มาเฟีย(หัวใจ)พิการ

ก็เเค่ถอนหมั้น! เเต่เเท่งเอ็นที่เสียบคาร่อง...ถอดให้ออกก่อนสิเพทายหึ! เรื่องย่อ "หนูบอกไปเเล้วไงว่าเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันอีกเเล้ว!!" "เธอเป็นเมียฉัน!!! ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องเเต่งงานกับฉัน!!" "ทำไมล่ะ...ทีเมื่อก่อนพี่ไม่เคยสนใจฉันเลยสักนิด ทิ้งให้ฉันต้องอยู่ที่บ้านคนเดียว แล้วยังจะถอนหมั้นจากหนูอีก นี่ไงหนูถอนหมั้นให้แล้วส่วนเงินหนูจะหามาใช้หนี้แทนพ่อกับแม่หนูเอง!" "เธอบังคับให้ฉันต้องทำเเบบนี้เองนะ ขึ้นรถ!!! ถ้าดื้อฉันจะจับเธอเเทงตรงนี้เลย อย่าหาว่าฉันไม่กล้า" "คนบ้าอึก!!!" *****ก่อนอื่นต้องของชี้เเจ้งชื่อตัวละครก่อนเลยนะคะ ไรท์ขอเปลี่ยนชื่อนางเองจากเทพายเปลี่นเป็นเพทายนะคะ*****

มีคนบางประเภทแสดงความรักด้วยการ ‘ทำร้าย’ คนที่รัก และมักแสดงออกในทางตรงข้ามกับความรู้สึกของตัวเอง สำหรับธรินดาแล้ว เธอไม่เคยหวังจะได้ ‘รัก’ จากคนที่ชอบรังแกเธอทุกครั้งที่โอกาสอย่างปรัชญ์ เพราะรู้ดีว่าตัวเองเป็นได้แค่พระจันทร์ในคืนแรม ที่ไม่เคยมีสิทธ์ิจะทอแสงใดๆ ในหัวใจของเขา

กูฆ่ามึงไม่ได้แต่กูทรมานให้มึงเจ็บได้ จำไว้....อย่าริอาจจะหนีไปไหนเพราะกูจะไปตามทบต้นทบดอกที่แม่กับพี่มึง แต่ถ้าคนที่เขากำลังแก้แค้นอยู่เป็นพี่ชายฝาแฝดของคนที่เขาแค้นล่ะ ขอโทษแล้วมันจะหายกันไหม

“งั้น.. ตกลงตามนี้นะ” “อืม นี่ฉันต้องเป็นกิ๊กลับๆของเธอใช่ไหม” “ถ้าพี่เป็นกิ๊ก หนูมีแฟนอีกคนได้ใช่ไหมคะ” “ลองดู ว่าไอ้เวรนั่นมันจะได้ใช้ชีวิตปกติหรือเปล่า”

พี่ชายของเธอฆ่าพ่อของเขา เขาจึงต้องจับตัวเธอมาเพื่อให้บอกที่อยู่ของพี่ชาย หญิงสาวโดนทำร้ายต่างๆนาๆทั้งร่างกายและจิตใจแต่สุดท้ายแล้วหัวใจของเธอกลับหลงรักคนเลือดเย็นอย่างเขาจนโงหัวไม่ขึ้น!

"พลอยกำลังท้องล่ะคะ" คริสเตียนโน่หยุดชะงักไปชั่วครู่ "มันเป็นไปได้ยังไง" เขาหันมาถามเสียงเยือกเย็น "พี่บอกแล้วใช่ไหม ถ้าอยากอยู่ด้วยกันห้ามมีเด็ก" สายตาดุ หันมามองเธออย่างตำหนิ "แต่พลอยก็ท้องแล้วนะคะ และเด็กคนนี้เป็นลูกของเรา" "ไปจัดการตัวเองเสีย เธอก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน" หกปีต่อมา "พี่มีข้อเสนอให้พลอยนะ ถ้าหากตรวจ ดีเอ็นเอ ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของพี่จริง พี่พร้อมจะเลี้ยงดูเขา พี่พร้อมจะมอบเงินให้พลอย พลอยอยากได้เท่าไหร่ พลอยว่ามาเลย" หึ! มอบเงินให้อย่างนั้นเหรอ พลอยใสหัวเราะในลำคอ ผู้ชายคนนี้กำลังจะเอาเงินซื้อเธอ เอาเงินซื้อความเป็นแม่ ซื้อความรู้สึกที่เสียใจ เสียเวลามาตั้งหกปี "เก็บเงินคุณเอาไว้เถอะค่ะ เงินของคุณมันซื้อความรู้สึกของฉันไม่ได้ มันซื้อเวลา มันซื้อโอกาสที่ฉันเสียไปไม่ได้ ในเมื่อตอนนั้นคุณเลือกเขา คุณเลือกผู้หญิงคนนั้น คุณอยากมีลูก คุณก็ไปมีกับแฟนคุณสิ จะมาอะไรกับพวกเรา" #ในวันที่เข้มแข็งฉันจะไม่มีวันเสียน้ำตา #คุณแม่เลี้ยงเดี๋ยวสายสตรอง

"พวกแกเป็นใคร? แล้วตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน??" "ทำไมต้องตื่นมาตอนนี้ด้วยวะ จัดการให้มันหลับอีกสิ" "เราไม่ได้เตรียมยามาด้วยครับ" "ตุ๊ยท้องแม่งเลย" "อย่านะ! พวกแกรู้ไหมว่าทำแบบนี้มันผิดกฎหมาย" "ไว้มีชีวิตรอดกลับไปก่อนค่อยพูดเรื่องกฎหมายกับกู" "ตกลงแกสองคนเป็นใคร เมื่อกี้ฉันยังอยู่บ้านของเสี่ยภูริอยู่เลย" "เสี่ยภูริ ฮ่าาาาๆๆ แก่หงำเหงือกขนาดนั้นยังจะเอาทำผัวลงอยู่เหรอ" "มันเรื่องของฉัน ถ้าเสี่ยรู้ว่าฉันถูกลักพาตัวมาพวกคุณไม่ตายดีแน่" "มีอะไรยัดปากมันหน่อยไหม"

“สวัสดีครับ” เภสัชกรวัยกลางคนที่ประจำเค้าเตอร์ขายยาทักทายลูกค้าทั้งสอง “ผมต้องการยาคุมกำเนิด” อดัมแจ้งสิ่งที่ต้องการโดยทันที น้ำฟ้าหันไปมองคนข้างกายที่ยังกุมมือเธอด้วยดวงตาที่เบิกกว้างจนดวงตาสีน้ำตาลเข้มแทบจะหลุดออกจากเบ้าตา “ครับ” เภสัชกรขานรับพร้อมกับหันหลังหยิบสิ่งที่ลูกค้าตรงหน้าต้องการ ด้วยแววตาที่เรียบเฉย “คุณครับ...คุณคิดว่าเธอคนนี้ควรใช้เวลากับผมเพียงแค่ยี่สิบเอ็ดหรือแค่ยี่สิบแปดวันเท่านั้นเหรอครับ” คำพูดของอดัมสร้างความฉงนไม่เข้าใจให้กับเภสัชกรตรงหน้าอย่างมาก “เอ่อ ขอโทษครับ...ผมไม่เข้าใจ” “ก็เธอคนนี้...คนที่ยืนอยู่ข้างๆผม...เธอเข้าใจว่าผมจะให้เธออยู่กับผมเพียงแค่ปริมาณยาคุมกำเนิดที่ผมให้เธอกิน” อดัมพูดต่อโดยที่สายตาของเขายังคงจ้องอยู่ที่เภสัชกรเท่านั้น แต่กลับเป็นเภสัชกรที่ย้ายสายตามามองคนที่ถูกกล่าวถึง และตอนนี้เภสัชกรก็เห็นใบหน้าเธอซับสีเลือดอย่างเห็นได้ชัดมากขึ้นเมื่อได้ยินประโยคคำพูดของคนข้างๆเธอ “เข้าใจแล้วครับ ทั้งร้านผมมียาตัวนี้อยู่น่าจะหนึ่งลังและในหนึ่งลังนั้นมีอยู่สี่ร้อยกล่อง คุณจะเหมาหมดเลยมั้ยครับ” เภสัชกรวัยกลางคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากกว่าชายตรงหน้าหลายปีนัก

เพราะเธอคือรักแรกพบสบตาของเขา และเขาก็คือผู้ชายสายฮาร์ดคอร์ของเธอ มาเฟียผู้ที่ไม่เคยอ่อนโยน กับนางแบบสาวสุดน่ารัก ที่ 'ริวอิจิ' ลักพาตัวของเธอมา 'ปลายฟ้า' มาอยู่กับเขา ที่บ้านของเขา โดยเขาจะยัดเยียดความเป็นสามีให้เธอ โดยที่เธอเองก็เข้าใจเขาผิด คิดว่าเขา คนนี้ มีแฟนอยู่แล้ว

เขาเป็นถึงมาเฟียใหญ่ของประเทศญี่ปุ่นเขาทั้งโหดทั้งเถื่อนแต่ทำไมเขากลับยังซิง เขารักแค่ผู้หญิงเพียงคนเดียวมาโดยตลอดแต่พอมาเจอเธอทำไมเขาถึงกลับหวั่นไหวได้ล่ะ หรือเขาจะเป็นผู้ชายหลายใจหรือรักใครไม่เป็น?