นอกใจ

ผัวบังเอิญเจอโทรศัพท์เก่าของเมียแล้วเห็นคลิปสมัยก่อนที่เธอชอบถ่ายไว้ตอนเล่นเซ็กส์หมู่ จากที่โกรธในตอนแรกแต่พอดูไปเรื่อยๆ กลับเกิดอารมณ์แปลกๆ จนวางแผนยั่วเมียให้ใจแตกเพราะอยากขยี้เมียร่านแบบในคลิป

ในค่ำคืนที่ซือชิงเจ๋อออกไปพลอดรักกับชู้รัก ซางชิวกลับต้องจบชีวิตลงอย่างอนาถ พญายมให้โอกาสเธอได้กลับมามีชีวิตเป็นเวลาเจ็ดวันเพื่อสะสางความปรารถนาที่ยังค้างคาใจ เธอมีความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียว นั่นก็คือการหย่ากับซือชิงเจ๋อ ให้ทุกอย่างที่ผ่านมาจบสิ้นลง ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นหรือตายก็อย่าได้กลับมาพบเจอกันอีก

“โห... ” เจมส์ตาวาว ค่อยๆ รั้งสายเสื้อในลงมากองที่ต้นแขน กระเปาะสีเนื้อร่นลงมากองอยู่ใต้ราวโนม สองเต้าอวบเต่งผุดเผยออกมาอวดความสวยงาม “ใหญ่มาก… ” เจมส์นิ่งพินิจสองเต้า ผิวของแพรนวลขาวเนียนจนแลเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้ความเปล่งปลั่ง บอบบางผุดผาดไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาว “ซี้ด…” แพรนวลสะดุ้ง ริมฝีปากของชายหนุ่มครอบลงมาบนยอดปทุมเย้ายวน ดูดปลายหัวนมจนเต่งตั้งขึ้นเป็นตุ่มไตแดงเรื่อเอาไว้ในอุ้งปาก ลิ้นที่วนเลียรัดรอบหัวนมสร้างความเสียวปลาบวาบแล่นลงไปตลอดเรือนร่างของหญิงสาวที่พริ้มตาสยิว สองมือโอบกอดลูบไล้แผ่นหลังของชายหนุ่ม “ผมทนไม่ไหวแล้ว… ” ใช้เวลาเล้าโลมไม่นานนักเจมส์ก็ผละออกมาจัดการถอดกางเกงใน เพียงอึดใจสั้นๆ เนื้อตัวก็เปลือยเปล่าเล่าจ้อน แพรนวลมองเห็นอาวุธประจำกายของเจมส์ซึ่งมีขนาดมาตรฐานชายไทย หล่อนเคยเห็นมาแล้วหลายครั้ง จึงไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นมากนัก

(หลงจ่านเหยียน มู่หรงฉิงเทียน ไทเฮางามล่มเมือง ฉบับใหม่ล่าสุด) ข้ามเวลามาก็ต้องแต่งงานกับฮ่องเต้ที่ประชวรหนักหรือ? ใครจะรู้ว่าวันต่อมาหลงจ่านเหยียนจะได้เลื่อนขั้นเป็นไทเฮา แม้แต่บิดาเลวทรามมารดาชั่วร้ายยังต้องคุกเข่าโขกศีรษะ ฮ่องเต้ยังต้องโค้งกายน้อมคารวะ บอกได้คำเดียวว่า...สะใจ! เพียงแต่ สายตาคู่นั้นของท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่จ้องมองนางกลับดูค่อนข้างประหลาด… “เจ้าผ่านบุรุษมาแล้วกี่คน” “ครึ่งคนกระมัง ต่อมาก็สิ้นใจตายเสียแล้ว” “ตายได้ก็ดี! หากเขาไม่ตาย ไว้ข้าเจอตัวเขาเมื่อใด จะต้องตายอนาถยิ่งกว่าเดิม”

รวมเรื่องสั้นสุดซี้ดที่จะทำให้คุณเสพติดจนถอนตัวไม่ขึ้น! แนว PWP เน้นเรื่องบนเตียงเป็นหลัก โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เมื่อทานข้าวเสร็จติณณ์กับมาเรียมทำตัวให้ปกติที่สุด เดินออกมาจากร้านอาหารอย่างใจเย็น ก่อนจะเปิดประตูขึ้นไปในรถแล้วหยิบปืนออกมาส่งให้มาเรียม "ปืนสองกระบอกกับลูกที่จำกัดหมดแล้วคือหมดเลยไม่มีสำรอง" ติณณ์พูดขณะที่สตาร์ทรถ เตรียมจะขับออกจากร้านอาหาร "ปืนสองกระบอกกับลูกกระสุนประมาณยี่สิบสี่นัดคุณคิดว่าพวกนั้นมากันกี่คนสองโหลพอไหม” ครั้งแรกกับคำถามยาวๆ ของมาเรียม ถ้าไม่ใช่เรื่องเป็นเรื่องตายเธอคงไม่พูดออกมาสินะ เธอก็พอมีความรู้ด้านปืนไม่น้อยหญิงสาวคนนี้ไม่ธรรมดาสมแล้วกับที่เขาสนใจเธอเป็นพิเศษ

วันวิวาห์ ในวันวิวาห์ของฉันเอง คู่หมั้นของฉันกับน้องสาวของฉันที่ชื่อว่ากู้หลาน กำลังพัวพันกับความสัมพันธ์ลึกซึ้งอยู่ในห้องรับรองแขก และถูกจับได้คาหนังคาเขาต่อหน้าผู้คน ฉันกลายเป็นตัวตลกของงาน กลายเป็นที่ซุบซิบนินทาไปทั่วทั้งงาน แต่แล้วลู่จิ่งชวนซึ่งเป็นเพื่อนเล่นวัยเด็กของฉัน กลับก้าวออกมาคลี่คลายสถานการณ์ คุกเข่าขอฉันแต่งงานต่อหน้าทุกคนอย่างเปิดเผย เพื่อปกป้องฉันจากความอับอาย หลังแต่งงาน เขาก็ดูแลฉันอย่างดี ตามใจฉันทุกอย่าง เพียงแต่เรื่องบนเตียงของเรานั้นไม่ราบรื่น เขามีปัญหาทางเพศมาโดยตลอด จนกระทั่งปีนี้หลังจากที่เราได้ทำเด็กหลอดแก้ว ฉันจึงได้ตั้งครรภ์ หลังจากนั้น เขาก็ยิ่งดูแลฉันอย่างทะนุถนอมเป็นพิเศ ฉันคิดว่า เขาคือที่พักพิงสุดท้ายของฉันอย่างแท้จริง จนกระทั่งวันนั้น ฉันได้ยินบทสนทนาระหว่างเขากับเพื่อน "อาชวน นายมันใจร้ายเกินไปแล้วนะ กู้หนิงดูแลนายดีขนาดนั้น นายกล้าดียังไงถึงได้สลับไข่ให้กู้หนิงอุ้มบุญแทน เพราะกู้หลานกลัวเจ็บ ไม่กล้ามีลูกงั้นเหรอ?" "อีกอย่าง อีกสองเดือนเด็กก็จะคลอดแล้ว นายคิดจะทำยังไงต่อไป?" เขานิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมา "พอเด็กคลอดแล้ว ฉันก็จะอุ้มลูกไปให้อาหลาน เพื่อเติมเต็มความปรารถนาของเธอ" "ส่วนกู้หนิง ฉันก็จะบอกเธอว่าลูกแท้งไปแล้ว" "ชีวิตที่เหลืออยู่ ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง" มิน่าล่ะ ความอ่อนโยนเอาใจใส่ที่ฉันเคยคิดว่าได้รับนั้น แท้จริงแล้วมันเป็นเพื่อเธอคนนั้นทั้งหมด ฉันหันหลังกลับ และนัดหมายการผ่าตัดทันที เด็กสกปรกคนนี้ ฉันไม่ต้องการแล้ว และชีวิตสมรสจอมปลอมนี้ ฉันก็ไม่ต้องการอีกต่อไป

“ขอโทษนะป้า ฉันได้ยินป้าพูดถึงเถาวัลย์...เถาวัลย์อะไรเหรอ??” “อ๋อ เถาวัลย์รัญจวนน่ะค่ะ” ป้าพะยอมหันมองรอบกายเหมือนกลัวจะมีใครได้ยินเข้า เหมือนเรื่องที่แกกำลังจะพูด เป็นสิ่งต้องห้าม “มันเป็นของหายากค่ะคุณม่าน มีแค่ในหุบเขารัญจวนกลางป่าลึก ผลของมันมีฤทธิ์เดชช่วยให้เครื่องเพศสตรีเปล่งปลั่งเหมือนสาวบริสุทธิ์ ถ้าสตรีคนใดได้ใช้เถาวัลย์รัญจวนสักครั้ง เครื่องเพศจะฟิตเปรี๊ยะไปเป็นสิบปี หากชายใดได้เสพสังวาสด้วยก็จะติดอกติดใจ ไม่มีทางลืมรสลืมกลิ่นได้เลย”

ฉันถูกบังคับให้ต้องมาแต่งงานกับเขา เขาคนนั้นที่เคยนอกใจฉันไปเมื่อหลายปีก่อน

“ในวันที่ฉันควรจะได้ยืนข้างเขา…กลับกลายเป็นวันที่เขายืนอยู่กับคนอื่น” ความรักวัยมหาวิทยาลัยของเราเหมือนจะราบรื่นดี จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่เขาเปลี่ยนไป หลังจากพบว่าเพื่อนสนิทของฉันคือเพื่อนรักในวัยเด็กของเขา วันรับปริญญา วันสำคัญที่ทุกคนถ่ายรูปคู่กับคนรัก แต่ฉันกลับต้องยืนเดียวดาย มองเขายืนกอดกับใครอีกคนที่ไม่ใช่ฉัน… และนั่นคือวันที่ฉันเลือกจะหายไปจากชีวิตเขา ลบทุกความทรงจำที่เคยมี…แต่โชคชะตากลับไม่ปล่อยให้มันจบง่ายๆ เมื่อฉันกลับมาอีกครั้ง กลับต้องเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน จนฟื้นขึ้นมาในห้องมืดทึม ที่ทุกอย่างตกแต่งราวกับห้องของมาเฟียในนิยาย และที่น่าตกใจกว่าคือ…เขาลักพาตัวฉันมา! ชายหนุ่มร่างสูงกำยำ ผู้เคยเป็นเจ้าของหัวใจฉัน ก้าวออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันเอวเพียงผืนเดียว ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำเอาหัวใจฉันแทบหยุดเต้น… :: “ได้ข่าวว่าเธอมีคู่หมั้นแล้ว?” เขาจ้องมาทางฉัน พร้อมแววตาที่เปลี่ยนไป…