาย ก่อนที่นางจะค่อยๆ ป้อนยาใส่ปากเขา สุดท้ายเขาก็เกินจะทนกับปากรูปกระจับสีสดที่อยู่ตรงหน้า เขาดึงร่างบางนั้นเข้ามา ก่อนที่จะประทับจูบไปที่นางอย่างกระหาย “อุ๊ยย ท่านแม่ทัพ อย่าเจ้าค่ะ ได้โปรดมีสติด้วย ท่านแม่ทัพมู่ ไม่นะ อู้..”

ฮึ จับนางมัดให้ห้อยโหนกลางอากาศ แล้วยังขบ เม้ม รีดน้ำหวานจากเรือนร่างงดงามนี้อย่างน่าไม่อาย คอยดูเถอะ นางร้ายที่เกิดใหม่เป็นคณิกาในอุ้งมือแม่ทัพ จะทำให้คนอำมหิต บ้าตัณหาตายทั้งเป็น ด้วยพิษรักแรงพิศวาส

เมื่อคนที่เกลียดการผูกมัด และยังหวงแหนชีวิตโสดอย่างมาร์คัสถูกกดดัน เขาก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้หลุดพ้นจากบ่วงวิวาห์ที่มารดาพยายามยัดเยียดให้ แม้จะยังติดใจและหลงใหลเรือนร่างแสนงามที่ประดับด้วยลายสักรูปผีเสื้ออ่อนช้อยเหนือเนินอกเต่งตึงของบัวบุษราก็ตาม แล้วความรักที่เริ่มต้นจากการลวงล่อของเขาจะจบลงเช่นไร

เขามีคนที่คู่ควรอยู่ข้างกาย แล้วเธอจะไปแทรกกลางได้อย่างไร จำยอมถอยห่างออกมาพร้อมเลือดเนื้อเชื้อไขของคนใจร้าย...โดยที่เขาไม่รู้สักนิด

ซ่งลี่อินองค์หญิงสามแห่งแคว้นฉีผู้ถูกบิดามองว่าด้อยกว่าท่านหญิงซ่งเสวี่ยหนิงพระธิดาที่เกิดจากสนมชั้นต่ำ ทว่าโชคชะตากลับกลั่นแกล้งให้นางต้องอภิเษกสมรสกับชินอ๋องของแคว้นเว่ยนามถานหยางหมิงพร้อมกับซ่งเสวี่ยหนิง ทว่าบุรุษผู้นั้นกลับรักมั่นแต่เสวี่ยหนิงผู้เดียว

เขาคือผู้กำโชคชะตาของเธอ จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด แต่ท้ายที่สุดคนที่จะบีบจะคลายกลับหลงรักเชลยสาวจนหัวปักหัวปำ คลั่งรักจนแทบโงหัวไม่ขึ้น หาทุกวิถีทางเพื่อยึดสาวให้อยู่กับตัว แถมยังขี้หึงสุด ๆ อีกต่างหาก!

ห้ามรักผม ผมเตือนด้วยความหวังดี ผมเกลียดน้ำตาและความอ่อนแอของผู้หญิง จำไว้ว่าเรากำลังเล่นกันตามกติกา เมื่อคุณเอาเงินของผมไปและไม่มีปัญญาหามาใช้คืน คุณจึงมีสองทางเลือก ก็คือติดคุกหรือชดใช้ทางอื่นให้ผมจนคุ้ม ซึ่งคุณก็เลือกทางของคุณแล้ว...ผมไม่เคยบังคับ ----------------------------- "รู้นะว่ายังไม่หลับ คุณกำลังคิดอะไร?" "ฉันคิดว่าเมื่อไรคุณจะเปลี่ยนใจปล่อยฉันไป" "บอกเหตุผลดีๆ มาสักข้อสิ เผื่อผมจะรับฟัง แต่ถ้าคุณอยากจะไปจากผมเพื่อหาผัวใหม่ ผมจะจับคุณล่ามโซ่แล้วขังไว้ในห้องนี้"

รติรสมาสมัครงานเป็นแม่บ้านในบริษัทที่แม่ตัวเคยทำงานและหายตัวไป แต่ทุกอย่างผิดแผนเมื่อถูกดึงไปทำงานเป็นเลขาของประธานคนใหม่ นอกจากจะเป็นเลขาแล้วยังพ่วงด้วยตำแหน่งพาร์ทเนอร์บนเตียงอีกด้วย

เพราะใช้ตัวเองปกป้องฮ่องเต้ ทำให้ 'ฉู่ห่าวหราน' ต้องใช้ชีวิตบนรถเข็น หลังจากออกจากเมืองหลวงมาใช้ชีวิตในคฤหาสน์ซอมซอมาปีครึ่ง จู่ๆ ฮ่องเต้ทรงมอบให้ บรรณาการเป็นคณิกาอันดับหนึ่งของเมืองหลวง แต่ฉู่ห่าวหรานต้องประหลาดใจ เหตุใดนางจึงห่างไกลคำว่า 'คณิกา' แต่ใกล้เคียงกับ 'โจรสาว' เสียมากกว่า 'เซียงเยว่ซิน' สลับตัวกับ 'เหอเยว่ซิน' หญิงคณิกาที่นางนับเป็นสหาย นอกจากจะให้เหอเยว่ซินได้หนีไปใช้ชีวิตกับคนรักแล้ว นางยังมีภารกิจ(ลับ)ทดแทนบุญคุณที่ต้องทำรวมทั้งทำตามคำสั่งเสียของบิดามารดา

เตยหอมเป็นแค่ผู้อาศัย ไม่ต่างจากกาฝากของครอบครัว หน้าที่ก็คือต้องทนรองมือรองเท้าให้กับเจนจิราลูกสาวของผู้มีพระคุณ และเมื่อผู้มีพระคุณต้องการให้หล่อนปลอมตัวเป็นเจ้าสาวเพื่อมอบพรหมจรรย์ให้กับเจ้าบ่าวในค่ำคืนแต่งงานแทนลูกสาวผู้สำส่อนของพวกตน หล่อนก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้ หลังจากค่ำคืนอัปยศนั้นผ่านพ้นไป หล่อนก็ถูกส่งตัวไปจนไกลแสนไกล 4ปีผ่านไป... หล่อนจำใจต้องเดินทางกลับมาเมืองไทย เพื่อร่วมงานศพของเจนจิราที่ฆ่าตัวตาย และหล่อนก็ได้พบกับเขาอีกครั้ง อเล็กซิส โอคอนเนอร์ เขาคือพ่อของลูกสาว... แต่เขาจะไม่มีวันรู้ความลับนี้หรอก แม้ว่าลูกสาวจะถอดแบบมาจากเขาราวกับแกะก็ตาม "เอ่อ... คุณมีธุระอะไรกับฉันเหรอคะ" เขายืนอยู่หลังบานประตูไม้ที่หล่อนเพิ่งเปิดออก "ฉันเอาต่างหูมาคืนเธอน่ะ" เขายื่นต่างหูข้างที่หล่อนพยายามหามาตลอดสี่ปี แต่ก็หาไม่เจอ "ขอบคุณค่ะ" "ไม่ทราบว่าคุณเจอมันที่ไหนเหรอคะ" "บนเตียง..." น้ำเสียงของเขาแผ่วเบา แต่มันกลับทำให้สันหลังของหล่อนเย็นวาบ "ในคืนแต่งงานของฉันกับเจนจิรา เมื่อ 4ปีก่อน"