เกิดใหม่

ชาติที่แล้วของพระเอกอาภัพจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ ก่อนตายจึงได้พรความสุข สมหวัง จากนางเอกที่เป็นเซียนดอกท้อ พระเอกมาเกิดใหม่เป็นหมาป่า แต่โชคชะตาไม่ง่ายขนาดนั้น เพราะเบื้องหลังอันมืดมนยังคงตามติดตลอดเวลา คอยพรากครอบครัวกับคนรักของพระเอกในทุกชาติ และครั้งนี้พระเอกจะไม่ยอมให้เรื่องราววนเวียนแบบเดิมอีกต่อไป

ขอโอกาสให้ฉันรักคุณอีกครั้ง ชีวิตนี้ ฉันจะรักแค่คุณ คุณสามีที่รัก เจิ้งซิงอี ในอดีตนั้นเพราะโง่งมในรัก จึงกระทำเรื่องชั่วช้า ทำเรื่องผิดพลาดเอาไว้มากมาย ซึ่งเธอรู้ดีแก่ใจ ว่าคนเช่นเธอตายไปย่อมต้องตกนรก แต่เมื่อเธอต้องตายจริงๆ เธอกลับไม่ได้ตกนรกอย่างที่คิด และแน่นอน เธอย่อมไม่ได้ขึ้นสวรรค์เช่นกัน แต่เธอกลับกลายเป็นดวงวิญญาณดวงหนึ่ง ที่ไม่ได้ไปผุดไปเกิดต้องทนมองคนที่เธอรักและรักเธอใช้ชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก มองพวกเขามีชีวิตอย่างคนที่อยู่ไม่สู้ตาย เพราะการกระทำของเธอ แต่เธอกลับไม่อาจที่จะช่วยเหลือสิ่งใดได้ เธอที่เป็นเช่นนั้นย่อมรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานเสียยิ่งกว่าการต้องตกนรกหมกไหม้เสียอีก แต่ไม่รู้ว่าเพราะสวรรค์เมตตาหรือนรกไม่ต้อนรับคนชั่วเช่นเธอหรืออย่างไร จึงส่งให้เธอได้กลับมาแก้ไขอดีตของตัวเองอีกครั้ง

เมื่อสาวเวอร์จิ้นยุคปัจจุบันที่ไม่รู้จักแม้แต่การตกหลุมรักใครสักคน หรือความรักในรูปแบบของคนรัก กลับถูกส่งตัวเข้าไปในนิยายเพื่อสอนเรื่องรัก ๆ ให้กับพระเอก งานนี้จะรุ่งหรือร่วงก็คงต้องวัดกันเสียแล้ว

ชีวิตครั้งที่แล้วฉันพลาดไปที่อ่อนแอแต่เมื่อได้ย้อนเวลากลับมาครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมเป็นที่รองมือรองเท้าใครอีกแม้กระทั่งแม่สามีที่เกลียดชังฉันกับลูกเข้าไส้ ฉันจะทวงความยุติธรรมและสิ่งที่ลูกสาวสมควรได้คืนมา คำนำ เฟิงมี่ลูกสะใภ้คนรองของตระกูลมู่ ต้องมาจบชีวิตอย่างไร้ความเป็นธรรม จิตสุดท้ายที่เธอเป็นห่วงคือลูกสาวตัวน้อย กลัวว่าจะถูกกลั่นแกล้งรังแกเมื่อไม่มีเธอคอยปกป้องดูแล และคนที่รังแกและรังเกียจไม่ใช่ใครอื่นไกลแต่เป็นย่าของเธอ เพียงเพราะคิดว่าฮว๋าเย่ลูกของเฟิงมี่เป็นลูกของชายชู้ เธออ้อนวอนต่อสวรรค์จนลมหายใจสุดท้ายเธอได้หมดลง แต่ใครจะไปคิดว่าเธอจะได้ยินเสียงลูกสาวเรียกเธออีกครั้ง เธอลืมตาขึ้นดูใบหน้าที่เต็มด้วยหยาดน้ำตาของลูกสาว เธอโอบกอดแนบแน่นคิดว่าชาตินี้ทั้งชาติจะไม่ได้กลับมาหาลูกน้อยอีกแล้ว และเธอก็ได้รับรู้ว่าตอนนี้เธอได้ย้อนเวลากลับ แต่ทว่าครั้งนี้เธอจะไม่ยอมให้มันเป็นเหมือนเดิมอีกต่อ คนอ่อนแอให้แม่สามีกับพี่สะใภ้รังแกจะไม่มีอีกต่อไป ต่อจากนี้จะมีเพียงเฟิงมี่ที่สู้คนและจะทวงความยุติธรรมให้แก่ลูกสาว เรียกร้องในส่วนที่ฮว๋าเย่ลูกสาวไม่เคยได้รับมันเมื่อครั้งที่แล้ว

เมื่อนักเขียนนิยายมือใหม่อย่างเขา ต้องเข้ามาอยู่ในนิยายที่ยังแต่งไม่จบของตัวเอง ไม่ว่าจะด้วยเพราะความสงสารในตัวร้ายที่ตนเองเป็นคนแต่งขึ้นมาหรือจะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง! ทำไม? ต้องให้เขามาอยู่ร่วมกับตัวร้ายแบบนี้ด้วย แล้วทำไม? ไม่ว่าจะพระเอก นางเอก หรือแม้แต่ตัวประกอบก็ยังไม่ยอมเดินเรื่องตามบทที่เขาแต่งเอาไว้อีก!!!

นักวิชาการเกษตรวัยทองผู้ไม่เคยสัมผัสคำว่าผู้ชาย ใช้ชีวิตโสดสตรองจนตายไปในวัยหมดประจำเดือน เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง นรกกลับเล่นตลกให้มาอยู่ในร่างของสาวน้อยในยุคจีนโบราณ ผู้กำลังคลอดลูก นักวิชาการเกษตรวัยทองวัย 48 ปี เธอร่างหนา ไม่สวย ถึก และบึกบึน จับจอบเสียมมาจนชิน ล้วงก้นผสมเทียมให้วัวก็ทำมาแล้ว ใช้ชีวิตโสดสตรองอย่างเปลี่ยวเหงา ตายอย่างโดดเดี่ยวบนโซฟาตัวโปรดหน้าโทรทัศน์ เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง นรกกลับเล่นตลกให้มาอยู่ในร่างของสาวน้อยในยุคจีนโบราณผู้กำลังคลอดลูก ไม่ใช่ลูกธรรมดาด้วยสิ นี่มันเด็กแฝด ฉันมีลูกแฝด! นี่มันเวรกรรมอะไรกัน ไม่นะ ไม่! เกิดใหม่ทั้งทีต้องเกิดดี ๆ หน่อย จะมาแหกขาคลอดลูกอยู่แบบนี้ได้ยังไง ช่วยด้วย! เยว่เหล่ารังแกข้า

เธอเคยสงสัยทำไมนิยายหลายเรื่องนางร้ายต้องเป็น 'อดีตแฟนเก่า' ที่ทิ้งพระเอกไปอยู่ที่อื่น หรือไม่ก็ใช้เงินฟาดหัวให้ถอยห่าง..นางร้ายก็บ้าจี้ดันทิ้งผู้ชายสมบูรณ์ไปเสียดื้อๆ ซะอย่างงั้น ส่วนตาพระเอกก็โดนบังคับแต่งงานมีเมียใหม่เป็นตัวเป็นตน แต่ดันเกลียดเมียเว่อร์วัง..หาเรื่องทำร้ายจิตใจสารพัด แล้วพอรักแรกกลับมา..ก็รวมหัวหาเรื่องทำร้ายนางเอก..จนเมียขอหย่า แต่พอเสียนางเอกไปพระเอกก็ไบโพล่า..นึกอยากได้คืน พร้อมเปลี่ยนร่างจากมนุษย์กลายเป็นหมาโฮ่งทันที ถามจริง..แล้วจะหย่าทำไมแต่แรก!? ที่สำคัญเดือนนี้ทั้งเดือนเธออ่านเรื่องแนวนี้มาเป็นสิบแล้วนะ!!

“ท่านเจ้าเมืองอย่าเอาแตงกวาข้า ” “ใครบอกข้าจะเอาแตงกวาเจ้า ข้าต่างหากที่จะมอบแตงกวาของข้าให้แก่เจ้า” บทนำ ลี่หยางที่เจ็บจากความรักที่ถูกหักหลังถูกรถขนปลาชนระหว่างที่รู้ความจริงว่าความรักที่เขามอบให้แฟนหนุ่มคือการหลอกใช้เท่านั้น เขาคิดว่าตัวเองจะตายเพราะถูกชนเข้าอย่างจังแถมยังตกลงสู่ท้องทะเลกว้าง แต่ใครจะไปคิดว่าเขากลับได้ทะลุมิติย้อนเวลากลับไปในยุคโบราณ แถมเขายังมีแม่ที่ต้องเลี้ยงดูฐานะครอบครัวยากจนและท่านแม่ยังไปติดหนี้ท่านใต้เท้าอีกด้วยซ้ำ เมื่อเขาทะลุมิติมาเขาจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในโลกนี้เอง เขาจึงคิดหาทางจะหาเงินไปใช้หนี้แต่ทว่าในบ้านของเขามีเพียงเมล็ดแตงกวาที่เหลืออยู่ ดังนั้นเขาจึงลงมือปลูกแตงกว่าเพื่อขายหาเงินใช้หนี้แต่ระหว่างที่แตงกำลังโตเขากลับถูกใต้เท้ากลั่นแกล้งสารพัด ราวกับสวรรค์เมตตาหรือว่าซ้ำเติมเมื่อท่านเจ้าเมืองที่ย้ายมาใหม่กลับถูกตาต้องใจเขาจนได้ จึงได้จ่ายหนี้ให้ทั้งหมดเพื่อให้เขามาอยู่ข้างกายตนในทุกค่ำคืน ชีวิตใหม่ของลี่หยางจะเป็นอย่างไรติดตามต่อกันได้นะคะ นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของนักเขียนเท่านั้นไม่ได้อ้างอิงตามประวัติศาสตร์ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากขาดตกบกพร่องหรือติดขัดตรงไหนต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

ฉินเจินเจินอกหักเพราะรักเด็กจนหัวใจวาย กลับได้มาเกิดใหม่ในร่างเด็กสาวแรกรุ่น ยุค 80 ที่กำลังจะถูกขายให้กับผู้บัญชาการวัยสี่สิบปี เมื่อชะตาชีวิตถูกสลับ การมีสามีที่แก่กว่าหลายปีอาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้

"ท่างป้อ ข้านองกักท่างป้อย้วย ข้านองนี่นะ" ลู่จิวไม่พูดเปล่า เขาล้มตัวลงไปนอนกับพ่อบนที่นอน ที่ปูอยู่บนพื้นห้อง หลังจากที่อู๋ห่างเอาที่นอนมาปูให้แล้ว "เจ้าจะนอน...เจ้าก็นอนเถิดลู่จิว เจ้าอย่าได้ขยับตัวมาก พ่อปวดระบมไปหมดทั่วทั้งตัวอยู่" ชัดบอกกับลูกชาย ทั้งที่เขายังนอนหลับตาอยู่ เขาปวดเมื่อยไปทั้งตัว จนเขาไม่อยากจะลืมตา แล้วก็ไม่อยากจะขยับตัวไปไหนทั้งนั้น เขาคิดว่าพรุ่งนี้เขาคงจะลุกไม่ขึ้นแน่ๆ "ลู่จิว เจ้าไม่นอนกับพ่อรึ" หลี่หยางถามลู่จิวด้วยนํ้าเสียงที่เอ็นดู เพราะว่าตั้งแต่เข่อซิงไม่ได้แต่งหน้าเป็นเฟยหง ลู่จิวก็เหมือนจะติดเข่อซิงเหมือนเดิม ไม่เหมือนตอนที่เข่อซิงแต่งหน้าเป็นเฟยหง ตอนนั้นลู่จิวจะติดเขามากกว่า "นอง...นองกักท่างป้อย้วย นองเยอะๆเยย ฮึฮึ" ลู่จิวเงยหน้าขึ้นไปตอบพ่ออีกคนบนเตียง ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแล้วเดินไปหาที่เตียง อย่างเด็กที่กำลังสนุกกับการมีที่นอนให้เลือก