เด็กดี

สาวน้อยผู้น่ารักน่าทะนุถนอมอย่างน้ำหวาน เมื่อแอลกอฮอล์เข้าปากกลับกลายร่างเป็นอีกคน เมาแล้วเหมือนพี่สาวฝาแฝดอย่างน้ำปั่นเข้าสิง แถมยังลากคุณหมอสุดหล่อกลับไปกินอีกต่างหาก "ลูกช้างขอสาบานต่อหน้าต้นไทรศักดิ์สิทธิ์ จะไม่เอาเครื่องดื่มมึนเมาเข้าปากอีกแล้วเจ้าค่ะ"

ชีวิตลูกนอกสมรสอย่างเจียงชั่นต้องมาแต่งงานกับนักเลงยาจกแทนพี่สาวต่างแม่แต่แล้วเรื่องราวก็กลับตาลปัตร ใครจะไปคิดว่าจู่ ๆ สามีของเธอจะกลายเป็นมหาเศรษฐีที่มีภูมิหลังลึกลับ และมีอำนาจล้นฟ้า!เจียงชั่นตะโกนลั่น “ไม่จริง เป็นไปไม่ได้” ก่อนจะวิ่งกลับไปที่บ้านเช่าเล็กหลังโทรม ๆ แล้วโผเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนสามีตัวเอง“พวกเขาบอกว่าคุณคือคุณชายฮั่ว จริงหรือเปล่าคะ?”เขาลูบผมเธอเบา ๆ “ผู้ชายคนนั้นแค่หน้าเหมือนผมเฉย ๆ”เจียงชั่นพูดด้วยสีหน้าบูดบึ้ง “ผู้ชายคนนั้นอ้างว่าฉันเป็นภรรยาของเขา สามี คุณต้องไปเอาเรื่องเขานะ!"วันรุ่งขึ้น คุณชายฮั่วก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน จมูกช้ำผิดรูป ใบหน้าบวมเป่ง แต่ยังคงแสยะยิ้มอย่างสงบ“ลูกพี่สาม ยะ… ยังไม่พออีกเหรอครับ?”คุณชายสามแห่งตระกูลฮั่วเม้มริมฝีปาก “ภรรยาสั่งให้ฉันมาทุบตีเขา ฉะนั้นฉันควรลงมือโหดกว่านี้!”

"น้ำอุ่น" เด็กสาวกำพร้าหน้าตาสะสวยที่เกือบจะถูกรถชน แต่ได้รับความช่วยเหลือจาก "ภูผา" ชายหนุ่มรูปหล่อ ทายาทตระกูลดังที่มีนิสัยนิ่งขรึมและเย็นชา ภูผาตกหลุมรักน้ำอุ่นตั้งแต่แรกเห็นและเริ่มรุกจีบเธอทันทีด้วยวิธีที่ดุดันและเอาแต่ใจ โดยประกาศความเป็นเจ้าของและดูแลเธอไม่ห่าง แม้ภายนอกเขาจะดูเย็นชา แต่กับน้ำอุ่นเขาอ่อนโยนและขี้หึงมาก ปมขัดแย้งและอุปสรรค: ความรักของทั้งคู่ต้องเผชิญกับอุปสรรคหลายอย่าง: ความต่างศักดิ์: น้ำอุ่นมักรู้สึกด้อยค่าเพราะตนเองเป็นเด็กกำพร้า ยากจน ในขณะที่ภูผาร่ำรวยและเพียบพร้อม ทำให้เธอถูกดูถูกจากสังคมรอบข้างและเพื่อนที่โรงเรียน (เช่น เกวลี, นัตตี้) มือที่สาม: มีคนเข้ามาแทรกกลางความสัมพันธ์ ไม่ว่าจะเป็น "เจ้าขุน" ที่ชอบน้ำอุ่น หรือ "โตนนท์" พี่ชายที่โตมาด้วยกันในบ้านเด็กกำพร้าซึ่งหลงรักน้ำอุ่นอย่างบ้าคลั่งจนพยายามจะข่มขืนเธอ แต่โชคดีที่ "แบงค์" (พี่ชายอีกคน) มาช่วยไว้ทัน

ในความทรงจำของฟู่เซียวหาน ซังหนี่เป็นที่คนเงียบขรึม หัวโบราณ และน่าเบื่อคนหนึ่งมาโดยตลอด จนกระทั่ง หลังจากที่หย่าร้างกัน เขาถึงได้พบว่าอดีตภรรยาของเขาเป็นคนที่อ่อนโยนน่ารัก รูปร่างหน้าตาเพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง แต่เมื่อเขาอดใจไม่ได้จะเข้าใกล้เธออีกครั้ง ซังหนี่กลับบอกเขาพร้อมกับรอยยิ้มจาง ๆ ว่า “ประธานฟู่ คุณตกรอบไปแล้ว”

"ท่างป้อ ข้านองกักท่างป้อย้วย ข้านองนี่นะ" ลู่จิวไม่พูดเปล่า เขาล้มตัวลงไปนอนกับพ่อบนที่นอน ที่ปูอยู่บนพื้นห้อง หลังจากที่อู๋ห่างเอาที่นอนมาปูให้แล้ว "เจ้าจะนอน...เจ้าก็นอนเถิดลู่จิว เจ้าอย่าได้ขยับตัวมาก พ่อปวดระบมไปหมดทั่วทั้งตัวอยู่" ชัดบอกกับลูกชาย ทั้งที่เขายังนอนหลับตาอยู่ เขาปวดเมื่อยไปทั้งตัว จนเขาไม่อยากจะลืมตา แล้วก็ไม่อยากจะขยับตัวไปไหนทั้งนั้น เขาคิดว่าพรุ่งนี้เขาคงจะลุกไม่ขึ้นแน่ๆ "ลู่จิว เจ้าไม่นอนกับพ่อรึ" หลี่หยางถามลู่จิวด้วยนํ้าเสียงที่เอ็นดู เพราะว่าตั้งแต่เข่อซิงไม่ได้แต่งหน้าเป็นเฟยหง ลู่จิวก็เหมือนจะติดเข่อซิงเหมือนเดิม ไม่เหมือนตอนที่เข่อซิงแต่งหน้าเป็นเฟยหง ตอนนั้นลู่จิวจะติดเขามากกว่า "นอง...นองกักท่างป้อย้วย นองเยอะๆเยย ฮึฮึ" ลู่จิวเงยหน้าขึ้นไปตอบพ่ออีกคนบนเตียง ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแล้วเดินไปหาที่เตียง อย่างเด็กที่กำลังสนุกกับการมีที่นอนให้เลือก

นางหลุดเข้ามาในนิยายกลายเป็นแม่ตัวร้ายที่มีลูกหลานล้อมรอบ ภารกิจคือสร้างครอบครัวให้มั่งคั่งเพื่อแลกกับการกลับบ้าน แต่เมื่อใจผูกพันจนไม่อาจจาก..โชคชะตากำลังบังคับให้นางต้องจากพวกเขาไปอย่างเจ็บปวด

เด็กในอุปถัมภ์วันนั้น!!! วันนี้...กลายมาเป็นภรรยาของเขาอย่างเต็มตัว... (เพราะความใกล้ชิตที่ไม่อาจห้ามใจได้ ถึงแม้จะถูกตราหน้าว่า สมภารกินไก่วัดก็ยอม)

หลิวซืออินถูกฉุดจากเกี้ยวเจ้าสาว ความแค้นของเขาทำลายนางยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นสองชีวิตน้อยๆ ในท้องนาง เมื่อพบกันอีกครั้งคนชั่วคนนั้นกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ แล้วอย่างไรต่อให้ท่านเป็นฮ่องเต้ข้าก็ไม่ให้อภัย! แนะนำตัวละคร หลิวซืออิน สตรีผู้เกิดมาอาภัพดั่งถูกสวรรค์แกล้ง ห้าขวบก็กำพร้าไร้บิดามารดา อาศัยอยู่ในบ้านตระกูลหลิว ไม่ต่างจากบ่าวไพร่คนหนึ่ง ท่านอาแท้ๆ ไม่ใส่ใจ อาสะใภ้ทุบตีรังแก อีกทั้งยังส่งนางขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว เพื่อแต่งงานกับเจ้าหนี้แทนบุตรีตัวเอง ชะตาลิขิตให้ถูกคนชั่วฉุดจากเกี้ยวเจ้าสาว ความแค้นของเขาทำลายนางยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นสองชีวิตน้อยๆ ในท้องนาง เมื่อพบกันอีกครั้ง คนชั่วคนนั้นกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ นางจะไม่ยอมให้เขาพราก เจ้าก้อนแป้งฝาแฝดของนางไป ท่านเป็นแม่ทัพแล้วอย่างไร ต่อให้ท่านเป็นฮ่องเต้ข้าก็ไม่ให้อภัย! *** เยี่ยเหวินจ้าว แม่ทัพใหญ่แห่งเป่ยถัง เขาฟื้นขึ้นมามีชีวิตใหม่หลังจากถูกเล่ห์ลวงจากหญิงชั่วผู้เป็นป้าสะใภ้หลอกให้เขากลายเป็นคนร้าย ทำลายชีวิตสตรีผู้น่าสงสาร ชะตาลิขิตให้พบเจอบิดาแท้ๆ ทำความดีความชอบในสงคราม จนได้เป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้น สิ่งเดียวที่ยังติดค้างในใจ นั่นคือ การตามหาสตรีนางนั้น ! ///

เสียงกระแทกยามเนินเนื้อจากคนทั้งสองปะทะกัน ดังอย่างต่อเนื่อง เสียงโหยหวลของผู้หญิงอีก หนูอัญต้องอดทนต่อความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองอย่างมากอีกคืนและอีกครั้ง เขาไม่เคยห้ามเธอเขาเต็มใจให้เธอได้เห็นได้ยินอยู่แล้ว แต่เธอมียางอายมากพอที่จะไม่ยอมเปิดตาขึ้นมามองจนกระทั่ง... ปัง! เสียงประตูถูกปิดลง และความสงบก็กลับคืนมาแล้วในค่ำคืนนี้ “ไม่ศึกษาไว้บ้าง เมื่อถึงเวลาของหนูอัญ ระวังนะฉันจะไม่ประทับใจ” เสียงกระซิบที่ชอว์เอ่ยออกมา เมื่อเขาดึงหูฟังออกมาจากหูของเธอ “กว่าจะถึงเวลานั้น คุณอาจจะเป็นเอดส์ตายไปเสียก่อนก็ได้” ชอว์ยกยิ้มมุมปาก “งั้นเราก็ตายด้วยโรคเดียวกัน”

ตอนรับงาน หล่อนทราบเพียงว่า 'คุณ' ของบ้านหลังนี้ เป็นนักเขียน