มาเฟีย

เพราะเธอต้องการเงินจำนวนมากในการผ่าตัด เพื่อรักษาชีวิตของผู้มีพระคุณและคนที่เธอรักมากที่สุดในชีวิต เธอจึงจำใจต้องทำงานที่ตัวเองไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องทำ เพื่อเงินเธอจึงต้องเอาตัวเข้าแลก และต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพอใจ

ทั้งชีวิตและจิตใจ มอบให้ไว้ เพียงผู้เดียว... ความรักระหว่างเจ้านายกับบอดี้การ์ด มันจะเป็นไปได้จริง ๆ นะเหรอ?

ด้วยคำสั่งสุดท้ายของพ่อ ให้เขาทำหน้าที่แทน “คุ้มครองเจ้าพ่อยากูซ่าเท่าชีวิต” ทำไมชายหนุ่มต้องเชื่อ ในเมื่อเขาไม่ต้องการเป็นยากูซ่า แต่หนีไม่พ้น เมื่อหัวใจมันรัก และอยากปกป้อง “ลูกสาวเจ้าพ่อยากูซ่า! พ่อของยูตะ คือลูกน้องมือขวา ของฮินาตะ ยากูซ่าระดับเจ้าพ่อ เขายอมสละชีวิตเพื่อหัวหน้า และยังสั่งเสียครั้งสุดท้าย ให้ลูกชายทำหน้าที่แทน ทำไมชายหนุ่มต้องเชื่อ ทำไม่ต้องปกป้องในเมื่อฮินาตะเป็นคนอื่น แต่เขาก็หนีไม่พ้น! และต้องเข้ามาพัวพันกับเธอ ด้วยการฝึกให้เธอรู้จักการป้องกันตัว ยูตะจะตัดใจไปจากเธอได้ไหม ในเมื่อหลงเสน่ห์ลูกสาวยากูซ่าเข้าไปแล้ว เขาจะจัดการกับหัวใจอย่างไร ในเมื่อเขาไม่อยากเป็น “ยากูซ่า” พอ.เป็นอาจารย์สอนวิชาป้องกันตัวให้นอ.เพราะนอ.เป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าพ่อย.ากู่ซ่าที่จะต้องสืบทอดตำเเหน่งแทน. พอ.รักนอ.มาก แต่พอ.ไม่อยากเป็นยากูซ่า พอ.จึงเลือกที่จะทิ้งนอ.ไป. แต่คอยดูวีดีโอที่สั่งให้ลูกน้องถ่ายนอ.ส่งให้ดูทุกวันสุดท้ายด้วยความรักที่มีมากกว่าถึงยอมกลับมาเพื่อดูแลและปกป้องนอ.ตลอดไป

แค่ได้อยู่ใกล้ ๆ จะสถานะไหนหนูก็ยอมได้ทั้งนั้น.... นิยามคำว่ารักของคนอื่นเป็นอย่างไรไม่รู้... แต่สำหรับ 'เพียงพราว' แล้ว การได้อยู่ข้าง ๆ เขา ไม่ว่าจะในสถานะไหน ขอแค่ในทุกเช้าที่ตื่นมาแล้วได้เห็นหน้าเขาเป็นคนแรกเธอก็ถือว่านั่นคือความสมบูรณ์ที่สุดสำหรับนิยามแห่งคำว่ารักของเธอแล้ว ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาจะยังอยู่ภายใต้ของคำว่า 'สถานะที่ซับซ้อน' และถึงแม้มันจะคลุมเครือมายาวนาน และจะยังคงเป็นความลับตลอดไป แต่มันก็คือความสุขเท่าที่หัวใจของเธอจะรู้สึกได้แล้ว แม้ว่าความสุขที่เขามอบให้จะเป็น แค่ภายในห้องนอน บนเตียงหรือที่ระเบียงก็ตาม

เลขาของเจ้านายหน้าตาย ที่ฉันได้ขายเวลาของฉันให้เขาเพื่อเงิน! ให้ตายสิ เอาเวลา 24 ชั่วโมงของฉันคืนมานะ ฉันไม่ไหวแล้ว! . " เป็นเลขาฉันเงินเดือนหลักแสน ถึงเธอจะมาทำในตำแหน่งรักษาการแทน แต่ก็รู้ใช่มั้ยว่าต้องทำงานยังไง " " รู้ค่ะ " " แล้วจำกฎข้อสำคัญของการเป็นเลขาฉันได้มั้ย " " ยี่สิบสี่ชั่วโมงของดิฉัน..เป็นของคุณค่ะ " " พรุ่งนี้ย้ายของเธอมาที่คอนโดฉัน " " อะ อะไรนะคะ "

แล้วถ้าพี่เปลี่ยนใจ ไม่อยากได้หนูมาเป็นเด็กของพี่ แต่เปลี่ยนมาเป็นหงส์ที่อยู่ข้างมังกรล่ะหนูจะยอมไหมคะ?

ผู้ชายสารเลวชาติชั่ว ผู้ชายที่นอกใจเธอไปคบกับพี่สาวฝาเเฝดของเธอ ในวันนี้กลับมาทวงความเป็น 'ผัว' กลับคืนมาในวันที่เธออุทิศตัวเพื่อเกลียดเเค้นเขาจนหมดหัวใจ!

“คุณเสือคะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะคะ เนตรกับคุณเมธเราไม่ได้มีอะไรกัน มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้นค่ะ” เนตรแพรปรับโทนเสียงข่มความโกรธที่เขาดูถูกเธอ พยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ “เธอคิดว่าฉันจะเชื่อผู้หญิงร่านร้อนอย่างเธอเหรอเนตรแพร” เขาเดินมาหาหญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขา พูดแล้วชี้นิ้วจิ้มเข้าที่หน้าผากมนออกแรงผลักเพียงนิดเดียวศีรษะทุยก็เอียงเอนจนทรงตัวไม่อยู่ “พี่เสือคะ ฟางมารับไปทานข้าวกลางวันค่ะ” อยู่ ๆ เฟยเฟิ่งก็เปิดประตูเข้ามา ทำให้ทั้งศรุตและเนตรแพรหันไปทางต้นเสียงอย่างรวดเร็ว ส่วนคนที่เข้ามาไม่ดูเวลาตกใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าสองคนในห้องกำลังมีปากเสียงกันอย่างไรอย่างนั้น “น้องฟางมาแล้วเหรอครับ รอพี่แป๊บหนึ่งนะ” ศรุตบอกผู้มาใหม่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แล้วหันมาตวาดใส่คนตัวเล็กเสียงแข็ง “ส่วนข้าวเที่ยงที่เธอเอามา ฉันไม่กินเอากลับไป พร้อมกับร่างกายเน่า ๆ ของเธอซะ” “คุณเสือคะ เนตรมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกคุณเสือค่ะ” เนตรแพรตัดสินใจที่จะบอกเรื่องสำคัญให้ศรุตได้รับรู้ มันคือเรื่องที่น่ายินดีสำหรับเธอ แต่ไม่รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะยินดีกับสิ่งที่เธอจะพูดหรือไม่

เธอจากเขาไปพร้อมกับความรัก และกลับมาอีกครั้งพร้อมปริศนา... ส่วนเขา คนที่คิดว่าตนเองเป็นคนรักแรงเกลียดแรง กระทั่งได้กลับมาเจอหน้าแฟนเก่า ที่ทิ้งตนเองไปอีกครั้ง ☁️ส่วนหนึ่งในนิยาย☁️ “กูต้องการรู้ ว่าผู้หญิงที่ชื่อชาลีทำงานที่นี่ตำแหน่งอะไร” “รับทราบครับ ถ้าผมได้ข้อมูลแล้วจะให้ดำเนินการยังไงต่อครับ” คำถามของลูกน้องทำให้มาเฟียหนุ่มเหยียดยิ้มมุมปาก ก่อนจะเปล่งเสียงออกมาด้วยความเยือกเย็น “ให้มันไสหัวไปให้พ้นตีนกู” . . “ไม่ใช่พนักงานบริษัทเรา?” “ครับ เธอเปิดร้านขายกาแฟอยู่ใต้ตึกติดกับทางขึ้นลิฟต์พนักงานครับ และเป็น 'แม่ของเด็ก' ที่วิ่งมาขวางหน้ารถเราเมื่อเช้า” . . "มี้~ ลุงคนนี้เพื่อนมี้จริงเหรอ" "ใช่ ฉันเป็นเพื่อนของแม่เธอ" "..." "แล้วเธอน่ะ ลูกใคร?"

ในวันที่เธอตัดสินใจแล้วว่าโลกนี้ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องทนอยู่อีกต่อไป ก็บังเอิญมีมือหนึ่งเข้ามาโอบอุ้มเธอเอาไว้ เขาเป็นเหมือนดวงดาวเพียงดวงเดียวที่คอยส่องแสงเพื่อนำทางให้กับเธอในวันที่โลกทั้งใบมืดมน