สวย

เมื่อเขาอยากเป็นมากกว่า 'พี่ชายเพื่อนสนิท' จึงทำทุกทางให้ได้เธอมาครอบครอง

คนเราควรเก็บรักษาความรักแบบไหนเอาไว้กันนะ หญิงสาวคนแรกคือรักแรกซึ่งทิ้งเขาไปในวันที่ความรักของพวกเขากำลังจะครบสิบปี กับผู้หญิงอีกคนคือคนที่เข้ามาช่วยเยียวยาบาดแผลช้ำรักครั้งเก่าของเขาจนหายดี และแล้วในวันที่หัวใจเขากลับมาเป็นสีชมพูอีกครั้ง คนในอดีตกลับหวนคืนมา เขาควรจะเลือกใคร...ระหว่างรักแรกที่ยากจะลืม กับรักใหม่ที่ใช้ทั้งตัวและหัวใจแลกมา “เรื่องบนเตียง” “คะ? เรื่องบนเตียง ทำไมคะ” พลอยใสเบิกตากว้างเพราะตกใจ คนยังไม่เคยได้กินสักครั้งพูดเรื่องนี้กันแล้วเหรอ “เดือนหนึ่งพี่ทำแค่สองวัน” “คะ?” พลอยใสตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน ถ้าทำแค่สองวันต่อเดือนมันน้อยไปไหม ชีวิตอีพลอยจะแห้งเหี่ยวของจริงก็งานนี้ “ทำหน้าผิดหวังอะไรขนาดนั้น หื่นนะเรา” ประทีปพูดพร้อมทั้งบีบจมูกคนตัวเล็ก หน้าตาผิดหวังของเธอฉายชัดจนเขาอดล้อไม่ได้ “เปล่าสักหน่อย” พลอยใสแก้ตัว แต่จริง ๆ เธอก็แอบนอยด์นิดหนึ่ง เขาเห็นเธอเป็นพวกชอบเรื่องบนเตียงหรือไงเนี่ย “แค่สองวันจริง ๆ ครับ วันฝนตกกับวันฝนไม่ตก” “พี่ทีป! เดี๋ยวค่ะ”

One night stand คำที่ นิโคไล แอนตัน มหาเศรษฐีเพลย์บอย เลือกมาใช้กับชีวิตที่เต็มไปด้วยสีสันและ มีความสุขแบบไร้ข้อผูกมัด แต่แล้วค่ำคืนที่แสนหฤหรรษ์ของเขาก็เปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล เพราะผู้หญิงแปลกหน้าที่ทำให้เขาพอใจตั้งแต่แรกเห็น แต่เธอกลับทำร้ายเขาเพราะความเข้าใจผิด ทำให้ได้อับอายต่อสายตานับร้อยคู่ เพียงคำขอโทษเท่านั้นที่เขาต้องการ ทว่าไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะดันเจอกับผู้หญิง หัวแข็ง ปากร้ายและดื้อ ทางเดียวที่จะกำราบและให้เธออยู่ในอ้อมกอดอันแน่นหนาของเขาได้ นั่นคือขังเธอเอาไว้เสียเลย พร้อมกับข้อตกลงเพียงข้อเดียว ดินเนอร์แล้วจบ ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวทำให้ ไอลดาต้องหนีความรู้สึกผิดต่อตัวเอง และหนีจากความทรงจำคืนเดียวที่แสนวาบหวาม หอบกายใจที่เต็มไปด้วยรอยรักจากชายแปลกหน้ากลับประเทศไทย แต่หารู้ไม่ว่ามันไม่ใช่แค่รอยรักที่ติดตัว มาด้วยเท่านั้น หากแต่เป็นพยานรักที่ถือกำเนิดขึ้นโดยไม่รู้มาก่อน จนกระทั่งได้พบเขาอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้เธอต้องหนีใจตัวเองและปกปิดความลับบางอย่างไม่ให้เขารู้ว่า พยานรักตัวน้อยเป็น “ลูกใคร”

“นี่เองสินะ สัตว์ประหลาดตัวนี้” สัตว์ประหลาดเก้านิ้วบุเม็ดตะปุ่มตำป่ำที่ทำให้แม่ของเธอร้องร่ำโหยหวน สัตว์ประหลาดที่ทำให้หัวใจของเธอสูบฉีดพลุ่งพล่านทุกครั้งที่พวกเขาเริ่มบทรักครั้งใหม่ “ฉันรู้แล้ว” ตอนนี้เธอได้คำตอบแล้วว่าทำไมแม่ของเธอจึงหลงพ่อเลี้ยงจนโงหัวไม่ขึ้น

ไปรยามีชีวิตที่สงบสุขมาตลอดยี่สิบสี่ปีที่ผ่านมา พ่อกับแม่จากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสิบปีก่อน ทำให้ไปรยาอยู่ในการอุปการะของคุณอาธงชัย หลังจากเรียนจบในระดับปริญญาตรีเธอก็ได้ทำงานที่เธอใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็ก นั้นคือการเป็นครูประถมที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง ชีวิตของไปรยาควรเต็มไปด้วยความสงบสุขหากไม่จู่ๆ อาธงชัยพาเธอมาที่ร้านอาหารในโรงแรมหรู เพื่อจะขายเธอเป็นนางบำเรอใช้หนี้การพนันห้าล้านบาท แม้จะหญิงสาวจะถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีในฐานะลูกคนหนึ่ง แต่ให้ขายตัวใช้หนี้แบบนี้ เธอต้องหนีสถานเดียวเท่านั้น!

วันนี้วันแห่งความรักแต่ชีวิตรักของฉันจบลงเมื่อวาน วันเกิดของฉันเอง ของขวัญที่ได้รับกลับเป็นคำบอกเลิกอย่างเย็นชา ฉันเองเลือกผู้ชายไม่หล่อแล้วนะ เพราะไม่อยากมีชีวิตเหมือนเพื่อนคนอื่น ที่หลงคนหล่อจนเสียผู้เสียคน แล้วเป็นยังไง คนไม่หล่อแบบไอ้หมาเบียร์นั่นก็ทำให้ฉันเสียผู้เสียคนจนต้องเมาขนาดนี้ วันแห่งความรัก หึ! วันของคนไม่โสดแล้วคนโสดไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงอย่างฉันต้องมานั่งเมาอยู่อย่างนี้ไง เป้าหมายวันนี้ฉันต้องได้มีเซ็กซ์ ต้องได้ปลดปล่อย ขนาดของเจ้านั่นต้องไม่ต่ำกว่าห้าสิบสอง หรือมากกว่านั้น ฉันต้องการอะไรที่มากกว่านิ้วมือของตัวเอง ไอ้แฟนเก่าเฮงซวย ไอ้ผู้ชายหลอกลวง ใครจะคิดว่าจากที่จะมีผัวกลายเป็นว่า ว่าที่ผัวของตัวเองไปเป็นเมียของคนอื่น

“กูบอกว่าไม่ก็คือไม่!” “แต่พี่รับปากผมแล้ว และวันนี้ผมก็จะมาทวงสัญญา!” “สัญญาเหี้ยอะไร กูไม่เคยพูดไม่เคยสัญญาอะไรกับมึง” “หึ ผมว่าแล้วพี่ต้องพูดแบบนี้...ได้!” ชายหนุ่มรุ่นน้องหยิบมือถือเปิดคลิปเสียงที่แอบอัดเสียงไว้ให้พี่ชายฟัง พร้อมท่าทีที่ยียวนกวนประสาท “พี่เปอร์ ลูกสาวพี่ผมขอจองนะ ผมรักว่ะ” “ไอ้เหี้ยไรเฟิล มึงเป็นห่าอะไร มาบอกรักลูกกูแบบนี้ ลูกกูอายุแค่ 12 มึงจะบ้ารึไง!” “ไม่รู้แต่รัก ชอบคนนี้แล้ว น้องก็ต้องเป็นของผม จองแล้ว” เขาพูดจริงจัง “ไอ้บ้ามึงอายุเท่าไหร่ ลูกกูอายุเท่าไหร่ กว่าลูกกูจะโตมึงไม่แก่ตายก่อนรึไง คนเหี้ย ๆ อย่างมึงให้ตายกูก็ไม่ยกลูกสาวให้”

ความสัมพันธ์ของเขาและเธอ ที่ถูกปิดบังมาตลอด3ปี 'ฝ่ายหนึ่งอยากเปิดเผย ฝ่ายหนึ่งอยากปิดบัง' "เรื่องของเรามันยากเกินไปหรือเปล่า" "นายอยากบอกทุกคนเรื่องของเราเหรอ" "แล้วเธอจะให้เราเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่" อยู่ไปก็รู้สึกเหมือนตัวเองไม่ดีพอ ให้เธอประกาศตัวเองกับใคร "ฉันอยากรู้ว่าฉันไม่ดีพอจะเป็นคนรักของเธอเหรอ ทำไมเธอทำแบบนี้กับฉัน” “ฉันก็บอกนายแล้วไงว่าขอเวลาอีกนิด ทำไมนายไม่เข้าใจฉันบ้าง” จากความรักเปลี่ยนเป็นความน้อยใจ เสียใจ จนในที่สุดก็เปลี่ยนเป็นความแค้นเคือง อะไรคือจุดเปลี่ยนของความสัมพันธ์ครั้งนี้ และใครต้องเป็นฝ่ายเจ็บปวดมากกว่ากัน "ฉันเป็นคนดีเธอไม่ชอบ เธอบีบให้ฉันต้องร้ายเองนะ"

ฉันเมธาวี หรือ เมญ่า สาวสวยดาวมหาลัย ความสวย ความรวยไม่ต้องพูดถึงค่ะ แต่..แต่ สวยแล้วไงจนป่านนี้อายุจะเข้า 25ปีอีกไม่กี่สัปดาห์ ยังไม่มีแฟน ชีวิตมันเศร้า ยังเศร้าได้อีกเมื่อ..เมื่อ..ฉันเดินตกท่อ นกขี้ใส่หัว ตกส้นสูง ไปสปานวดตัว หมอนวดยังผสมเบคกิ้งโซดาแทนเกลือหิมาลัยเพราะดูผิด ความซวยต่างๆ วิ่งเข้ามาหาจนฉันตกใจ คุณนายปรานีหรือคุณแม่สุดที่รักของฉัน ผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องดวงเพราะคุณนายเป็นภรรยานายฝรั่ง (พ่อฉันเป็นลูกครึ่งแต่หน้าตาออกไปทางฝรั่งมากกว่า) ทนไม่ได้ต้องพึ่งหมอดูก็คราวนี้ หมอดูที่คุณยายของฉันนับถือ “นังหนูคนนี้ต้องมีผัวก่อนเบญจเพสไม่งั้นจะตายโหง” แม่เจ้า...ไม่ใช่ไม่เชื่อค่ะ แต่จะหาผัวจากไหน ฉันจะไปหาผัวจากไหน เมญ่าไม่เคยมีแฟน เชิดใส่ผู้มาตลอดตั้งแต่จำความได้ แล้วผู้ชายสมัยนี้ไม่ได้หากันง่าย 50% มีเมียแล้ว 30%เป็นเกย์ เหลือ 20 % ก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทางเลือกเดียวของฉัน “เอาเพื่อนกันทำผัวเนี่ยแหละ” ปุณกรณ์ หรือหมอปั้น เป็นเพื่อนสนิทของเมญ่า ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เขาคนนี้แหละทางรอดทางเดียวของเมญ่า

แค่คืนเดียว ฉันคิดว่ามันจะจบ...แต่คุณหมอสุดหล่อกลับร้อนแรงจนฉันถอนตัวไม่ขึ้น คืนเดียวไม่พอ เขาจะเอาทั้งตัวและหัวใจฉัน