เสียใจ

[นิยายแนวหักมุมซ้ำซ้อน มันสะใจ] การแต่งงานของฉันกับจี้อวิ๋นโจวเป็นความลับมาตั้งแต่แรก แต่งงานแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ มาสามปี ฉันเป็นภรรยาที่เขาไม่อยากเปิดเผย ในสายตาคนนอก เขาคือศัลยแพทย์มือหนึ่งของโรงพยาบาลจิงเสียผู้สูงส่ง เย็นชาถือตัว และหยิ่งทะนงเกินใคร ส่วนฉัน เป็นเพียงนักศึกษาแพทย์ฝึกงานแผนกวิสัญญีไร้ค่าข้างกายเขาเท่านั้น ค่ำคืนนับไม่ถ้วน ฉันเฝ้ารอเขากลับบ้านเพียงลำพังในเพนท์เฮาส์ขนาดใหญ่ที่เย็นเฉียบ ฉันคิดว่า ขอเพียงฉันพยายามมากพอ อ่อนโยนมากพอ สักวันหนึ่งเขาจะมองเห็นความดีของฉัน แต่ความเป็นจริงกลับตบหน้าฉันอย่างแรง “อย่าไปหาเธอได้ไหม?” ฉันกำชายเสื้อเขาแน่น เอ่ยวิงวอนเสียงเบา เขาหัวเราะเบา ๆ อย่างดูแคลน “ก็แค่แต่งงานตามสัญญา เล่นเป็นคุณนายจี้จนอินเลยหรือไง?” ...... วันแล้ววันเล่า ฉันได้เห็นความอ่อนโยนที่เขามีต่อผู้หญิงคนนั้น ฉันไม่โวยวายไม่อาละวาด ทิ้งไว้เพียงใบหย่าหนึ่งใบแล้วหันหลังจากมา ต่อมา หิมะตกหนักปกคลุมทั้งเมืองจิงไปจนถึงฮ่องกง จี้มีดบินที่ใคร ๆ ก็รู้จัก คุกเข่ากลางหิมะ ดวงตาแดงก่ำ ขอร้องฉันให้คืนดีด้วย “ไม่หย่ากันได้ไหม ที่รัก?” ในสายตาฉัน น้ำตาที่เขาหลั่งออกมามันไร้ซึ่งอุณหภูมิมานานแล้ว ฉันยิ้มอย่างเย็นชา “คุณหมอจี้ก็เป็นพวกชอบแสดงละครเหมือนกันเหรอคะ? ขอโทษนะ ฉันไม่มีเวลามาเล่นด้วยหรอก สัญญามันถึงกำหนดแล้ว ถ้าอยากตามจีบก็ไปต่อแถวก่อนค่ะ”