ปากร้าย

เธอรู้ดีว่าสิ่งกำลังทำมันช่างโง่เง้า เรียกร้องไปก็ไร้ค่า แต่เธอก็ยังหวังว่าท่านจะสนใจ แสดงความรักความห่วงใยใส่ใจต่อเธอ เหมือนที่ท่านแสดงกับภรรยาใหม่ของท่านบ้าง พนิดาเช็ดน้ำตาลวก ๆ เมื่อมันไหลมาประจานความอ่อนแอในหัวใจ ไม่ว่าจะทำตัวดีหรือไม่ดี ท่านก็ไม่เคยมองเธอดีเลย ในเมื่อเป็นคนชั่ว ไม่เคยดีอะไรในสายตาของท่านอยู่แล้ว เธอก็จะชั่วให้สุดไปเลย ดวงตากลมโตกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะไปสะดุดกับคนร่างกำยำ ที่นั่งดื่มกับผู้ชายหกคน ใบหน้าของเขาหล่อเหลาคมคาย เขาโดดเด่นกว่าใครในสายตาของเธอ เขาเป็นคนหน้าตาดี มีผู้หญิงนั่งอยู่ข้าง ๆ อีกสองคน ดื่มกันหัวเราะกันอย่างมีความสุข ทุกคนบนโลกนี้กำลังมีความสุข ยกเว้นเธอที่ไม่เคยมีความสุขเลย ตั้งแต่แม่จากไป เธอหยัดกายลุกขึ้นเดินตรงไปหาเขา เเม้ร่างเล็กจะเซถลา แต่เธอก็เดินไปจนถึงเป้าหมายจนสำเร็จ มือบางยันกับพื้นโต๊ะแล้วโน้มตัวมองคนตรงหน้า ท่ามกลางสายตาชายฉกรรจ์ที่นั่งร่วมโต๊ะกับคนที่เธอสนใจ "นอนกับฉันไหม ฉันให้นายห้าพัน!"

ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เขาจะเป็นรักแรกและรักเดียวของฉัน ฉันรักเขาตั้งแต่รักเป็น 'มีน' สำหรับผมแล้วผมรู้ตัวมาตลอดว่าเธอรักผม แต่ผมมันก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง ที่พอมีใครมาให้รัก ผมก็รัก 'เต้ย' โรแมนติก แอบรัก ครอบครัว รักวัยรุ่น รักสามเส้า

เมื่อสาวเวอร์จิ้นยุคปัจจุบันที่ไม่รู้จักแม้แต่การตกหลุมรักใครสักคน หรือความรักในรูปแบบของคนรัก กลับถูกส่งตัวเข้าไปในนิยายเพื่อสอนเรื่องรัก ๆ ให้กับพระเอก งานนี้จะรุ่งหรือร่วงก็คงต้องวัดกันเสียแล้ว

ในโลกนี้แต่ละคนมีบุคลิกที่หลากหลายแตกต่างกันออกไป แต่หนึ่งในนั้นที่อยากจะนำเสนอก็คือ เดอะแบก Hyper-Independence ไม่ใช่เพียงแต่เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ต้องแบกรับภาระหนี้สินอะไรทุกอย่างทำนองนั้น แต่เป็นเดอะแบกที่ทำทุกอย่างด้วยตัวคนเดียว พึ่งพาคนอื่นน้อยที่สุด เจ็บปวดก็ไม่พูด ไม่ปริปากเล่าอะไรออกมาง่าย ๆ ไม่กล้าเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากใคร แล้วคุณเป็นหนึ่งในนั้นหรือเปล่า? นักอ่านหลายคนอาจไม่ชอบที่ตัวละครเป็นแบบนี้ แต่เราอยากจะสื่อให้เห็นว่ามีบุคคลประเภทนี้จริง ๆ ที่เป็นเดอะแบก แบกทุกสิ่ง รับความรู้สึกทุกของคนอื่นมาไว้กับตัว โดยที่เขาเองก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเป็น Hyper-Independence มันมีที่มาที่ไป สิ่งแวดล้อม สังคมที่เจออาจหล่อหลอมให้เรากลายเป็นใครอีกคนโดยที่เราไม่รู้ตัว อาจเป็นตัวละครที่งี่เง่า หน่อมแน้ม ก็แค่พูดทุกสิ่งทุกอย่างออกมาก็จบ...แต่ในความเป็นจริงมันไม่ได้ง่ายแบบนั้น บางคนอาศัยความกล้ากว่าครึ่งชีวิตกว่าจะพูดความในใจออกมาได้สักประโยค มาเอาใจช่วยตัวละครว่าจะสามารถออกจากสภาวะเดอะแบกได้หรือไม่ สุดท้ายความรักของทั้งสองจะลงเอยเช่นไร มาลุ้นไปด้วยกันค่ะ

เขาเปลี่ยนชีวิตเธอจากเด็กฝึกงานธรรมดาสู่การเป็นเลขาคู่ใจมานานกว่า5ปีแต่สิ่งที่เธอทำไม่เพียงแต่ทำงานเลขาเธอยังคอยปรนนิบัตเขาในยามค่ำคืนอีกด้วย

โรส สาวสวยแสนเซ็กซี่แต่นิสัยแสนร้ายกาจ ผู้ที่มีความสามารถในการล่อลวงให้หนุ่มๆหลงรักแล้วหักอด แต่กับเขาที่ไม่ว่าเธอจะยั่วเขาขนาดไหนแต่เขาก็ไม่เคยสนใจเธอ มีแต่ร้ายใส่เธอ ไฟ ทนายหนุ่มที่พ่อของโรสไว้ใจให้ช่วยดูแลหญิงสาว ใครๆก็บอกว่าเขาเป็นคนที่แสนดี แต่กับเธอทำไมเขาถึงได้ใจร้ายนัก

"มึงคิดว่ากูมีอะไรกับยัยนี่...มึงคิดได้ไงไอ้ต่อ" "ก็ใครจะไปรู้วะเห็นนั่งรถมาเรียนกับมึงทุกวัน นึกว่าเป็นเด็กมึง" "ยัยนี่เป็นแค่เด็กรับใช้" "เด็กรับใช้??? " "เออก็แค่เด็กที่ย่ากูรับมาเลี้ยงเพราะสงสาร แต่ไม่เจียมตัวอยากเรียนสูงๆย่ากูเลยสงสารส่งให้มาเรียนที่นี่" เขามองหน้าใบตองด้วยสายตาเกลียดชัง เขาทั้งเกลียดทั้งขยะแขยงที่ต้องนั่งรถมาเรียนกับยัยนี่ทุกวันแต่เขาทำอะไรไม่ได้เพราะเป็นคำสั่งของย่า

เธอ...ผู้เปรียบเสมือนดอกไม้ริมทาง เขา...ผู้หลงใหลดอกไม้ ดอกไม้ที่ถูกเด็ดมาแล้ว เท่ากับว่ามันได้ตายไปแล้ว ไม่มีทางเติบโต แม้จะนำมาใส่แจกันดูแลอย่างดี สุดท้ายมันก็ต้องเหี่ยวเฉา และตายลง...

โชคชะตาส่งเธอมาเกิดใหม่ในร่างคุณหนูผู้เย่อหยิ่ง รวยไม่พอ ยังมีสามีติดมาด้วย! แต่พอฟื้นขึ้นจากความตาย เขากลับยื่นใบหย่าให้... "มีทองท่วมหัวไม่ต้องมีผัวก็ได้!"

"เราท้อง" คนฟังหันขวับทันทีที่ได้ยินที่ได้ยินคำว่า ท้อง นรีรู้อยู่แล้วว่า พ่อของลูก จะต้องตกอยู่ในสภาวะช็อกหนักเช่นนี้ ตัวเธอเองก็อึ้งกับผลตรวจเมื่อไม่กี่วันก่อนไปหลายชั่วโมง ริมฝีปากระริกสั่นเอ่ยย้ำซ้ำอีกครั้งโดยไม่ต้องมีใครร้องขอที่จะฟัง "เราท้องกับปราณ"