เพลิงร้ายพ่ายรัก

เพลิงร้ายพ่ายรัก

last updateHuling Na-update : 2025-07-18
By:  ดอกอ้อลู่ลมIn-update ngayon lang
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Hindi Sapat ang Ratings
60Mga Kabanata
162views
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
I-scan ang code para mabasa sa App

"โทรตามอะไรนักหนาวะหนึ่ง" "ก็...หนึ่งมาหาเพลิงที่ห้องแต่กดรหัสเข้าห้องไม่ได้" "เพลิงเปลี่ยนรหัสเอง" "เอ่อ แล้วหนึ่งจะเข้าไปยังไงล่ะหนึ่งอุตส่าห์...." "ก็ไม่ต้องเข้ากลับบ้านไปก่อน" "แต่ว่า..." "แค่นี่นะ" ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดดด เรื่องดราม่าตับพังอีกเช่นเคย ใครที่ตามอ่านนิยายไรท์มาตั้งแต่แรกจะรู้ว่านิยายไรท์เป็นแนวไหนใครชอบแนวนี้กดติดตามได้เลยใครไม่ชอบกดข้ามไปได้เลยจ้าาา งดดราม่ากับเนื้อหาของนิยายเพราะไรท์แต่งตามจินตนาการแต่งตามความชอบและความพอใจ ^^

view more

Kabanata 1

เด็กหญิงวันหนึ่ง

"Aria Carlton, why did you call the police?" Jasper Smith pushed the door open, looking enraged. I had just lit candles for Dad, and there were still unburnt candles placed on the floor.

He barged in angrily, looking arrogant. He was probably here to pick a bone with me about Nicole Simmons.

However, his expression softened when he saw the candles and the smoke that drifted up to the ceiling.

"Today is the seventh day since Nicole's child passed away. Although you made a mistake, I can see that you're being thoughtful now.

"Sign this memorandum of understanding and the adoption agreement. Let Nicole have the child, and I won't hold it against you."

As he said that, Jasper handed me two documents, looking self-righteous. There was a look of impatience in his eyes.

The flames of the candles seemed to burn brighter as if my father's spirit had suddenly arrived.

"Stop trying to put on an act. You're even willing to burn candles to remember Nicole's child, after all. Hurry up and sign it." He flung the documents at me, and they drifted gently down before me.

I suddenly felt like laughing. My husband remembered that it had been seven days since the death of his first love's child, but he did not remember the death anniversary of his own father-in-law, who had gone to jail in his stead and had passed away there from an illness.

After tossing the agreement at me, Jasper began walking back and forth in the smoke-filled room. He was packing up everything I had prepared for the baby.

"I'll take these. Nicole needs them. When you have another baby, we'll just buy some more."

As I watched Jasper bustling around, I suddenly thought of how I had been unable to get through to him on his phone on the day I gave birth. Tears spilled out of my eyes and fell into the dancing flames.

Obstructed labor required the signature of a family member. Since I had been unable to find Jasper, I had had to sign the notice of critical condition myself, my hand trembling.

What had he been doing at that moment? He had been keeping his first love company because she had given birth to a stillborn child.

He had felt so sorry for her that the only thing he wanted to do was to stay glued by her side.

I had been just about to give birth and had only called him a couple of times to beg him to take me to the hospital.

He thought I was annoying and accused me of not being understanding or compassionate. I was disrupting him in taking care of Nicole, so he blocked me.

I risked my life to give birth to my baby, and I was in the intensive care unit for several hours before I woke up. The child who should have been by my side was in Nicole's arms instead.

Jasper had his arm around Nicole, who was carrying the baby. They had been smiling so sweetly, like a happy family of three.

What did that make me?

When I thought about that, I silently put down the candle I was holding. I looked at the man whom I had loved for three years, and who had once sworn grand oaths of love to me. He had become a completely different man because that woman came back.

I said calmly, "Jasper, let's get divorced."
Palawakin
Susunod na Kabanata
I-download

Pinakabagong kabanata

Higit pang Kabanata

Mga Comments

Walang Komento
60 Kabanata
เด็กหญิงวันหนึ่ง
หลายสิบปีก่อน ณ.สถานเลี้ยงเด็กกรำพร้าแห่งหนึ่ง"เด็กๆ พวกนี้ทั้งน่ารักทั้งน่าสงสารนะว่ามั้ย เกิดมาพ่อแม่กลับไม่ต้องการเอามาทิ้งไว้ที่นี่บางคนก็พ่อแม่เสียชีวิตไม่มีญาติพี่น้องคนไหนต้องการรับไปเลี้ยงดู เด็กๆ พวกนี้จะรู้สึกโดดเดี่ยวอ้างว้างสักแค่ไหนกันนะ....ตาพงค์แม่สิตาพวกแกดูเด็กผู้หญิงที่ใส่ชุดสีชมพูคนนั้นสิแม่รู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก" พงค์หันไปมองตามมือผู้เป็นแม่ที่ชี้ไปยังเด็กหญิงตัวเล็กคนหนึ่งอายุน่าจะประมาณสามขวบที่กำลังนั่งทานอาหารกลางวันอย่างเอร็ดอร่อยราวกับอาหารตรงหน้าคืออาหารที่แกไม่เคยได้กินมาก่อน"เธอล่ะแม่สิตาว่าไง" คุณหญิงพิสมัยหันมาถามลูกสะใภ้ที่ยังไม่ตอบคำถาม"เอ่อก็...น่ารักค่ะคุณแม่" สิตาตอบแม่สามีแบบขอไปทีทั้งที่ใจจริงแล้วเธอไม่เคยมองว่าเด็กคนนี้หรือเด็กคนอื่นๆ ที่นี่น่ารักอย่างที่แม่สามีบอกเลยสักนิด เธอไม่ชอบและรังเกียจเด็กพวกนี้ ทุกครั้งที่เด็กพวกนี้รู้ว่าครอบครัวของสามีเธอจะมาเลี้ยงอาหารพร้อมกับมอบทุนการศึกษามอบของเด็กกำพร้าน่ารังเกียจพวกนี้จะกระดี้กระด๊าดีใจยกใหญ่วิ่งมากอดมาขอบคุณเพราะจะได้กินของดีๆ ได้เงินได้ขนมได้เสื้อผ้าสวยๆ ใหม่ๆ ไว้ใส่ การมาสถานที่แห่งนี้ม
last updateHuling Na-update : 2025-07-17
Magbasa pa
ส่วนเกิน
เวลาต่อมา...วันหนึ่งแอบยืนดูอยู่พ่อกับแม่ที่กำลังนั่งถ่ายรูปครอบครัวกับน้องฝาแฝดชายหญิงที่ตอนนี้อายุครบหนึ่งขวบแล้ว เธอรักน้องฝาแฝดทั้งสองคนมากแม้เธอจะถูกผู้เป็นแม่ห้ามไม่ให้ได้เข้าใกล้น้องทั้งสองคนก็ตาม แต่ถ้าอยู่ต่อหน้าคุณย่าหรือคนอื่นๆ คุณแม่จะเปลี่ยนเป็นอีกคนทันที ตอนนั้นเธอจะสามารถอุ้มแล้วก็กอดหอมน้องทั้งสองคนได้ แม้จะถูกสายตาของผู้เป็นแม่มองอย่างไม่พอใจก็ตาม คุณแม่บอกว่ากลัวเธอจะแกล้งน้องทำร้ายน้องเพราะความอิจฉาทั้งที่เธอไม่เคยมีความคิดแบบนั้นเลยสักครั้ง เธออยากเลี้ยงน้องอยากช่วยดูแลน้องๆ เท่าที่เธอจะช่วยได้"วันหนึ่งมาถ่ายรูปสิลูกไปหลบทำไมตรงนั้น" คุณพ่อหันมาเห็นเธอที่ยืนหลบอยู่หลังเสาท่านเรียกเธอให้เข้าไป เธอจำใจต้องเดินก้มหน้าก้มเข้าไปร่วมเฟรมเพื่อถ่ายรูปโดยมีสายตาเกลียดชังอย่างไม่ปิดบังของผู้เป็นแม่มองเธอตลอดก็ตามหลังจากถ่ายรูปครอบครัวเสร็จวันหนึ่งก็รีบพาตัวเองเดินออกมาจากห้องรับแขกทันทีเพราะเธอรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก ช่วงที่เธอต้องไปยืนถ่ายรูปแม่บุญธรรมของเธอจะคอยเอามือมาหยิกหลังหยิกแขนเธอตลอดเวลาเธอพยายามอดทนไม่ร้องออกมาแม้จะเจ็บสักแค่ไหนก็ตาม"พี่พงค์ให้ยัยหนึ่งมาถ่ายร
last updateHuling Na-update : 2025-07-17
Magbasa pa
ปกป้อง
หลายปีต่อมา....สวัสดีค่ะฉันขอแนะนำตัวนะคะ ฉันชื่อวันหนึ่งค่ะ ตอนนี้ฉันอายุสิบหกปีแล้วเรียนอยู่ชั้นม.5โรงเรียนเอกชนมีชื่อแห่งหนึ่งซึ่งตอนแรกฉันจะไม่ได้เรียนที่นี่แล้วเพราะค่าเทอมแพง แม่บุญธรรมต้องการให้ฉันเรียนโรงเรียนรัฐบาลเพราะค่าเทอมถูกแต่คุณพ่อท่านไม่ยอมค่ะท่านอยากให้ฉันได้เรียนโรงเรียนดีๆและท่านก็ส่งเสียฉันไหวสุดท้ายฉันก็ได้เรียนที่นี่ซึ่งมันสร้างความไม่พอใจให้กับแม่บุญธรรมฉันเป็นอย่างมาก ฉันมีน้องฝาแฝดชายหญิงสองคนที่ตอนนี้อายุสิบขวบน้องสาวชื่อว่าน้องมีนส่วนน้องชายชื่อว่าน้องมาร์ชค่ะน้องๆเรียนโรงเรียนนานาชาติทั้งสองคนเลยค่ะตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่บนรถตู้เพื่อไปยังห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งโดยที่บนรถมีฉันมีน้องฝาแฝดแล้วก็..แม่บุญธรรมที่จำใจต้องไปรับฉันที่โรงเรียนเพราะเป็นคำสั่งของคุณพ่อ ตอนแรกแม่บุญธรรมจะให้ฉันนั่งรถเมล์กลับเองแต่คุณพ่อไม่ยอมเพราะโรงเรียนของฉันมันอยู่ไกลจากบ้านมาก กว่าจะถึงบ้านก็มืดค่ำท่านเป็นห่วงความปลอดภัยของฉัน ท่านก็เลยสั่งไว้ว่าถ้าไปรับน้องฝาแฝดแล้วก็ให้แวะมารับฉันด้วย"แกนั่งรออยู่บนรถนี่ล่ะไม่ต้องลงไปเข้าใจไหมฉันจะพาตามาร์ชกับน้องมีนไปทานไอศกรีมข้างในห้างแล้วก
last updateHuling Na-update : 2025-07-17
Magbasa pa
เป็นแฟนกันนะ
วันหนึ่ง....ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะกระจกรถทำให้ฉันรีบหันไปมองทันทีและด้วยความที่กระจกถูกเปิดทิ้งไว้ก่อนหน้านั้นแล้วทำให้ฉันเห็นใบหน้าเขาได้อย่างชัดเจน"เพลิงO_O" ฉันตกใจซ้ำและใจก็เต้นแรงเพราะไม่คิดว่าจะเป็นเขา คือฉันไม่คิดว่าจะมาเจอเขาที่นี่เพราะมันเป็นลานจอดรถในห้างแล้วฉันก็ต้องตกใจเป็นรอบสองเมื่อเขาถือวิสาสะขึ้นมานั่งบนรถพร้อมกับปิดประตูทำให้ตอนนี้บนรถมีเพียงฉันกับเขาแค่สองคน ฉันรีบมองออกไปภายนอกรถเพราะกลัวจะมีใครกลับมาที่รถแล้วเจอเขา ฉันไม่อยากมีปัญหา"เพลิงขึ้นมาทำไมลงไปเลยนะ" ฉันบอกเขาด้วยน้ำเสียงร้อนรนเพราะฉันกลัวว่าใครจะมาเจอแต่เขาก็ไม่ยอมลงซ้ำยังเอาแต่จ้องหน้าฉันจนฉันเขิน"ไม่ลง""ขอร้องล่ะลงไปเถอะนะ" ฉันบอกเขาพร้อมกับคอยมองไปด้านนอกรถเพราะสิ่งที่ฉันกลัวมากที่สุดก็คือคุณแม่ถ้าท่านมาเจอผู้ชายนั่งอยู่บนรถกับฉันสองต่อสองฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง"ทำไมกลัวอะไร""กลัวคุณแม่มาเห็น" ฉันบอกเขาไปตามตรง"ทำไมต้องกลัวถ้าแม่ของหนึ่งมาเห็นก็บอกท่านไปเลยสิว่าเราเป็นแฟนกัน""เพลิง เราไม่ได้เป็นแฟนกันนะ""ก็เป็นสิไม่เห็นจะยากเลย""ไม่เอาหรอก""แต่เพลิงอยากเอา" เขาพูดด้วยน้ำเสี
last updateHuling Na-update : 2025-07-17
Magbasa pa
รังเกียจ
วันหนึ่ง....วันนี้ฉันมาโรงเรียนแต่เช้าเพราะนั่งรถเมล์มาเองเนื่องจากว่าเมื่อเช้าคุณแม่อารมณ์ไม่ดีเรื่องที่ทะเลาะกับคุณพ่อคุณแม่ก็เลยโมโหแล้วบอกให้ฉันหาทางไปโรงเรียนเอง อยากจะบอกว่าฉันนอนไม่หลับทั้งคืนเพราะคิดมากเรื่องที่ได้ยินคุณพ่อกับคุณแม่ทะเลาะกันเมื่อคืน ที่ผ่านมาฉันจะรับรู้มาตลอดว่าคุณแม่เกลียดฉันมากแค่ไหนฉันก็ทำได้แค่น้อยใจเท่านั้นไม่เคยโกรธหรือเกลียดท่านเลย ตั้งแต่ฉันเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ฉันโดนคุณแม่ต่อว่าดุด่าทุบตีบ่อยครั้งเวลาที่ฉันทำอะไรขัดหูขัดตาท่านท่านจะคอยพูดกรอกหูฉันมาตลอดว่าฉันมันเป็นแค่เด็กที่ขอมาเลี้ยงอย่าทำตัวเกินฐานะตัวเองอย่าคิดว่าตัวเองเป็นลูกคุณหนูซึ่งฉันไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลยสักครั้งฉันรู้ตัวเองมาเสมอว่าเป็นใครมาจากไหนแม้ว่าที่ผ่านมาฉันจะพยายามทำดีกับท่านทุกอย่างแต่ก็ไม่มีความหมายไม่ว่ายังไงท่านก็ยังเกลียดฉันเหมือนเดิม"สวัสดีครับคุณแฟน^^""เพลิง!!!!" ฉันตกใจที่จู่ๆเพลิงก็เข้ามานั่งอยู่ข้างๆแถมยังเรียกฉันว่าแฟนอีกทั้งที่ฉันไม่ได้ตอบตกลงเป็นแฟนเขาฉันรีบมองไปรอบๆห้องโชคดีที่ยังไม่มีใครมา"นั่งเหม่อมัวคิดอะไรอยู่เพลิงเข้ามานั่งด้วยตั้งนานแล้วไม่รู้ตัวเลยเหรอ
last updateHuling Na-update : 2025-07-17
Magbasa pa
ห้ามมีแฟน
หนึ่งปีต่อมา....ตอนนี้ฉันอยู่มอหกอีกไม่กี่เดือนก็จะเรียนจบแล้วและฉันกับเพลิงเราก็คบกันมาได้เกือบหนึ่งปีแล้วแต่เป็นการคบแบบหลบๆ ซ่อนๆ เพราะฉันกลัวว่าถ้ามีคนรู้ว่าเราคบกันโดยเฉพาะลูกหมีฉันเกรงว่าลูกหมีอาจจะเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณแม่แล้วฉันอาจจะไม่ได้เรียนต่อเพราะคุณแม่เคยพูดกับฉันว่าห้ามมีแฟนเด็ดขาดถ้าท่านรู้ฉันจะต้องออกจากโรงเรียน"ฉันกับพี่พงค์เสียเงินส่งเสียแกเรียนหนังสือโรงเรียนดีๆ ค่าเทอมแพงๆ เพราะฉะนั้นแกห้ามคบผู้ชายเพราะฉันให้แกมาเรียนไม่ได้ให้มาหาผัวจำเอาไว้ถ้าวันไหนฉันรู้ว่าแกแรดมีแฟนตั้งแต่ยังเรียนไม่จบฉันจะให้แกออกจากโรงเรียนแล้วให้มาทำงานบ้านฉันจะได้ประหยัดเงินจ้างแม่บ้าน" นี่คือเหตุผลที่ฉันไม่ต้องการให้เขาบอกใครว่าเราเป็นแฟนกันจากวันนั้นที่เขาพูดว่าเขารับได้ทุกอย่างที่เป็นฉันเขาไม่อายและไม่รังเกียจเรื่องความเป็นมาของฉันฉันก็เลยกล้าที่จะลองเปิดใจให้เขาดูยอมทำตามหัวใจตัวเองดูสักครั้งฉันไม่รู้หรอกว่าอนาคตฉันกับเขาจะเป็นยังไงแต่ฉันก็หวังว่ามันดีแบบนี้ตลอดไป ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาเขาดีกับฉันมากไม่เคยล่วงเกินอะไรฉันเลยมากสุดก็คือจับมือ ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่าฉันรู้สึกว่าตัวเอง
last updateHuling Na-update : 2025-07-17
Magbasa pa
เพลิงกัลป์
วันหนึ่ง...."พ่อ....เป็นโรคหัวใจน่ะลูก""โรคหัวใจเหรอคะ" ฉันยอมรับว่าตกใจมากเมื่อรู้ว่าท่านเป็นโรคหัวใจซึ่งฉันพารู้มาบ้างว่าโรคนี้ต้องทานยาตลอดห้ามขาดแต่ฉันก็พยายามไม่ตื่นตระหนกเพราะเกรงว่าคุณพ่อจะไม่สบายใจเพิ่มขึ้นไปอีก ตอนนี้ฉันต้องให้กำลังใจท่านให้มากๆ"แล้วเรื่องนี้คุณแม่รู้มั้ยคะ""รู้ลูก" ฉันคิดในใจว่าทั้งที่คุณแม่รู้แต่ทำไมถึงยังทะเลาะกับคุณพ่ออีกท่านไม่ห่วงสุขภาพคุณพ่อบ้างหรืออย่างไร ฉันทำได้แค่คิดในใจเท่านั้น"แล้วคุณพ่อทานยาหรือยังคะ""ยังเลยลูกพ่อลืม""ทำไมคุณพ่อขี้ลืมแบบนี้คะไม่สบายก็ต้องทานยาให้ตรงเวลานะคะคุณพ่อจะได้อยู่กับหนึ่งนานๆ""คงมีแค่หนึ่งที่เป็นห่วงพ่อ""ทุกคนก็เป็นห่วงคุณพ่อนะคะแค่ทุกคนแสดงออกไม่เหมือนกัน""ขอบใจนะลูกที่ปลอบใจพ่อ""แล้วยาคุณพ่ออยู่ไหนคะเดี๋ยวหนึ่งจะช่วยจัดยาให้""ในลิ้นชักลูก" ฉันเดินไปเปิดลิ้นชักเพื่อหยิบยาซึ่งยามีเยอะมาก"คุณพ่อทานหมดนี่เลยเหรอคะ""ใช่ลูก" ฉันหยิบยาออกมาเพื่อดูว่ายาตัวไหนกินเวลาไหนจากนั้นก็ยื่นให้คุณพ่อทาน"ต่อไปหนึ่งจะมาจัดยาให้คุณพ่อนะคะแล้วก็จะบังคับให้คุณพ่อทานยาให้ตรงเวลาด้วย""เรานี่ไปเรียนพยาบาลน่าจะดีนะ555""ไม่เอาหร
last updateHuling Na-update : 2025-07-17
Magbasa pa
ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของใคร 
เพลิงกัลป์...."กูจะกินเมื่อไหร่ก็ได้อยู่ที่ว่ากูจะอยากกินตอนไหนเท่านั้นแล่ะ" ผมกับวันหนึ่งเราคบกันมาปีนึงแล้วถามว่าทำไมผมถึงยังไม่จับเธอกินสักทีทั้งที่ปกติถ้าผมถูกใจใครผมก็ลากขึ้นเตียงทันทีไม่มีรีรอให้เสียเวลาเป็นปีๆแบบนี้หรอกแต่กับวันหนึ่งมันไม่ใช่ไงเธอเป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่ผมตามจีบและจีบเธอยากมากด้วย ผมตามจีบวันหนึ่งตั้งแต่มอสามจนถึงมอห้า คิดดูว่าผมมีความอดทนมากแค่ไหนทั้งที่เธอไม่มีอะไรน่าสนใจเลยสักนิดสวยก็ไม่สวยหน้าตาก็สุดแสนจะธรรมดาแต่งตัวก็เหมือนยัยป้าแก่ๆดูเฉิ่มๆเชยๆเหมือนที่เพื่อนผมพูดนั่นแล่ะ ถ้าผมจะบอกว่าผมอยากลองมีแฟนเป็นผู้หญิงที่ไม่ใช่สเป๊กตัวเองดูบ้างผมอยากรู้ว่าตัวเองจะรู้สึกยังไงจะมีความรู้สึกความต้องการเหมือนที่มีกับผู้หญิงสวยๆไหมก็แค่นั้น ถ้าเอากับผู้หญิงที่ดูไม่มีอะไรน่าค้นหาเลยอย่างวันหนึ่งมันจะตื่นเต้นไหม วันหนึ่งเป็นผู้หญิงเงียบๆเธอมีอะไรบางอย่างที่ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นผมเห็นเธอตั้งแต่มอหนึ่งผมมองดูเธอทุกวันไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกันที่สายตาผมถูกดึงดูดหรืออาจจะเป็นเพราะเธอดูแปลกไปจากคนอื่นดูเธอเศร้าอยู่ตลอดเวลาจนกระทั่งผมตัดสินใจลองเข้าไปจีบเธอดูแต่รู้ไหมว
last updateHuling Na-update : 2025-07-17
Magbasa pa
เพื่อน??
วันหนึ่ง...."ขอหย่าเลยเหรอคะ""ใช่ครับ คุณพงค์บอกทนไม่ไหวแล้วเพราะคุณสิตาเอาแต่ใช้เงินไม่สนใจปัญหาที่เกิดขึ้นภายในบริษัท""แล้วตอนนี้ภรรยาเก่าคุณพ่ออยู่ที่ไหนเหรอคะ""ภรรยาเก่าคุณพงค์ตอนนี้เธออยู่ต่างประเทศครับกับลูกสาวเธออายุก็น่าจะพอๆกับคุณหนึ่งนั่นแล่ะครับ""แล้วเมกับมาร์ชรู้เรื่องหรือยังคะ""คุณหนูทั้งสองยังไม่รู้ค่ะเพราะไปโรงเรียน" ฉันห่วงความรู้สึกของน้องๆทั้งสองคนโดยเฉพาะมาร์ชเขาจะรับได้ไหมที่คุณพ่อจะหย่ากับคุณแม่"เรื่องคุณพ่อหมดสติยังไม่ต้องโทรไปบอกคุณย่านะคะหนึ่งกลัวว่าท่านตกใจจนล้มป่วยอีกคน" ตอนนี้คุณย่าไปอยู่กับคุณอาภัทรลูกชายของท่านอีกคนที่ต่างจังหวัดฉันไม่อยากให้คุณย่าล้มไปอีกคนเพราะท่านก็แก่มากแล้ว ฉันคิดว่าคุณพ่อคงไม่ได้เป็นอะไรมากเดี๋ยวท่านก็คงฟื้นและกลับบ้านได้ฉันนั่งรออยู่หน้าห้องไอซียูอยู่นานหลายชั่วโมงแล้วแต่คุณพ่อก็ยังไม่ออกมาสักทีส่วนคุณลุงคนขับรถกับคุณป้าแม่ครัวฉันขอให้พวกท่านกลับบ้านไปก่อนเพราะนี่ก็ใกล้เวลาเลิกเรียนแล้วต้องไปรับน้องๆที่โรงเรียนอีกส่วนฉันจะอยู่เฝ้าคุณพ่อเองโดยไม่รู้เลยว่าโซ่ยังไม่กลับจนฉันหันไปเจอเขา"โซ่ นายยังไม่กลับอีกเหรอ" ฉันเดินไปหาเขาเ
last updateHuling Na-update : 2025-07-17
Magbasa pa
ต้องอยู่ให้ได้
วันหนึ่ง..."หยุดนะครับคุณไม่มีสิทธิ์ทำร้ายหนึ่ง""ทำไมจะทำไม่ได้มันเป็นลูกบุญธรรมของฉันในเมื่อมันปีกกล้าขาแข็งกล้าเถียงฉันฉันก็จะตบสั่งสอนมัน แล้วแกเป็นใครเป็นผัวนังหนึ่งมันใช่ไหม ถ้าใช่แกก็เอามันไปอยู่ด้วยซะฉันจะได้ไม่ต้องเลี้ยงมันให้เปลืองเงินเปลืองทองเปลืองข้าวเปลืองน้ำ""คุณแม่คะ...โซ่เค้าไม่" ฉันกำลังจะบอกว่าท่านกำลังเข้าใจผิดแต่ท่านไม่ฟังฉันเลย"แกไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่เพราะฉันไม่ใช่แม่ของแกแกมันก็แค่เด็กเหลือขอขนาดพ่อแม่แกญาติพี่น้องของแกยังไม่มีใครเอาแกเลยถ้าคุณแม่ไม่บังคับให้ฉันรับแกมาเลี้ยงคิดเหรอว่าฉันจะเอาเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างแกเข้าบ้านแกมันลูกเสือลูกตะเข้พ่อแม่แกเลวยังไงแกก็คงไม่ต่างกันหรอก แกรู้เอาไว้เลยนะว่าฉันเกลียดแก เกลียดโคตรเกลียดเลยต่อให้แกทำดีกับฉันมากแค่ไหนฉันก็เกลียดแกไม่มีวันเปลี่ยนแปลง""คุณแม่ ฮึก ฮึก" ฉันพยายามที่จะไม่ให้น้ำตาของฉันไหลออกมาแต่มันห้ามไม่ได้จริงๆฉันรักท่านเหมือนแม่แท้ๆถึงท่านจะไม่เคยรักฉันเลยก็ตามฉันรู้ว่าท่านเกลียดฉันแต่ไม่คิดว่าจะเกลียดฉันมากขนาดนี้" แกกลับไปขนข้าวขนของออกจากบ้านของฉันเลยนะนังหนึ่งถ้าฉันกลับบ้านไปแล้วเจอแกยังเสนอห
last updateHuling Na-update : 2025-07-17
Magbasa pa
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status