ทะลุมิติ

เกิดใหม่อีกครั้งแต่กลับโดนวิญญาณบรรพบุรุษร่างเดิมตามตอแย สั่งให้รีบหาสามีและมีลูกโดยด่วน เหอะ คิดว่าคนอย่างเขาอยากมีนักรึยังไง ใช่ ท่านเข้าใจถูกแล้วท่านตา ข้าอยากมีสามีจนตัวสั่น/เอามือทัดผมมองหาผู้ชาย

จ้าวเหลียนเฟยที่กำลังขับรถกลับไปฉลองปีใหม่กับครอบครัว ใครจะรู้ว่าเธอจะไปไม่ถึงเพราะเธอถูกรถบรรทุกเฉี่ยวจนรถของเธอพลิกคว่ำคว่ำ กระทั่งวิญญาณเธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของจ้าวเฟยเฟยสตรีร้ายกาจที่ต้องเลี้ยงดูลูกติดสามีฝาแฝดสองคน และร่างใหม่ก็เป็นที่รังเกียจของคนทั้งหมู่บ้าน เฮ้อ...แล้วให้มาอยู่ในร่างของคนที่ทั้งหมู่บ้านรังเกียจเนี่ยนะ พระเจ้าให้ตายไปเลยได้ไหมวะ แม่งเอ๊ย จ้าวเหลียนเฟยเอ่ยกับเด็กทั้งสองตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง "เอ่อ...แม่หนูขอน้ำกินหน่อยสิได้ไหม" "ท่านแม่ปีศาจหิวหรือ..รอเดี๋ยวนะเจ้าคะ" เฉินหยุนผิงเอ่ยกับแม่เลี้ยงก่อนจะเดินเตาะแตะๆไปเอาชามใส่น้ำ ส่วนเฉินโม่หวายจับแขนน้องสาวเอาไว้ไม่ให้ไป จ้าวเหลียนเฟยจึงกำลังจะลุกไปหยิบเอง อยู่ๆก็ถูกเหวี่ยงกระเด็นไปกลางลานบ้าน เมื่อเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นผู้ชายหน้าตาอัปลักษณ์หนวดเครารุงรัง เขาคือเฉินมู่หยางบิดาของเด็กทั้งสองและสามีของร่างนี้ จ้าวเหลียนเฟยกลอกตามมองบนทันที หึ ใครอยากอยู่กับเข้ากันไม่ดูสภาพตัวเอง บ้านก็สกปรกเหลือเกิน "มีสิทธิ์อะไรมาใช้ลูกข้านังสตรีแพศยา หิวก็คลานไปหากินเอง"

ตั้งแต่ฟื้นขึ้นมาในร่างสะใภ้ยุค 80 ก็คิดว่าจะได้สโลว์ไลฟ์ดูแลลูกเลี้ยงและแม่สามีเป็นนางเอกนิยายแสนดี แต่เธอกลับมีความสามารถใหม่ ทั้งยังต้องรีบหาเงินหนีไปซื้อบ้านให้ไกล ก่อนที่ฆาตกรต่อเนื่องคนดังจะลงมือ

คุณเคยรู้สึกกำลังตามหาใครบางคนมั้ย เคยรู้สึกมั้ยว่ากำลังรอใครอยู่นานแสนนาน เคยกำลังรู้สึกหลงทางเพราะใครคนหนึ่งมั้ย แล้วตอนที่จบคนคนนั้นแล้วมีความรู้สึกว่าคนนี้แหละที่รอมานานแสนนาน คนนี้แหละที่กำลังตามอยู่แล้วจะไม่ยอมจากเขาคนนี้ไปอีกแล้ว

จะทำเช่นไรเมื่อสวรรค์ให้โอกาสเป็นสาวพรหมจรรย์อีกครั้ง หลังจากถูกสวามีลงทัณฑ์ถึงสามหน นางอยากสะบั้นดวงชะตากับเขา เหตุใดชาตินี้อีกฝ่ายจึงต้องดื้อดึงบีบคั้นเพื่อผูกดวงชะตากับนางอีกคราให้ได้ด้วยเล่า!!…

หลุดมาในนิยายที่เป็นเพียงนางร้ายตัวประกอบที่มีบทเพียง 3 หน้าก็ถูกพระเอกฆ่าตาย เช่นนั้นข้าก็จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก แต่ว่า "ข้าจะไม่ยอมยกเลิกงานหมั้นของเราเป็นอันขาด!!” ยุ่งละสิ พระเอกปล่อยข้าไปเถอะ!!

นั่งด่าตัวละครอยู่ดีดี ดันเข้ามาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยายเสียได้ ซ้ำยังตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าสังหารพี่สาวตนเองอีกด้วย รอบด้านมีแต่คนหมายเอาชีวิต มารดามันเถอะ! ใครก็ได้ พาข้าออกจากนิยายเล่มนี้ที!

คืนวันแต่งงาน จิ่งโม่เยี่ยจับตัวเฟิ่งชูอิ่งที่กำลังปีนกำแพงได้ ก่อนจะกดตัวนางเข้ากับกำแพงแล้วเอ่ยถาม “ชายารัก เจ้ากำลังจะไปไหนหรือ?” เฟิ่งชูอิ่งน้ำตาคลอ “ข้าคำนวณดวงชะตาให้ท่านอ๋อง พบว่าท่านอ๋องถูกดาวอัปมงคลเพ่งเล็ง กำลังจะมีเคราะห์หนัก ข้าก็เลยจะไปปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายให้ท่านอ๋องเพคะ!” ยามที่มือหนาของเขาล้วงเข้ามาในอกเสื้อ นางก็เบี่ยงหน้าหนีอย่างเขินอาย “ท่านอ๋อง อย่าทรงทำอย่างนี้สิ!” ครู่ต่อมา เขาก็หยิบตราพยัคฆ์ออกมาจากเสื้อของนาง นาง : “...ท่านอ๋อง ข้าอธิบายได้เพคะ!”

ชีวิตเดิมบัดซบอยู่แล้ว ไฉนสววรค์ยังส่งมาให้อยู่ในร่างของหญิงสาวที่ต้องแต่งเข้าจวนชินอ๋องตัวร้ายอย่างไม่มีทางขัดขืน เขาได้ฉายาว่าเป็นชายมักมากในกาม มัวเมาในกามารมย์วัน ๆ เอาแต่เข้าหอนางโลม

เมื่อพนักงานสาวยุคปัจจุบันอย่างเธอต้องทะลุมิติเข้าไปในอดีต มันก็ดีถ้าได้ทะลุมิติไปเป็นนางร้ายผู้แสนร่ำรวย แต่นี่! ฉันทะลุมิติมามีสามีเป็นยาจก ให้ตายเถอะสวรรค์!!! กลั่นแกล้งกันเกินไปแล้ว เพราะความบังเอิญที่ปรากฎตัวต่อหน้าบุรุษผู้นนั้น เพราะเขาพบเห็นนางเป็นคนแรก เป็นเหตุให้คนตั้งคู่ต่อร่วมผูกผมเคียงคู่กันในกระท่อมทรุดโทรมท้ายหมู่บ้าน สามียาจกผู้แสนเกียจคร้านกับภรรยาสาวยุคปัจจุบันที่ต้องหาเงินเลี้ยงชีพ ทว่านับวันไปแล้วสามียาจกผู้เกียจคร้านของนางยิ่งทำตัวคล้ายมีความลับที่ปิดซ่อนไว้ไม่อาจบอกให้นางได้รับรู้ ยิ่งนางพยายามหาคำรอบ เขาก็ยิ่งเหยียบมันไว้ใต้ดิน อาซานแท้จริงท่านมีภรรยาแล้วใช่หรือไม่!!?