แก้แค้น

"พ่อ..." น้ำเสียงที่เอ่ยออกมา ไม่พ้นริมฝีปาก เมื่อภาพที่ปรากฏ คือพ่อเลี้ยงธงชัยกำลังโอบกอด แม่ของ ธาวินทร์เอาไว้ในอ้อมแขน มือที่สั่นระริก แกะซองจดหมายออกอ่าน ข้อความในจดหมาย ทำให้นวลแพรกรีดร้องออกมา "กรี๊ดดด!!! ไม่จริง!!! ไม่จริง!!!" ประคองสติที่เหลือเพียงน้อยนิด ฝืนอ่านข้อความบรรทัดต่อไป ถึงพี่ธงที่รัก ดาวคลอดลูกของเราแล้วนะพี่ ลูกเราเป็นผู้ชาย ร่างกายแข็งแรง สมบูรณ์ดี ดาวยังไม่ได้ตั้งชื่อให้ลูก ดาวรอให้พี่มาตั้งชื่อให้ลูกของเรา ทำไมพี่ไม่มาหาดาวเลย ดาวคิดถึงพี่มากนะ ดาวกับลูกรอพี่ทุกวันเลยนะ แค่นี้ก่อนนะพี่ ลูกร้องนะ รักและคิดถึงเสมอ อิงดาว

หากเกวลี ไม่ใช่คนที่พรากชีวิตแพรไหมผู้หญิงที่เขาไปและหากเขาไม่จำต้องเข้าไปพัวพันกับชีวิตของเธออีกครั้ง ทัชชาน้องสาวแพรไหมคงไม่ต้องตกเป็นเหยื่อของกฤติน พี่ชายของเกวลีที่เข้าใจในตัวทัชชาผิดคิดว่าสาวฝีปากร้ายน้องสาวแพรไหมผู้หญิงที่สังเวยชีวิตในอุบัติเหตุที่เกิดจากความประมาทของเกวลีในวัยเยาว์ ตอกย้ำความแค้นที่ไม่เคยเลือนหายให้กับปยุตและทัชชา เกวลี หญิงสาวที่เป็นต้นเหตุของเรื่องเลวร้ายทั้งหมดในชีวิตของเขากับทัชชา เธอจึงสมควรได้รับการเอาคืนอย่างสาสม ในขณะที่เพลิงร้ายแห่งความแค้นกำลังลุกโชน เพลิงรักก็บรรเลงโหมอย่างเร่าร้อนไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน กำแพงความเกลียดที่เคยแกร่งทนค่อยๆ กร่อนพังโดยไม่รู้ตัว กว่าจะยอมรับความจริงว่าหลงรักผู้หญิงที่ตัวเองเกลียดจับใจ เขาก็ทำร้ายทั้งร่างกายและหัวใจของเธอจนบอบช้ำไปหมดแล้ว

เพียงเพราะสตรีที่เขารักถูกพี่ชายต่างมารดานางฆ่าตาย ฟ่านปิงเยว่จึงกลายเป็นบรรณาการให้กับพยัคฆ์ที่โหดเหี้ยมไร้ใจ และเต็มไปด้วยไฟแค้นอย่างเขา “ตอนนี้เจ้าเป็นของข้า จะตายข้าก็ต้องเป็นคนสั่ง จำเอาไว้!!" "เฮ่อเหรินเซียว" ชินอ๋องแห่งฉินโจว แคว้นที่ยิ่งใหญ่ซึ่งทำศึกกับ "ต้านชิง" เพียงเพราะความแค้นในหัวใจ ที่อดีตคนรักอย่าง "ชุนหลันฮวา" ถูกสังหารหลังจากอภิเษก แต่เมื่อชนะศึก แทนที่เขาจะเลือกดินแดนทั้งหมด แต่กลับเลือก "องค์หญิง" มาเป็นบรรณาการแทน "ฟ่านปิงเยว่" องค์หญิงแปดแห่งต้านชิง นางกำลังจะเข้าพิธีแต่งงานในอีกนาน กับแม่ทัพหนุ่ม "อู๋ซ่างหลี่" แต่สุดท้ายก็ถูกจับมาเป็น "บรรณาการ" ของชินอ๋องเสียก่อน พระเอกเรื่องนี้ปากจัด โหด ดุ ดิบ เถื่อน กินไม่เลือกเวลาและสถานที่ ไม่อ่อนโยนในตอนแรกนะคะ เพราะแค้นฝังใจ แต่หลังจากนั้น.... ฝากติดตามเรื่องราวของทั้งคู่ไปพร้อม ๆ กันด้วยนะค๊า..

น้ำหนึ่งต้องมาใช้หนี้ แถมโดนลากมาบ้านเจ้าหนี้ทำงานเยี่ยงทาส แบบนี้ยิ่งกว่าตกนรกอีกนะ ใจร้ายเกินปุยมุ้ย คอยดูเถอะจะทำให้ตกหลุมรักแล้วชิ่งหนีให้ได้เลย

ความเกลียดทำให้เขา... ทำร้ายเธอ ความรักทำให้เธอ ... ยอมอดทน แม้จะต้องถูกเปลวเพลิงแห่งความแค้นของเขาแผดเผา จนทำให้ร่างกายของเธอมี ราคี... เรื่องราวภาคต่อจากทัณฑ์ราคี ของปรัชญ์กับลินิน หรือไอ้หมาตลาดกับยายผ้าป่าน

ซูมั่วแต่งงานกับฟู่อี้ชวนเป็นเวลาสองปี เธอทำตัวเป็นแม่บ้านให้เขาอยู่สองปี หนักเบาเอาสู้ ต้อยต่ำไม่ต่างอะไรกับฝุ่นละออง เวลาสองปีกัดกร่อนความรักสุดท้ายที่เธอมีต่อฟู่อี้ชวนจนหมด เมื่อแฟนสาวผู้เป็นรักแรกหวนกลับประเทศ สัญญาการสมรสหนึ่งแผ่นก็สิ้นสุดลง นับแต่นี้ทั้งคู่ต่างไม่มีอะไรติดค้างกัน “ฟู่อี้ชวน ถ้าไม่มีออร่าแห่งรัก ก็ดูสิว่านายมายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้วฉันจะชายตาแลนายสักนิดไหม” ฟู่อี้ชวนเซ็นชื่อลงในหนังสือข้อตกลงการหย่า เขารู้ว่าซูมั่วรักเขาหัวปักหัวปำ แล้วจะไปจากเขาจริง ๆ ได้อย่างไร? เขาเฝ้ารอให้ซูมั่วร้องห่มร้องไห้เสียใจ กลับมาขอร้องอ้อนวอนเขา แต่สุดท้ายกลับพบว่า... ดูเหมือนครั้งนี้เธอจะหมดรักเขาแล้วจริง ๆ ต่อมา เรื่องราวในอดีตเหล่านั้นถูกเปิดเผย ความจริงผุดออกมา ที่แท้เขาต่างหากที่เป็นคนเข้าใจซูมั่วผิดไป เขาร้อนรน เสียใจ วอนขอการให้อภัย อ้อนวอนขอคืนดี ซูมั่วเหลือจะทนกับความวุ่นวายพวกนี้ เลยโพสต์หาผู้ชายมาแต่งเข้าลงในโซเชียล ฟู่อี้ชวนหึงหวง เสียสติ ริษยาจนถึงขั้นอาละวาด เขาอยากเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ทว่าคราวนี้ เขากลับพบว่ากระทั่งคุณสมบัติในการจีบเธอก็ยังไม่พอ