แอบรัก

‘มิรดา’ เลขาสาวสุดเฉิ่ม หลงรักบอสของตัวเอง ‘ธีธัช’ ของอร่อยใกล้ตัวกินแล้วก็อยากกินซ้ำ เพราะรักมันอัดแน่น มิรดาจึงกล้าสวมรอยเป็นผู้หญิงของบอส!! แค่ค่ำคืนเดียวที่หล่อนจะทำตามใจ วันรุ่งขึ้น เขาจะไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือหล่อน! แต่สำหรับธีธัช ของอร่อยถูกปากแบบนั้น ได้กินไปครั้งเดียวก็ติดใจ อยากกินซ้ำๆ ไม่มีเบื่อ และเขาต้องได้+++

เรื่องราวความอบอุ่นยัง ยัง ไม่จบลงในเมื่อ องค์ชายแฝดผู้ซึ่งอุปนิสัยแตกต่างกันสุดขั้ว จะมาโลดแล่นโดยฝีมือสร้างสรรค์ของจันทร์ส่องแสงอีกครั้ง เรื่องราวต่อจาก นี้จะเป็นเช่นไร จะสุขเศร้าและอบอุ่นใจแค่ไหน เตรียมน้ำตา และรอยยิ้มไว้ให้พร้อม ความรักหาบังคับได้ไม่ แต่ความผูกพันมีค่าเกินกว่าจะทำลายมัน อย่าเสียน้ำตาหากเราต้องพรากจากกัน แต่จงยิ้มรับ และเฝ้ารอว่าสักวันเราจะมาพบกันอีกครั้ง

“เบื่อที่เอากับเธอเหรอ” “เลิกคิดเรื่องใต้สะดือสักวินาทีได้ไหม” “คงยาก” มาเฟียหนุ่มยกยิ้ม “เบื่อที่ใช้ชีวิตเหมือนนกน้อยในกรงทองแบบนี้” “ใครบอกฉันเป็นนกน้อย ฉันเป็นนกอินทรีต่างหาก” แค่กางปีกบินก็ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แล้ว โดยเฉพาะพราวดาว เขาสามารถกางปีกออกได้กว้างพอที่จะโอบตัวเธอไว้เพื่อใช้ปีกปกป้องเธอ แต่พราวดาวเบ้ปากก่อนจะเอนตัวไปพิงร่างหนา ซึ่งแฟรงค์ก็โอบตัวเธอไว้ “พักสายตาแป๊บหนึ่ง ก่อนที่จะไม่ได้พัก” แฟรงค์หลุดยิ้มเพราะรู้ว่าประโยคหลังหมายถึงอะไร “จนถึงเย็นของอีกวันก็เคยมาแล้ว นับประสาอะไรกับแค่คืนที่ไม่เต็มคืน” คนตัวเล็กตวัดสายตามองเจ้าของคำพูดนั้นอย่างไม่ชอบใจ “งั้นเลิกเงี่ย...สิยะ!”

"ชเวย์...เรามาเป็นfwbกันไหม" "ที่พี่พูด พี่คิดดีแล้วใช่ไหม" "ใช่" "แล้วรู้ไหมว่ากฎของมันคืออะไร" "รู้สิ ใครรู้สึกก่อน คนนั้นแพ้" "พี่คิดว่าพี่จะแพ้หรือเปล่าล่ะ" "ไม่มีทาง" "งั้นผมก็จะเป็นให้"

หลังจากเวลาล่วงผ่านนานกว่า 7 ปี 'ปาย' คิดว่าชีวิตนี้คงไม่มีวันได้ลงเอยกับรุ่นพี่หนุ่มสุดฮอตสมัยเรียนม.ปลาย ที่เธอเคย 'แอบรัก' ทั้งยังเครซี่หนักอยู่หลายปี แต่ใครเลยจะคิด... ว่าสายลมจะหวนคืน...

เขาทำร้ายหัวใจของเธอที่มีความรักให้เขาเต็มร้อยจนแทบจะเหลือศูนย์ เธอพยายามอดทนเพื่อหวังว่าสักวันเขาจะเห็นหัวใจของเธอบ้าง ทว่าเมื่อรักคนอื่นแล้วต้องเจ็บ เธอก็ขอหันกลับมารักตัวเอง เมื่ออยากจะหลุดพ้น แต่เขากลับมายื้อเธอเอาไว้ เขาทำแบบนี้เพื่ออะไรกัน ราเดน... มาเฟียผู้คลุมคลังอาวุธขององค์กร สนใจแต่งาน ไม่ได้สนใจการมีชีวิตครอบครัว เขามีสัมพันธ์กับผู้หญิงแค่ชั่วคราวเท่านั้น ไม่เคยอยากรู้สึกผูกพันธ์กับผู้หญิงคนไหน ที่เคยได้ชื่อว่าเป็นสามีของเด็กสาวรุ่นราวคราวหลานก็เพราะต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเธอด้วยความจำเป็นเท่านั้น ปารวี... หญิงสาวโลกสวย อ่อนหวาน แอบรักราเดนตั้งแต่แรกเห็น ถึงแม้เขาจะไม่เคยเห็นเธอเป็นภรรยาจริงๆ แต่เธอก็ยังยกย่องเขาเป็นสามีและให้เกียรติเขาเสมอมา ยอมบอกกับทุกคนที่เข้ามาจีบว่ามีสามีแล้ว ทั้งที่เขาแทบจะลืมไปด้วยซ้ำว่าเคยเข้าพิธีแต่งงานกับเธอ

ภายใต้เงาแห่งความลับ...และไฟปรารถนาที่ร้อนระอุ...ทุกสัมผัสคือรอยบาปที่ยากจะลืมเลือน...บทพิสูจน์รักอั้นเร่าร้อนท้าทายศีลธรรมจึงได้เริ่มต้นขึ้น จากความใกล้ชิดระหว่างเจ้านายกับเด็กฝึกงาน สู่ความรู้สึกที่เกินเลย... ท่ามกลางความเปราะบางของหัวใจ และความเหงาที่กัดกิน ก่อเกิดเป็นรักที่ไม่ควรเริ่มต้น ทว่า...กลับลึกซึ้งเกินกว่าจะถอนตัว ไฟเสน่หาจุดชนวนความสัมพันธ์บนเรือนร่างที่เย้ายวน...รอยจูบที่สั่นสะท้าน...ในเงาแห่งความลุ่มหลง...มีเพียงสัมผัสเท่านั้นที่จะนำทางสู่ความสุขสม...และรอยบาปที่ตราตรึง

เพราะว่ารัก.....ก็เลยยอมให้เขาทำร้าย ดันเห็นกงจักรกลายเป็นดอกไม้ ยิ่งห้ามยิ่งเตือนหัวใจตัวเองเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง จะเป็นยังไง ถ้าวันหนึ่งเราได้รู้ว่าคนที่แอบชอบมาตั้งหลายปี เขาไม่ได้เป็นแบบที่เราคิด เขาไม่ได้ใสซื่อเหมือนที่แสดง เขามีอีกด้านที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อน ทุกสิ่งที่เคยคิดว่าเขาเป็น และมันทำให้เราหลงใหลในตัวเขา มันไม่มีอะไรจริงเลยสักอย่าง เราจะทำอย่างไร จะเดินหน้าต่อไป หรือจะถอยหลังกลับ ความสัมพันธ์บางอย่างก็เหมือนกับการที่เราหยิบงูขึ้นมาอุ้มไว้ในอ้อมแขน ปล่อยให้มันรัด ให้มันพันรอบตัวโดยที่ไม่ทันสังเกต ไม่ได้เฉลียวใจ เพราะคิดว่ามันไม่มีพิษภัย แต่ลืมไปว่ามันก็สามารถกินเราได้เช่นกัน เช่นเดียวกับการที่เราเอาตัวเข้าไปในชีวิตของใครคนหนึ่ง ได้ทำความรู้จักแล้ว เอาตัวเข้าไปข้องเกี่ยวไปผูกพันแล้ว ก็ไม่อาจสลัดทิ้งได้โดยง่าย ถึงแม้เราจะพยายามที่จะทอดถอนตัวออกมาแค่ไหน ก็ไม่อาจหลีกหนีได้พ้น

"กูจะทำมึงออกไปจากชีวิตกูโดยที่กูไม่ต้องเสียเงินให้ผู้หญิงอย่างมึงเลยแม้แต่บาทเดียว" "นาไม่เคยหวังเงินทองของมีค่าอะไรจากคุณอิฐเลยนะคะ" "อย่ามาตอแหล แค่มึงอ้าปากกูก็เห็นลิ้นไก่แล้วว่ามึงต้องการอะไรเพราะไม่งั้นมึงคงไม่ลงทุนวางแผนชั่วๆจนกูต้องมาแต่งงานกับขี้ข้าอย่างมึง!!! " "นาไม่ได้อยากแต่งงานหรืออยากให้คุณอิฐมารับผิดชอบอะไรนาเลยนะคะ แต่เพราะคุณท่าน..." "มึงไม่ต้องเอาปู่กูมาอ้าง กูไม่ได้โง่และกูก็ไม่เชื่อว่าคนอย่างมึงจะไม่คิดหวังอะไร หึ คงคิดว่าจะได้ใช้ชีวิตสุขสบายล่ะสิถ้าได้แต่งงานกับกู แต่มึงฝันไปเถอะว่ามึงจะมีความสุข กูจะทำให้ทุกข์จนหาความสุขไม่เจอ มึงคอยดู!!! "

เนี่ยหรานหราน สาวเฉิ่มแสนเชยที่สุดในชั้นมัธยม ในวันที่เธออายุ 25 ได้มมางานเลี้ยงรุ่นและได้พบกับ จวีหราน เพื่อนสมัยเรียนมัธยมที่ผันตัวเองไปเป็นนางแบบวาบหวิว AV ในงานเลี้ยงรุ่นทั้งสองได้พบกันและกลับบ้านทางเดียวกัน แต่รถแท็กซี่ที่เนี่ยหรานหรานนั่งประสบอุบัติ เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตนเองอยู่ในร่างจวีหรานและต้องไปทำงานตามสัญญานั้นก็คือ...เป็นนางเอกหนังผู้ใหญ่ แต่เนี่ยหรานหรานจะทำอย่างไร ในเมื่อเธอเป็นสาวเวอร์จิ้นที่ไม่เคยมีประสบการณ์ด้านนี้!