วัยรุ่น

เขาคือผู้ชายอันตราย ที่คนหัวใจอ่อนแออย่างเธอไม่ควรเข้าใกล้ แม้เธอจะได้สถานะแฟนมาครอบครอง แต่กลับไม่เคยได้หัวใจของเขา

ถ้าติดใจค่อยคบ #คลั่งไคล้ซินเซีย ฉันเคยคิดว่าการแอบชอบใครสักคนมันคงมีความสุขดีขอแค่ยังมีเขาอยู่เคียงข้างกันก็พอแต่แล้วทุกอย่างกลับไม่เหมือนเดิมคนที่ฉันแอบชอบมานานเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่เข้ามหาลัยแม้เราจะยังสนิทกันแต่ก็เหมือนยิ่งห่างไกลกันด้วยความน้อยใจวันนั้นฉันจึงเมาหัวราน้ำและดันมีอะไรกับผู้ชายที่มีรอยสักรูปเสือกลางอก เขาเร่าร้อน ดุดัน โดยเฉพาะสายตาคมกริบคู่นั้นที่จ้องมองฉันตลอดเวลาราวกับจะขย้ำกันให้จม เตียง และนั่นคือจุดเริ่มต้นของหายนะเมื่อเขาปรากฏตัวที่ลานเกียร์พร้อมกับบรรดาพี่ชายของฉัน!!!! "ฉิบหายแล้วซินเซีย!" -------------------------------------------------------------- เรื่องนี้เป็นเรื่องของ ซินเซีย x เสือ #แนววิศวะ ️Trigger Warning️ นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรงมีการใช้ภาษาคำพูดหยาบคาย มีบรรยายฉากอีโรติกมีการบรรยาฉากการทำร้ายร่างกาย Sexual harassment คุกคามทางเพศ (ไม่ใช่พระนาง)

เขาเป็นตัวอันตรายที่ควรอยู่ให้ไกล... แต่ทำไมยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ

“จับของกูบ่อยๆ ระวังกูปล่อยในมึงสักวัน” “กลัวตายล่ะ” เพราะเป็นคนจัญไรอยู่แล้วเลยเล่นกับเพื่อนที่ศีลเสมอกันถึงเนื้อถึงตัวแบบไม่คิดอะไร แต่ไปไงมาไง ทำไมผีผลักกลายเป็นเราสองคนได้ในกระท่อมกลางนาวะเนี่ย "ไอ้คิน มึง...กี่นิ้วอ่ะ" "เก้าครึ่ง ทำไม" "ก็ว่าอยู่ทำไมเจ็บฉิบหาย ที่แท้ใหญ่กว่าพี่โด้ (ดิลโด้) กูห้านิ้วกว่านี่เอง"

ปากบอกว่าไม่ชอบไม่สนใจไม่ใช่สเปก แต่ก็ไม่ยอมให้หมาตัวไหนเข้าใกล้ ปากแซ่บที่หนึ่ง ไร้มารยาทที่สอง ทำดีกับคนทั้งโลกทำแย่กับเธอคนเดียว “ไหนบอกว่าไม่ชอบฉันไง” “ก็ไม่ได้ชอบ” “ไม่ได้ชอบแล้วให้สร้อยเกียร์กับฉันทำไม” เซฟ อายุ23ปี คณะวิศวกรรมเครื่องกล หล่อ เจ้าชู้ ปากแซ่บ ไร้มารยาท เรียนวิศวะเพราะการแต่งกายเท่ห์ดีหาได้สนใจการเรียนไม่ “ต้องกักขังเลยไหมถึงจะรู้ว่าคลั่งรักแค่ไหน” ข้าวเจ้า (ข้าวเน่า/ข้าวบูด/ยัยเฉิ่ม/ยัยแว่น) อายุ21ปี คณะบริหารธุรกิจ เฉิ่มแค่การแต่งกายไม่ชอบเซฟที่สุดในโลก ทุกวันพุธ ศุกร์ ต้องขึ้นไปสอนงานเซฟบนห้องส่วนตัว “นายแพ้ฉันทุกครั้งที่ฉันขึ้นขย่มหรือไม่จริง” “อยากให้เรียกพี่เซฟขาต้องทำไง” “ทำใจ” คิมฮานึล / Berlinzz

มุกสลิลถูกคุกคามทางเพศจาก วรภพ พ่อเลี้ยงของเธอ แทนคุณจึงชวนเธอมาเป็นรูมเมทเพื่อหนีจากภัยคุกคาม และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มต้นขึ้นอย่างลึกซึ้ง...ในวันที่ทั้งคู่ต่างอกหักพร้อม ๆ กัน แต่เรื่องราวไม่ง่ายดาย เมื่อวรภพได้เจอกับ พิมพ์ประภา แม่ของแทนคุณ และใส่ร้ายมุกสลิลว่าเป็นเด็กใจแตก แถมยังโกหกว่ามุกสลิลหนีไปอยู่กับแทนคุณเพราะทะเลาะกับเขา และอ้างว่ามุกสลิลได้มีความสัมพันธ์กับตนเองตั้งแต่ก่อนแม่เธอเสียชีวิต พิมพ์ประภาหลงเชื่อทุกอย่าง จึงส่งแทนคุณไปฝึกงานต่างประเทศในบริษัทของสามีใหม่ วรภพใช้โอกาสนี้วางแผนข่มขืนมุกสลิลในห้องทำงานจนสำเร็จ มุกสลิลหนีไปหาแทนคุณ และยอมไปฝึกงานกับเขาที่เมืองนอก แต่ไม่นานเธอก็พบว่าตัวเองตั้งท้อง! มุกสลิลคิดว่าลูกในท้องต้องเป็นของพ่อเลี้ยงที่ข่มขืนเธอ จึงตัดสินใจสารภาพกับพิมพ์ประภาและตั้งใจจะจากไปอย่างเงียบ ๆ หลังฝึกงานเสร็จ เพื่อไม่ให้แทนคุณต้องมารับผิดชอบ แต่เมื่อลูกคลอดออกมา พิมพ์ประภาสงสารลูกชายจึงนำเด็กไปตรวจ DNA และพบว่า แทนคุณคือพ่อที่แท้จริง! ทว่าเมื่อทั้งสองกลับไปหา มุกสลิลได้พาลูกหนีไปแล้ว... เพราะเธอยังคงเชื่อว่าลูกเป็นของพ่อเลี้ยง

💞 “หนูไม่ได้อยากเป็นน้องพี่...หนูอยากเป็นของพี่ต่างหาก” 💞 เมื่อ ลูกสาวมาเฟียผู้หวานซ่อนคม ต้องมาอยู่บ้านเดียวกับ รุ่นพี่วิศวะสุดฮอต ที่เธอแอบรักมาครึ่งชีวิต จากความผูกพันกลายเป็นความรู้สึก ที่ไม่มีใครห้ามหัวใจได้อีกต่อไป…

"เขามองเธอเป็นแค่ผู้หญิงต่ำต้อย ไร้ค่า ปากบอกว่าไม่ต้องการ แต่วันที่เธอหนีไป เขากลับทุรนทุรายเหมือนจะขาดใจ...ใครกันแน่ที่จะอยู่ไม่ได้?"

เรื่องราวความรักชุลมุนของสาวน้อยหน้าใสที่จะมาพิชิตใจหนุ่มรุ่นพี่เธอจะได้หัวใจเขามาหรือไม่เตรียมลุ้นไปกับเธอได้เลยค่ะ...

"โดนเขาด่าว่าเลวมาเหรอวะ" คำถามของบอมทำเอาเป้ต้องขบกรามแน่นอย่างข่มอารมณ์ เขาไม่ได้ตอบคำถามแต่กลับเดินหนีเพื่อน อาทิตย์ที่ยืนกอดอกมองอยู่ก็แค่นหัวเราะออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย และนั้นก็ทำให้บอมต้องขมวดคิ้วอย่างมึนงง "อะไรของพวกมันวะเนี่ย...." บอมเกาหัวอย่างมึนงงเมื่อเพื่อนรักทั้งสองมันมีท่าทีแปลกไปอีกคนแล้วโดยเฉพาะไอ้เป้เพื่อนรักที่ตอนนี้ไม่ต่างจากอาทิตย์ในคราที่มีรักเลย "เดี๋ยวนะนี่มึงอย่าบอกนะว่าโดนน้องฝนด่ามาจริงๆ?" อาทิตย์กอดอกถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงยียวน คนโดนถามพ่นลมหายใจออกมาหนักๆและพยักหน้าเป็นคำตอบแทน "ให้มันได้แบบนี้สิวะ นี่พี่เป้เฮดว้ากต้องมาอารมณ์เสียเพราะรุ่นน้องปีสองด่าว่าเลวเหรอวะเนี่ย" เป้ตวัดสายตามองเจ้าของคำพูดเย้าแหย่นั้นอย่างดุดัน "มึงอย่ากวนตีนไอ้อาทิตย์!" ตะเบ็งเสียงใส่เพื่อนอย่างหัวเสีย "กูว่าท่าจะได้กัดกันอีกนานนะ" อาทิตย์แค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันและหนุมตัวเดินออกมาจากตรงนั้น เขาเดินเข้าไปในอาคารเรียนก่อนเป้และบอมเพราะดูท่าทางแล้วคงนั่งสงบสติอารมณ์อยู่นาน