รวย

'แม่เอามาให้หนูดูทำไม บนห้องหนูก็มีสำเนา' 'เตือนแกไว้ไง' 'หนูต่างหากต้องเตือนแม่ หนูยอมแต่งงานกับไอ้เด็กผาตะวันของแม่นั่นแล้ว เมื่อไหร่แม่จะโอนเงินห้าสิบล้านมาให้หนูซะทีเนี่ย หนูจะได้เอาเงินไปซื้อรถคันใหม่ซะที ขืนชักช้า เดี๋ยวเพื่อนจะเอาไปเมาส์กันได้ ว่าหนูดีแต่พูด' 'นี่แนะ! ' ว่าพลางกำมือเคาะศีรษะลูกสาวด้วยความโมโห 'โอ๊ย! เจ็บนะแม่ เขกหัวหนูทำไม? ' พูดพลางลูบศีรษะตัวเองไปมา 'เขกกะโหลกจะได้จำได้' 'จำเจิมอะไรเล่าแม่! ' 'แกจำไม่ได้เหรอ? ….นี่ฉันถามแกจริงๆ เหอะ ก่อนเซ็นสัญญา แกอ่านรายละเอียดก่อนรึเปล่า ถึงได้ทำหน้าเหมือนไม่รู้อะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย!'

❝กุมภ์ครับ เรานอนต่ออีกสัก...❞ ❝ฉันจะนอน❞ หลังจบคืนแรกเมียรักตอบเสียงแข็งเอนตัวนอน ว่าแล้วใบหน้าคนเป็นสามีก็พลันซีด หรือที่น้องกุมภ์ตวัดหางตาใส่ราวกับแค้นมาแต่ชาติปางก่อนเป็นเพราะเขาลีลาไม่เด็ดเหรอ!?

"คุณเป็นคนทำเหรอ เป็นฝีมือของคุณเหรอ?"หนูนาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา จากคำพูดของคาร์ลก็ทำให้เธอปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ว่าที่โอมขับรถชนมันไม่ใช่อุบัติเหตุ "..."คาร์ลไม่ได้ตอบเขาได้แต่ยืนมองหนูนาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยและการเงียบมันก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนมากที่สุดแล้วว่ามันเป็นฝีมือของคาร์ล "คุณมันบ้าไปแล้วหรือไง คุณทำแบบนี้ได้อย่างไงคุณคาร์ลคุณทำไปทำไม!" "เพราะมันเสือกมายุ่งกับของๆฉันและคนที่เสือกมายุ่งกับของๆฉันมันก็ต้องรับผลแบบนี้แหละถ้ามันยังไม่หยุดยุ่งกับของๆฉันมันได้ตายแน่" เพี้ย! หนูนาง้างมือขึ้นมาแล้วฟาดลงไปบนแก้มสากของคาร์ลอย่างแรงด้วยความโกรธ เธอคิดว่าสิ่งที่คาร์ลทำลงไปมันโหดร้ายเกินไป เขามองชีวิตคนๆหนึ่งเหมือนผักปลาคิดอยากจะฆ่าก็ฆ่าอย่างงี้เหรอ "หนึ่งฤทัย!"คาร์ลหันหน้าไปตามแรงตบก่อนที่จะตวัดสายตาหันกลับมามองหนูนาด้วยแววตาดุดันกราดเกรี้ยว คาร์ลขบสันกรรมเข้าหากันแน่ด้วยอารมณ์เดือดดาล "คุณมันเลวมากเลยนะคุณคาร์ลเลวกว่าที่ฉันคิดไว้มาก!" "อย่างงั้นเหรอ?"คาร์ลบอกเสียงเข้มก่อนที่ผลักร่างบางของหนูนาลงไปนอนที่โซฟาจนทำให้ศีรษะของหนูนากระแทกเข้ากับพนักพิงอย่างแรง

จากค่ำคืนที่แสนทรมาน ถูกทำร้ายและทุบตีจากเจ้าหนี้ที่พ่อของตนไปติดพนันบ่อนไว้ ชิงตายไปก่อนตัว แถมไอขุนเขาจะถูกฆ่าในคืนนั้นไปอีกคน ทว่าชีวิตของขุนเขาที่มืดแปดด้านก็มีแสงสว่างเข้ามาชุบชีวิตอย่างไม่คาดคิด ขุนเขาคนนี้ขอรับใช้และเป็นลูกน้องของนายหัวเขื่อนตลอดชีวิต เพราะเขาคือคนที่ช่วยชีวิตขุนเขาไว้ “ฉันรับเธอเข้ามาในเกาะไม่ได้ให้เป็นคนใช้ ฉันรับเข้ามาให้เป็นเมียของฉัน และหน้าที่ของเธอก็คือทำตัวน่ารักในตอนที่ฉันเหนื่อยก็พอ”

กูฆ่ามึงไม่ได้แต่กูทรมานให้มึงเจ็บได้ จำไว้....อย่าริอาจจะหนีไปไหนเพราะกูจะไปตามทบต้นทบดอกที่แม่กับพี่มึง แต่ถ้าคนที่เขากำลังแก้แค้นอยู่เป็นพี่ชายฝาแฝดของคนที่เขาแค้นล่ะ ขอโทษแล้วมันจะหายกันไหม

ไปรยามีชีวิตที่สงบสุขมาตลอดยี่สิบสี่ปีที่ผ่านมา พ่อกับแม่จากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสิบปีก่อน ทำให้ไปรยาอยู่ในการอุปการะของคุณอาธงชัย หลังจากเรียนจบในระดับปริญญาตรีเธอก็ได้ทำงานที่เธอใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็ก นั้นคือการเป็นครูประถมที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง ชีวิตของไปรยาควรเต็มไปด้วยความสงบสุขหากไม่จู่ๆ อาธงชัยพาเธอมาที่ร้านอาหารในโรงแรมหรู เพื่อจะขายเธอเป็นนางบำเรอใช้หนี้การพนันห้าล้านบาท แม้จะหญิงสาวจะถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีในฐานะลูกคนหนึ่ง แต่ให้ขายตัวใช้หนี้แบบนี้ เธอต้องหนีสถานเดียวเท่านั้น!

"อุ๊ย...ผอมกว่าสวยกว่าแล้วยังไงสุดท้ายเขาก็เลือกฉัน! โฮโฮ่โฮ"(หัวเราะอย่างผู้ชนะ) *นางเอกอ้วน*

หลังจากที่นางร้ายในจอและนอกจออย่างฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ตกสะพาน ตอนแรกนึกว่าตัวเองจะตายแต่กลับรอดและที่น่าตกใจก็คือฉันฟื้นขึ้นมาในร่างของซอลนางเอกผู้แสนดีแทนที่จะเป็นร่างตัวเอง

'ได้ชีวิตใหม่ทั้งทีดันกลายเป็นคน (บ้า)' ชีวิตที่สองของนิ่มหลังฟื้นจากความตายเธอก็กลายเป็นคนใหม่จนทุกคนต่างหวาดกลัว เพราะเธอกลับมาเพื่อแก้แค้นและทวงความยุติธรรมให้ตัวเองและคนที่ตาย

สิ่งเดียวที่ทำให้ยังคงติดอยู่ในตระกูลนี้ก็คือคำว่า…หนี้บุญคุณ และสิ่งเดียวที่ฉันมีให้คุณ …มีแค่ความเกลียดเท่านั้น!