ข้ามไปในนิยาย

เฟยเถา เจ้าของกิจการโรงหมักสุรา เกิดอุบัติเหตุระหว่างเดินทางไปแก้ไขปัญหาเรื่องส่งสุราให้ลูกค้าผิดคน เธอคิดว่าตัวเองได้ตายไปแล้ว จนเมื่อตื่นขึ้นมาอยู่ในร่างของ ฟางเฟยเถาหญิงไร้ยางอาย

โรเซ่ ดีไซน์เนอร์สาวผู้หลงใหลในการอ่านหนังสือ พบว่าเธอสามารถเข้าไปใช้ชีวิตในโลกนิยายแห่งความฝันที่เธอรักได้ ที่นั่นเธอได้พบซูโฮ ชายหนุ่มที่ติดอยู่ในห้องสมุดตลอดกาล การผจญภัยและความรักนำพาเธอให้เลือกว่าจะอยู่ในโลกแห่งฝันนี้ หรือกลับสู่ความจริง

นักเขียนนิยายจีนสำนวนห่วยแตกหลุดเข้าไปในนิยายที่เขียนเองเธอเปลี่ยนสำนวนการเขียนที่ห่วย การันตีความมันส์ฮาและฟินสุดๆ"ในเมื่อนักเขียนเป็นผู้กำกับเอง!" ร่วมล่องลอยพลิ้วไหวด้วยกันไปกับ'วรากร'

ไหนหน้าแนะนำตัวบอกว่า 60-65 แล้วทำไมเปิดออกมามันถึงเป็น49ล่ะคะช่องทางการร้องเรียนเกมไม่ตรงปกนี่อยู่ที่ไหน! ฉันไม่ยอม!!

เนื้อเรื่องบางส่วนในนิยาย…..เขาจึงวิ่งไปที่ลำธารด้านหลังจวนแม่ทัพลู่เพื่อรีบลงแช่กายให้หายจากอาการร้อนรุ่่มที่ตนเองกำลังเป็นอยู่ แต่โชคชะตาก็ทำให้คุณหนูหยูหงลี่ที่บังเอิญหลบมานั่งร้องไห้เสียใจที่เห็นท่านอ๋องแปดที่ส่งสายตาให้กับคุณหนูกู้ฟางเซียนบุตรสาวของท่านราชครูอู๋แทบจะตลอดเวลา เหมือนประกาศให้ผู้อื่นรับรู้กลายๆว่าเขามีใจให้นาง เรื่องนี้ทำให้คุณหนูหยูหงลี่เจ็บปวดมากมาย เพราะนางคิดมาเสมอว่าเขาเป็นชายที่เงียบขรึม เฉยชา และไม่สนใจสตรี แต่กลายเป็นว่าเขาสนใจสตรีดังเช่นบุรุษอื่นเพียงแต่สตรีผู้นั้นไม่ใช่นาง หงลี่จึงหลบมาร้องไห้เงียบ ๆ คิดว่าจะตัดใจจากเขาเสียที และจะเปิดใจมองหาบุรุษอื่นๆที่นางไม่เคยสนใจที่จะมองหาเลย นางลงแช่น้ำเล่นอยู่ก่อนแล้ว แต่ท่านอ๋องที่รีบเร่งมาถึงก็ถอดอาภรณ์ลงแช่น้ำเช่นกัน เมื่อแหวกว่ายจนมาถึงโขดหินที่หงลี่ซ่อนตัวอยู่ เพราะนางเห็นบุรุษกระโดดลงน้ำ แต่นางไม่กล้าจะขึ้นไป เมื่อพบหงลี่เข้าอ๋องหนุ่มจึงคิดว่านางมารอเขา เพราะนางวางยาปลุกกำหนัดเขา จึงได้จับร่างอวบของลงหงลี่มาลงทัณฑ์อย่างเร่าร้อนทันทีเพื่อสั่งสอน เรื่องราวจะเป็นเช่นไรต่อไป…..

ซ่งเจียซิน ถูกรถชนตาย ทว่าตายแล้วเกิดนับเป็นวัฏจักรชีวิต แต่การเกิดใหม่ของเธอแปลกประหลาดเกินไปไหม คนอื่นเกิดใหม่ในครรภ์มารดา แต่เธอกลับเกิดใหม่มาเป็นมารดาผู้อื่น ที่สำคัญผู้อื่นที่ว่ายังมีถึง 3 คน

สาวใช้เรื่องอื่นได้ปีนเตียง ส่วนสาวใช้อย่างฉันได้ปีนหลังคาหนีเอาชีวิตรอด เฮ้อ

ฮ่องเต้ผู้ดุดัน เย็นชา และน่าเกรงขามที่สุดในแผ่นดินกลับต้องสิ้นท่าให้กับหญิงสาวตัวเล็ก ๆผู้เอาแต่นอนหลับกลางวัน นางไม่ได้มีอำนาจ ไม่ได้มีกลอุบายใด ๆแต่กลับทำให้ฮ่องเต้ทรราชยอมอ่อนข้อให้ทั้งหัวใจ

อยู่ดีๆ ก็ทะลุมิติมาเป็นตัวประกอบในตระกูลที่มีตัวร้ายถึงสองคน เพื่อหลีกเลี่ยงจุดจบน่าอนาถ นางจึงต้องกีดกันพี่ใหญ่และพี่รองให้ออกห่างจากนางเอกดอกบัวขาวผู้นั้น ทั้งยังต้องทำดีกับสหายของพี่ชายที่เป็นพระเอกของเรื่อง หวังจะให้เขาไว้ไมตรีหากเกิดเรื่องขึ้น แต่เอ๊ะ! เหตุใดสหายของพี่ชายผู้นี้ถึงได้ ชอบปีนเรือนนางกันเล่า เทพเซียนบอกทางผิดหรือเขาเห็นข้างดงามจึงเข้าใจผิดคิดว่าข้าคือนางเอกกันนะ ++++++ “เมื่อครู่มีคราบอะไรเปื้อนที่แก้มเจ้าก็ไม่รู้ แต่พี่ปัดออกให้แล้ว” กล่าวจบเขาก็ถอนมือออกแล้วถอยห่างก่อนจะเดินจากไป “ขอบคุณเจ้าค่ะ” นางตอบรับก่อนจะส่งยิ้มให้สหายของพี่ชาย ดูเหมือนความสัมพันธ์ของคนจวนอวี้และหยางเฟยฉีพระเอกของเรื่องจะเป็นไปได้ด้วยดี เพราะกำลังคิดเรื่องราวการเอาตัวรอดจากความฉิบหาย จึงไม่ทันสังเกตสีหน้าหวาดกลัวของสาวใช้คนสนิท ‘คุณหนูเจ้าคะ ท่านไม่ควรหลงเชื่อคุณชายหยาง หน้าท่านไม่มีอะไรติดอยู่ทั้งสิ้น คุณชายหยางแค่อยากกินเต้าหู้ท่านก็แค่นั้น’ แม้จะอยากเอ่ยปากออกไปเพียงใด แต่พอได้เห็นสายตาดุของบุตรชายอดีตแม่ทัพใหญ่ของแผ่นดิน นางจึงไม่กล้าเอ่ยออกไป ปล่อยให้คุณหนูของตนถูกกินเต้าหู้อย่างไม่รู้ตัว

ทารีน่าคือตัวร้ายในนิยายเรื่องนี้ ก่อนที่จะเข้ามาอยู่ในร่างของตัวร้าย เมนของเธอคือไคล์ เขาชอบนางเอกและพยายามฆ่าทารีน่าครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อปกป้องนางเอก นี่ชีวิตของเธอจะต้องถูกเมนตัวเองฆ่าเหรอวะเนี่ย