ลูกเขย

เมื่อเสือหวงประทับรอยจูบตีตราจองสาวไว้พร้อมกับคำขู่"ห้ามใครซ้ำรอยพี่" แต่สาวเจ้าทั้งดื้อทั้งรั้นจนน่าขย้ำให้จมเขี้ยวเป็นการสั่งสอน แล้วอย่างนี้คิดว่าเสือหวงอย่างเขาจะปล่อยในเธอลอยนวลได้นานแค่ไหนกัน

ตอนเธอเรียกพี่ ก็บังคับให้เรียกน้า พอเรียกน้า เขากลับแทนตัวเองว่าพี่ ถ้าจะวุ่นวายขนาดนี้ ก็เปลี่ยนไปเรียก "คุณสามี" เลยละกัน เธอรักปักใจแต่เขามาตั้งแต่เด็ก ทว่าเสือยิ้มยากขี้ดุคนนี้กลับเอาคำว่า "น้า" มาขีดเส้น และสร้างกำแพงไม่ให้เธอเข้าใกล้ หนำซ้ำ เขายังหนีไปเรียนต่อไกลถึงเมืองนอก ไม่ว่าพราวนภาจะเพียรพยายามมากแค่ไหน แต่นฤบดินทร์ ก็มักถอยห่างออกไปหนึ่งก้าวเสมอ แต่เมื่อเขากลับมา ดูเหมือนว่านฤบดินทร์จะเปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยเข้าใกล้ เขากลับโอบ เบียด กระแซะ และหาเรื่องถึงเนื้อถึงตัวกับเธอตลอด เป็นเพราะเขาไปอยู่เมืองนอกมานาน นิสัยถึงเปลี่ยนไป หรือนี่คือนิสัยที่แท้จริงของผู้ชายหน้าตายคนนี้กัน

"ฮึก ๆ" เสียงร้องไห้ของใครสักคนดังแว่วมา บัวชมพูชะโงกหน้าไปดูก็เจอผู้ใหญ่สิงห์กำลังแกล้งร้องไห้ ไม่มีน้ำตาเลยสักนิด ไอ้คนผีทะเลเอ้ย เธอสบถในใจ "นี่เยาะเย้ยฉันใช่ไหม?" บัวชมพูคว้าสมุดปาใส่ผู้ใหญ่สิงห์รัว ๆ "ไม่ได้เยาะเย้ยสักหน่อย" "แล้วที่ร้องไห้อยู่นี่คืออะไร?" "ก็หนูบัวได้พี่ผู้ใหญ่เป็นผัว หนูบัวต้องรับผิดชอบนะ ฮึก หนูบัวต้องรับผิดชอบพี่ ถ้าหนูบัวไม่ยอม พี่จะประกาศให้คนทั้งหมู่บ้านรู้ ว่าหนูบัวเป็นคนใจร้าย ฟันพี่แล้วทิ้ง" ผู้ใหญ่สิงห์เล่นละครไม่หยุด เมื่อคืนเขามีความสุขสุดเหวี่ยง แม่กวางสาวพราวเสน่ห์ ในที่สุดก็ตกเป็นของเขา "อร้าย! ผู้ใหญ่ผีบ้า ฉันเกลียดผู้ใหญ่ที่สุด" "เกลียดยังไง พี่ผู้ใหญ่ก็เป็นผัวหนูบัวนะ"

โชคชะตานำพาให้ทั้งคู่มาพบกัน จากคนแปลกหน้าแปลเปลี่ยนมาเป็นคนรัก ความเป็นความตายที่ทั้งคู่ประสบมาด้วยกันยิ่งสมานหัวใจทั้งสองดวงให้แนบแน่นจนไม่สามารถแยกจากกันได้อีกเลย

“ทำไมคุณปล่อยข้างใน ทำไมไม่ป้องกันล่ะคะ” “เอาออกไม่ทัน” “แล้วถ้าเกิดพลาดแล้วท้องขึ้นมาล่ะ” “เด็กหนึ่งคนจะเลี้ยงให้โตได้ในสังคมที่มีคุณภาพใช้เงินไม่เกินร้อยล้าน เพราะฉะนั้นผมเลี้ยงเด็กได้มากกว่าสิบคน จะกังวลทำไม” “เด็กจะโตมาอย่างมีคุณภาพไม่ใช่แค่เงินอย่างเดียวที่สำคัญ ครอบครัวสมบูรณ์ที่มีพ่อและแม่อยู่ก็สำคัญ” “คุณก็ยังไม่ตาย ส่วนผมก็ยังไม่รีบตายตอนนี้” “ฉันหมายถึงครอบครัวที่พ่อแม่ลูกอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเป็นครอบครัว” “รอให้เขามาเกิดก่อนค่อยคิด”

มึงกล้ายุ่งกับนางอัญชันหรือไงว่ะ ไอ้พันธ์ พ่ออินทรีย์ดุยิ่งกว่าเสือเสียอีกนะมึง" กูอยากได้แม่อัญชันทำเมีย ยกโคตรพ่ออินทรีย์มากูก็ไม่กลัว"ไอ้พันธ์ที่ชอบนางอัญชัน ผู้หญิงในเรือนพ่อคุ้มอินทรีย์ แต่มันไม่รู้ว่ากำลังยุ่งกับดวงใจของเสือดุ เสือที่เฝ้าเลี้ยงดูทนุถนอมอัญชัญมาตั้งแต่เด็ก

...ความท้าทายของฉันมันเริ่มจากที่เพื่อนของฉันบอกว่า 'เขา' นั้นจีบยาก และไม่มีทางที่ฉันจะจีบติด! ...เท่านั้นแหละ! มันก็เกิดความท้าทายขึ้นมาในหัวของฉันทันที อยากรู้นัก...ว่าจะจีบยากสักแค่ไหนกันเชียว!

เพราะเส้นทางที่นางเลือกเดินทำให้ต้องสูญสิ้นทุกอย่าง พ่อ แม่ พี่ แม้กระทั่งชีวิตของตนเอง "หากข้า จางซูเจียว สามารถย้อนเวลากลับไปได้ ข้าจะไม่ขอเลือกเจ้า" จางซูเจียว หญิงสาวที่ต้องสูญเสียทุกอย่างจากการทรยศของชายที่เคยรักสุดหัวใจ นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ ต้องรับโทษประหารในฐานะผู้ที่ไร้ความผิดอย่างสิ้นเชิง แต่ท่ามกลางความสิ้นหวัง โชคชะตากลับพลิกผัน เปิดโอกาสให้นางย้อนกลับไปในช่วงเวลาก่อนที่ฝันร้ายจะเริ่มต้นใหม่! ครั้งนี้นางตั้งปณิธานจะไม่ปล่อยให้ชีวิตถูกควบคุม นางจะเป็นผู้เลือกเส้นทางของตัวเอง ! แต่เมื่อเส้นทางแห่งการแก้แค้นและการเปิดเผยความลับมืดนำพานางไปพบเขาองครักษ์ผู้แปลกหน้า ผู้ไร้ซึ่งความทรงจำ ทว่าความภักดีที่มีต่อเธอกลับแน่นแฟ้นยิ่งกว่าใคร สายสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นท่ามกลางเงื่อนงำอันตรายค่อย ๆ เผยความจริงที่ซับซ้อน จางซูเจียวต้องต่อสู้เพื่อปกป้องทั้งชีวิตและหัวใจ ขณะที่อุปสรรคที่รออยู่กลับมิใช่แค่ศัตรูในเงามืด...แต่ยังรวมถึงชายผู้เป็นดั่งอดีตที่นางไม่อาจลืม ความรัก การทรยศ และชะตากรรมที่ขีดเขียนใหม่ จะนำพาจางซูเจียวไปสู่บทสรุปแห่งชัยชนะหรือหายนะอีกครั้ง?

นิศาชล คุณหนูผู้อวบอัดหน้าตาบ้านๆ แต่รวยล้นฟ้า เธอทำงานหาเงินเก่งแต่กลับไม่เป็นที่พึงพอใจของชายหนุ่มเท่าไหร่เพราะรูปร่างอวบอ้วน โชคดีว่าผิวขาวเลยทำให้พอดูได้บ้าง ถูกคนรักที่คบกันมานานถึง 3 ปีหักหลังเทงานแต่งอย่างไร้เยื่อใย คุณพ่อผู้ไม่ชอบขี้หน้าว่าที่ลูกเขยจึงรีบหาชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคนใหม่มาแต่งงานแทน กล้าตะวัน หนุ่มหล่อ เรียนดี ฐานะยากจน เขาเป็นเด็กกำพร้าที่ต้องเลี้ยงดูน้องชายสองคนเพียงลำพัง ชายหนุ่มทำได้ทุกอย่างเพื่อครอบครัว แม้กระทั่งขายตัวแต่งงานก็ตาม แต่เหตุการณ์หลายอย่างก็เปลี่ยนแปลงชีวิตเขา นิศาชลไม่ใช่คุณหนูเอาแต่ใจแบบที่เคยจินตนาการ และครอบครัวฝ่ายหญิงก็ไม่เคยนึกรังเกียจฐานะอันต้อยต่ำของเขาสักครั้ง มิหนำซ้ำยังเชิดชูออกหน้าออกตา ทว่า เมื่อคนรักเก่าของเธอกลับมาทุกอย่างก็เริ่มวุ่นวาย ความรักที่เพิ่งก่อตัวจะสามารถเอาชนะความรักความผูกพันธ์ครั้งก่อนได้หรือไม่

แสงเหนือ ชื่อในวงการมาเฟีย เสี่ยแสง "เป็นเมียเสี่ยไม่ต้องกลัวอด " "นอนนิ่งๆ แล้วครางดังๆ ให้เสี่ยก็พอ" เพลงพิณ เกลียดมาเฟียแต่ดันมาเป็นเมียมาเฟีย "เมียนายก็มีตั้งเยอะแยะทำไมจะต้องมาหาแต่ฉันด้วยเนี่ย" "อะไรนะ จะเอาฉันไปอยู่ที่บ้าน " "ฉันแม่งโคตรเกลียดนายเลยหว่ะ ไอ้มาเฟียขี้เก๊ก"