ตั้งครรภ์

เขาเป็นท่านรอง เธอเป็นเลขา ทั้งคู่ไม่เคยได้พบเจอกัน จนกระทั่งวันนั้น วันที่เป็นจุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง

เพียงเพราะ จัสติน โอคอลแนล มหาเศรษฐีหนุ่ม ลูกครึ่งไทย อเมริกัน เปิดประตูห้องน้ำเข้ามาพบหญิงสาวแสนสะคราญเปลือยเปล่าอยู่ใต้สายน้ำที่ไหลรินจากฝักบัวหรู เลือดร้อนๆ ในกายก็วิ่งพล่าน และจุมพิตแรกพบที่เร่าร้อนก็ผูกเขาให้ติดกับดักเสน่าของเธออย่างง่ายดาย... เขาปรารถนาในตัวเธอมากมายอย่างที่ไม่เคยต้องการใครมาก่อน แต่ สายรุ้ง เธอเป็นเพียงหลานสาวแม่บ้านที่สวยสดเย้ายวน ทำให้เขาเร่าร้อนอย่างไม่มีหญิงสาวคนไหนทำได้ เขาจะปล่อยเธอไปได้อย่างไร แม้เธอจะต่ำต้อยกว่าเขามากก็เถอะ เธอจะต้องเป็นของเขาเพียงคนเดียว...

เขา...ไม่อาจหยุดไฟแค้นที่จะทำลายหัวใจเธอได้ และเธอ...ก็ไม่อาจหยุดหัวใจรักเขา แม้ถูกแผดเผาจนเหลือเพียงเถ้าธุลีด้วยเพลิงเสน่หา

คำเตือน : ผู้ที่อ่อนไหวหรือรับไม่ได้ และมีจารีตประเพณีอันดีงาม ควรกดปิดนิยายรายตอนเรื่องนี้เสีย เชิญชวนสายดาร์กนิยมเสพอิโรติกห้ามพลาด เพราะการเสพยังคงร้อนแรงและต่อเนื่องอย่างเร่าร้อน !!!

เมื่อหนี้ชีวิตบีบให้ แพรไหม ต้องยอมขายศักดิ์ศรีเข้าสู่บ่วงมาเฟีย "คริสเตียน คาร์ดินัล" ผู้ดุดันไร้หัวใจ เขาประมูลที่ดินของเธอไปด้วยราคาสูงลิ่ว ก่อนยื่นข้อเสนอสุดบ้าคลั่ง: "แต่งงานกับผม...แล้วหนี้ทั้งหมดจะถูกปลด" การแลกเปลี่ยนที่พลิกผันชีวิต นำพาทั้งคู่สู่เกมรักเร่าร้อนท่ามกลางโลกมืดที่เต็มไปด้วยอันตรายและความหึงหวง

“มันเป็นคนทำลายชีวิตฉัน มันเป็นคนที่ทำให้คนไข้ของฉันตาย! ได้ยินไหมคนโปรด..ลูกของเธอมันทำให้ฉันไม่อยากเป็นหมอ ซะใจเธอแล้วหรือยังที่เธอกับมันได้ทำร้ายชีวิตฉันพังลงไปหมดแล้ว!!”

หญิงสาวปล่อยตัวปล่อยใจให้เพื่อนสนิทของพี่ชาย...เพราะความรู้สึกที่อยู่ในใจ แม้เธอจะรู้ว่าเขาไม่ได้รักเธอเลยก็ตาม... ชายหนุ่มเอ็นดูน้องสาวของเพื่อนสนิทอย่างบริสุทธิ์ใจ...จนวันหนึ่งกลับรู้ว่าในท้องของเธอมีลูกเขาอยู่ "ลินท้องกับใคร!!" "ละ..ลินไม่รู้" หญิงสาวเลือกที่จะโกหกออกไป "จะไม่รู้ได้ยังไง เธอสำส่อนขนาดนั้นเลยเหรอ นลิน"

“หมอภีร์” ตลอดชีวิตของเขาโหยหา “ความรัก” และ “ความอบอุ่น” มาตลอด และมีเพียง “อ้อมดาว” คนเดียวเท่านั้นที่เติมเต็มให้เขาได้ แม้จะได้รับความรักความอบอุ่นจาก “เมียเด็ก” มามากเท่าไหร่แต่ในใจก็ยังหนาวเหน็บ.....แล้วใครเล่าเติมเต็มให้หมอหนุ่มได้? ++++++ “ดาวดีขึ้นรึยังฮึ ถ้าไม่ดีฉีดยาให้นะ” เขาลุกจากเตียงเดินเข้ามาถามคนตัวเล็กที่นั่งส่องกระจกหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง “หมอภีร์ฉีดยาให้คงจะป่วยหนักกว่าเดิม เพราะหมอภีร์ฉีดยาให้เนี่ยแหละ ดาวถึงปวดหัวแบบนี้ หมอหื่น!”

"สวยแบบนี้ค่าตัวเท่าไรล่ะ ผู้ชายโต๊ะนั้นให้คุณเท่าไร ผมจ่ายให้มากกว่าสองเท่า"ธรรศธรเอ่ยระราน "นี่คุณ ถ้าคุณเมาก็กลับไปซะ อย่ามายุ่งกับฉัน"มณีรินทร์ยังควบคุมอารมณ์ได้ดี แม้ภายในใจจะเริ่มหวาดกลัว "ปล่อย!"หญิงสาวเริ่มดิ้นหนักขึ้น เมื่อฝ่ามือใหญ่เริ่มไม่อยู่นิ่ง ธรรศธรเริ่มลูบไล้สีข้าง และสะโพกแน่นกลมกลึงอย่างมันมือ อกอวบอิ่มเบียดเข้าหาอกกว้าง เอวเล็กเบียดอยู่กับช่วงเอวสอบที่มีกล้ามเนื้อแน่นแบบคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ จากตอนแรกที่คิดจะแกล้งให้เธอกลัว กลับกลายเป็นความต้องการแบบที่ธรรศธรเองก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง "ร้อนแรงอย่างนี้นี่เล่าพุฒิพัฒน์ถึงได้หลงจนหัวปักหัวปำ" "ปล่อย! ฉันบอกให้ปล่อยช่วย!..."เสียงตะโกนขาดหาย เมื่อริมฝีปากหนาฉกลงมาปิดปากอิ่ม มณีรินทร์เองก็นึกไม่ถึงว่าจะถูกคนแปลกหน้าคุกคามเธอแบบนี้ ความกลัวเริ่มเข้าเกาะกุมหัวใจ

การกระทำของน้องสาวทำให้เพลงมีนาต้องแบกรับความแค้นของกวินภพ ที่เปรียบดั้่งมัจจุราชขย้ำเธอ เพลงมีนาจะทำเช่นไรที่จะหลุดจากอ้อมกอดนี้ได้