เข้าสู่ระบบเรเน่สาวน้อยกำพร้าเมื่อชีวิตเธอต้องเข้าไปพัวพันกับมาเฟียโรคจิตอย่างเอริคอย่างไม่ตั้งใจ และเขาเองก็ไม่ยอมจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ เพียงเพราะอยากเห็นน้ำตาของเธอ แต่เขาคงไม่รู้ว่าผู้หญิงธรรมดาคนนี้นี่แหละที่จะเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล
ดูเพิ่มเติมSET Vehemence_II
บทนำ ความรัก ความคาดหวัง ความแค้น เป็นคุณจะเลือกอะไรแต่สำหรับผู้ชายที่ชื่อว่า เอริค อีวานเชรด นั้นคงจะเลือกอย่างสุดท้ายเมื่ออะไรไม่เป็นดังใจหวังเขาจะขอจัดการทำมันด้วยตัวเองในแบบของเขา เมื่อถึงเวลานั้นแล้วมันคงไม่มีใครมาหยุดเขาได้อีกไม่ว่ามันจะเป็นใครหน้าไหนก็ตาม ผู้หญิงธรรมดาที่มีชื่อว่า เรเน่ นิชานันท์ เธอที่หลงรักในความโรแมนติกเพ้อฝันที่จะมีรักที่สมบูรณ์แบบ ได้อยู่กับคนที่เธอรัก มีความสุขไปด้วยกัน จับมือกัน ก้าวเดินแต่ละก้าวไปด้วยกัน แต่นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไปนี้..และมันอาจจะไม่ใช่อย่างที่เธอคิด แนะนำตัวละคร พระเอก ริช เอริค อีวานเชรด อายุ 28 ปี มาเฟียหนุ่มเชื้อสายอิตาลีแท้ผู้มีใบหน้าพระเจ้าประทาน ดวงตาสีฟ้า คิ้วเข้ม หน้าตาแบบชาวอิตาลีแท้ ความรวยไม่ต้องพูดถึงติดอันดับต้นของประเทศและความโหดร้ายก็เช่นกัน อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่ยอมคนต้องอยู่เหนือทุกคน นางเอก เรเน่ นิชานันท์ ศิริไพบูลย์ อายุ 20 ปี สาวไทยแท้ตัวเล็ก ผิวขาวอมชมพูที่แก้มมีลักยิ้มทั้งสองข้าง เป็นคนจิตใจดี มองโลกในแง่ดี รักสัตว์ ไม่ค่อยทันคนมักมารู้ตัวทีหลัง และเธอเป็นคนที่เชื่อในเรื่องความรักโรแมนติก… ⚠️Trigger Warning⚠️ [Non-consent,Dub-Con,Sexual Harassment] การบีบบังคับ,ควบคุมจิตใจ,การคุกคามทางคำพูด | อ่านเพื่อความสนุกสนาน ความบันเทิงใจ หากนักอ่านไม่ชอบแนวนี้กดออกแล้วเลือกอ่านเรื่องอื่น ๆ ของคาริสได้เลยนะคะ คาริสเป็นนักเขียนตัวน้อย ใจก็น้อย ด่าตัวละครพอนะคะ | | สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามดัดแปลง ทำซ้ำ หรือเผยแพร่ต่อสาธารณะชนโดยไม่ได้รับอนุญาต ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์หรือแนะนำนิยาย สงวนลิขสิทธิ์เป็นของไรท์ claris! เท่านั้น | •Set Vehemence มาเฟียอันตราย ⚔️ 1. TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก 2. PSYCHO มาเฟียโรคจิตเสพรัก 3. BONDAGE มาเฟียพันธนาการรัก“มันไม่จบแค่ครั้งเดียวหรอกนะกระต่ายน้อยของฉัน”เมื่อเอริคพูดจบประโยคนั้นเขาก็เอื้อมมือไปปลดกุญแจมือที่ล็อกเธอออกจากหัวเตียง จับร่างบางพลิกตัวคว่ำหน้า จับสะโพกเธอยกขึ้นกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าไปเต็มแรง บดเอวลงไปเน้นเป็นช่วงอย่างชำนาญทำซ้ำอย่างนั้นไปหลายชั่วโมง เอริคปลดปล่อยน้ำรักออกมาหลายครั้งต่อหลายครั้งไม่มีโอกาสให้ร่างบางได้พักหายใจ“อ๊าส์ อื้อ อ๊ะ”พั่บๆ พั่บๆ“ข้างในเธอมันสุดยอด มันรัดแน่นไปหมด”“แล้วจะให้ฉันหยุดแค่ครั้งเดียว”ปัก ปัก ปัก ปัก“อ๊ะ อ๊ะ เจ็บ เอริคฉัน อื้อ เจ็บค่ะได้โปรด อ๊ะอย่ารุนแรงอ่อนโยนได้ไหม อื้อ” ตอนนี้ข้างในร่างกายเธอมันเจ็บแสบและจุกไปหมด ไม่ต้องพูดถึงข้างล่างที่มีแก่นกายใหญ่เสียบเข้าออกตลอดเวลาแบบนี้มันจะช้ำแดงเธอรู้สึกเจ็บไปหมดเอริคพลิกตัวเรเน่กลับมาดึงเอวบางเข้ามาแนบชิดร่างหนา มือหนาไม่ปล่อยให้ว่าง เลื่อนขึ้นไปบีบที่คอเรเน่ตกใจรีบจับมือเขาไว้ เอริคกำคอเรเน่มองดูเธอเหมือนคนที่กำลังจะขาดอากาศหมดลมหายใจพอรู้ว่าอากาศเธอจะหมดเขาก็ปล่อยให้เธอหายใจ“แค่ก ๆ คุณ ทำแบบนี้ทำไมคะ ฮึก”ร่างบางน้ำตาไหลพราก สมองเธอกลัวเขามากความอดทนมันหมดแล้ว จากคนที่ไม่เคยร้องไห้กับอะไรแต
มือหนาเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำมันเป็นเสื้อตัวโปรดของเขาเลยสี่สำคัญเขาไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับของส่วนตัวแต่พอเสื้อตัวนี้มันมาอยู่บนตัวเธอช่างน่ารัก…เขากลับอยากจะให้เธอใส่เสื้อผ้าเขาทุกตัวในตู้ให้มันได้ติดกลิ่นของเธอริมฝีปากหนาถอนจูบออกแล้วจ้องมองไปที่เรเน่ หน้าตา กลิ่น ตา ปาก จมูก หน้าอก ทุกอย่างในตัวเธอมันดึงดูดเขาไปหมดจนห้ามความต้องการทางเพศไม่ได้“มาต่อจากเมื่อเช้ากันดีไหม”“คะ? คะเดี๋ยวค่ะ”เรเน่เหมือนจะได้สติเมื่อเขาเลิกจูบเธอ เธอพยายามจะห้ามแต่ดูท่าจะไม่เป็นผลกับร่างหนาที่คร่อมตัวเธออยู่ เอริคจับขาเรเน่แหวกออกใช้เข่าตัวเองเข้าแทรกมาตรงกลางระหว่างขาเธอ เอริคเอี้ยวตัวไปเปิดลิ้นชักหยิบกุญแจมือมาใส่ที่แขนของเรเน่ล็อกข้อมือเล็กไว้กับหัวเตียง“คุณจะทำอะไรคะ!”เรเน่ตกใจกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ“กันกระต่ายน้อยหนี”เอริคปลดกระดุมเสื้อออกเผยให้เห็นร่างกายสาวที่เขาเนียนหน้าอกที่ไร้การปกปิดจากบราเซียอย่างเมื่อตอนเช้าตอนนี้ไม่มีแล้ว เอริคยกยิ้มก้มหน้าลงไปใช้ลิ้นเลียยอดปทุมจนมันแข็งเป็นไตสู้ลิ้น อีกข้างก็ใช้มือบีบ“อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ ฉันไม่พร้อมค่ะ”“ฉันไม่ได้ถามว่าเธอพร้อม แต่ถ้าเช็กดูข้างล
เรเน่ถูกพาตัวกลับมาอยู่ในห้องนอนสุดหรูเหมือนเดิมและยังมีคนมาคอยยืนเฝ้าเธอที่หน้าประตูมากกว่าสองคน เรเน่ยังคงช็อกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธออยากจะลืมแต่ใครจะไปลืมได้ลงเห็นคนที่เห็นกันอยู่ทุกวันโดนมีดปักลงที่อก เลือดที่ไหลมาโดนตัวเธอนั้นมันน่ากลัวเหลือเกิน ดูท่าแล้วเขาคงจะไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ“โชคดีที่ตอนนี้ปิดเทอมใหญ่ไม่ต้องไปมหาลัย ไม่งั้นมีหวังติดเอฟแน่”ถึงจะโดนกักขังเธอก็ไม่ลืมที่จะห่วงเรื่องเรียนมันเป็นสิ่งสำคัญกับเธอ เธอจะไม่ยอมเสียอนาคตเพราะคนรวยเสียสติที่จับตัวเธอมากักขังไว้หรอกนะ ตำรวจก็คงจะช่วยอะไรเธอไม่ได้แล้วแบบนี้เธอจะต้องทำยังไง เธอยังต้องตามหาแม่นะเวลาผ่านไปหลายชั่วโมงตั้งแต่เธอถูกพาตัวมาที่ห้อง เรเน่ถือวิสาสะอาบน้ำและหยิบเสื้อผ้าในตู้ขนาดใหญ่ที่มีเสื้อผ้าผู้ชายมากมายถูกจัดเป็นระเบียบเรียบร้อย เธอหยิบเสื้อเชิ้ตสีดำมาสวมใส่ไว้แทนเสื้อผ้าตัวเก่าที่เปื้อนเลือด เวลาหลายชั่วโมงที่ผ่านมาเรเน่พยายามทำให้จิตใจเธอสงบและคิดหาวิธีที่จะออกไปจากที่นี่“ไม่ว่ายังไงฉันก็จะออกไปจากที่นี่ให้ได้ถึงจะต้องเจ็บตัวก็ตาม”ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ดเรเน่เมื่อได้ยินเสียงกดรหัสที่หน้าประตูเธอก็รีบคลา
เครื่องจักรหยุดลงตามคำสั่งของเอริคในทันที เขาดึงเธอให้ลุกขึ้นแล้วพาเดินไปหาไอ้คนที่เกือบจะตายแต่เรเน่มาช่วยต่อชีวิตมันให้ไดพอมีลมหายใจได้ต่อไปก็อาจจะสักห้านาที..“มึงรู้จักเธอ? หรือว่าเธอเป็นพวกเดียวกับมัน”ตุบเอริคผลักเรเน่ลงไปที่พื้นอย่างแรง เรเน่ส่ายหัวไปมาเธอไม่ใช่พวกเดียวกับใครเลย เธอเป็นเพียงนักศึกษาที่มาทำงานพาร์ทไทม์ก็แค่นั้นทำไมชีวิตเธอต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ แค่เป็นเด็กกำพร้ายังไม่มากพออีกเหรอ นี่ยังจะมาตายแบบนี้อีก ยังไม่ทันได้ใช้ชีวิตเลย“ไม่ อึก เธอไม่ใช่พวกเดียวกับผม อึก เราทำงานในคลับเดียวกันผมเป็นรุ่นพี่เธอ” เรเน่จ้องมองไปหาคนที่พูดก็พบว่าเป็นรุ่นพี่ที่คอยดูแลเธอตอนที่ฝึกงาน เขาใจดีมาก อะไรทำให้เขามีสภาพนี้“แล้วมึงเรียกเธอทำไม!”“ผมแค่จำเสียงเธอได้ครับ อึก ท่าน อย่าทำอะไรเธอเลยนะครับเธอไม่เกี่ยวอึก เชิญนายท่านฆ่าผมได้เลยแต่ถ้าท่านฆ่าเธอท่านต้องเสียใจไปตลอดชีวิต”“หึ ทีนี้มึงไม่กลัวตาย มึงมีสิทธิ์อะไรมาร้องขอชีวิตให้เธอ ชีวิตมึงเองยังเอาไม่รอดแล้วน้ำหน้าอย่างมึงมาขู่กูเหรอ!!!”เอริคหยิบมีดขึ้นมาปักลงไปกลางหัวใจผู้ชายข้างหน้าต่อหน้าต่อตาเรเน่“มีคนออกตัวปกป้องเธอจนตาย
เมื่อเดินมาถึงที่ห้องทรมานพวกคนทรยศเอริคนั่งลงที่โซฟาด้านหน้าไอ้คนที่มันกล้ามาลวงความลับเขาร่างกายมันสะบักสะบอมตัวเขียวช้ำ เอริคหยิบมีดที่ซ่อนไว้ด้านหลังออกมา กระชากผมมันให้เชิดหน้าขึ้น“มึงกล้ามากที่อยากจะเจอกู”“แอ่ก ผมขอร้อง ไว้ชีวิตผมเถอะครับ แอ่กๆ ผมมีสิ่งที่ท่านต้องการ”“สิ่งที่กูต้องการงั้นเหรอ”“สิ่งนั้นมันคืออะไร ถ้ามึงพูดมาแล้วมันทำให้กูจะไว้ชีวิตมึงได้กูก็จะฟัง”“ผมรู้เรื่องของผู้หญิงที่นายท่านกำลังตามหา”“หึ จับมันใส่โซ่”เอริคแสยะยิ้มคำพูดที่ออกจากปากไอ้พวกนี้นับสิบนับร้อยคนที่ใช้เรื่องนี้มาอ้างกี่ครั้งที่เขาเชื่อแต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่ไอ้พวกนี้พูดความจริงเลยสักครั้งเรเน่หาทางเปิดประตูห้องนอนอยู่นานใช้สารพัดพิธีแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าประตูห้องนอนจะยอมเปิดมันเป็นระบบสแกนหน้าและนิ้ว เธอคงไม่มีทางหนีออกไปจากที่นี่ได้ ความสิ้นหวังเข้าเกาะกินหัวใจ เรเน่นั่งกอดเข่าอยู่ข้างประตูมีทางเดียวคงต้องรอให้เขามาเปิดให้ติ๊ด ติ๊ดเสียงจากด้านนอกประตูว่ามีคนกำลังจะเข้ามาด้านในเรเน่รีบเงยหน้าขึ้นมองเมื่อได้ยินเสียว่ามีคนกำลังจะเปิดประตูเข้ามา คงจะเป็นเขา เขาคงตั้งที่จะมาปล่อยเธอออกไปแล้วสินะแต
เช้าวันรุ่งขึ้นท้องฟ้าแปรปรวนมืดครึ้มมีเมฆหนา นักพยากรณ์อากาศได้กล่าวว่าวันนี้มีพายุโซนร้อนจากประเทศจีนพัดมากระทบทานตอนเหนือของประเทศไทย บรรยากาศที่มืดครึ้มอย่างนี้เป็นสัญญาณเตือนอะไรหรือเปล่านะเอริคตื่นขึ้นด้วยความสดชื่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกเต็มอิ่มกับการได้นอนหลับพักผ่อนเลย แต่ไม่รู้ทำพอมีเธอมาอยู่ข้างกายมันทำให้เขาสบายใจอย่างบอกไม่ถูก แสงไฟด้านบนจากแชนเดอเรียคริสตัลหรูเปิดอัตโนมัติเมื่อถึงเวลาในยามเช้า เอริคหันไปมองร่างบางที่ยังคงหลับสนิทในอ้อมกอดเขา“เธอเป็นใครกันแน่นะ หรือมียาวิเศษอะไรในตัวถึงได้ทำให้ฉันสบายใจแบบนี้”เอริคพูดพลางยกยิ้มก้มลงไปจูบปากชมพูเล็กเป็นกระจับ จูบไล่ลงมาจากปากเลื่อนมาคางไล่ลงมาที่คอขาว มือหนาเลื่อนจากที่กอดอยู่ที่เอวบาง เปลี่ยนเลื่อนขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวหนึ่งเม็ดสองเม็ดสามเม็ด แสดงให้เห็นหน้าอกขาวเนียนสู่สายตาคม เอริคเลื่อนใบหน้าเข้าไปสูดดม ความหอมหวานในตัวเธอปลุกสัญชาตญาณความเป็นผู้ชายของเขา เจ้าดุ้นแข็งตั้งขึ้นดันเป้ากางเกงจนตุงร่างบางที่ถูกก่อกวนจากร่างหนาลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกจั๊กจี้บริเวณหน้าอกสับผัสที่เหมือนม
ความคิดเห็น