ฉลาด

ดวงยิหวา ฟื้นขึ้นมาท่ามกลางคนแปลกหน้าและสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยเธอไม่เข้าใจเลยว่า เปลว ถึงได้จงเกลียดจงชังเธอนัก ทั้งยังขโมยจุมพิตแรกของเธอไปอย่างอุกอาจเร่าร้อน จนเธอหวั่นไหวไปกับเขาเสียทุกครั้ง... ไหนจะ ลูกๆ ที่เพิ่งจะรู้ว่าตนเองมีซ้ำยังเป็นลูกฝาแฝดชาย - หญิงที่โตเกือบสิบขวบอีกด้วย... พวกเขาต้องเข้าใจผิดอะไรสักอย่างแน่ๆ ว่าเธอเป็น ดวงดาหวัน ผู้หญิงที่เขาเกลียด แต่ถ้าขาเข้าใจผิดทำไมเขาต้องมาวนเวียนใกล้ๆ เธอ ทำไมต้องจูบเธอ และทำไมต้องกักขังเธอด้วยเปลวเสน่หาร้อนแรงเช่นนี้... เธอจะต้องรู้ความจริงให้ได้ว่าดวงดาหวันคือใคร และความรู้สึกที่มีต่อเขานั้นมันคือความจริง หรือแค่มายาลวงใจให้เธอหลงใหลไปกับเพลิงเสน่หาร้ายกาจของเขาเท่านั้นเอง...

"คุณจำคำพูดของตัวเองไม่ได้เหรอคะ ตอนที่พูดกับเพื่อนคุณบอกว่ายังไง ถ้าฉันท้องขึ้นมาคุณจะหย่ากับฉัน และสัญญาของฉันกับคุณมันก็สิ้นสุดลงแล้วด้วย” “ม่าน…” เพียงเขาอ้าปากเรียกชื่อเธอ ม่านทิวาก็พูดแทรกขึ้นมาอย่างไม่ยอมให้โอกาสคนใจร้ายอย่างเขาได้พูดอธิบายสักคำ “ที่คุณทำไปทั้งหมดก็เพราะต้องการแก้แค้นให้ยัยวิเจ็บใจแล้วก็เอาชนะเดิมพันเพื่อนของคุณเท่านั้น" เธอยอกย้อนเสียงราบเรียบ แต่มันกลับบาดลึกเข้าไปในหัวใจของชายหนุ่มจนเจ็บปวด

คำเตือน!! เรื่องราวอาจจะมี NC18+ บ้าง หากใครละเอียดอ่อนในเรื่องนี้ไม่แนะนำนะคะ ............. หลังจากสูญเสียเพื่อนรักได้ไม่นาน ก็ถึงคราวที่นางต้องตายบ้าง แต่ใครจะคิดว่าความตายนี้กลับเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวที่แสนเร่าร้อน ก็จะไม่ให้เร่าร้อนได้อย่างไร ในเมื่อโผล่มาตอนที่เจ้าของร่างนี้กำลังถูกกระทำก่อนจะเป็นฝ่ายพลิกมากระทำด้วยตัวเองหวังลดความเร่าร้อนแสนทรมานในร่างกาย แต่ขึ้นชื่อว่าชะตาชีวิตของอดีตนางร้ายมีหรือจะราบรื่น ไหนจะต้องพยายามเอาชีวิตรอดจากกระทำของบิดา แม่สามีก็จ้องจะงับหัว ใครไม่เป็นนางไม่รู้หรอก... ปล.นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวพันกับเรื่อง ‘พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่’ สามารถแยกอ่านได้แต่... เพื่ออรรถรสควรไปอ่านเรื่องดังกล่าวก่อนเพื่อความเข้าใจในเนื้อเรื่อง

สารวัตรหนุ่ม ผู้มีความเอกอุในการสืบคดี ไม่มีคดีไหนที่เขาจะสืบแล้วพลาด ที่จริงแล้ว เขามีใครบางคน ที่คอยอยู่ข้างกาย เป็นคนบอกด้วยสัมผัสพิเศษ ตาที่สาม

องค์หญิงน้อยซึ่งจำต้องก้าวขึ้นเป็นฮองเฮา นางจะหลอกล่อชายหนุ่มให้เป็นเชลยรักและส่งเสริมนางได้อย่างไร นางอยากเป็นฮองเฮาแสนดีมิใช่ฮองเฮาตัวร้ายสักหน่อย ฟากฟ้า ผู้ช่วยผู้จัดการกองถ่ายตื่นขึ้นมาในร่างขององค์หญิงน้อยทายาทเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่และจำต้องก้าวขึ้นเป็นฮองเฮา แต่นางจะเป็นฮองเฮาเพียงเพื่อแต่งสวามีขึ้นเป็นฮ่องเต้และคอยปกครองวังหลังไล่ตบตีกับเหล่าสนม หรือจะขึ้นนั่งบัลลังค์ปกครองบ้านเมืองเสียเอง นางไม่ยอมเดินตามที่ผู้อื่นกดดันแน่ เธอจะควบตำแหน่งทั้งผู้เขียนบท ตัวแสดงในบทนางเอก และผู้กำกับ และจะเปลี่ยนบทของแต่ละตัวละครให้เป็นอย่างที่เธอต้องการ นับจากนี้ พวกตัวละครทั้งหลาย จงโลดแล่นไปตามที่ผู้กำกับฟากฟ้าได้สั่งการเถอะ นางจะหลอกล่อชายหนุ่มให้เป็นเชลยรักและส่งเสริมนาง สตรีงดงามเช่นนางควรจะเป็นฮองเฮาแสนดีมีคุณธรรม มิใช่ฮองเฮาตัวร้ายมีแต่เสียงผู้คนประนาม

เพราะครอบครัว ไม่สมบูรณ์ เธอ จึงไม่อยากจะมีความรัก ถ้าไม่รัก จะไม่เจ็บปวด ถ้าไม่รัก ก็ไม่ทุกข์ แต่ เจ้านาย ที่พ่วงตำแหน่ง ปู่รหัส กลับเดินเข้ามา แล้วบอกเธอว่า ถ้าเธอพร้อม เขาพร้อมเสมอ สำหรับเธอ นานแค่ไหน เขาก็จะรอ เธอ จะทำยังไง กับหัวใจของตัวเอง เธอจะยอมเสีย เขาไปไหม ถ้ามีใครหลายคน เข้ามาหาเขา คนที่อยู่ข้างเธอ มาตลอดหลายปี ความรักของพี่กร จะทำให้เธอเปลี่ยนใจได้ไหม

สำนักคุ้มภัยอันดับหนึ่งต้องสูญเสียหัวหน้าสำนักไป หลี่รุ่ยหลินในฐานะของทายาทเพียงคนเดียวต้องแบกรับภาระนี้ อนาคตของสำนักจะเป็นอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับฝีมือของนางแล้ว

หลังแก้ปัญหาไอมารจนผืนดินกลับมาเพาะปลูกได้อีกครั้ง ก็ถึงเวลาที่เว่ยซือหงต้องไปผจญภัยจริง ๆ เสียที สมบัติวิเศษ สมุนไพรล้ำค่า ทรัพยากรอื่น ๆ อีกมากมายที่อยู่ในดินแดนลับ นางจะกวาดให้เรียบ!

อาเดลหนุ่มหล่อเจ้าของสนามแข่งรถรีลีฟผู้คลั่งรักเมียมาก ชะเอมเป็นคนที่เขารัก เธอเคยทำงานเป็นเด็กเอ็นมาก่อนและยอมเลิกทำมันเพราะคำขอของอาเดล แต่สุดท้ายก็มีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เธอต้องปิดบังเขาและกลับไปรับงานนั้นอีกครั้ง และในทุกครั้งเธอจะต้องโกหกเขา

หนึ่งพญางูยักษ์เกล็ดสีดำสนิทตัดกับดวงตาสีแดงเพลิงราวกับสีของทับทิมสยามอายุนับพันปีดุที่สุดในบรรดาอุรคทั้งสี่ทิศ ผู้ปกปักษ์ผืนพนาต้องห้ามติดกับเขตอุทยานแห่งชาติพนาดรทิศใต้ หนึ่งมนุษย์ที่เพิ่งผ่านพ้นเบญจเพสมาเพียงไม่กี่วัน ชื่นชอบการเดินป่าเก็บตราอุทยานแห่งชาติถูกสับเปลี่ยนเป็นเครื่องเซ่นสังเวยแทนชาวบ้านเผ่าชะนอที่ถูกเลือก หมู่บ้านชาติพันธ์ขนาดใหญ่ที่หลีกเร้นตัวอยู่ภายในผืนป่าต้องห้ามมานับร้อยปีเพียงเพราะหลงป่าแต่กลับมีชะตาตกฟากเดียวกัน โศกนาฏกรรมสัมพันธ์ในอดีตชาติเกี่ยวโยงชักนำให้คนทั้งสองหวนกลับมาเจอกันในฐานะคนแปลกหน้า ปริศนากลิ่นหอมของดอกราชาวดีบนเรือนกายชลทิตย์ที่มีเพียงนิลคีรีเท่านั้นที่สัมผัสได้ราวกับเคยสลักลึกในห้วงจิตวิญญาณ “กลิ่นหอมนี้กำลังล่อลวงข้าให้ลุ่มหลงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเจ้ารู้ตัวรู้ไม่ ทำไมถึงเย้ายวนถึงเพียงนี้นะเครื่องเซ่นสังเวยของข้า”