ต่างวัย

นึกดูดีๆ เจ้าเอยเรามีอะไรเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดไหม ตัดคำว่าอาหลานออกไปก่อน ตอนนี้เราก็คือผู้หญิงกับผู้ชายที่มีความต้องการเหมือนกัน ถ้าอาปล่อยให้เจ้าเอยกลับห้องตอนนี้เจ้าเอยก็นอนไม่หลับและอาก็คงเป็นผู้ชายที่โง่มาก

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ ………. นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนา ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง *เราเตือนท่านแล้ว

ตื่นเช้ามานอนอยู่ข้างผู้ชาย แต่ไอ้เด็กนี่ยืนยันว่าไม่ได้ทำอะไร ฉันควรดีใจแต่ทำไมแอบเสียดายก็ไม่รู้

พ่อเลี้ยงหนุ่มนามว่า 'พันธ์ศักดิ์' เกิดไปสะดุดกับสาวใหญ่กลางคนอย่าง 'บุรณี' โดยไม่คาดคิด จากเหตุการณ์ที่เขาต้องเข้าไปหลบอยู่ในห้องลองชุดชั้นในสตรีห้องเดียวกันวันนั้น เธอผวาจนแทบช็อคเมื่อปืนสั้นในมือของชายผิวสองสีหน้าตาเอเชียกำลังเล็งมาที่หน้าเธอ เขาจู่โจมโดยเอาร่างกระแทกประตูห้องจนล็อคหลุดกระเด็น ทันใดเธอก็ถูกดันเข้ามุมจนชายหนุ่มเอามือปิดปากแน่นเพื่อไม่ให้เธอส่งเสียงกรี๊ด... จากวันนั้นสาวใหญ่อย่างเธอต้องเข้าไปพัวพันกับการตามล่าของเจ้าพ่อมาเฟียธุรกิจแฟชั่นที่โรม จนชีวิตของเธอและครอบครัวที่เหลือเพียงแม่สามีและลูกติดของสามีอิตาเลี่ยนที่เพิ่งเสียชีวิตจากหัวใจวายเฉียบพลันตกอยู่ในอันตราย...แทบบ้า ชายหนุ่มจึงเข้ามารับผิดชอบชีวิตครอบครัวของเธออย่างจำยอม แต่แล้วเธอก็ต้องมาติดบ่วงตกเป็นจำเลยผูกพันกับความรักที่ไม่น่าจะเป็นไปได้กับชายหนุ่มทายาทเจ้าของรีสอร์ตแห่งไร่ 'เทียมฟ้าภูลังกา' ด้วยวัยสามสิบกว่าของชายหนุ่มกับสาวใหญ่อายุสี่สิบกว่าเช่นเธอ แน่นอนย่อมมีเสียงครหาสารพัดต่อต้านจากคำว่า 'รักต่างวัย'

เมื่อเขากับเธอพบกันในชุดคอสเพล์การ์ตูนชื่อดังก่อนจะเกิดเรื่องวุ่นวายจนเขาต้องรับผิดชอบเธอด้วยการแต่งงาน เรื่องหวานๆที่แฝงไว้ด้วยความเร่าร้อนจึงเกิดขึ้น แต่เธอจะเป็นของว่างที่เขากินเบื่อเมื่อไหร่ก็จะโยนทิ้งไปอย่างไม่ไยดี

เธอก็แค่ดอกไม้ป่าที่เขาคิดจะเด็ดมาชื่นชมชั่วครั้งชั่วคราว ****** สำหรับอารามแล้วหนูให้อาได้ทุกอย่างแม้กระทั่งพรหมจรรย์ของหนู ****** "ทำไมอานอนกับเพื่อนของหนูได้แล้วทำไมถึงไม่ยอมนอนกับหนู" "ก็เพื่อนของหนูเอาทำอาชีพแบบนั้น" "แบบไหน" "เขาขาย" "แต่หนูให้ฟรี" "รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา" "รู้สิคะ สำหรับอารามแล้วหนูให้อาได้ทุกอย่างแม้กระทั่งพรหมจรรย์ของหนู"

คำก็แก่ สองคำก็คุณอา ตอกย้ำกันเข้าไป เอาวะ! ถ้าเป็นโคแก่แล้วได้กินเนื้อหวานๆ ละก็ ไม่ว่าจะเรียกอะไรก็ยอมทั้งนั้น เพราะสักวันเขาจะทำให้เธอเรียกเขาว่า "ที่รัก" ให้ได้

"หมอวาคิน" (คณิน ภักดีพิศุทธิ์) ศัลยแพทย์หัวใจฝีมือดี รูปหล่อ ร่ำรวย แต่มีความลับดำมืดคือมีอาการทางจิตประเภท "ซาดิสม์" (มีความสุขจากการทำร้ายคู่รักเวลามีเพศสัมพันธ์) ซึ่งเกิดจากปมในอดีตที่เห็นแฟนเก่าถูกข่มขืนและฆ่าต่อหน้า เขาจึงไม่กล้ามีความรักและใช้ผู้หญิงเพื่อบำบัดความต้องการดิบเถื่อนของตัวเอง จนกระทั่งเขาได้พบกับ "ลูกตาล" (ญาณินท์) หญิงสาวสู้ชีวิตที่ทำงานหาเลี้ยงพ่อขี้เมาและน้องต่างแม่ ลูกตาลแอบรักหมอวาคินตั้งแต่แรกเห็น แม้จะรู้ความลับเรื่องรสนิยมทางเพศที่รุนแรงของเขา เธอก็ยอมตกลงเป็น "ผู้หญิงของหมอ" ภายใต้ข้อตกลงลับๆ ว่าห้ามใครรู้และต้องรองรับอารมณ์ของเขา เพื่อแลกกับการได้อยู่ใกล้ชิดเขา แม้จะถูกกระทำรุนแรงทั้งร่างกายและจิตใจ แต่เธอก็ทนเพราะความรัก

นางเป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงโดยเศรษฐีผู้หนึ่ง แต่ใครจะรู้ว่าผู้ที่เป็นบิดาบุญธรรมกลับคิดไม่ซื่อต่อนาง ทำให้นางต้องตกระกำลำบากจากความอิจฉาของเหล่าฮูหยิน

ก็เเค่ถอนหมั้น! เเต่เเท่งเอ็นที่เสียบคาร่อง...ถอดให้ออกก่อนสิเพทายหึ! เรื่องย่อ "หนูบอกไปเเล้วไงว่าเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันอีกเเล้ว!!" "เธอเป็นเมียฉัน!!! ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องเเต่งงานกับฉัน!!" "ทำไมล่ะ...ทีเมื่อก่อนพี่ไม่เคยสนใจฉันเลยสักนิด ทิ้งให้ฉันต้องอยู่ที่บ้านคนเดียว แล้วยังจะถอนหมั้นจากหนูอีก นี่ไงหนูถอนหมั้นให้แล้วส่วนเงินหนูจะหามาใช้หนี้แทนพ่อกับแม่หนูเอง!" "เธอบังคับให้ฉันต้องทำเเบบนี้เองนะ ขึ้นรถ!!! ถ้าดื้อฉันจะจับเธอเเทงตรงนี้เลย อย่าหาว่าฉันไม่กล้า" "คนบ้าอึก!!!" *****ก่อนอื่นต้องของชี้เเจ้งชื่อตัวละครก่อนเลยนะคะ ไรท์ขอเปลี่ยนชื่อนางเองจากเทพายเปลี่นเป็นเพทายนะคะ*****