ผู้มีอำนาจ

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

เจ้าบ่าวหลุดจองเป็นเรื่องของคุณกระทิงกับหมี่ที่ต้องตกกระไดพลอยโจนเป็นคู่บ่าวสาวกัน เหตุผลก็เพราะเงินตัวเดียว มาตามอ่านกันค่ะ ว่าการแต่งงานปลอมๆ จะนำรักแท้มาสู่ทั้งสองหรือไม่

เมื่อผู้ช่วยแม่ครัวดันย้อนเวลาไปพบกับฮ่องเต้ที่เลือกกินที่สุดในสามโลก แต่ดันถูกสวมรอยรับความดีความชอบแทนแม่ครัวของเราเรื่องวุ่นๆจึงเกิดขึ้น เอาใจช่วยแม่ศรีไพรของเราให้ชนะใจฝ่าบาทไปด้วยกัน ใน...เหมันต์ไม่ช่วยอะไร วันนี้จะกินอะไรดีเพคะฝ่าบาท

สรวิชญ์กล่าวหาน้องชายปุณิกา ว่าพาน้องสาวเขาหนี จะแปลกอะไรถ้าเขาจะฉุุดเธอมา ตาต่อตาฟันต่อฟัน!

“นายต้องการอะไร?” “นาย?” “ก็นาย…ไง” “เรียกชื่อฉันใหม่อีกที! ถ้ายังเรียกไม่ถูก เพื่อนเธอได้รู้เรื่องของเราแน่ๆ!”

เพราะครอบครัวที่มี ไม่สมบูรณ์ เด็กสาวในวัยที่กำลังเจริญเติบโต จึง อยากหาที่พักพิง และ เมื่อได้ทำความรู้จักกับนายเสือ ความรักต่างวัยจึงเกิดขึ้น อย่างไม่ทันตั้งตัว

เมื่อผู้นำสูงสุดได้กลับมา เขาตั้งใจที่จะมีชีวิตที่เรียบง่าย สงบสุข แต่เขาก็ได้ถูกทุกคนดูถูกดูแคลน เมื่อในวันแต่งงานของเขา เขาได้โบกมือเรียกเก้ามหาเทพแห่งสงคราม เทพแห่งสงครามทั้งเก้าต่างเข้ามาคุกเข่าและเรียกเขาว่า นายท่าน...

“กลิ่นของคุณทำให้ผมอดใจไม่ไหว… ” เขาซุกหน้าเข้ามาใกล้ “ท่าน… เอ่อ… ท่านได้กลิ่นอะไรหรือคะ” หัวใจของอัญญาเต้นแรง หล่อนรู้สึกประหม่า ทั้งเกร็งทั้งกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก “ก็กลิ่นสาบสาวของคุณ… กลิ่นตรงนี้ไง” ท่านประธานเอื้อมมือเข้ามาใต้...

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ ………. นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง

เรื่องราวของสโรชา... เจ้าของชื่อความหมายดอกไม้บริสุทธิ์ ทว่ามีอาชีพคาวโลกีย์ คืนฝนตก เพ้นท์เฮ้าส์หรู และแขกหล่อ ลีลาร้อน อันตราย ... ความรัก ... ความใคร่ มาดูกันว่าเส้นทางของเบอร์หนึ่งค็อกเทลเล้าจ์กฤตจะเป็นเช่นไร +++++++++++ ลิ้นสากลงลึกไซ้ควานเข้าภายใน ไล้ไปตามไรฟันสะอาด หยอกเอินก่อนถอดถอนออกมา สโรชาที่ร้างพิศวาสมานาน ระทวยด้วยรสจุมพิต ร่างโอนอ่อนคล้ายขี้ผึ้งราวละลายลงกับพื้น มือที่ควรปัดป้องคนจาบจ้วง กลับบีบแน่นที่ต้นแขนแกร่ง เพื่อเป็นหลักพยุงกายไม่ให้ล้ม “เราเข้ากันได้ดีขนาดนี้ แล้วคุณยังจะกลับไปขายร่างกายให้คนอื่นนอกจากผมอีกเหรอ” เขาถอนหน้าห่างเธอตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ รอยยิ้มพึงใจระบายชัด สโรชาได้สติตื่นจากฝัน “ออกไปเลยนะ คุณออกไปจากที่นี่” ให้ตายสิ! เขายังเชี่ยวชาญเหมือนเดิม แค่จูบเดียวทำเธอเตลิดไปไกล “ไม่! คุณอยู่ที่ไหน ผมจะอยู่ด้วย ยังไงก็ตามลูกผมต้องมีพ่อแม่ครบ” ++++++++++++++++++++++++