รวย

เพราะเธอสวยถูกใจเขาเลยกักขังเธอไว้ด้วยหนี้ที่ตนเองไม่ได้ก่อ หญิงสาวยอมชดใช้หนี้ตามสัญญาแต่ทำไมยิ่งใช้หนี้มันถึงได้เพิ่มมากขึ้นจนคิดว่าชาตินี้คงไม่มีทางไปจากเขาได้

“เตียงมันแคบพอสำหรับสองคน แต่ใจของอีกคนเหมือนจะล้ำเส้นไปไกลเกินกฎ FWB ระวังให้ดี คนที่รักก่อน มักเจ็บก่อนเสมอ” Friends with Benefits รักสนุกแต่ไม่ผูกพัน ความสัมพันธ์แบบไม่เปิดตัว ไม่มีสถานะ พวกเขาตกลงคบกันแบบไม่มีชื่อเรียก ไม่มีสถานะ ไม่มีสิทธิ์หึงหวง ไม่มีใครรู้ แม้แต่เพื่อนสนิท มีเพียงแค่ เวลาที่ว่าง กับ เตียงที่ว่าง เท่านั้น ที่ทำให้เขาและเธอ วนกลับมาหากันเสมอ แต่ในความสัมพันธ์ที่เหมือนจะเล่นๆ กลับมีบางคนรู้สึกจริงขึ้นมาทุกวัน… ในขณะที่อีกคนยังเย็นชาเหมือนไม่เคยเริ่มอะไรเลย จนวันหนึ่งมีคนนึงหายไป ไม่ทัก ไม่โทร ไม่มาหา และอีกคนก็เพิ่งรู้ว่า เจ็บกว่าการเลิก คือการไม่เคยได้เป็นอะไรเลยตั้งแต่แรก เพราะกฎเหล็กของ Friends with Benefits คือ “ห้ามรู้สึก ห้ามหวง ห้ามล้ำเส้น” แต่ถ้ารู้สึกขึ้นมาจริงๆ ล่ะ? ใครจะเป็นคนเจ็บก่อน? ความสัมพันธ์แบบนี้ เข้าแล้วออกยาก ถ้าใจไม่แกร่งพออย่าเล่นกับไฟ

เพื่อหลีกหนีชะตากรรมของการเป็นทายาทสำนักคุ้มภัย "เขา" จึงทอดทิ้งทุกสิ่งเพื่อออกตามหาความฝันในการเป็นนักแสดงตัวนาง... หารู้ไม่ว่าแปดปีต่อมา โชคชะตาจะนำพาเขากลับมายังบ้านเก่าอีกครั้ง ในบทบาท "ภรรยา" ของน้องชายบุญธรรม... การแสดงบทบาทที่อันตรายที่สุดในชีวิตจึงได้เริ่มต้นขึ้น โดยมีหัวใจและความรักเป็นเดิมพัน...

เขาว่ากันว่ารักคือการเสียสละ เขาว่ากันว่ารักคือการให้ เธอก็ว่าอย่างนั้นแหละ เธอจะเสียสละตัวและหัวใจเพื่อเขา เธอจะให้ชีวิตของเธอให้เขาดูแล ส่วนเขาจะต้องการหรือเปล่า นั่นมันปัญหาของเขาไม่ใช่ของเธอ ****** "พี่ไม่เคยรักเธอ พี่เกลียดเธอ ไม่ว่าตอนนั้นหรือตอนนี้พี่ก็ยังเกลียดเธอ" เขามันพวกคนโง่ แยกแยะไม่ออกระหว่างความรักกับความเกลียด

หน้าที่หลักคือผัวในความลับ...มั้ง! หน้าที่รองที่บอดี้การ์ดประจำตัวแม่คุณทูนหัวที่กำลังเท้าเอวใส่แล้ววีนฉ่ำแบบไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย นู้นก็จะเอา นี่ก็จะเอา คิดบวกไม่เคยมีแต่พร้อมบวกไม่เคยขาด เดือดร้อนผัวก็วิ่งสี่คูณร้อยลากขึ้นรถตลอด เด็กดื้อต้องโดนอะไรกูไม่รู้ แต่เท่าที่รู้คือต้องหาอะไรปิดปากเมียแล้ว!! "โธ่เว้ย!! ออกไปแล้วไม่ต้องมาให้เห็นหน้า!" "กล้าไล่ผัวเหรอ!?" "แล้วคิดว่าฉันไล่หมารึไงเล่า ออกไป!!" [ บลูม Vs. ฟีนด์ ]

'เธอ' ตกเป็นเป้าหมายเพียงครั้งแรกที่เขาพบเจอ นั่นคือรักแรกพบหรือเพียงเพราะเธอตรงสเปค แล้วเธอจะทำเช่นไร เมื่อต้องเข้ามาพัวพันในชีวิตของเขาโดยไม่รู้ตัว 'บราฮิม' ผู้ชายดีกรีไม่ธรรมดา

“ไม่ขายแล้วโว้ยนิยาย ขายตัวดีกว่า” เพราะคำที่ตะโกนออกไปในตอนที่เมา เป็นผลพวงทำให้เธอได้ป่าวประกาศว่า “ประธานคนนี้สามีของฉัน” ในวันแต่งงาน เธอ นักเขียนนิยายที่เริ่มย่อท้อในการเป็นนักเขียน เพราะไม่ว่าจะทำยังไงเธอก็ไม่ประสบผลสำเร็จในเส้นทางนี้เสียที เธอนั่งดื่มคลายเครียดแล้วตะโกนว่าอยากขายตัวในขณะที่ไม่มีสติ... เขา ประธานผู้บริหารโรงพยาบาลเอกชนยักษ์ใหญ่ ผู้ที่เชื่อมั่นในรักแรกพบ ในเมื่อคนที่ถูกตาต้องใจเสนอขายตัวมาแล้ว มีหรือเขาจะไม่สนอง...

“คู่หมั้นเหรอคะ!” เธอตกใจแทบช็อกเลยทีเดียว เรื่องราวมันพลิกเหลือเกิน “เพราะอย่างนี้พี่ปราบถึงคิดจะทำอะไรหยกก็ทำ ใช่ไหม แสดงความเป็นเจ้าของ ไม่ได้ทำเพราะรักหรือชอบหยกเลย” คิดไกลไปนั่น ให้ตายสิ "อย่าเพิ่งงอนสิ ถ้างอนพี่จะกินหยกอีกรอบนะเอาไหม” “อย่ามาหาเรื่องหยก” ว่าแล้วเธอก็ขยับตัวแล้วนั่งหันหลังให้ เขาจึงลุกขึ้นแล้วโน้มเข้าไปสวมกอดเอาไว้หลวมๆ “จะรักหรือชอบ หยกก็เป็นเมียพี่แล้ว อยู่เป็นนายหญิงของที่นี่นะ ส่วนเรื่องแต่งงาน เอาไว้ให้หยกมั่นใจก่อนว่าหยก... รักพี่ แล้วเราค่อยแต่ง” “แล้วถ้าหยกไม่ได้รักพี่ปราบล่ะ” เธอถามเพื่อหยั่งเชิงเท่านั้น “ถ้าไม่รัก ไม่ชอบพี่ แล้วหยกจะยอมเหรอ ฮืม พี่รู้ว่าหยกคิดเหมือนพี่ เพียงแต่จะพูดคำนั้นออกมาเมื่อไหร่เท่านั้นเอง”

หลังจากที่ พี่สาวของนางเอก (ธีรดา) เสียชีวิตจากภาวะแทรกซ้อนหลังคลอดลูกชาย นางเอก (ดา/รมิดา) สาวปี 1 คณะศิลปศาสตร์ ต้องรับหน้าที่เป็นแม่บุญธรรมของหลานชาย (น้องอชิ) แม้จะเป็นภาระที่ใหญ่เกินตัว แต่ธีรดาทิ้งเงินประกันชีวิตไว้ให้ ซึ่งมากพอจะเลี้ยงดูเด็กหนึ่งคนจนโตในขณะเดียวกัน พี่ชายของพระเอก (ธีรเทพ) ซึ่งเคยเป็นแฟนเก่าของธีรดา กำลังเสียใจกับการถูกปฏิเสธจากคนรักที่ทิ้งเขาไปเพื่อเลือกเส้นทางชีวิตใหม่ เขาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตอย่างกะทันหัน แต่ก่อนจากไป ได้ฝากฝังกับน้องชาย (ปรเมศ/เมศ) รุ่นพี่ปี 3 คณะวิศวกรรมศาสตร์ ให้ช่วยดูแลลูกที่เขาไม่เคยรู้จัก พร้อมกับสั่งเสียให้ตามหาความจริงเกี่ยวกับเด็กคนนี้เรื่องราววุ่น ๆ ของสองครอบครัวนี้จะลงเอยอย่างไร ใครกันแน่ที่จะได้เป็นผู้ปกครองของน้องอชิ ติดตามได้ในเรื่องป่าป๊ากับหม่าม้าใหม่ของน้องอชิ

เมื่อกำลังจะได้หนุ่มเจ้าชู้เป็นพี่เขย น้องสาวสุดแสบจึงต้องออกตัวแรงเพื่อขัดขวางสุดความสามารถ...