All

ดินแดน ที่เป็นเหมือนคำจำกัดความ ขอบเขตของความเจ็บปวดสำหรับหญิงสาวที่แสนอ่อนหวานอย่างพาเพลิน เขาคือรักเดียวสำหรับเธอ แต่เพราะความแข็งกร้าวที่เขามี มันสร้างกำแพงสูงขึ้นเพื่อกั้นเธอเอาไว้แบบไร้เหตุผล

คุณ 'ทำของ' ใส่ลูกผมใช่ไหม? ไคโร ท่านประธานรูปหล่อ ฐานะรวย สถานะพ่อลูกหนึ่ง ถูก(บังคับ)ให้ตามหาแม่ของลูก นานะ นักศึกษาฝึกงานปีสี่ น่ารัก สดใส สถานะกำลังจะกลายเป็นพี่(แม่)เลี้ยงเด็กโดยจำยอม ไคเรน ลูกชายตัวแสบสุดป่วนที่กลายเป็นกาวใจให้คนสองคนที่ต่างกันสุดขั้วได้มาเจอกัน

อ๋องรุ่ยหยาง และเหล่าองค์ชายพี่น้องของเขา ต่างพนันขันต่อกันว่า อ๋องรุ่ยหยางจะพิชิต คุณหนูเฟยฮวา บุตรสาวเสนาบดีเฟยเทียนหลงได้ลงหรือไม่ เพราะนางนั้นอวบอ้วนยิ่งกว่าคุณหนูในจวนใด แถมใบหน้าก็มีธรรมดามิได้โดดเด่นหรืองดงาม และนางยังแต่งตัวเฉิ่มเชยหนักหนา สีสันและแบบเครื่องแต่งกายของนางก็แสนเชยดังหญิงรุ่นป้าแก่ชอบสวมใส่ แต่นางนั้นหลงไหลท่านอ๋องรุ่ยหยางยิ่งนัก นางพบเขาที่ไหนก็มองเขาด้วยตาเป็นประกายหวานฉ่ำ ด้วยความหลงไหลจนใครๆก็ดูออก ต่างนินทาว่านางนั้นไม่เจียมตัว แม้บิดาจะเป็นเสนาบดีแต่นางขี้เหร่ปานนี้ อย่าว่าแต่อ๋องรุ่ยหยางเลย บุรุษอื่นก็มิมีใครอยากได้นางเป็นภรรยา บุรุษรูปงามเช่นอ๋องรุ่ยหยางแสนจะรังเกียจนางยิ่งนัก พบเจอนางที่ไหนก็มักจะหลีกหนี จนเป็นที่ขบขันของเหล่าพี่น้องของเขา เหล่าองค์ชายจึงลงขันกันจะยอมเสียม้าตัวที่งามที่สุดของแต่ละคนให้ท่านอ๋องรุ่ยหยาง หากเขายอมพิชิตหญิงขี้เหร่เช่นเฟยฮวาได้ลง เขาจึงวางแผนเกี้ยวนาง จนนางยอมตกเป็นของเขา เมื่อสมใจเขาก็ทิ้งนางอย่างเลือดเย็นยิ่งนัก เฟยฮวาจะทำเช่นไรต่อไป…

คนอย่างอีแอมแปร์ ถ้าอยากได้ใครแล้วก็ต้องได้ ฉายาของฉันคือ 'อีแอมร้อยผัว 'มันก็ไม่แปลกที่ฉันจะได้ฉายานี้มา ก็ฉันขายตัวหนิ แต่นั้นมันเป็นแค่อดีตที่มันเลวร้ายสำหรับฉัน ปัจจุบันฉันเลิกขายตัวแล้ว เพราะเจอรักแท้ 'เจ้าป่า' ฉันจะเอาพี่มาเป็นผัวฉันให้ได้คอยดูสิ ความรักของฉันมันต้นเริ่มขึ้นตั้งแต่วันนั้น ฉันโดนโจรกระชากกระเป๋า แล้วพี่ป่าก็คือคนที่วิ่งสี่คูณร้อยไปเอากระเป๋ากลับมาให้ฉัน พร้อมกับกระทืบไอ้โจรคนนั้นจนน่วม ฉันยืนมองพี่ป่าที่กำลังกระทืบไอ้โจรนั้นอย่างชื่นชม จู่ๆ ใจฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เหมือนฉันมองเห็นแสงออร่าพุ่งออกมาจากตัวเขา พี่ป่าเดินกลับมาหาฉันพร้อมกับกระเป๋าของฉันที่ไอ้โจรคนนั้นกระชากไป "อ่ะ ทีหลังก็เดินให้มันระวังๆ คนสมัยนี้ยิ่งไว้ใจไม่ได้" ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งตึงมองมาที่ฉันเหมือนกำลังดุฉันอยู่ "ป่าจ๋า^_^" "อะไรของมึง" "สนใจมาเป็นผัวหนูไหม ทดลองเอาฟรีสามเดือนก่อนก็ได้ นะๆ" พี่ป่าขมวดคิ้วมองฉันอย่างแปลกใจ แล้วก็เอากระเป๋ายัดใส่มือฉันก่อนจะรีบเดินหนีฉันไป ทั้งที่รู้จักกันมาเป็นปี ทำไมฉันถึงพึ่งมาชอบเขาเอาตอนนี้นะ หลายวันผ่านไป..... "ป่าจ๋า" ฉันเรียกชื่อเขาเสียงหวาน พร้อมกับเดินไปที่โต๊ะทำงานของเขาฉันโน้มตัวลงให้เขาได้มองเห็นน่าอกตู้มของฉันได้เต็มตา แต่!! คนตรงหน้าฉันกลับไม่สนใจ เขาทำเมินไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองฉันเลยสักนิด นมอยู่ตรงหน้าไม่คิดจะมองเลยรึไง เป็นเกย์ไหมวะเนี้ย!! "ออกไป!! กูจะทำงาน" น้ำเสียงเย็นชาพูดสั่งฉัน "ทำไมป่าไล่แอมแบบนี้ละ หื้ม ไม่น่ารักเลยนะ^_^" "มึงนี่มียางอายบ้างไหมวะแอม ออกไปกูรำคาญ" "ขอเอาทีนึงแล้วแอมจะกลับ^_^" ฉันพูดพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้พี่ป่า

"เข้ามาทำไมออกไปเลยนะไอ้จากัวร์!!! "" "จะรีบไล่ไปไหนล่ะหื้มมม ทีตอนนั้นยังร้องขอฉันอยู่เลย" "อ๊ายยย อย่าพูดนะห้ามพูด" "ถ้าไม่อยากให้พูดก็ทำเลยละกัน" "กรี๊ดดดด ไอ้บ้าจากัวร์!!!! "

รวมเรื่องสั้นโรมานซ์-อีโรติก ที่จะมาพร้อมกับเรื่องราวที่นำไปสู่ความสัมพันธ์ที่แสนวาบหวาม *** นิยายผู้ใหญ่และผู้ที่มีความชอบเฉพาะกลุ่ม ไม่เหมาะสำหรับเด็กและเยาวชน***

เรายังจะต้องคุยอะไรกันอีก...แค่ฉันบอกว่าเจ็บ นายยังไม่ฟังเลย

"อึก ศิลาอย่าทำฉันเลย ฮือๆ ปล่อยฉันไปเถอะนะ" "ถ้าปล่อย แล้วเธอจะกลับมาคบกับฉันไหม?"

ศิวกร หรือ นายหัวคาวี หนุ่มใต้หน้าคมผิวคล้ำ เจ้าของสวนยาง ทุเรียน และธุรกิจอสังหาฯ เขาใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวมาโดยตลอด หลังจากที่บิดาและมารดานั้นจากโลกนี้ไป เขาไม่เคยคิดที่จะพาใครเข้ามาในชีวิตจนกระทั่ง...เธอ พิชญานิน หรือ น้ำตาล เด็กสาวม.ปลายที่เพิ่งสูญเสียพ่อกับแม่ไปอย่างกระทันหัน พินัยกรรมฉบับนึงเปิดขึ้น พร้อมกับมีคำสั่งให้เธอไปอยู่กับใครบางคนที่ภาคใต้ เธอต้องสูญเสียพ่อกับแม่ไปอย่างกระทันหัน และต้องมาปรับตัวให้เข้ากับสถานที่ที่มันคนละขั้วกับที่เธออยู่เลย แถมเจ้าของที่นี่ก็ไม่ใจดีเลยสักนิด

"ไอ้ปิงถ้าแกไม่ลุกฉันจะฟ้องอาปืนว่าแกไม่ไปเรียนเอาแต่เที่ยวเอากินเหล้าแถมยังชอบเอาผู้หญิงมานอนที่บ้านอีก" "อยากฟ้องก็ฟ้องไปเลยเว้ยกูไม่กลัว" "เออแกบอกเองนะว่าไม่กลัว ได้ไอ้ปืน ได้" ไม่ถึงนาที... "ฮัลโหลอาปืน ลูกชายคนเดียวของอาปืนมันไม่ยอมไปเรียนอีกแล้วค่ะ  ใช่ค่ะเมื่อคืนมันไปเที่ยวกลับมากี่โมงก็ไม่รู้ค่ะแต่คงจะดึกมาก นี่น้องแพรเรียกมันเกือบจะชั่วโมงแล้วนะคะมันไม่ยอมตื่นเลยค่ะ" เสียงมันทะลุเข้ามาถึงในผ่าห่มที่ผมนอนคลุมโปงอยู่ทั้งที่มันยังยืนอยู่ตรงหน้าห้อง ไม่รู้อาฟ้าอากายเอาอะไรให้ยัยนี่กินเสียงถึงดังอย่างกับกินไมโครโฟนเข้าไปอย่างงั้นแล่ะ มันพูดดังมากเหมือนกับว่ากลัวผมจะไม่ได้ยินสิ่งที่พูด  เห้ออ แล้วจะให้ผมนอนต่อยังไงไหวล่ะ "กูตื่นแล้ววววววววววววโว๊ยยยยยยยยยยย!!! " ผมตะโกนออกไปทันที และเสียงแว๊ดๆ ก็เงียบพร้อมกับเสียงหัวเราะด้วยความสะใจของยัยจอมจุ้น ปล.(ปิงปิง&แพรวา)เป็นรุ่นลูกจากเรื่อง ทวงรักคืนหัวใจ (ปลายฟ้า&สกาย) นะคะใครยังไม่ได้อ่านไปอ่านกันได้รับร้องน้ำตาแตก^^

ความผิดพลาด นำมาสู่เรื่องราวเลวร้ายในชีวิต อยากตายจะไม่ให้ตาย แต่..จะทำให้ตายทั้งเป็น

ถึงจะหล่อเหลาเอาเรื่อง เสน่ห์เหลือล้นพอจะดึงดูดใครก็ตาม แต่ความลับน่าอับอายของมิวหนุ่มวัย 24 คือ ‘การแข็งตัว’ ข้อบกพร่องร้ายแรงที่ทำให้เขาไม่อาจสัมพันธุ์ทางกายกับใคร จนกระทั่งการมาถึงของปีศาจแห่งราคะ

สำหรับเธอเขาคือ ‘พระเอก’ ในชีวิต แต่สำหรับเขาเธอคือ ‘นางร้าย’ ที่ถูกยัดเยียดให้ใช้ชีวิตด้วย เมื่อ ‘นางเอก’ ตัวจริงของเขากลับมาเธอจึงต้องไป “ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน เกี่ยวอะไรกับเธอด้วย?” “เหอะ..เกี่ยวอะไรนะเหรอ? หลีเป็นเมียเฮียนะ เฮียลืมไปแล้วหรือไง” หญิงสาววีนแตกไม่ได้สนใจเลยว่าคนอื่นจะคิดยังไง แถมยังมีใครบางคนยังยกมือถือขึ้นมาถ่ายคลิปเก็บเป็นที่ระลึกเสียอย่างนั้น “ก็แค่เมีย...ที่ฉันไม่ได้เต็มใจแต่ง” “เฮียเสือ!!!” ภรรยาตีทะเบียนแทบกรี๊ด ก่อนที่จะกวาดตามองผู้หญิงอีกคนที่กำลังออเซาะผัวเธออยู่

เมื่อการแก้แค้นจบลง กริชกลับไม่เหลือสิ่งใด จนกระทั่งได้พบเด็กน้อยที่หน้าเหมือนเขาราวกับแกะ แต่ดวงตาเป็นของผู้หญิงคนนั้น...

สิ่งที่เขามีให้ต่อเธอคือความรับผิดชอบเท่านั้น ปากก็พร่ำบอกว่าไม่รัก ก็ไม่รักหรอกแต่หลงหัวปักหัวปํา! เหตุจากคืนนั้น(โดยมี'น้ำมนต์'เด็กฝึกงานของแม่หมอตัวแสบเข้ามาเอี่ยวด้วย)ทำให้ไฮโซสาวสวอย่าง'ณิชา'ต้องแต่งงานกับของกุนซือนายตำรวจหนุ่มเย็นชา ทั้งนี้เขายังเป็นหลานชายแท้ๆของอิงอรภรรยาใหม่ของผู้เป็นพ่อที่เธอแสนจะเกลียดชังอีก หลังจากนี้จะเกิดอะไร เมื่อคนทั้งสองต้องใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกัน กุนซือ (ธีร์) วีระวงศ์ 32 years old. "อย่าให้ต้องย้ำเธออีก..ณิชา!" "หัดเกรงใจทะเบียนสมรสบ้างก็ดี..ฉันไม่อยากโดนหาว่าเมียกำลังสวมเขาให้" ณิชา วีระวงศ์ 24 years old. "อย่ามาตวาดฉันนะกุนซือ! พูดดีๆไม่เป็น เรอะ!" "งั้นพรุ่งนี้ไปหย่ากันเลยไหม..จะได้ไม่ต้องโดนถูกหาว่าฉันสวมเขาให้"

'เธอ' คือผู้ที่เสียพ่อแม่ไป 'เขา' คือผู้มีพระคุณที่ชุบเลี้ยงเธอมากับมือ "ไปแหกขารอฉันอยู่บนเตียงซะ...นั่นคืองานของเธอ" กะทิช็อกถึงกับอ้าปากค้าง แขนเรียวที่กอดอกอย่างเย่อหยิ่งคลายออกทันควัน

หนูเอามาคืนท่านป้าค่ะ ตอนนี้เจ้าของตัวจริงก็กลับมาแล้ว ดังนั้นหนูจึงไม่จำเป็นต้องเก็บเอาไว้แล้วค่ะ ขอบคุณที่ท่านป้าเมตตาหนูนะคะ.. "ไม่มีเพื่อนที่ไหนเขาทำกันแบบนี้" เพื่อนที่ไหนจะมายืนจูบกันโดยไม่แคร์สายตาคนอื่น ทินกรรู้ว่าเขาควรจะเบามือกับธันยกานต์มากๆ แต่ในเมื่อความอยากและความอดยากของเขามันถูกจุดขึ้นมาและเขาก็มาเจอของดีอย่างธันยกานต์เข้าให้.. เขาไม่สามารถเบาแรงได้เลย.. ถ้าเขารู้ว่าธันยกานต์ยังไม่เคยล่ะก็.. เขาจะเบามือกว่านี้.. แต่ขอเป็นรอบหน้านะ... เด็กที่มีอายุต่ำกว่า18ปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง เพราะเนื้อเรื่องบางช่วงบางตอนอาจจะมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และไม่ควรเอาไปลอกเรียนแบบ ทุกตัวละคร สถานที่ อาชีพ และอื่นๆเป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาดังนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเนื้อเรื่องของนิยายจึงไม่มีอยู่จริง

สาวน้อยขี้อ่อย กับ นายหน้านิ่งไร้หัวใจ เดลต้า " ถ้าไม่อยากท้องก่อนเรียนจบ! อย่ายั่ว! " เพราะคนขาดของมานานมันเอาไม่เลือกหรอกนะ โดยเฉพาะขาวๆ ใสๆ แบบนี้ยิ่งเอาได้ไม่เลือกที่เลยหล่ะ! วาเลน ฉันรักเขา แต่เขากลับมีคนที่รักอยู่แล้ว " เปลี่ยนเป็นหนูได้มั้ย..คนที่พี่รัก " มะนาว หญิงสาวที่หลงใหลในความเย็นชาของเดลต้า " นายต้องเป็นของฉัน.. " เบลล่า อดีตเจ้าของหัวใจของเดลต้า " ฉันจะทำให้นายกลับมารักฉันอีกครั้ง " ————————————————— นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียน บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับเนื้อหา อายุต่ำกว่า18 ควรได้รับคำแนนำ

หวังชิงเยี่ยนบุปผาแรกแย้มแห่งหอสราญรมย์ แต่งเข้าเป็นสะใภ้รองสกุลหรานเพื่อส่งวิญญาณคุณชายรองไปปรโลกอย่างสงบสุข ทว่าสองปีต่อมานางกลับถูกรสรักของพี่สามีแม่ทัพทำให้ชีวิตปั่นปวนจนจวนตระกูลหรานสั่นสะเทือน .................................... เหลียงซินเหยียน แต่งเข้าตระกูลเซี่ย ทว่าไม่ทันเข้าพิธีเซี่ยเฉินอวี้ ผู้เป็นเจ้าบ่าวก็ถูกเรียกตัวเข้ากองทัพ เจ้าสาวเช่นนางทำได้เพียงมองว่าที่สามีขึ้นม้าศึก ส่งสายตาห่วงใยผ่านผ้าคลุมหน้าเจ้าสาว ก่อนจะเข้าพิธีแต่งงานโดยมี เซี่ยเฉินซวี่ สวมชุดเจ้าบ่าวแทนพี่ชาย เพียงแต่ไม่คิดว่าต่อมาน้องสามีบัณฑิตผู้นี้จะทำหน้าที่แทนพี่ชายทุกอย่าง แม้แต่เรื่อง "เข้าหอ"

แพรวรู้ใช่ไหมว่าเรนเป็นเกย์ เรนเป็นรับไม่ใช่รุก เรนทำงานร้านข้าวต้มนะ มาชอบเรนเป็นเพื่อนเรน แพรวไม่อายคนหรือไงเวลามีคนถาม หรือว่าแพรวอยากลองของแปลกแบบเรนที่มีแต่คนรังเกียจ หรือว่ามันน่าสนใจ เลยลองเล่นสนุกดู เบื่อเมื่อไหร่ค่อยไป